Vikublaðið - 17.03.1995, Blaðsíða 10

10
Til dæmls
VIKUBLAÐIÐ 17.MARS 1995
Okkar maður er Sonja B. Jóns-
dóttir. Þið munið eftir henni úr
sjónvarpinu - er það ekki annars?
Hún er um þessar mimdir ritstýra
Veru og verður það fram á mitt
sumar eða þangað til Ragnhildur
Vigfúsdóttir kemur úr fæðingar-
orlofi. Starfið var Sonju þó ekki
með öllú'ókunnugt þegar hún tók
það að sér síðla hausts, því hún var
fyrsta ritstýra blaðsins á því herr-
ans - eða ættum við að segja frú-
arinnar- ári 1984.
Hún segir Veru alls staðar mæta
jákvæðu viðhorfi og er yfir sig ánægð
með starfið.
Og hvað er svona skemmtilegt
við það?
Jú, að ritstýra svona blaði er svo
miklu meira en bara að sitja og skrifa.
Maður er í stöðugu sambandi við
fjölda fólks, fólldð sem skrifar í blað-
ið og sem við tökum viðtöl við, fólk
sem veitir okkur ýmsar upplýsingar,
prentsmiðjuna, ljósmyndara og út-
litshönnuði.
Svo má ekki
gleyma
áskrif-
end-
en þeir hafa svo mikinn áhuga á
blaðinu að þeir hafa oft samband.
Ertu pólitísk?
Já, ég held mér sé óhætt að segja
það. Mín pólitík er kvennapólitísk
félagshyggja. Það má kannsld segja
að pólitík sé mér í blóð borin því það
var alla tíð mikið talað um þau mál
heima og það fór ekkert ffam hjá
manni. Foreldrar mínir eru stórkrat-
ar og ég var ekki gömul þegar ég var
farin að hjálpa til við kosningavinn-
una fjMr Alþýðuflokkinn. Pabbi var
mjög virkur í sínu stéttarfélagi ög ég
fór oftar en ekki á verkfallsvaktina
með honum.
Hvert er að þínu áhti stóra mál-
ið í komandi kosningum?
Það er tvímælalaust launajafnrétti.
Það er niðurstaða könnunar sem
Vera lét gera nú í lok janúar, en þar
var spurt hvað fólki þætti mikilvæg-
ast að gert yrði á næsta kjörtímabili
til að bæta stöðu kvenna. 70%
kvenna töldu mikilvægast að jafna
laun kynjanna og meirihluti karla var
sammála því. Svo verður líka að ná
aftur því sem hefur verið tek-
ið af fólkinu í landinu í
tíð síðustu ríkisstjóm-
ar. Hér eru allt of
margir sem lifa við
slæm kjör, hér er
orðin of mikil
stéttaskipting og
þessu þarf að
breyta.
Hvemig fitur
þín draumaríkis-
stjóm út?
Hún er saman-
sett af Kvennalista
og félagshyggju-
flokkunum, það er
engin spuming. Mér
sýnist allir vera að
vinna vel á þeim
vígstöðvhm,
svo ég sé
ekki ástæðu
til annars
en að
vera
bjart-
sýn.

... Elna Katrín Jónsdóttir, þýsku-
kennari í Kvennaskólanum í
Reykjavík og formaður Hins ís-
lenska kennarafélags
... er frá Akureyri
... er dóttir Jóhönnu Jónasdóttur
og Jóns Arnþórssonar
... er gift Jóni Hannessyni sem er
líka framhaldsskólakennari
... á tvo syni, Bernhard Jónas, 17
ára, og Kjartan Þór, 13 ára
... vakna oftast kl. 7 á morgnana
... fæ mér kaffi og brauðsneið í
morgunmat
... fer stundum í sund áður en ég
fer í vinnuna
... á mikinn hefðarkött sem heitir.
Loppa og er miðpunktur athygl-
innar á heimilinu
... hef gaman af því að lesa góðar
bækur
... er að lesa Grandaveg 7 eftir
Vigdísi Grímsdóttur
... ætlaði að verða skáld þegar ég
yrði stór
... seinna langaði mig til að verða
læknir
... enti svo i kennaranámi og hef
aldrei séð eftir því
... er skapstór, óþolinmóð og
kröfuhörð
... geri líka miklar kröfur til sjálfrar
mín
... er ekki mjög mannblendin - og
geri mér grein fyrir þversögninni
... líður best innan um fólk sem ég
þekki vel
... tel mig vera sæmiiega heiðar-
lega
... ertfður gestur í Karphúsinu
... vil sjá menntunarvæna félags-
hyggjustjórn að loknum kosn-
ingum
1 r- i T b 7- 8 9 10 V 1 II 10 v V
IX ■ 14 15 10 Ko K V 4 T2— \°1 10 V 3 20
Z1 15 22 V n Z 10 24 l/p 10 15 <?> 9
24 £ 25 T~ 2to 24 24 9 4 4 10 10
0 T~ 4 4 2ls> 5 /5 24 V 8— 9 2
18 17- 10 15 ? 2 14 7 28 TT~ ffi d
10 14 /<7 '2 14 24 24 V 2É 9 2 2— n
23 (9 2(p 14 2 15 4 ? 8 w— 24 V /2 /3
2(o 20 9 z 4 V 24 20 9 ID 28 8
2(p io Uo 10 15 V 10 10 14 23 V 37 V
)t 10 ¥ )5 22 IX 9 y 15 2 2 Íí 10 V í—
2+ 1(0 4 W 'i 10 13 22 10 !(p 2 2—
2H- >0 /3 V 14 T~ 2b 14 s (0 3T~ S2 10 3 4
24 n ~ W n \k> 2$ 2 25 22
Félagarnir
í Skoffín, Darri
Gunnarsson (gítar)
og Gísli Árnason
(bassi) tróðu uppá
íslandsrútinni
(í bókstaflegri
merkingu) þar
sem hún stóð fyrir
utan Vííilsstaða-
skóla þegar Flens-
borgarskóli í
Hafnarfirði sigraði
Fjölbrautaskólann
í Garðabæ í spurn-
ingakeppninni
Gettu betur
á laugardag.
