Eintak

Tölublað

Eintak - 04.08.1994, Blaðsíða 8

Eintak - 04.08.1994, Blaðsíða 8
-EINTA-K Gefið út af Nokkrum íslendingum hf. Ritstjóri: Gunnar Smári Egilsson Framkvæmdastjóri: Árni Benediktsson Auglýsingastjóri: Örn ísleifsson Dreifingarstjóri: Pétur Gislason HÖFUNDAR EFNIS í ÞESSU BLAÐI Alda Lóa Leifsdóttir, Andrés Magnússon, Björn Ingi Hrafnsson, Björn Malmquist, Bonni, Davíö Alexander, Gauti Bergþóruson Eggertsson, Glúmur Baldvinsson, Gerður Kristný, Hallgrímur Helgason, Huldar Breiöfjörð, Jói Dungal, Jón Óskar Hafsteinsson,, Jón Kaldal, Loftur Atli Eiríksson, Óttarr Proppé, Ragnar Óskarsson, Sigurjón Kjartansson og Sævar Hreiðarsson. Setning og umbrot: Nokkrir íslendingar hf. Filmuvinnsla og prentun: Prentsmiðjan Oddi. Verð í lausasölu kr. 195. Áskriftarverð kr. 1.200 á mánuði fyrir tvö blöð í viku. Þeir sem greiða með greiðslukorti fá 10 prósenta afslátt. Kunningkapur eða við skiptasj ónarmið ? í EINTAKI í dag er borin saman þau skilyrði sem Davíð Scheving Thorsteinssyni og gömlu hluthöfunum í Sól hf. voru sett af íslands- banka, Iðnlánasjóði og öðrum helstu lánardrottnum fyrirtækisins til að halda fyrirtækinu og því kaupverði sem hópur undir forystu Páls Kr. Pálssonar fékk fyrirtækið á. I þeim samanburði kemur fram að Páll Kr. og félagar þurftu að yfirtaka 550 milljónir af skuld- um fyrirtækisins á meðan Davíð og gömlu hluthöfunum var gert að yfirtaka 630 milljónir. Páll Kr. og félagar geta greitt þessar skuld- ir niður á sautján árum og með 6,3 prósenta vöxtum á meðan Dav- íð og gömlu hluthöfunum var gert að greiða þær niður á tíu árum og með 10 prósenta vöxtum. Páli Kr. og félögum var gert að leggja inn 100 milljónir í hlutafé inn í fyrirtækið á meðan Davíð og gömlu hluthafarnir áttu að leggja inn 120 milljónir. Fleiri dæmi um mis- mun á kaupverði Páls Kr. og félaga og skilyrðum þeim sem gömlu hluthöfunum voru sett eru tilgreind í frétt EINTAKS. Öll bera þau að sama brunni. Söluverð fyrirtækisins var mun hagstæðara kaup- endum en þau skilyrði sem gömlu eigendunum voru sett til að halda því. Þetta vekur upp spurningar. í fyrsta lagi vegna þess að lánar- drottnarnir eru ekki einkaaðilar sem er frjálst að tapa þeim fjár- munum sem þeir vilja. Þetta eru allt aðilar sem eru að fara með fé skattborgara annars vegar og fé hluthafa hins vegar. Þegar þeir á skömmum tíma ákveða að skera niður kröfur sínar um endur- greiðslu upp í lán sín til Sólar um 200 milljónir eða meira, er eðli- legt að spyrja hvaðan þeir fái umboð til þess. Og þessi spurning verður enn áleitnari þegar forsvarsmenn verðbréfafyrirtækis upp- lýsa að þeir hafi forvitnast um á hvaða kjörum þetta fyrirtæki væri falt en engin svör né nokkrar upplýsingar fengið. Þær fullyrðingar ýta undir vangaveltur um að ekki sé allt með felldu með söluna. Að ekki hafi einungis verið gagnrýnisvert að lánardrottnar hafi skyndi- lega séð að hægt var að slá 200 milljónir af kaupverðinu heldur hafi þeim ekki verið sama um hverjir fengju fyrirtækið með þessum stóra afslætti. í sjálfu sér er engin ástæða til að harma það þótt menn sem hafa kafsiglt fyrirtæki sitt skuli missa það í hendur raunverulegra eig- enda — það er þeirra sem hafa lánað til þess meira fé en það getur staðið undir. Til langs tíma var það eitt helsta vandamál í íslensku atvinnulífi að menn fengu að kafsigla fýrirtæki sín reglulega en var síðan aftur og aftur tryggð yfirráð yfir þeim af lánastofnunum. En það réttlætir ekki að menn sem hafa byggt upp fyrirtæki sín sitji ekki við sama borð og aðrir þegar kemur að því að endurfjár- magna fyrirtækin og koma undir þeim fótunum að nýju. Og þrátt fyrir að í þessu tilfelli hafi ekki verið um raunverulegt útboð að ræða þá er ekkert eðlilegra en að gera þá kröfu til opinberra og hálf- opinberra aðila sem stóðu að þessari sölu að þeir sýni sanngirni við söluna. Bæði gagnvart gömlu hluthöfunum sem reyndu að halda fyrirtæki sínu og eins þeim aðilum sem sýndu fyrirtækinu áhuga en fengu engar upplýsingar um stöðu þess eða hugmyndir seljenda um kaupverð. Þetta mál — ásamt nýlegum og sérkennilegum tilburðum einka- væðinganefndar við að koma eignum ríkisins í verð -— benda til að kunningskapur ráði meiru í íslensku viðskiptalífi en viðskiptasjón- armið. Það eru sorgleg tíðindi. Ekki einungis fyrir þá sem eru hlunn- færðir í slíkum viðskiptum heldur fyrir almenning allan. Viðskipta- h'f sem byggir ekki á viðskiptasjónarmiðum mun aldrei verða þrótt- mikið né standa undir þolanlegum lífskjörum. 