Morgunblaðið - 24.07.2005, Page 35

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. JÚLÍ 2005 35
MINNINGAR
Þegar ég var rétt að
leggja af stað í ferða-
lag snemma í júní
barst mér sú sorgar-
fregn að hinn góði vinur minn, séra
Ágúst K. Eyjólfsson, hefði skyndi-
lega verið kvaddur af þessum heimi.
Því eru þessi kveðjuorð svona seint á
ferðinni.
Ég kynntist foreldrum hans fljót-
lega eftir að ég gekk í kaþólsku
kirkjuna og þá voru þau, hann og
Ragnheiður systir hans, enn á barns-
aldri. Hann var einlægur og góður
drengur og því munu margar St.
Jósefssystur sem störfuðu hér þá,
ásamt með prestunum, hafa séð í
þessum prúða dreng efni í prest til
starfa fyrir kaþólska söfnuðinn hér
sem þá var ekki mjög fjölmennur,
enda var það áhugamál og sjálfsögð
stefna trúboðsins hvar sem var að
koma á laggirnar innlendri presta-
stétt. Það kom líka í ljós í leikjum
þessa unga drengs, ekki síst meðal
barna í sumardvöl hjá systrunum í
Stykkishólmi, að hann vildi gjarnan
fara í „kirkjuleiki“ þar sem hann
væri presturinn.
Að loknu skólanámi hér á landi
hélt hann svo til Þýskalands til
prestnáms. Tungumálanám lét hon-
um vel og að sjálfsögðu náði hann
bestum árangri í þýsku, bæði fyrir
nám sitt svo og sambandið við þýsku
systurnar í Landakoti.
Þegar hann hafði lokið prestnámi
var honum veitt prestvígsla í dóm-
kirkju Krists konungs í Landakoti
og þjónaði hann hér og á Akureyri
um skeið en fluttist 1993 til Þýska-
lands og þjónaði þar meðan honum
entist aldur til.
Ég átti gott samband við séra
Ágúst meðan hann var hér á landi og
ræddi oft við hann, en minnisstæð-
ustu samræðurnar við hann átti ég í
Þýskalandi. Þá sátum við oft á kvöld-
ÁGÚST KOLBEINN
EYJÓLFSSON
✝ Ágúst KolbeinnEyjólfsson
fæddist í Reykjavík
29. maí 1951. Hann
andaðist á heimili
sínu í Berge í Þýska-
landi 9. júní síðast-
liðinn og var honum
sungin sálumessa í
Kristskirkju í
Landakoti 5. júlí.
in og ræddum hlut-
verk kirkjunnar heima
og erlendis. Hann var
einstaklega einlægur í
starfi sínu og átti þá
ósk heitasta að duga
sóknarbörnum sínum
sem best, bæði verald-
lega og andlega. Hann
sagði mér frá baráttu
ungs fólks í heimi sem
stefndi augsýnilega í
veraldlega átt, þar
sem hin íhaldssamari
gamla kynslóð óttaðist
um velferð barna
sinna í heimi velsældarinnar, gamla
kynslóðin sem saknaði latínunnar í
messunni og bað rósakransbænirn-
ar. Og hann gerði það sem hann gat
til að styðja unga fólkið á hinum
breiða vegi heimsins, og eftir því litla
að dæma sem ég komst á snoðir um,
ávann hann sér einlæga vináttu þess
fólks og virðingu hinna fullorðnu.
Hann stóð eiginlega á mörkum
tveggja heima og rétti báðum hend-
urnar, þeim til stuðnings. Slíks
manns er sárt saknað þegar hans
nýtur ekki lengur við.
Við ræddum líka um landið okkar
sem hann unni mjög. Hann lék eitt
sinn fyrir mig á harmonikuna sína
lag sem hann tileinkaði Íslandi og
þótt hann flíkaði engan veginn til-
finningum sínum, duldist mér ekki
hugur hans þegar hann lék það lag
og túlkaði. Hann hlakkaði augsýni-
lega til þess að þegar þjónustu hans í
Þýskalandi lyki gæti hann lifað
ánægjulegt ævikvöld í hópi vina
sinna og ættingja heima. En það átti
ekki að verða. Mér er sem ég hafi
heyrt leynda rödd mæla til hans frá
hæðum: „Þú hefur ávaxtað pund þitt
vel, vinur. Komdu nú heim til þess að
njóta eilífðarinnar með mér.“
Torfi Ólafsson.
Elsku Nilli afi. Ég
og fjölskylda mín,
Arna og Baldur Örn,
getum ekki látið hjá
líða að minnast þín við leiðarlok.
