Eintak

Ataaseq assigiiaat ilaat

Eintak - 04.08.1994, Qupperneq 27

Eintak - 04.08.1994, Qupperneq 27
Gjörningar Finley, sem tnakar á sig súkkulaði til að sýna hvernig henni finnst feðraveld- ið gefa skít í kvenfólk, vœru tiœstutn óhugs- andi ánfordœmis Schneemanns. orkuhólf með efnum eða formum sem sneiða hjá fyrirsjáanlegum ferl- (( um. Samrunar (1965), þekktasta verk Schneemanns, varpar ágætu ljósi á þessa viðleitni hennar. Hvernig er hægt að sýna kvenlíkamann - sam- farir (hún fær oft elskhuga sína til liðs við sig) - án hlutgervingar, án ertingar og eignarhalds? Schnee- mann hefur valið þá leið að rugla áhorfandann í ríminu, að grafa undan getu hans til að troða sér inn í myndina, með því að draga at- hygli hans að áferð og sérviskuleg- um hreyfitakti filmunnar. Stund- um er klippingin svo hröð að erfitt getur reynst að átta sig á hverjum kynfærin tilheyra, henni eða hon- um. Fókusinn sveiflast fram og til baka, frá nánast innyflafræðilegum smásjárathugunum til ýmissa hluta innan og utan herbergisins, þannig að hold og umhverfi virkar sem samofin heild. Jafnvel kötturinn Kitch, staðgengill áhorfandans, er kippt inn í leikinn og leystur upp við athöfnina. (Hún er ástfangin af köttum, þessum samherjum for- dæðunnar frá dögum galdrabrenn- anna, sýnir þeim atlæti og fer jafn- vel i sleik.) Schneemann vildi miðla upplifun sinni á samræðinu, ekki bara að sýna það og þess vegna málaði hún, saxaði, blettaði, brenndi og skar í parta af sjón- næmislagi filmunnar. Hún bakaði og gufusauð meira að segja film- una, sem virðist hafa losnað úr efn- isfjötrum sínum og umbreyst í óbeislaða orku. Schneemann hefur aldrei hvikað í baráttu sinni gegn hinum „kúgandi karlrembu- öflum“, þessum ógnandi vofum sem virðast sækja að henni úr öll- um áttum, margar þeirra ósýnileg- ar nema óferskum femínistum. Strax í upphafi sjöunda áratugar- ins, fljótlega eftir að hún útskrifað- ist úr skóla, rétt liðlega tvítug, var hún farin að tala um að „innleiða sinn kvenlega vilja“ og „brjóta á bak aftur samsæri fyrsta kynsins." Sumar útlínur draugsins hafa skýrst. Er hún lét gamminnn geysa í málverkinu, beitti „átakafullum“ pensilstrokum og „djörfum" list- askala, var hún ásökuð um að vera of „karlmannleg“. Það herti ein- ungis hennar kvenlega vilja. Arið 1962 tók hún sig til og skeytti saman stórum flekum sem höfðu að geyma órólega liti, brotna spegla, víra, timbur, ljós og vél- knúnar regnhlífar. Útkoman minn- ir á samsetningar Robert Rau- schenbergs. Fyrir áeggjan þáver- andi elskhuga síns, Errós, sem ljós- myndaði framkvæmdina, kúplaði hún sér inn í verkið eftir að hafa smurt sig með málningu og smur- olíu og vafið utan um sig lifandi slöngum, reipum og plasti til að „lýsa yfir sjónrænu yfirráðasvæði líkamans." Glápskrokkurinn (1963), nektarfyrirsætan, var rankaður til lífsins. Upp frá því hefur Schnee- mann verið orðlögð fyrir að vera li- stakonan sem notar líkama sinn, en verkið er eitt fyrsta dæmið um lík- amslist („Body art“) eins og það hét síðar. Eftirleiðis hefur hún verið reiðu- búin að skutla sér úr spjörunum (öfugt við Súpermann) hvar og hvenær sem henni finnst að kven- fólki vegið. Og gildir þá einu hvort það er lifandi eða dautt. Þegar hún var í Hollandi árið 1979, þar sem hún hélt fyrirlestra og sýndi „fram- sækna fimleika" í gluggakistu Kroller-Muller-safnsins (þ.e. spriklaði um nakin), rakst hún inn Fyrir áeggjan þáver- andi elskhuga síns, Errós, sem Ijósmyndaði framkvæmdina, kúpl- aði hún sér inn í verkið eftir að hafa smurt sig með málningu og smurolíu og vafið utan um sig lifandi slöngum, reipum ogplasti til að „lýsa yfir sjónrænu yf- irráðasvæði líkamans. “ FIMMTUDAGUR 4. ÁGÚST 1994 27

x

Eintak

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eintak
https://timarit.is/publication/309

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.