Morgunblaðið - 28.05.2005, Page 52

52 LAUGARDAGUR 28. MAÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Svafar Magnússon
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Halldór Ólafsson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
✝ Anna Magnús-dóttir fæddist í
Reykjavík 30. október
1926. Hún andaðist á
dvalarheimilinu Jaðri
í Ólafsvík 23. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru Friðberg
Kristjánsson og Aðal-
heiður María Jóns-
dóttir. Kjörforeldrar
Önnu voru Magnús
Hannesson og Guð-
björg Andrésdóttir.
Anna átti fimm systk-
ini frá móður og eru
fjögur á lífi.
Anna giftist 30. júlí 1954 Sigur-
birni Hanssyni, f. í Ytri-Tungu í
Breiðuvík 24. nóvember 1919, d. í
Selhóli á Hellissandi 11. mars 2001.
Börn þeirra eru: 1) Aðalsteina Erla
Laxdal, f. 1946, maki Ársæll K. Ár-
sælsson, þau eiga þrjú börn og sjö
barnabörn. 2) Ágústa Rósa Þóris-
dóttir, f. 1947, maki Hjörvar Garð-
arsson, þau eiga tvö börn og þrjú
barnabörn. 3) Guðfinna Anna
Hjálmarsdóttir, f. 1948, maki
Grímur Ingólfsson, þau eiga þrjú
börn og sjö barnabörn. 4) Guð-
bjartur Kristinn Ástþórsson, f.
1950, maki Sigríður I. Karlsdóttir,
þau eiga þrjú börn og fimm barna-
börn. 5) Jens Sigur-
björnsson, f. 1954,
hann á einn son. 6)
Þóra Sigurbjörns-
dóttir, f. 1956, maki
Jón Snæland, þau
eiga þrjú börn. 7)
Magnús Sigurbjörns-
son, f. 1957, d. 1957.
8) Guðbjörg Magnea
Sigurbjörnsdóttir, f.
1958, maki Ægir
Þórðarson, þau eiga
tvö börn og tvö
barnabörn. 9) Sigur-
páll Sigurbjörnsson,
f. 1961, maki Gréta
Hrönn Ebenesar, þau eiga fjögur
börn og eitt barnabarn. 10) Hans
Bjarni Sigurbjörnsson, f. 1963,
maki Sigríður Fjóla Jóhannsdóttir,
þau eiga þrjú börn og eitt barna-
barn. 11) Anna Birna Sigurbjörns-
dóttir, f. 1965, maki Björn Hall-
dórsson, þau eiga þrjú börn.
Anna ólst upp í Reykjavík og
vann við ýmis störf þar til hún
fluttist í Selhól á Hellissandi árið
1953. Anna vann jafnhliða heimilis-
störfum í Hraðfrystihúsi Hellis-
sands.
Útför Önnu fer fram frá Ingj-
aldshólskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Móðir okkar Anna Magnúsdóttir
fæddist í Reykjavík 30. október 1926.
Hún ólst upp hjá kjörforeldum sínum,
þeim Guðbjörgu Andrésdóttur og
Magnúsi Hannessyni í Reykjavík.
Einnig var hún nokkur sumur í sveit á
Firði og Vattarnesi. 13 ára byrjaði
mamma að vinna fyrir sér, bæði versl-
unar- og almenn störf. En 1953 söðl-
aði hún um og réðst sem ráðskona að
Selhól, til föður okkar, og tókust með
þeim góð kynni. Og giftu þau sig 30.
júlí 1954. Upphafleg ráðning var 3
mánuðir en þeirra sambúð varaði í 48
ár, sem þau bjuggu á Selhól. Og varð
líf þeirra einstaklega samstillt og þau
samtaka í öllum hlutum. Búskapur
var alltaf stór þáttur í lífinu á Selhól
og mæddi þá oft mikið á henni, enda
oft mikið að gera, og börnin mörg.
Hún var mikil félagsvera og var bæði
í kvenfélaginu og slysavarnafélaginu
og styrkti ýmis málefni, sem henni
fannst standa sér nálægt. En líf henn-
ar var ekki alltaf einfalt og á tímum
erfitt, oft mátti hún ganga dimma dali
sorgarinnar. Son sinn, Magnús,
missti hún þriggja mánaða 1957.
