Eintak - 04.08.1994, Side 6

Páll Kr. Pálsson og félagar fengu Sól á mun betra verði
og hagstæðari kjörum en Davíð Scheving Thorsteinssyni stóð til boða
Einnig hefur Edda Helgason,
framkvæmdastjóri Handsals hf.,
gagnrýnt hvernig staðið var að söl-
unni.
Samkvæmt áreiðanlegum heim-
ildum EINTAKS fengu Páll Kr. og
félagar Smjörlíki/Sól hf. á töluvert
lægra verði og mun betri kjörum en
Davíð Scheving Thorsteinssyni,
fyrrverandi forstjóra fyrirtækisins,
stóð til boða þegar hann reyndi að
halda fyrirtækinu.
Hinir nýju eigendur Sólar hf.
eru: Nesskip hf, Hans Petersen hf.,
Þróunarfélag tslands hf., Stjörnu-
egg hf. og hópur einstaklinga sem
Páll Kr. fer fyrir. Á hver hópur um
20 prósent í hinu nýja hlutafélagi. í
byrjun vikunnar tók Páll við stöðu
forstjóra íyrirtækisins.
Ákveðið í byrjun júlí hverj-
ir áttu að fá fyrirtækið
Raddir hafa verið uppi um að
hægt hefði verið að selja Smjör-
líki/Sól hf. á nokkuð hærra verði en
lánardrottnar þess fengu fýrir það.
Vitað er að ýmsir fjárfestar höfðu
áhuga á fyrirtækinu sem þykir eiga
sér mjög bjarta og trausta framtíð
fyrir höndum eftir að leyst hefur
verið úr núverandi vandræðum
þess. Nokkrir af þessum aðilum
leituðu til verðbréfafyrirtækisins
Handsals og fólu því að afla nauð-
synlegra upplýsinga með tilboð í
huga. Eddu Helgason, fram-
kvæmdastjóra Handsals, gekk hins
vegar erfiðlega að verða við þessum
óskum skjólstæðinga sinna því hún
kom alls staðar að „lokuðum dyr-
um“, eins og hún orðar það.
„Ég fór af stað að leita upplýsinga
um þetta mál fyrir tveimur vikum
en fékk hvergi svör. I byrjun síð-
ustu viku náði ég sambandi við
Geir A. Gunnlaugsson, stjórnar-
formann Iðnlánasjóðs, en hann
sagðist ekkert vita um málið. Það
var óneitanlega furðulegt því fýrir-
tækið var selt tveimur dogum síð-
ar,“ segir Edda.
fslandsbanki, viðskiptabanki
Rekstrarfélags Sólar, tók fyrirtækið
handveði í byrjun júlí og hefur EIN-
TAK fyrir því heimildir að þá þegar
hafi verið búið að ákveða að Páll
Kr. og félagar fengju Smjörlíki/Sól
hf. Bragi Hannesson, forstjóri
Iðnlánasjóðs, staðfesti að þetta væri
rétt. Hann segir jafnframt að ein-
hugur hafi ríkt meðal lánardrottna
Smjörlíkis/Sólar um að selja Páli
Kr. og félögum fyrirtækið og að til-
boð þeirra hafi uppfyllt öll sett skil-
yrði.
„Það var þrennt sem við lögðum
megin áherslu á þegar fyrirtækið
var selt. Að það yrði selt í einu lagi,
kaupendurnir væru traustir og ekki
þyrfti að auka afskriftir lána. Þessi
skilyrði voru öll uppfyllt,“ segir
Bragi.
Það er hins vegar athyglisvert að
þau skilyrði sem Páli Kr. og félög-
um var gert að uppfylla voru mun
viðráðanlegri á alla kanta en Davíð
Scheving þurfti að gera ef hann
vildi halda fyrirtækinu.
en restina munu þeir greiða á einu
ári.
Ef þessi skilyrði eru borin saman
við þau sem Davíð Scheving voru
sett sést að Páll Kr. og félagar
greiddu að minnsta kosti 200 niillj-
ónum króna lægra verði en Davíð
var gert að útvega fyrir fyrirtækið.
Erfítt er að meta ýmsa liði milli
þessara skilyrða í beinhörðum pen-
ingum, til dæmis mismunandi
greiðslutíma skuldanna, en það
liggur í augum uppi að það er mun
auðveldara að greiða skuldir upp á
löngum tíma en stuttum. Svo ekki
sé talað um þegar að vextirnir eru
hærri á skammtímagreiðslunum en
langtímagreiðslunum.