0 Ritstjórn og skrifstofur Vesturgata 2, 101 Reykjavík sími 1 68 88 og fax 1 68 83. Már Pétursson óskar eftir gjaldþrotaskiptum á Blaði hf., útgáfufyrirtæki Pressunnar (,7 Ingólfstorg hefur reynst til margra hluta nytsamlegt, meöal annars til hljómleikahalds á síðkvöldum og ekki hefur það verið sfðra tii fsneyslu á hlýjum sumardögum. Einir eru þeirþó, sem öðrum fremur stunda torgið nótt sem nýtan dag og f öllum veörum, en það eru hjólabrettakappar höfuðborgarinnar. Tröppur og brautir torgsins hafa reynst ákjösanlegar til æfinga og veitir ekki af. Már Pétursson héraðsdómari í Hafnarfirði hefur falið lögmanni sínum að leggja fram beiðni um gjaldþrotaskipti Blaðs hf. sem gefið hefur út vikublaðið Pressuna. Eftir dóm sem féll í meiðyrðamáli Más gegn blaðinu í vor, var útgáfufyrir- tækinu, Blaði hf., gert að greiða skaðabætur til Más. Forráðamenn Blaðs hf. áfrýjaði málinu til Hæsta- réttar. Már fór fram á svokallaða löggeymslu í júlí, en löggeymsla er hliðstæð íjárnámi og er gerð til tryggingar dómsskuld, ef máli er áfrýjað. Eigendum Blaðs hf. tókst hins vegar ekki að benda á eignir sem komið gætu til greiðslu, falli dómur Hæstaréttar þeim í óhag og í framhaldi af því hefur Már farið fram á gjaldþrotaskipti félagsins. „- Þetta mál mun síðan ganga sína eðlilegu leið fyrir skiptaráðenda og ef ekki tekst að innheimta skuldina hjá fyrirtækinu, verður þrautalend- ingin að snúa sér að þáverandi rit- stjóra Pressunnar, sem var dæmdur til greiðslu fjárhæðarinnar ásamt útgefanda. Málið er einnig snúnara en sýnist í fyrstu, þar sem útgáfufé- lag Pressunnar hefur skipt um nafn og heitir ekki lengur Blað hf., held- ur Pressan hf. Nafnbreytingin mun að sjálfsögðu koma til skoðunar í tengslum við gjaldþrotaskiptameð- ferð á Blaði hf. og hvort hér sé um riftanlega gerninga að ræða,“ segir Már. Málið snýst um grein sem birtist í Pressunni fyrir tveimur árum þar sem því var haldið fram að Má Péturssyni hefðu orðið á stór- felld mistök sem skiptaráðanda í dánarbúi. Niðurstaða dómsins, sem féll í febrúar síðastliðnum, var að svo hefði ekki verið og var Blaði hf. og ritstjóra Pressunnar gert að greiða samtals á sjöunda hundrað þúsund krónur í sekt til ríkissjóðs, skaðabætur og birtingar- og máls- kostnað. Samkvæmt upplýsingum frá Héraðsdómi Reykjaness, þar sem málið verður tekið fyrir, hefur formleg beiðni um gjaldþrotaskipti Blaðs hf. ekki enn borist réttin- um.O Neskaupstaður Nauðg- un kærð 16 ára stúlka kærði 21 árs gamlan mann fyrir nauðgun í Neskaupstað aðfaranótt sunnu- dags. Samkvæmt þeim gögnum sem liggja fyrir á atburðurinn að hafa gerst í beituskúr á bryggj- unni. Hvorki stúlkan né maðurinn eru frá Neskaupstað en þau eru bæði af Austurlandi. Síðustu helgi fór fram hátíðin Neistaflug ‘94 í Neskaupstað af tilefni versl- unarmannahelgarinnar og var því afar gestkvæmt í bænum. Júlíus Magnússon, sem sett- ur var sýsluntaður í Neskaupstað um síðustu helgi, segir rannsókn málsins vera langt komna. © Vinnuslys tíð það sem af er án'nu Þijú dauða- slys Það sem af er þessu ári hafa orðið þrjú vinnuslys sem leitt hafa til dauða. Snemma í vor féll maður af nýbyggingu í Kópavogi með þeim afleiðingum að hann dó. Fyrir skömmu féll svo bóma á tvo menn á Vík í Mýrdal sem unnu að bráða- birgðabrú og létust þeir samstund- is. Ólafur Hauksson aðstoðar- deildarstjóri hjá Vinnueftirliti ríkis- ins segir að á síðasta ári hafi orðið fjögur dauðaslys. „1994 er ekki enn liðið og við eig- um því enn eftir að bera þessi tvö ár saman,“ segir hann. Alvarleg vinnuslys hafa einnig orðið í sumar. I gær fékk rnaður nokkur raflost og brenndist á höndum við vinnu sína og fyrir fá- einurn vikum varð mjög alvarlegt slys á Siglufirði þegar maður missti meðvitund eftir að hafa verið ofan í rotþró. Hann hefur enn ekki kom- ist til meðvitundar. „Það er alltaf verið að hringja inn slysatilkynningar til okkar og þær eru orðnar nokkuð margar það sem af er árinu,“ segir Ólafur.© 8 FIMMTUDAGUR 4. ÁGÚST 1994

x

Eintak

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eintak
https://timarit.is/publication/309

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.