Tvisvar missti hún heimili sitt í elds-
voða og svo föður okkar 2001 og voru
þetta henni þung áföll. Einnig átti
hún við mikla vanheilsu að stríða síð-
ustu árin. Oft lá hún á Reykjalundi og
einnig á spítölum en aldrei heyrðist
hún kvarta þó oft væri þetta erfitt
enda einstaklega dugleg og veit ég að
hún bætti mörgum árum við líf sitt
bara með dugnaði, enda náði hún
þrátt fyrir allt háum aldri.
Oft minntist hún á það þegar hún
kom fyrst á Sand að ein fyrsta mann-
eskjan sem heimsótti hana var
Svenna í Ártúni og hvað hún hefði
reynst sér frábærlega vel alla tíð.
Mamma átti sex hálfsystkini og lifa
hana fjögur, 11 börn eignaðist hún og
lifa 10, 27 barnabörn og 26 lang-
ömmubörn, 25 á lífi og alltaf gaf hún
öllum jólagjafir og taldist okkur til að
um síðustu jól hefði hún gefið um 70
jólagjafir.
Hinn 1. október 2002 fluttist hún að
dvalarheimilinu Jaðri í Ólafsvík og
dvaldist þar uns yfir lauk. Og þökkum
við starfsfólki þar fyrir hlýhug og
góða umönnun. Nú um síðastliðna
helgi dvaldist hún í sumarbústað á
Arnarstapa hjá Guðbjörgu og Ægi og
vorum við þar nokkur systkinin og
barnabörn og á laugardaginn fór hún
að Hellnum á myndlistarsýningu hjá
Guðfinnu og áttu þær mæðgurnar
góðan dag, eins og við öll hin. Og þeg-
ar við Guðbjörg fórum með hana inn í
Ólafsvík á sunnudeginum hafði hún
orð á því hvað þetta hefði verið góð
helgi hjá sér. Og á leiðinni út á Sand
fór ég að hugsa hvað hún mamma
væri alltaf seig enda var hún ótrúleg-
ur karakter og æðruleysið algjört.
Þetta var hennar síðasta ferð en
sennilegasta sú besta í seinni tíð og
kvaddi hún sátt við allt og alla. En
allra kraftar þverra að lokum jafnt
hennar sem annarra og andaðist hún
að morgni 23. maí síðastliðins.
Við þökkum þér fyrir allt og allt
sem þú varst okkur enda varst þú
okkur frábær móðir.
Guð veri með þér.
Fyrir hönd systkina minna og fjöl-
skyldna okkar.
Hans Bjarni Sigurbjörnsson.
Elsku amma mín.
Nú þegar þú ert farin ríkir mikil
sorg, en ég veit að þú ert komin á góð-
an stað þar sem þér líður vel með afa.
Ég mun alltaf hafa minningu þína í
hjarta mínu. Minningarnar sem aldr-
ei gleymast eru t.d. að þegar heyskap-
urinn var búinn bauðst þú alltaf upp á
vöfflur og kökur.
Alltaf fékk ég að hjálpa þér í jóla-
undirbúningnum við að baka smákök-
ur, skreyta skápana og jólatréð og
skrifa á jólakortin. Svo fluttir þú á
dvalarheimilið Jaðar og þangað kom
ég stundum í heimsókn með strákana
mína. Þá fékkstu ætíð stórt knús frá
þeim. Alltaf bauðst þú Brynjari upp á
nammi sem hann þáði með brosi. Svo
var rennihurðin mjög spennandi og
Viktor fór beint í myndasafnið þitt.
Þó svo að við söknum þín afar mikið
vitum við að þú munt alltaf vera hjá
okkur. Þú varst mér svo góð amma,
fyrir það vil ég þakka þér. Einnig vil
ég þakka fyrir alla hlýjuna sem þú
gafst mér og minningin um góða
ömmu mun lifa í hjarta mínu og ég bið
góðan guð að varðveita ömmu mína.
Agnes Ægisdóttir.
Elsku amma, okkur systkinin lang-
ar að fá að kveðja þig í fáeinum orð-
um, þig sem við kölluðum alltaf ömmu
á Selhól. Við eigum margar góðar
minningar þaðan, þó sér í lagi sauð-
burðinn, heyskapinn og réttirnar. Á
þessum tíma var oft margt um mann-
inn og gaman. Þið tókuð alltaf vel á
móti okkur og ekki máttum við
gleyma að skrifa í gestabókina ykkar.
