Vikublaðið - 20.05.1994, Blaðsíða 2

2
Viðhorf
VIKUBLAÐIÐ 20. MAI 1994
BLAÐ SEM V I T E R (
Útgefandi: Alþýðubandalagið
Ritstjóri og ábm.: Hildur Jónsdóttir
Blaðamenn: Páll Vilhjálmsson, Friðrik Pór Guðmundsson
og Ólafur Pórðarson
Auglýsingasími: (91)-813200 - Fax: (91)-678461
Ritstjórn og afgreiðsla:
Laugavegur 3 (4. hæð) 101 Reykjavík
Sími á ritstjórn: (91)-17500- Fax: 17599
Útlit og umbrot: Leturval
Prentvinnsla: Frjáls fjölmiðlun hf.
G-listar í sókn
G-listar eru víða á landinu í sókn ef marka má skoðanakann-
anir sem gerðar hafa verið í mörgum bæjar- og sveitarfé-
lögum. G-listarnir eru sumsstaðar að fá svipað út úr könn-
unum og þeir fengu í kosningunum 1990 og annarsstaðar gott
betur. Borið saman við ámóta kannanir fyrir fjórum árum ætti
þetta að vera vísbending um talsvert betri útkomu G-lista úr
kosningunum 28. maí heldur en síðast þegar kosið var til
bæjar- og sveitarstjórna.
G-listar eiga möguleika á að bæta við sig manni í bæjarstjórn
á mörgum stöðum ef marka má kannanir. Auðvitað ber að
taka þeim með fyrirvara, sérstaklega á minni stöðum þar sem
ríflega helmingur aðspurðra neitar að gefa upp afstöðu sína.
Fámennið getur verið helsta ástæða þess að fólk lætur ekki
hnýsast eftir skoðunum sínum. En því má heldur ekki gleyma
að sá hópur kjósenda sem dregur við sig að taka afstöðu til
flokka og ffamboða fram á síðustu stund hefur farið stækkandi
í hverjum kosningum frá 1970. Það er því til mikils að vinna
fyrir þá sem hafa hagstæðan byr í seglum eins og G-listarnir
virðast hafa um þessar mundir. Boðskapurinn þarf að ná
augum og eyrum þeirra sem enn eru óákveðnir á síðustu
dögum kosningabaráttunnar.
G-listarnir eiga erindi í bæjar- og sveitarstjórnarmálum.
Alþýðubandalagið hefur á að skipa öflugu og farsælu fólki í
bæjarstjórnum víða um land og mörgum áhugaverðum ffam-
bjóðendum. Það vekur sérstaka athygli að á Akureyri þar sem
Alþýðubandalagið hefur unnið með Sjálfstæðisflokknum í
meirihluta hefur G-listinn góðan byr. Það verður ekki skýrt
öðruvísi en að Akureyringar meti dugmikla ffamgöngu bæjar-
málafólks Alþýðubandalagsins á erfiðleikatímum. Þar er
„sterki maðurinn" í bæjarstjórn kona á vegum G-listans. Og
þar hefur tekist að tengja saman atvinnu, menningu og þekk-
ingu en samkvæmt nútíma kokkabókum hagffæðinnar er slík
samtenging talin vera uppskriftin að vexti og viðgangi bæjar-
félaga.
Listagilið á Akureyri og nýgerður rammasamningur við
Leikfélag Akureyrar eru einmitt fyrirmyndir sem G-listar
annarsstaðar á landinu hafa tekið upp. A þeirra vegum hafa
verið settar ffam hugmyndir um að gerðir verði rekstrar- og
rammasamningar við leikfélög, kóra, tónlistarskóla og menn-
ingarfélög þar sem samið verði um framlög til menningar-
starfsemi og þjónustu þessara félaga við bæjarfélögin til lengri
tíma eins og tíðkast hefur um hríð að gera við íþróttafélög.
Fjölbreytt menningarlíf verður að haldast í hendur við öflugt
atvinnulíf í byggðarlögum sem ætla að láta að sér kveða í
framtíðinni.
G-listarnir leggja hvarvetna áherslu á lífskjarajöfnun. Kaup
almenns launafólks hefur staðið í stað um árabil meðan álögur
hafa farið vaxandi og verið fluttar af fyrirtækjum yfir á fólkið.
