Vikublaðið - 08.04.1994, Side 11
VIKUBLAÐIÐ 8. APRH, 1994
11
Rithöndin
Ákveðin og með litríkar
tilfinningar
ú ert samk\'æmt skriftinni mjög
ákveðin og dálítið stíf í lund.
Skapið mikið og nokkuð hart ef á þarf
að halda. Tilfinningar þínar eru litrík-
ar og sterkar. Þú ert ritfær í besta lagi,
en óhlífin við hvern sem er. Þú hefur
stálvilja og oftast góða sjálfstjórn. Þú
ert óvorkunnlát við sjálfa þig, þreytu
viðurkennir þú til dæmis ekki þó á-
stæða sé til. Þú nýtur þín best í friði og
ró, þá koina hinir mildari eðlisþættir
þínir frarn.
Þér er nauðsynlegt að vera ein úti í
náttúrunni sem oftast. Þú hefur næmt
auga fyrir hinu myndræna, starf ljós-
myndara ætti vel við þig. Þú ert laus
við smámunasemi. Dálítið óþolinmóð
muntu vera.
Þú hefur góðar námsgáfur, en hefð-
bundið nám er þér ekki að skapi, þar
finnst mér of þröngt um þig. Heimil-
isstörf vilja verða útundan. Hinsvegar
finnst þér heimilið ágætur staður til
að vinna á að ýmsu öðru sem þér er
hugleikið. Yfirleitt virðist þú störfuin
hlaðin kona. Gleymdu ekki að þú
þarft líka að njóta smámunanna í líf-
inu.
Góða framtíð. R.S.E.
Andrea Jónsdóttir dagskrárgerðai'mað-
ur á Rás 2.
Sviðsljós
Tinna Gunnlaugsdóttir og Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir í hlutverkum sínum í
Gaukshreiðrinu, sem frumsýnt verður í Þjóðleikhúsinu 14. apríl n.k.
Gaukshreiðrið frumsýnt
Tvær sýn-
ingar opna
á Kjarvals-
stöðum um
helgina
Laugardaginn 9. apríl verða
opnaðar að Kjarvalsstöðum sýn-
ingar á verkum Huldu I lákon í vest-
ursal og Olafs Gíslasonar í miðsal.
Hulda Hákon hefur undanfarin 10
ár tekið virkan þátt í íslensku listalífi
og haldið fjölmargar einkasýningar á
Islandi, Norðurlöndum og Þýska-
landi. Hún hefur einnig tekið þátt í
samsýningum víða um heim.
Hulda hefur undanfarin ár mest
unnið við gerð lágmynda, þar sem
hún vinnur saman mynd og texta. í
lágmyndum sínum hefur hún sett
manneskjuna í öndvegi og gert ýmsa
þætti mannlegrar tilveru að viðfangs-
efhi sínu.
A sýningu Huldu að þessu sinni er
þó umfjöllunarefnið af öðrum toga.
Hún sýnir myndir af eldi og blómum
bæði í þrívídd og í málverki.
Ólafur Gíslason hefur haldið einka-
sýningar í Reykjavík og víða erlendis
og tekið þátt í samsýningum.
Sýning Ólafs að Kjarvalsstöðum
ber heitið „Vemissage". A nútíma-
máli þýðir það einkum „sýningar-
opnun“ en getur líka haft merkinguna
„að skoða myndir áður en þær eru
lakkaðar“ og vísar þá til þess þegar
listamenn bjóða vinum og kunn-
ingjum að skoða verk sín áður en sjálf
sýningin hefst. Þessi sýning Olafs er
þriðja sýning hans um þetta þerna.
I austursal eru sýnd verk eftir
Jóhannes S. Kjarval úr éigu Reykja-
víkurborgar. I vestursal stendur yfir
ljóðasýning Olafs Kárasonar.
Allar þessar sýningar standa yfir til
8. maí og eru opnar daglega ffá kl. 10-
18.
Leikritið Gaukshreiðrið eftdr band-
aríska rithöfundinn Ken Kesey
verður ftumsýnt á stóra sviði Þjóð-
leikhússins 14. apríl n.k. og er þetta
jafnframt síðasta framsýning Þjóð-
leikhússins á þessu leikári. Sagan vakti
mikla athygli þegar hún kom út í upp-
hafi sjöunda áratugarins og þótti
tímamótaverk. Verkið er í leikgerð
Dale Wasserman og í þýðingu Karls
Agústs Ulfssonar.