Það var líka alveg sama hvar við
bjuggum, alltaf lagðir þú á þig að
koma í heimsókn. Hvort sem það var
Sandgerði, Keflavík eða Svíþjóð. Hel-
ena, sem er yngst af okkur systkinun-
um, er fædd í Svíþjóð og var sjö ára
þegar við fluttum til Íslands. Þriggja
eða fjögurra ára lærði hún íslensku
barnavísurnar Afi minn og amma
mín, en þó með smábreytingum sem
okkur þótti vænt um og ætlum við
systkinin að kveðja þig amma, og skil-
aðu kveðju til afa. Við söknum ykkar.
Afi minn og amma mín
upp á Selhól búa
þau eru bæði sæt og fín
þangað vil ég fljúga.
Bless amma.
Sigurbjörn, Kristinn
og Helena Auðbjörg.
Elsku amma. Nú ertu farin til afa.
Okkur þykir svo vænt um þig og
minningarnar verða í hjörtum okkar í
hlátri, gleði og sorg sem við áttum
með þér og afa á Selhól. Það var alltaf
svo mikil tilhlökkun hjá okkur systk-
inunum þegar við vorum að fara til
ykkar á sumrin í heyskapinn. Alltaf
var gaman að koma til þín í eldhúsið
og spjalla við þig um heima og geima,
alltaf sýndir þú okkur ást og hlýju og
miðlaðir okkur af visku þinni.
Við erum öll glöð yfir að þú ert
komin á betri stað, til afa, sem þú hef-
ur hlakkað til að sjá aftur, og þar vit-
um við að þér líður vel.
Elsku amma þú ert alltaf með okk-
ur í anda, hjarta og huga.
Ég man það betur en margt í gær,
þá morgunsólin mig vakti skær
og tvö við stóðum í túni:
Þú bentir mér yfir byggðar hring,
þar brosti við dýrðin allt í kring
og fjörðurinn bláöldum búni.
Hvíl í friði elsku amma og
langamma, börnin okkar og Hjálmar
biðja fyrir kveðju.
Álfhildur, Margrét og Ástþór.
Ein af mínum sterkustu æsku-
minningum er það hvað ég átti mikið
af ömmum. Það líkaði mér mjög vel
því það er hollt ungum drengjum að
eiga góðar ömmur.
Amma gisti gjarnan hjá henni
Nunu vinkonu sinni þegar hún kom
hingað suður. Oft var erindi ömmu að
hitta lækni eða sækja sér aðhlynn-
ingu. Man ég að stundum hvarflaði
það að manni að sökum veikindanna
ætti hún amma ekki eftir að verða
langlíf. Sem betur fer hugsaði hún
Anna Magnúsdóttir ekki á þessum
nótum. Hún hélt bara sínu striki og
seiglaðist áfram, eins og hún hefur
alltaf gert.
Minning mín af ömmu vestur á Sel-
hól er öðruvísi. Þar birtist hún manni
sem herforingi sem lætur vel í sér
heyra, og jafnvel lengi ef þurfa þykir,
enda var oft handagangur í öskjunni
þegar best lét. Oft var mannmargt á
Selhólnum. Það kom sér vel þegar
heyskapur var í gangi því nóg var að
gera. Afi að laga hrífurnar, og síðan
allir út að rifja.
Amma og afi létu ekki nútímann
glepja sig, lengi vel byggðist þeirra
lífsviðurværi að mestu leyti á því að
eiga eina kú, kindur og bát niðri í
Keflavíkurvör.
Einkenni á okkur sem undan Sel-
hólnum eru komin, fædd eða tekin inn
í hann á fullorðinsaldri er að finnast
gaman að hittast og eiga góða stund
saman. Ég vil halda því fram að það sé
arfleifð frá skemmtilegum sumar-
stundum á Selhólnum, þar sem öllum
var troðið í lítið rými, sem samt var
nógu stórt til þess að allir fengju næði
til þess að eiga sínar góðu, jafnt sem
slæmu stundir.
Nú þegar amma og afi eru sam-
einuð aftur langar mig að þakka þeim
fyrir allt það góða sem þau hafa gefið
okkur. Fyrir allar góðu stundirnar á
Selhólnum og fyrir að hafa búið til svo
stóran og góðan hóp af fólki sem mað-
ur getur alltaf sótt í, bæði í gleði og
sorg.