Mig strákorminn rak á fjörur
ykkar Lillu ömmu þegar við
mamma leigðum íbúð í húsi ykkar
en ég var þá þriggja til fjögurra ára
gamall og uppátektasamur og hefði
eflaust reynt á þolrifin í flestum
öðrum, en fann aldrei annað en ein-
stakt umburðarlyndi hjá ykkur
gagnvart ýmsum strákapörum mín-
um. Eins og kunnugir vita ávarpaði
ég ykkur mjög fljótlega „afi og
amma“ og hefði ekki gert það nema
vegna þeirrar hlýju sem ég mætti
NIELS JACOB
HANSEN
✝ Niels JacobHansen fæddist í
Reykjavík 13. des-
ember 1937. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 1. júlí síð-
astliðinn og var út-
för hans gerð frá
Fossvogskirkju 7.
júlí.
hjá ykkur og aðeins
góðir foreldrar geta
sýnt.
Fyrir þetta vil ég
nú þakka, sem og öll
okkar samskipti sem
voru alltaf eins góð og
best varð á kosið.
Þegar við hjónin og
Baldur Örn fluttum í
Dvergholtið fyrir um
tveimur árum og það í
húsið beint á móti
ykkar húsi, þá heyrði
ég haft eftir þér:
„Jæja, þá er Jói kom-
inn heim aftur.“ Og ekki leið löngu
þar til Baldur Örn fór að kalla ykk-
ur „afa“ og „ömmu“ og segir þetta
allt sem segja þarf um ykkur. Elsku
afi Nilli, hafðu þökk fyrir allt og guð
fylgi þér á þeirri leið sem þú hefur
lagt út á og guð blessi Lillu og fjöl-
skyldu ykkar.
Söknuður
sál mína kvelur,
minn kæri vinur,
þú ei lengur hér
á jörðu dvelur.
Þinni lífsgöngu
ei ætlað var
lengri veg.
Sárt er því að taka,
vildi að þú værir
ennþá hér.
Nú þú leið þína
hefur lagt
yfir móðuna miklu.
Með vissu ég veit
þar þú mætt hefur
móttökum góðum.
Þar hlýtur nú að vera
glatt á hjalla;
þannig ávallt það var
er þú mættir með
brosið þitt bjarta.
Þú einstaka sál
hafðir að geyma.
Þér ég aldrei
mun gleyma.
Minningin um þig er
björt og mikil
hér á jörðu niðri.
Hún áfram lifir
í hjarta mínu;
þinn stað þú ætíð
munt eiga
(Jónína Sesselja Gísladóttir.)
Jóhannes.
Vönduð og persónuleg þjónusta
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Sími 551 7080
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
Ólafur Örn
útfararstjóri,
s. 896 6544
Inger Rós
útfararþj,
s. 691 0919
Helluhrauni 10, 220 Hf.,
sími 565 2566,
www.englasteinar.is
Englasteinar
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
ÁSTA JÓNSDÓTTIR,
Háaleitisbraut 45,
Reykjavík,
lést fimmtudaginn 21. júlí síðastliðinn.
Grímur Jónsson,
Gunnar Grímsson,
Gígja Hrund Birgisdóttir,
Hugi Þeyr Gunnarsson,
Ásgrímur Gunnarsson.
Hjartans þakkir til allra þeirra sem á einn eða
annan hátt auðsýndu okkur samúð og vinar-
hug við fráfall sonar míns og bróður,
sr. ÁGÚSTS KOLBEINS EYJÓLFSSONAR
sóknarprests
í Berge, Þýskalandi.
Hulda Sigrún Snæbjörnsdóttir,
Ragnheiður Jóhanna Eyjólfsdóttir.
Þökkum innilega öllum sem sýndu okkur vináttu
og hlýhug við andlát og útför hjartkærrar móður
okkar,
BJARGAR ARADÓTTUR
frá Hólmavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á Hjúkrun-
arheimilinu Skjóli.
Trausti Pétursson,
Pétur Pétursson.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN KONRÁÐSDÓTTIR,
áður til heimilis að Stóragerði 18,
Reykjavík,
andaðist á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn
22. júlí 2005.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og langömmubörn.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgun-
blaðið í fliparöndinni – þá birtist
valkosturinn „Senda inn minning-
ar/afmæli“ ásamt frekari upplýs-
ingum).
Skilafrestur Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðju-
degi). Ef útför hefur farið fram
eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi. Þar
sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd Minningargreinar séu ekki
lengri en 2.000 slög (stafir með
bilum - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virð-
ingu sína án þess að það sé gert
með langri grein. Ekki er unnt að
tengja viðhengi við síðuna.
Formáli Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram
upplýsingar um hvar og hvenær
sá, sem fjallað er um, fæddist,
hvar og hvenær hann lést, um for-
eldra hans, systkini, maka og börn
og loks hvaðan útförin fer fram og
klukkan hvað athöfnin hefst.
Minningar-
greinar