Með helstu hlutverk fara Pálmi
Gestsson, Ragnheiður Steindórsdótt-
Dagana 9. til 25. apríl nk. verður
sýning á olíumálverkum Mar-
grétar Sveinsdóttur í Gallerí 1 1, að
Skólavörðustíg 4 í Reykjavík
Margrét útskrifaðist úr ntálaradeild
Myndlista- og handíðaskóla Islands
1988 og var við framhaldsnám við
Valands Konsthögskola Göteborgs
Universitet 1988-1990.
Þetta er fyrsta einkasýning Mar-
ir og Jóhann Sigurðarson. Önnur
veigamikil hlutverk eru í höndum
Sigurðar Skúlasonar, Hilmars Jóns-
sonar, Hjálmars Hjálmarssonar, Hall-
dóru Björnsdóttur og Erlings Gísla-
sonar. Fjöldi annara leikara Þjóð-
leikhússins koma við sögu. Tónlist er
eftir Lárus Grímsson, lýsingu annast
Björn Guðmundsson. Leikmynd og
búninga hannaði Þórunn Sigríður
Þorgrímsdóttir og leikstjóri er Ilávar
Sigurjónsson
grétar í Reykjavík en áður hefur hún
haldið einkasýningu í Gautaborg og
Stokkhólmi og tekið þátt í samsýn-
ingum á ísafirði, í Gautaborg og
Stokkhólmi.
Opnun sýningarinnar verður Iaug-
ardaginn 9. apríl kl. 16-18, en sýn-
ingin verður opin ffá kl. 14 - 18 aðra
daga.
Guerilla
Girls frá
New York
í Nýlista-
safninu
Laugardaginn 9. apríl opnar sýning
á veggspjöldum Guerilla Girls í
Nýlistasafninu, Vatnstíg 3b. Guerilla
Girls er hópur myndlistakvenna bú-
settur í New York. Þær vinna undir
nafnleynd og korna ætíð fram með
grímur fyrir andlitinu. Vinnuföt
þeirra eru stuttir þröngir kjólar,
háhælaðir skór og górillugrímur.
Eins og heitið gefur til kynna vinna
Guerilla Girls með sama hætti og
skæruliðar; markvisst og fyrirvara-
laust. Þær setja upp veggspjöld, dreifa
límmiðum, auglýsa í tímaritum, gefa
út jólakort og myndbönd ásamt því að
koma fram á fyrirlestram og í sjón-
varpsumræðuþáttum. Inntak verka
þeirra er gagnrýni á ráðandi gildismat
innan myndlistakerfisins. Mörg vegg-
spjöld þeirra eru með tölffæðilegum
samanburði á stöðu karla, kvenna og
litaðra í myndlistarheimi New York
borgar sem er ein aðalmiðja myndlist-
ar í heiminum. Veggspjöldin eru
undirrituð „Guerilla Girls, samviska
myndlistarheimsins“.
Þau veggspjöld sem verða til sýnis í
Nýlistasafhinu eru 30 að tölu og eru
ffá árunum 1985-1990. Sýningin
hefur verið sýnd á hinunt Norður-
löndunum og hvarvetna verið hvati að
umræðum um stöðu kvenna í mynd-
list.
Samhliða sýningu Guerilla Girls
sýna Svala Sigurleifsdóttir og Inga
Svala Þórisdóttir ný verk.
I effi sölum safnsins verður sýning
á verkum úr eigu Nýlistasafnsins.
Sýningarnar eru opnar alla daga frá
kl. 14 - 18 og þeirn lýkur sunnudaginn
24. apríl.
Fyrsta einkasýningin
Ný skemmtileg bók er komin út
Jónasarlimrur
Fyrir skömmu kom út hjá Hörpuútgáfunni
ný bók eftir Jónas Arnason. Allir lands-
rnenn þekkja leikrit og söngva Jónasar og vin-
sældir hans eru alltaf jafn miklar. Færri vita, að
Jónas hefur lengi fengist við að yrkja limrur,
sem nú eru komnar út á bók. Limruformið
nýtur vaxandi vinsælda og mörgum mun þykja
forvitnilegt að kynnast Jónasi Arnasyni á
þessum nýja vettvangi.
Jónasarlimrur eru alls 140 í bókinni og bir-
nun við hér tvær með leyfi útgefanda.
