Vikublaðið - 17.03.1995, Blaðsíða 9

VIKUBLAÐIÐ 17. MARS 1995
Það fór ekkert á milli mála hvar
í Stakkahhðinni kennarar haía
sinn samastað. Eg þurfti einungis
að leita uppi þann stað þar sem
follt var af bxhun og engin laus
bflastæði. Þegar ég steig út úr
bflnum leiddi Iúðrablástur og pí-
anóspil mig að Stakkahlíð 17, þar
sem samkomusalur kennara er.
Salurinn var þéttsednn og víða
staðið,
Á stundum var eins og ég væri
staddur í miðju fuglabjargi, svo mik-
ið var skrafað og hamagangurinn í
eldhúsinu var líka mikill, því sjá
þurfti um að hlaða á borðið meðlæti
eftir því sem bakkar tæmdust. Þrátt
fyrir hita í mönnum og skvaldrið
sátu sumir út í homi í stóískri ró og
telfdu skák. Lauslega áædað voru í
salnum yfir tvöhundmð kennarar
sem standa í ströngu verkfalli við
harðvítugt ríkisvald.
Knútur Hafsteinsson er einn
þeirra sem hefúr yfirumsjón með fé-
lagsheimilinu. Aðspurður sagði hann
að aðsóknin væri með minnsta móti
þennan daginn.
„Við emm fjögur sem skiptum
þessu með okkur þannig að ég er
héma fjórða hvem dag. Eldhúsinu
er síðan skipt niður á skólana og sjá
þeir um bakkelsið. Hér er ekkert
verðlagt og menn leggja ffam aur
eftir efnum og aðstæðum. Hingað
heimsækir okkur alltaf á hverjum
degi einhver ffá samninganefndinni
og greinir ffá stöðu mála, síðan
reynum við líka að fá
pólitíkusana.Ymsir menn sem hafa
verið með yfirlýsingar eða upplýs-
ingar í fjölmiðlum um skólamál
koma og einnig hafa komið hingað
tónlistarkennarar og flutt tónlist.
Aðsóknin er frekar lítil í dag en
verður meiri á morgun (þriðjudag),
því þá fáum við Friðrik Sophusson í
heimsókn. Við reynum að telja upp
úr gestabókinni og hér vora um 500
manns í síðustu viku þegar Ingibjörg
Sólrún og Ogmundur komu. Það er
ekki fjarri lagi að hingað komi svona
300 - 400 manns á hverjum degi.“
- Eg sé að dagskráin er skipulögð
fram í aprtl. Bjuggust menn við löngu
verkfalli?
„Það era svo margir skólar á því
svæði sem þessi miðstöð á að þjóna
Knútur: Aur eftir efinum og ástæð-
um.
að við vildum ekki slrilja neinn út-
undan við skipulagninguna. Við vor-
um bjartsýn í upphafi þegar við
gerðum þetta skipulag og áttum ekki
von á því að fara alla leið niður list-
aiui, en við erum nú svona farin að
velta því fyrir okkur hvort við verð-
um ekld að bæta við.“
- Er ekki komin leiði í fólktð?
„Nei, kennarar sem eru færir um
að hafa ofanaf fyrir bömum geta al-
veg haft ofanaf fyrir sjálfúm sér. Þeir
era líka óvenju virkir af félögum í
stéttarfélagi að vera. Fylgjast vel með
og era tilbúnir að gera hvað sem er
ef þeir era beðnir um verkfallsvörslu
eða kaffisölu o.fl. Svo þurfa sumir að
gæta sinna bama, verkfallið bimar á
þeim líka.“
Gefum ekki eftir
Guðrún
Kristjáns-
dóttir tel-
ur nauð-
synlegt að
mæta
reglulega í
athvarfið
til að hitta
aðra.