Hjartagátan
Setjið rétta stafi í reitina neðan við
krossgátuna. Þeir mynda þá ömefiú.
Lausnarorð krossgátunnar í síðasta
blaði er Djúpivogur.
A 1 T 1 12 23
Á J U . 2 13 24
B K Ú 3 14 25
D L V 4 15 26
Ð M X 5 16 27
E N Y 6 17 28
É 0 Ý 7 18 29
F Ó Þ 8 19 30
G P Æ 9 20 31
H R Ö 10 21 32
1 S 11' 22
!ílar eru merldlegir hlutir. EðK-
leg afstaða gagnvart þeim væri að
einfaldlega væri um að ræða tæki til
að koma manni úr einum stað á ann-
an. Svona svipað og haft er efdr Ed-
ison varðandi skrokldnn, að hlutverk
hans væri að koma heilanum á milli
staða. Punktur og basta. En maður-
inn væri. ekki sú dýrategund sem
hann er ef honum tækist ekki að
flækja málið eih'dð.
Eg áttaði inig fýrst á þessu þegar
kunningi minn einn missti bílprófið
um nokkuð langan tíma. í fyrstu
virtist allt með felldu. Bíllinn var
geymdur á bílastæðinu, vinurinn fór
í strætó í vinnuna og sparaði sjálfúm
sér og samfélaginu allnokkrar upp-
hæðir. En um það bil tveiin mánuð-
um eftir að þessi ósköp höfðu dunið
yfir vaknaði konan hans við það eina
nóttina að maður hennar var ekki
lengur í rúininu. Hún fór á fætur til
að athuga hvort eitthvað væri að en í
því kom karlinn inn um útidymar.
Aðspurður kvaðst hann hafa átt
erfitt með svefn og fengið sér nætur-
göngu. Þau eru nú búin að vera gift
nokkuð lengi og hún trúði ekki orði
af þessu en lét gott heita.
En nokkrum nóttum síðar varð
hún vör við að karlin laumaðist ff am
úr og síðan út. Þá fór hún út í glugga
og sá hvar hann skaust yfir bílastæð-
ið og smeygði sér inn í bíl þeirra
hjóna. Henni brá nokkuð við en
þegar ekkert ffekar gerðist ákvað
hún að athuga málið, brá yfir sig
kápu og læddist út. Eftirá sagði hún
að sér hefði sjaldan orðið jafn mildð
um nokkum hlut og það sem hún sá
þegar hún kom að bílnum.
Þegar hún átti nokkra metra effir
fór hún að heyra torkennileg hljóð:
„Drrruuummm, drnuummm,
drum, dmin, drumdruin." Síðan
fóra rúðuþurrkumar í gang, ff á bíln-
um barst hljóð eins og hemlað væri
og beygja teldn á tveim hjólum. Og
nú blasti sannleikurinn loks við
henni. Maðurinn hennar sat'undir
stýri á bíl þeirra hjóna og þóttist vera
að keyra. Hann hélt annarri hendi
kæruleysislega um stýrið og frassaði
á rúðuna. Skyndilega greip hann
báðum höndum um stýrið,
snöggsneri því ffam og affur og gaf
ff á sér hljóð eins og vældi í öllu kerf-
inu. Svo hreytti han út úr sér ein-
hverjum ónotum um „kerlingarhálf-
vita í umferðinni" og sneri sér til
hálfs með steyttan hnefa á lofti.
Þá sá hann konu sína sern ekki
vissi hvort hún ætti að hlæja eða
gráta. Maðurinn lét hendina síga og
þau hjón horfðust í augu. Síðan opn-
aðist hurðin og konan hjálpaði vin-
inum inn í rúm og þar svaf han í 18
tíma samfleytt. Þau leituðu síðar
læknis, sem kvaðst kannast vel við
svona tilfelli. Það væri alls ekki óal-
gengt að karlmenn sem sviptir væra
bílum sínum brygðust við á einhvem
sérkennilegan hátt. Reyndar væri
konan heppin að þetta brytist svona
út hjá manni hennar. Það væra til
miklu verri viðbrögð. Sumir færa að
safha ífímerkjum af miklum eld-
móði en aðrir hefðu farið út í að setja
upp jámbrautarlíkön. Reyndar væri
til félagsskapur manna sem slíkt
stundaði og hefðu þeir leigt sér stóra
vörageyinslu þar sem þeir hefðu sett
upp mikið landslag og hittust á
kvöldin og mn helgar til að láta lest-
ar aka um svæðið.
Versta tilfellið sem hann myndi
þó eftir að hafa séð var sá sem tók
bílinn sinn í sundur, flutti hann
þannig inn í íbúð og inn í stofu, setti
hann þar aftur saman og hafði sem
stofudjásn. Og þessi kappi sem
aldrei hafði fengist til að taka til
höndum við venjuleg þrif, lá nú á
hverju kvöldi og þreif bflinn á hinum
ólíklegustu stöðmn, með tannbursta
ef ekld vildi betur.
Umrædd kona sér hins vegar
verulega effir læknaheimsókninni
því effir að karl hennar heyrði að
þetta væri ekki óeðlilegt heffir hann
tvíeflst í „þykjustu-akstrinum." Auk
þess er hann farinn að safna ffí-
merkjum og lækninn hittir hann
nokkrum sinnum í viku á fúndmn
hjá jámbrautafélaginu.