Ég á eftir að sakna hennar ömmu
minnar en hugga mig við það að ég sé
svo margt gott frá henni í afkomend-
unum hennar. Reyndar veit ég að
enginn af tengdasonum hennar hefur
sloppið undan áhrifum hennar og er
það þeim öllum til bóta.
Elsku amma, takk fyrir mig og
mína.
Ársæll K. Ársælsson.
ANNA
MAGNÚSDÓTTIR
Elsku besta móðirin
sem mig alltaf studdir
ó, hvað mér þykir vænt um þig
sem götur mínar ruddir
með kærleik og trú.
Við kveðjum þig nú.
Með innilegri þökk fyrir
allt og allt.
Anna, Björn og börn.
HINSTA KVEÐJA
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.250 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
Ég vil í fáum orðum minnast
ömmu minnar Laugu, eins og hún
var alltaf kölluð, sem var mér svo
kær. Amma var lágvaxin og nett
kona, kvik í hreyfingum, spilandi
kát, létt í lund og stutt í grínið. Hún
átti samt til að vera þrjósk og þrá og
stóð þá fast á sínu og ekkert fékk því
haggað. Ég var svo lánsöm að alast
upp í næstu götu við ömmu og afa á
Króknum. Leið mín lá oft til þeirra á
Bárustíg 7 og alltaf var tekið með
kostum og kynjum á móti mér og
mínum.
Amma var vön að kalla mig nöfnu
sína og sakna ég þess að heyra ekki
kveðju hennar framar: „Sæl, ertu
komin, nafna mín?“
Á Bárustígnum var mikið spilað á
spil og voru amma og afi ólöt að spila
við mig og síðar börnin mín í tíma og
ótíma. Þær eru greyptar í huga minn
fjölmargar gönguferðirnar með
ömmu í fjöruna til að skoða steina,
hlusta á sjávarniðinn og heyra sögur
úr sveitinni frá því að hún var barn
sjálf.
Hafið og allt í sambandi við það
var stór hluti af lífi hennar ömmu.
Hún vann við fiskvinnslu um langa
SIGURLAUG
ÞORKELSDÓTTIR
✝ Sigurlaug Þor-kelsdóttir fædd-
ist á Daðastöðum á
Reykjaströnd 5. maí
1913, en ólst upp á
Ingveldarstöðum.
Hún lést á Dvalar-
heimili aldraðra á
Sauðárkróki 18. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Anna
Sigríður Sigurðar-
dóttir og Þorkell
Jónsson.
Eftirlifandi eigin-
maður Sigurlaugar
er Friðrik Friðriks-
son. Börn þeirra eru Stefán, Sól-
brún, Friðrik Geir og Guðni. Hún
átti eina dóttur áður, Ernu Marí-
önnu. Heimili þeirra var á Báru-
stíg 7 á Sauðárkróki.
Útför Sigurlaugar verður gerð
frá Sauðárkrókskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
tíð og var ég svo heppin
að geta unnið með
henni sem unglingur
hjá Skildi hf. nokkur
sumur. Ég var svo
hreykin af ömmu, því
hún þessi litla kraft-
mikla kona var oftast
með hæsta bónusinn.
Snerpan, dugnaðurinn
og vandvirknin var slík.
Amma bar hag fjöl-
skyldu sinnar fyrir
brjósti alla tíð og fylgd-
ist vel með því sem var
að gerast. Spurði alltaf
frétta af öllum, nær og
fjær. Amma var góð til heilsunnar
fram á síðustu ár. Hún og afi fluttu af
Bárustígnum á Dvalarheimili aldr-
aðra fyrir nokkrum árum og nutu
þar góðrar aðhlynningar. Ég þakka
fyrir það að hafa átt ömmu svona
lengi að. Ég ber nafn hennar með
miklu stolti. Ég hefði svo gjarnan
viljað fylgja ömmu síðasta spölinn,
en því miður var það ekki hægt.
Elsku afi, þinn missir er mikill. Við
Margeir, Helgi Freyr, Vala Hrönn
og Maríanna biðjum algóðan Guð að
styrkja þig í sorginni og blessa minn-
ingu elsku ömmu.
Þín nafna
Sigurlaug Hrönn.