„Hafi ég
verið
heima
kannski tvo daga í röð þá finn ég
þörf fyrir að koma aftur til að ná upp
baráttuanda. Það gefiir meiri bar-
áttuhug að koma hér. Hér fæ ég líka
betri fréttir. Maður heyrir kannski
eitthvað í fjölmiðlum og veit ekld
hverju maður á að trúa. Hér fæ ég
betri mynd og réttari af fréttunum.
Eg er orðin þreytt, vil komast í
vinnuna, en fyrst við erum komin í
verkfall verðum við í verkfalli þar til
um semst. Við förum ekki að gefa
eftir núna. Alls ekki. Eg er tilbúin í
annan mánuð ef með þarf. Þó þetta
sé ómögulegt ástand eins og er fyrir
bömin þá förum við ekld að gefast
upp núna. Það er stuðningur við
okkur eins og kom fram í könnun-
inni um daginn. Mér finnst það
mjög gott. Eg hefði búist við því
verra. Þetta var yngra fólkið og fólk
sem á böm í skólanum sem studdi
okkur. Það fannst mér mjög gott.
Fólk hefúr oft verið á móti okkur en
ekki núna. Fólk er meira með og
gerir sér grein fyrir að launin era
ekld nógu góð og að ýmislegt þarf
að laga. Ekki bara launin heldur á-
standið í skólunum, skólakerfið. Það
þarf að gera breytingar og við eram
orðin þreytt á ástandinu eins og það
hefur verið.“
Hugur í fólki
Laufey Karlsdóttir er kennari að
Vannalandi í Borgarfirði en var
stödd í Reykjavík til þess að sækja
sér styrk í fjöldann.
„Ur því sem komið er, er ekkert
verið að gefast upp. Það er þreytu-
Iiljóð en enginn að gefast upp samt.
Eiríkur
kom til
okkar í síð-
ustu viku
og hélt
fund með
kennuram
á Vestur-
landi. Þar
var mikill
hugur í
fólld. Við
föram ekld í verkfall í mánuð án þess
að fá eitthvað út úr því. Þetta er
erfitt en við ætium áffam úr því sem
konúð er, hættum ekki fyrr en í fúlla
hnefana. Auðvitað vildi enginn fara í
verkfall, þetta er hundleiðinlegt, hef-
ur tekið það langan tíma. Við getum
staðið lengur, vonandi þurfum við
ekki annað eins, en við getum staðið
áffam. Ég held þó að báðir aðilar
þurfi að fara nær miðju. Báðir að
gefa eftir.“
Kennarar munu leita
annara starfa
Haukur Ottesen er kennari við
grunnskólann í Keflavík en bú-
settur í Reykjavík. Hann kemur í
miðstöðina að jafhaði þrisvar í
viku til að leita frétta og fylgjast
með.
„Ég kem
til að finna
hvort það
er ekki
ennþá
samhugur
og hann er
til staðar.
Mildl sam-
eining
héma. Mér
finnst
stemningin vera það góð. Hér sér
maður fólk sem er hér nánast á
hverjum degi. Fyrsta spumingin sem
brennur er alltaf: Er eitthvað að ger-
ast? Síðan er einhver ráðherrann á
leiðinni eða pólitíkus. Það er það
sem fólk bíður eftir. Fólki finnst lítið
að gerast. Verkfallið hefur í raun
verið þaggað niður. Ráðamenn era
voðalega hljóðir tun verkfallið.
Verkfallið kemur við alla og
einnig kennara því við eigum böm
sem era í skóla þannig að þetta kem-
ur jafii mikið við okkur og lúnn al-
menna launamann í landinu sem er
með böm eða unglinga í skóla. Það
gleymist stundum að við eram líka
fólk þó við séum kennarar.
Ég hef trú á því að eitthvað gerist
með þessu gagntilboði sem á að
leggja ffam. Það er svona fyrsta
skrefið í þá áttina að þetta sé ekki
hljóðlegt verkfall af hálfu stjóm-
valda. Þeir era nánast búnir að
þagga þetta niður. Það verður að
leiðrétta launin. Menn lifa ekld af
þessu. Ef ekla koma almennilegar
kjarabætur út úr þessari aðgerð mun
fólk bara leita sér að annarrar vinnu.
