Morgunblaðið - 23.07.2005, Blaðsíða 17

HNLFÍ 50 ÁRA | 17
Óskum Heilsustofnun NLFÍ til hamingju með 50 ára afmælið á morgun!
Raftákn sá um hönnun og
forritun iðntölva og
skjámyndakerfis fyrir
sundlaugarbygginguna.
Stjórnkerfið stýrir hitastigi í
laugum og pottum ásamt
loftræsingu. Þá heldur stjórn-
kerfið utan um gangtíma á
dælum og síritar öll hitastig,
PH-gildi og svo framvegis.
Mynd úr stjórnkerfi sundlaugarbyggingar HNLFÍ
Glerárgötu 34 • IS-600 Akureyri
Sími 464 6400 • Fax 464 6411
raftakn@raftakn.is • www.raftakn.is
vera í heitum böðum og vafði það
svo inn í handklæði þannig að það
svitnaði alveg ægilega, og svo lét
hann það fara í sturtu á eftir,“ seg-
ir hún og að Jónas hafi verið ann-
álaður gigtarlæknir. „Hann setti
alla í bað, það voru fjögur baðker
á hæðinni,“ segir hún, „líkaminn
opnar allar holur og óhreinindin
runnu út úr húðinni. Ég fékk einu
sinni geysilega mikinn höfuðverk,
ég fór í tvö böð til pabba og hef
aldrei fengið hausverk síðan,“ seg-
ir hún
Ásta fylgdi föður sínum að mál-
um í stefnu Náttúrulækninga-
félagsins. Hún segist hafa reykt síg-
arettur á tímabili og skammast sín
fyrir það. „Það var ægilega erfitt
að hætta að reykja, en mér tókst
það og ég var montin af sjálfri
mér,“ segir hún. Ásta fylgdi stefn-
unni í mataræðinu og hefur
ævinlega haft grænmeti í öndvegi.
„Ég man að pabbi kom frá Hvera-
gerði á Gunnarsbrautina og spurði
mig hvað ég gæfi Bjarna dótt-
ursyni mínum að borða. Hann spyr:
„Hvað gefur þú honum nú, lambið
mitt?“ „Allt það besta sem ég veit,
helmingurinn er grænmeti og
betra get ég ekki gert,“ svara ég.
„Það var rétt, lambið mitt,“ segir
hann þá,“ segir hún. „Ég var alin
upp á rúsínum, döðlum, krúska,
hafragraut, heilhveiti, lýsi, hrá-
salötum og ávöxtum,“ segir Bjarni
Þórarinsson og amma hans segir
að hann hafi verið mjög hraustur
og duglegur. „Ég hef aldrei séð
minna barn ganga,“ segir Ásta.
Ekki þreyttur, en svangur
Ásta segir að þegar Jónas ferð-
aðist á milli Hveragerðis og Reykja-
víkur hafi hann iðulega farið á
puttanum, gengið upp á heiði og
fengið far með bílum hluta leið-
arinnar. „Hann gekk alveg ofsa-
lega mikið og stundum alla leið-
ina,“ segir hún og minnist þess að
hann hafi komið hálfátta einn
morguninn og Svanhildur móðir
Bjarna hafi farið til dyra og sagt:
„Afi, ertu kominn frá Hvera-
gerði?“
„Já, lambið mitt, ég er kominn
eins og þú sérð,“ svarar hann.
„Og með hvaða bíl,“ spyr hún.
„Ég gekk góða mín,“ svarar
hann.
„Ertu ekki þreyttur?“ spyr hún.
„Nei, en ég er svangur, alveg
gæti ég étið heilt hross,“ svarar
hann.
Jónas var samtímamaður Kel-
loggs í Bandaríkjunum og Arie Wa-
erland í Svíþjóð sem börðust fyrir
náttúrulækningastefnunni í sínum
heimalöndum. Hann þekkti þá vel
og Ásta segir að Waerland hafi eitt
sinn komið í mat til sín með pabba
sínum. Hún segir að Jónas hafi
heimsótt Kelloggs í Bandaríkj-
unum sem hafi látið honum í té
umboðið fyrir Kelloggs heilsuvör-
urnar. „Pabbi var með Kelloggs
umboðið, en þegar hann hitti H.
Ben vin sinn, gamlan kunningja að
austan, sagði hann: „Heyrðu, ætli
þetta umboð sé ekki eitthvað fyrir
þig?“ H. Ben fékk umboðið og hef-
ur auðgast vel á því,“ segir hún og
að pabbi sinn hafi ekki haft nef
fyrir peningum. „Hann sagði við
mig: „Peningar, lambið mitt? Það
er hægt að kaupa fyrir þá og ekk-
ert annað,“ segir Ásta. „Björn
Kristjánsson kaupmaður var aftur
á móti eitilharður bissnismaður, en
það var pabbi ekki og flutti Björn
inn grænmeti og ávexti, en það var
stoppað með verslunarhöftum,“
segir hún og nefnir einnig Martein
Skaftfell heildsala sem innflytj-
anda grænmetis.
Gróðurhús í garðinum
„Það sem hefur unnist, það hef-
ur setið og ekki hopað,“ segir Ásta,
en hún er lík föður sínum og vill
alltaf meiri grósku og láta hlutina
skotganga. „Nú er grænmeti dag-
lega á diskum, en það þekktist ekki
þegar ég var ung. Pabbi lét byggja
gróðurhús í garðinum á Sauð-
árkróki og Gunnarsbraut 28 og var
með tómata og allt mögulegt
grænmeti annað. Grænkálið var
sérlega fallegt,“ segir Ásta og að
hún hafi einnig notað haugarfa
mikið í hrásalöt.
Ásta bauð okkur upp á gott
kaffi, en nú er komið að kveðju-
stund okkar Bjarna Þórarinssonar.
Við fáum í lokin að taka nokkrar
myndir af henni. Ásta segist ekki
taka sig vel út á mynd. „Þótt ég sé
vansköpuð af fegurð, þá er ég ekki
falleg á mynd,“ segir hún.