Við þessar aðstæður er nauðsynlegt að bæjarfélög reyni til
hins ítrasta að jafha kjörin með félagslegum aðgerðum og
samhjálp.
G-listarnir hafa einnig að sameiginlegum baklijarli í kosn-
ingabaráttunni ítarlega stefhumótun landsfundar Alþýðu-
bandalagsins í efnahags- og atvinnumálum sem gefin hefur
verið út í Grænu bókinni. I Utflutningsleið Alþýðubanda-
lagsins er áhersla lögð á atvinnu, jöfnuð og siðbót. Þar er hvatt
til þess að fundnar verði sameiginlegar sóknarlínur í atvinnu-
málum og þróaðar nýjar útflutningsvörur til þess að afla gjald-
eyris og auka velsæld í landinu. Græna bókin sýnir að þróun
atvinnulífs í bæjarfélögum út um land getur verið fólgin í því
að vera í jafngóðum tengslum við Tokyo, Munchen og New
-York eins og Reykjavík. Nútíma tækni gefur einnig smærri
einingum nýja möguleika.
G-listar víða um land munu leggja áherslu á samhug sinn
með táknrænum hætti á næstu dögum. A þeirra vegum verður
dreift tákni um gróanda og gott mannlíf. Skilaboðin eru þau
að með áræðni og þrautseigju muni laufi skrýðast lundur í ís-
lensku atvinnu- og menningarlífi.
grimu
telur háfúsjon 4g ?
Sjónarhorn
Dýru gæluverkefnin
ann 15. apríl sl. birtust tvær
greinar í Morgunblaðinu sem er
svo sem ekki í frásögur færandi.
Þær voru eftir Einar Stefánsson og
Bryndísi Guðmundsdóttur. Þær gáfu
tónínn fyrir margar fleiri greinar sein
síðan hafa birst í Mogganum þar sem
reynt er að halda því fram að Sjálf-
stæðisflokkurinn sé ekki bara flokkur
allra Reykvíkinga heldur líka brjóst-
vörn umhverfisins í Reykjavík. Ekkert
er fjær lagi.
Bryndís kvartar yfir dreifibréfi
Reykjavíkurlistans og skilur ekkert í
því að við höfum ekki tekið efrir öllu
því mikla sem hefur verið gert í
umhverfi í Reykjavík.
Einar Stefánsson er greinilega á
sömu skoðun. Hann og Bryndís virðast
telja að varla sé hægt að gera betur í
umhverfismálunum. Af hverju er þetta
fólk í Reykjavík eiginlega að kvarta, er
þeim spum. Það er nú það.
Að sjálfsögðu er búið að gera ýmis-
legt til fegrunar umhverfis í Reykjavík.
Þó að nú væri á 60 ára valdaferli
Sjálfstæðisflokksins. F.n hvernig hefúr
það verið gert? Tökum lítið dæmi.
Áformin enda í engu
Arni Sigfússon kynnti stefnu sína á
ágætum göngustíg í vesturborginni.
Eg hef líka gengið þann stíg. Hann
endar skyndilega við flugvöllinn. Ilann
nær ekki lengra, því miður..
Eins og málflutningur Arna Sigfús-
sonar endar hann skyndilega í engu.
Spurst hefúr verið fyrir um af hverju
hann haldi ekki áfram alla leið inní
Nauthólsvíkina. Svarið er: Það er of
dýrt. Peningarnir fóru í annað.
Það er auðvitað miklu fleira sem
hefði mátt gera í umhverfismálum í
borginni. Einar minnist á að á næstu
árum verði gerður stígur allt frá
Gróttu og upp í Heiðmörk. Af hverju
er hann ekki löngu koininn, Einar?
Þetta er spuming um áherslur í
umhverfis- og íþróttamálum. Nýbúið
er að taka í notkun rándýra sundlaug í
Árbæjarhverfi. Lokakostnaður er tal-
inn verða um 700 milljónir króna.
Ekki skal um það deilt að Arbæingar
eins og allir aðrir Reykvfkingar eiga
það fyllilega inni hjá borgaryfirvöld-
um, sem þeir hafa greitt útsvar til, að
vel sé búið að íþrótta- og tómstunda-
starfi í hverfinu þeirra. Framkvæmd
þessa verkefhis ber þó öll sjúkdómsein-
kenni sem framkvæmd annarra gælu-
verkefna í borginni er gegnsýrð af.