Ef ekki tekst núna að fá leiðréttingu,
í eitt sldpti fyrir öll, þá fer fólk að
leita sér að öðra starfi."
Engin uppgjöf
Ingibjörg Gunnarsdóttir kemur í
miðstöðina þrisvar til fjórum
sinnum í viku til að heyra frá
samninganefhdinni, einhverjar
fréttir og hljóðið í samkennurum
sínum. En hvað skyldi henni finn-
ast?
„Fólk er svartsýnt í dag. Það er
ekkert að gerast. Ekki neitt, nema
þetta tilboð sem kom fram í byrjun
verkfalls. Síðan hefur í rauninni ekk-
ert gerst. Samninganefndimar hafa
komið saman en ekkert meir. Maður
vill vera
mættur í
skólann
sem fyrst,
þetta er
neyðará-
stand.
Pyngjan er
mjög létt
þessa dag-
ana. Þetta
rétt
skreppur og varla það fýrir brýnustu
útgjöldum heimilisins. Við stöndum
þétt saman og það er engan bilbug á
okkur að finna. Hljóðið í fólki er
þannig að ég hef ekld heyrt einn ein-
asta uppgjafartón.“
Texti og myndir:
Kristján Logason
Kjarvalsstofa í París
Kjarvalsstofa í París er íbúð og vinnustofa, sem ætluð er
til dvalar fyrir íslenska listamenn. Reykjavíkurborg,
menntamálaráðuneytið og Seðlabanki íslands lögðu
fram fé til þess að koma upp slíkri starfsaðstöðu í
Parísarborg með samningi við stofnun sem nefnist Cité
Internationale des Arts, og var samningurinn gerður á
árinu 1986. Kjarvalsstofa er í miðborg Parísar, skammt
frá Notre Dame dómkirkjunni.
Sérstök stjórnarnefnd fer með málefni Kjarvalsstofu og
gerir hún tillögu um úthlutun dvalartíma þar til stjórnar
Cité Internationale des Arts, er tekur endanlega ákvörð-
un um málið. Dvalartími er skemmstur 2 mánuðir, en
lengst er heimilt að veita listamanni afnot Kjarvalsstofu í
1 ár. Vegna fjölda umsókna undanfarin ár hefur dvalar-
tími að jafnaði verið 2 mánuðir.
Þeir sem dvelja í Kjarvalsstofu greiða dvalargjöld, sem
ákveðin eru af stjórn Cité Internationale des Arts og
miðast við kostnað af rekstri hennar og þess búnaðar,
sem þeir þarfnast. Þessi gjöld eru lægri en almenn leiga
í Parísarborg og er nú Fr. frankar 1400 á mánuði.
Dvalargestir skuldbinda sig til þess að hlíta reglum Cité
Internationale des Arts varðandi afnot af húsnæði og
vinnuaðstöðu.
Hér með er auglýst eftir umsóknum um afnot Kjarvals-
stofu, en stjórnin mun á fundi sínum í mars fjalla um
afnot iistamanna af stofunni tímabilið 1. ágúst 1995 til
31. júlí 1996. Skal stíla umsóknir til stjórnarnefndar
Kjarvalsstofu. Tekið er á móti umsóknum til stjórnar-
nefndarinnar í Upplýsingum á 1. hæð í Ráðhúsi Reykja-
víkur, en þar liggja einnig frammi umsóknareyðublöð og
afrit af þeim reglum sem gilda um afnot Kjarvalsstofu.
Fyrri umsóknir þarf að endurnýja, eigi þær að koma til
greina við þessa úthlutun.
Umsóknum skal skila í síðasta lagi 29. mars 1995.
Stjórnarnefnd Kjarvalsstofu