Engar upplýsingar
aðfáfrá seljencSum
Þegar þessi atriði voru borin
undir Braga Hannesson, forstjóra
Iðlánasjóðs, vildi hann hvorki neita
þeim né játa. Hann sagði að það
hefði verið samkomulag allra aðila
sem stóðu að sölunni að ekki yrði
greint frá því hvert kaupverð
Smjörlíkis/Sólar hefði verið eða
með hvaða hætti það yrði greitt.
Það eina sem hann vildi segja um
þetta mál var að lánardrottnarnir
teldu allir sem einn að um mjög
sambærileg kjör væri að ræða.
„Okkar mat var að miðað við all-
ar aðstæður var þetta tilboð mjög
hliðstætt því sem Davíð var boðið.“
Þegar Bragi var spurður að því
hvort það væri stefna Iðnlánasjóðs,
Iðnþróunarsjóðs og annarra lána-
stofnana að þeir eigendur sem fara
með fyrirtæki sín í vond mál þurfi
að leggja meira á sig og sæta verri
skilyrðum en þeir sem vilja kaupa
viðkomandi fyrirtæki og reisa þau
við, svaraði hann:
„Mér er ekki kunnugt um neinar
þannig reglur. Hins vegar er hvert
mál skoðað og metið fyrir sig.“
Edda Helgason, fram-
KVÆMDASTJÓRI VERÐBRÉFA-
FYRIRTÆKISINS HANDSALS
J byrjun síðustu viku náði ég
sambandi við GeirA. Gunn-
laugsson, stjórnarformann Iðn-
lánasjóðs, en hann sagðist ekk-
ert vita um málið. Það var
óneitanlega furðulegt því fyrir-
tækið var selt tveimur dögum
síðar. “
Salan á Smjörlíki/Sól hf. í síðustu
viku til nokkurra aðila undir for-
ystu Páls Kr. Pálssonar hefur
vakið mikla athygli. Lánardrottnar
fyrirtækisins, Islandsbanki og dótt-
urfyrirtæki hans, Glitnir hf, Iðn-
lánasjóður og Iðnþróunarsjóður,
tóku yfir rekstur fyrirtækisins fyrir
ári undir nafninu Rekstrarfélagið
Sól. Þessir aðilar hafa neitað að gefa
upp kaupverð fyrirtækisins en
raddir eru uppi um að betra verð
hefði verið hægt að fá fyrir það.
Sólbaðsdýrkendur eiga nú á
hættu að missa sína helstu
vin; þakið á Sundhöllinni í
Reykjavík. Par hefur fólk getað sól-
að sig allsnakið með allt á útopnu
enda veggur sem skilur á milli
kvenna og karla. En nú stendur fyrir
dyrum að brjóta vegginn niður.
Ástæðan er ekki einungis sú að
fjölskyldufólk vill fá að liggja saman
í sólbaði, heldur uppgötvaði ein-
hver hvílíkt geigvænlegt útsýni
hægt er að njóta úr Hallgrímskirkju-
turni niður á sólskinsparadísina...
Ieðan eitt prósent íslenskra
kvenna veður á hvern fyrir-
lesturinn á fætur öðrum í
Turku er að minnsta kosti ein finnsk
kona hér á landi. Það er hún Ritva
Pootil sem sýnir gólfteppin sín í
Gallerí Úmbru. Þetta eru engin
venjuleg teppi heldur pappírsteppi.
I þau notar Ritva sterkan þráð sem
snúinn er úr lituðum pappír. Þetta
er ef til vill eitthvað sem fólk getur
lært af Ritvu og nýtt þannig gömul
dagblöð til einhvers gagnlegs í stað
þess að fleygja þeim bara í ruslið...
Neyðarlegt ástand skapaðist í
veiðiskálanum við Norðurá,
dýrustu veiðiá (slands, um
verslunarmannahelgina því þar
komu saman fulltrúar meirihluta og
minnihluta í stjórn Stöövar tvö án
þess að vita hvor af öðrum og mitt
á milli var Jakob Frí- j
MANN MAGNÚSSON,
núverandi forstöðu-
maður sendiráðs (s-
lands í London. Jak-
ob var þarna í boði
SlGURJÓNS SlGHVATS-
sonar sem pantað [__________
hafði veiðileyfi í ánni fyrir ári síðan,
sem sé löngu áður en gamli meiri-
hlutinn varð minnihluti og minni-
hlutinn meirihluti. Vitað er að raf-
magnað andrúmsloft var í skálan-
um í upphafi helgarinnar en ekki er
vitað hvernig fór á með mönnum
þegar fram liðu stundir...
Dav(ð Scheving Thor-
STEINSSON,
FYRRVERANDI FORSTJÓRI
Smjörlíkis/sólar HF.
Þau skilyrði sem hann þurfti að
uppfylla til að halda fyrirtækinu
voru erfiðari og óghagstæðari
en hinir nýju eigendur þess
þurftu að uppfylla.