Tvöföldun á kostnaði
Kostnaðurinn við Arbæjarsundlaug-
ina hefúr þróast með þessum hætti:
Samkvæmt frumáædun í apríl 1990
átti hún að kosta 380 milljónir króna.
Það var sú tala sem lögð var til gmnd-
vallar þegar verkefnið var samþykkt í
borgarstjóm.
Framáædunin var síðan endurskoð-
uð strax í október sama ár og hljóðaði
þá upp á 480 milljónir króna.
I nóvember 1993 kom svo ný áædun
og var þá gert ráð fyrir að lokakostn-
aður yrði 630 milljónir.
Núna liggur endanlegur kostnaður
ekki fyrir en hann mun vart vera undir
700 milljónum. Því er reyndar haldið
fram að áædunin frá í nóvember hafi
staðist. Hinsvegar vita ailir sem með
lokaáfanganum fylgdust að þá var
hvergi til sparað og kostnaðarsamar
breytingar gerðar á síðustu stundu,
enda stutt í borgarstjórnarkosningar
og Sjálfstæðisflokkurinn farinn að fá
skýr skilaboð frá reykvískum kjós-
endum í skoðanakönnunum.
Því má svo bæta við að iniðviku-
daginn 11. maí sl. hélt Iþrótta- og tóm-
stundaráð veglega veislu fyrir bygging-
araðila laugarinnar. Ómælt áfengi var í
boði og finnst mönnum á þeim bæ það
sjálfsagt fara vel saman við íþrótta- og
æskulýðsstarf og kannske enn betur við
nýtilkomið daður Arna Sigfússonar við
áfengisforvarnir meðal barna og ung-
menna!
Ilefði ekki verið nær að byggja
svipaða sundlaug með minni flottræf-
ilshætti fyrir helmingi rninna fé og
nota þá upphæð sem þannig sparaðist
fyrir uppbyggingu útivistarsvæða og
íþrótta- og tómstundastarfs einnig
annars staðar í borginni?
Við viljum lýðræðislega
og opna borg
Svari hver fyrir sig, en hitt er víst að
fyrir brotabrot af þeint kostnaði sem
þessi flottræfilsháttur Sjálfstæðis-
flokksins hefur kostað borgarbúa enn
eina ferðina hefði verið hægt að klára
göngustíginn hans Arna Sigfússonar.
Svo væri auðvitað um mörg önnur
útivistarmál. Minnihlutinn í borgar-
stjórn hefúr barist fyrir því að lagðir
yrðu ótal aðrir göngu- og hjólreiða-
stígar í borginni. En nei, peningamir
fóra í fínni verkefhi.
Ef Reykvíldngar væra spurðir kæmu
öragglega fram sá vilji þeirra að spara
ætti í dýrum gæluverkefnum en gera
meira fyrir peningana. Nota þá til að
gera betra umhverfi fyrir Reykvíkinga.
Af grein Bryndísar að dæma held ég að
hún myndi vilja það líka.
Gallinn er bara sá að við Reyk-
víkingar vorum ekki spurðir. Það er
ekki nema „kortéri fyrir kosningar“
sem íhaldinu dettur í hug að til sé ein-
hver almenningur í þessari borg sem
vill fá að koma óskum sínum á framfæri
og það jafnvel ekki nema þegar
Sjálfstæðisflokkurinn óttast að tapa
völdum sínum eins og núna hefúr
gerst. Treystir einhver því að þetta
viðhorf ti! borgarbúa sem Sjálfstæðis-
flokkurinn er gegnsýrður af breytist ef
hann heldur völdum?
Nei. Reykjavík er nefnilega lokuð
borg. Meirihlutinn í borgarstjórn tek-
ur vondar ákvarðanir. Hann spyr
almenning ekki álits. Flokksgæðingar
og peningaklíkur eiga hinsvegar
greiðan aðgang að meirihluta borgar-
stjórnar. Þannig hefur ástandið verið
allt, allt of lengi. Er ekki mál að linni?
Reykjavfkurlistinn vill breytingar.
Hann vill opna og lýðræðissinnaða
borg. Hann vill nýta fé borgarbúa
betur. Leggja af flottræfilsháttinn en
gera þess í stað góða og skynsamlega
hluti sem korna öllum til góða.
Reykjavíkurlistinn mun spyrja borg-
arbúa álits og opna borgina.
Höfúndur er frainbjóðandi á
Reykjavíkurlistanum.