Jónas t.h. og Bragi Pórðarson útgefandi með
fyrstu eititök bókarinnar „Jónasarlimrur“, sem
kom útfyrir skómmu.
Gúmmoren á latínu
Eg man enn kvöldið er Kötu ég tnætti
ísömu viku og ég við hana hætti.
Með gkesihatt bláan
gaf hún mér á hann.
Það var í ágúst að áliðnum slætti.
Tveir góðir
Það er staðreynd að Glámur var strangeygður
og að lengi hann Grettis beið langeygður.
En Gretti mcst brá
er hann Glám leit og sá
að hann einnig var andskoti rangeygður.
s
Eg var alveg búinn að gleyma því
hvað Morgunblaðið gat verið
klikkað í gamla daga. Miklu verra
en það er í dag meina ég. Ef til vill
væri öllurn hollt að rifja upp hvern-
ig biaðið gaf látið hér á árum áður
því mig grunar heldur að grunnt sé
á garnla tóna.
Ástæðan fyrir því að mér datt
þetta í hug er að fyrir stuttu neydd-
ist ég til að fletta Morgunblaðinu
frá árinu 1978. Það var árið sem í-
haldið tapaði borginni í eina skiptið
á þessari öld. Naumt var það, mað-
ur minn lifandi og það er augljóst á
Morgunblaðinu að það tók smá
tíma að átta sig á hvað gerst hafði.
En síðan komu líka viðbrögðin.
„Kommúnistar, kommúnistar,
kommúnistar." Maður fletti ekki
svo síðu að þetta hræðilega orð
blasti ekki við með stríðsletri. Þeir
sem staddir voru fjarri höfuðstaðn-
um gátu verið vissir um að þessi ó-
þjóðalýður fór nú um borgina í
hjörðum, reif niður, brenndi, mölv-
aði rúður og tók sælgæti af börnun-
um. Þó væri þetta aðeins byrjunin. I
kjölfarið kærnu pólitískar ofsóknir
gegn hinurn hjartahreinu embættis-
mönnum, sem aldrei hefðu leitt
Iiugann að nokkru öðru en að
þjóna, þjóna og þjóna borgarbúum,
jafnvel þeim sem kysu kommúnista.
Og síðan kæmi röðin að blessuðum
börnunum. Innræting stéttabaráttu,
heiðni og ókurteisi yrði hafin á
barnaheimilunum. Enginn yrði
frjáls að því að ala börnin sín upp
sjálfur í guðsótta, flengingum og
góðum siðum. Nú yrði öllum smal-
að í stofnanirnar og gerð að einum
gráum massa, sem á hátíðisdögum
veifuðu rauðum fánurn og héldu á
myndum af Marx, Mao og Guð-
rnundi Þ.
Þetta surnar gerðist það suður á
Ítalíu að Rauðu herdeildirnar
rændu og drápu þann ffóma mann,
Aldo Moro, sem lengi hafði verið í
forustusveit Kristilegra demókrata.
Hér var að sjálfsögðu lýsandi dæmi
um eðli og innræti kommúnista.
Hafði ekld sá leiði Lenín látið drepa
keisarafjölskylduna? Og hvernig var
ekki útlitið á þeim þjóðníðingum ís-
lenskum, sem gengið höfðu þessari
helstefiiu á hönd? Flestir voru síð-
skeggjaðir og síðhærðir og jieir sem
ekki voru það voru bara að reyna að
blekkja. Jafnvel var til að þetta lið
væri ekki í jakkafötum. Og Morg-
unblaðið þvældi fram og aftur í
Staksteinum, Velvakanda, frétta-
skýringuin og forystugreinum og
þegar upp var staðið máttd -ljóst vera
að það voru þau Sigurjón Pétursson
og Adda Bára, sem höfðu drepið
Aldo Moro. Kannski ekki beint tek-
ið í gikldnn en söm var gjörðin því
þau höfðu fellt meirihluta Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík.
Nú en Morgunblaðið kunni á
svona kauða og tókst með undirferli
og lágkúru að espa hvern gegn öðr-
um í hinum nýja meirihluta. Þá var
hringt í Sjöfn að kveldi og hún
fengin til að segja einhverja dauð-
ans vitleysu. Svo var hringt í Guð-
rúnu og henni lesin vitleysan og
beðin um athugasemd. Og þannig
var meirihlutinn kominn í hár sam-
an um leið og Morgunblaðið kom
út án þess að vita almennilega af því
sjálfur. Vonandi hafa rnenn lært.