Bragi Hannesson, for-
STJÓRI IÐNLÁNASJÓÐS
„Okkar mat var að miðað við
allar aðstæður var þetta tilboð
mjög hliðstætt því sem Davíð
var boðið. “
Páll Kr. Pálsson, nýr
FORSTJÓRI SÓLAR HF.
íslandsbanki, viðskiptabanki
Rekstrarfélags Sólar, tók fyrir-
tækið handveði íbyrjun júlí og
hefur EINTAK fyrir því heimildir
að þá þegar hafi verið búið að
ákveða að Páll Kr. og félagar
fengju Smjörlíki/Sól hf.
Mun hagstæðarí
skilyrði en lánadrottnar
höfðu áður sett
Eins og áður hefur komið fram,
meðal annars í EINTAKI, var Davíð
ætlað að selja fyrirtækið á um 750
milljónir ef hann vildi halda því. Sú
tala skiptist þannig: nýtt hlutafé átti
að vera 120 milljónir og skuldir sem
átti að taka yfir voru 630 milljónir.
Lánardrottnar áttu að fá strax 40
milljónir af hinu nýja hlufé, en 80
milljónir áttu að koma inn í rekst-
urinn. Þessar 120 milljónir átti að
greiða á borðið. Annar kostur sem
Davíð gafst var að safna 80 milljóna
hlutafé en lánardrottnarnir myndu
breyta 40 milljónum af skuldum í
hlutafé í fyrirtækinu.
Skuldirnar átti að greiða í tvennu
lagi, 80 milljónir á fimm árum, en
restina, 550 milljónir, á tíu árum.
Allar skuldir áttu sem sagt að vera
greiddar tíu árum eftir söluna.
Ef ekki tækist hins vegar að
greiða 80 milljónirnar á fimm árum
gátu lánardrottnarnir breytt eftir-
stöðvunum í hlutafé og þar með
aukið enn hlut sinn í fyrirtækinu.
Enginn frestur var gefinn á af-
borgunum skuldanna, þær áttu að
hefjast strax og vextir áttu að vera á
bilinu 8 til 10 prósent.
Það er mikilvægur punktur í ljósi
síðustu atburða að gosdrykkja- og
plastumbúðaverksmiðjan var ekki
innifalin í þessum sölupakka.
Kaupsamningurinn sem Páll Kr.
og félagar gerðu í síðustu viku er
mun hagstæðari. Skuldirnar voru
lækkaðar um 30 milljónir, í 600
milljónir, þær á að greiða á sautján
árum með jöfnum afborgunum og
vextirnir eru í kringum 6,3 prósent.
Hinir nýju eigendur glírna sem sagt
við lægri skuldir, fá sjö ár til viðbót-
ar til að greiða þær og vextirnir eru
nokkuð lægri. Það mikilvægasta er
þó að þeir þurfa ekki að hefja af-
borganir fyrr en eftir tvö ár. Páll Kr.
og félagar fá sem sagt tvö ár til að
koma fótunum vel og vendilega
undir fyrirtækið áður en afborganir
hefjast. Að auki fylgdi gosdrykkja-
og plastumbúðaverksmiðjan með í
kaupunum, ólíkt því sem var í skil-
málum Davíðs. Verksmiðjan hefur
þegar verið seld til Hagkaups og
Bónusar fyrir 50 milljónir og skuld-
irnar hafa þar með lækkað sem því
nemur.
Páll Kr. hefur látið hafa það eftir
sér að vegna lægri skuldastöðu sem
hann og aðrir nýir eigendur taka yf-
ir, beri að taka tillit til þess að lánar-
drottnarnir hafi tekið ákveðin
verðmæti út úr fyrirtækinu og að
einnig þurfi að uppfylla starfsloka-
samninga fráfarandi stjórnar-
manna. Þau verðmæti sem Páll tal-
ar um að hafi verið tekin út úr fyr-
irtækinu eru sumarbústaður starfs-
manna í Skorradal, sem metinn er á
um 5 milljónir, og listaverk sem
metin er á um 10 milljónir. Hvort
tveggja eru verðmæti sem ekki nýt-
ast við rekstur fyrirtækisins og lán-
ardrottnar leysa til sín á mjög góðu
verði fyrir hina nýju eigendur.
Hiutaféð sem hinir nýju eigend-
ur leggja fram er 100 milljónir. Þar
sæta þeir einnig öðrum skilmálum
en lánardrottnarnir höfðu áður
sett. I stað þess að greiða allt hluta-
féð á borðið við undirskrift kaup-
samnings, lögðu hinir nýju eigend-
ur fram 40 milljónir við undirskrift
200 milUónir
slegnaraf Sól hf
6
FIMMTUDAGUR 4. ÁGÚST 1994