Morgunblaðið - 16.08.2005, Síða 20

20 ÞRIÐJUDAGUR 16. ÁGÚST 2005 MORGUNBLAÐIÐ
DAGLEGT LÍF
INNI í skúrnum er mikið af fal-
legum glerlistamunum; bakkar,
kertastjakar, skartgripir og annað
skraut. Sigríður byrjaði í glerinu
fyrir um fimmtán árum og dró
Ólöfu með sér í það nokkrum árum
seinna.
En af hverju byrjaði Sigríður á
þessu? „Ég kynntist glerlistinni
þegar ég fór í Kennaraháskólann, í
framhaldsnám í myndmenntadeild-
inni. Ég er grunnskólakennari og
hef kennt glerlist, svo var þetta
bara svo spennandi og gaman að
geta unnið í þessu sjálf líka. Ég
hef einnig farið á glerlist-
arnámskeið til Jónasar
Braga,“ segir Sigríður.
Þær fundu báðar strax að
þetta var eitthvað sem
höfðaði til þeirra. „Það er
mjög gefandi að búa til
og skapa sjálf,“ segir
Ólöf.
Það var búinn að vera
draumur hjá þeim að
koma sér upp aðstöðu
fyrir listsköpunina og
svo fyrir um ári síðan
gerðu þær upp skúr-
inn, sem þær vinna nú
í, og stendur á lóðinni
hjá Ólöfu.
Að sögn Ólafar þá
finnst þeim gaman
að vinna með gler
því að það er nátt-
úrulegt efni sem auðvelt er að
vinna með og það þarf ekki mikla
aðstöðu í kringum sig til þess.
„Það er gaman að sjá hvernig
svona hart gler getur orðið mjúkt
og mótanlegt. Möguleikarnir sem
efnið gefur okkur eru miklir,“ segir
Sigríður. Ólöf segir glerið líka
spennandi. „Þetta er lifandi efni og
maður sér ekki endilega á glerplöt-
unni hvernig hún er sett saman og
þá getur gerst ýmislegt óvænt í
ofninum og hlutirnir verða aldrei
eins.“
Byrjuðu í körfugerð
Þær stöllur hafa selt svolítið af
hönnun sinni í heimakynningum og
beint úr skúrnum. „En við
erum bara að þreifa fyrir
okkur ennþá og sjá
hvort þetta geti orðið
stærri hluti af okkar
vinnu.“
Það er vinsælt hér
á landi að vinna með
gler og hafa þær
stundum boðið vinkon-
um og vinum til sín í
skúrinn til að smita
þau af áhuganum.
„Við höldum gler-
kvöld frekar en
saumaklúbb, því það
geta allir skapað úr
glerinu.“
Þær voru svo
heppnar að fá lítinn
ofn, sem var búið að
afskrifa, til að hita
glerið sitt í. „Glerið
er þrjá til fjóra tíma
að hitna í ofninum
en lengur að kólna svo við getum
ekki unnið hérna nema annan
hvern dag. Annars erum við ekkert
mikið í þessu á sumrin, þá stundum
við önnur áhugamál, en á veturna
gefum við glerinu meiri tíma.“
En hafa þær báðar alltaf verið
svona mikið fyrir handavinnu og
sköpun?
„Við kenndum saman í Seljaskóla
í mörg ár og Sigga var driffjöðrin
þar í að kenna okkur alls konar
handavinnu. Hún er listamaðurinn
en ég er handverkskonan,“ segir
Ólöf. Sigríður segir að þær hafi
byrjað í þessu saman með því að
fara á tága- og vírnámskeið og lært
að flétta körfur. Öll hannyrðavinna
heillar þær. „Þetta er eitthvað sem
maður er sjálfur að gera, maður
þarf ekki að fara eftir öðrum og
getur leyft huganum að reika,“ seg-
ir Ólöf.
Heldur þeim ungum
Þær viðurkenna ekki að gler-
listin taki allan þeirra tíma. „Þetta
fyllir upp í frítímann,“ segir Ólöf
og þær virðast hafa nóg að gera. Í
haust ætlar Sigríður í meistaranám
í uppeldis- og kennslufræðum en
Ólöf kennir á starfsbraut í Fjöl-
brautaskólanum í Breiðholti.
„Við erum dálítið nýjungagjarn-
ar,“ segir Sigríður um leið og hún
dregur fram fallegan bakka úr
brúnu gleri sem er nokkuð skraut-
legur og skemmtilegur. „Svona
áhugamál heldur manni ungum,“
bætir hún við. „Maður verður
stanslaust að vera ferskur og passa
að festast ekki í hjólfari. Að vinna
með opnum huga og þora að prófa
nýja hluti,“ segir Ólöf.
Aðspurð segir Sigríður ættingja
og vini ekkert vera orðna leiða á
þessum fönduráhuga í þeim. „Fólk
verður alltaf svo ánægt með að fá
eitthvað skemmtilegt og heima-
tilbúið í gjöf frá okkur,“ segja þess-
ar hressu konur að lokum og bæta
við að þær séu með mikið af hug-
myndum sem þær eigi eftir að
koma í verk.
 ÁHUGAMÁL|Sigríður og Ólöf eru skapandi glerlistakonur
Ferskar og frjóar á Freyjugötunni
Þær eru hressar konurnar í skúrnum á Freyjugöt-
unni. Skúrinn er lítill, hvítur og sætur og inni í hon-
um er ekki mikið pláss. Samt er hann griðastaður
Sigríðar Kristjánsdóttur og Ólafar Arngrímsdóttur
sem kynntu Ingveldi Geirsdóttur þar glerlistina
sem er þeirra áhugamál.
Morgunblaðið/Sigurður Jökull
Sigríður og Ólöf vilja ekki festast í neinu hjólfari og láta því hugmyndaflugið ráða í glerlistagerðinni. Hér standa
þær með eigin hönnun, blómavasa og ólífubakka, við glerbræðsluofninn.
ingveldur@mbl.is
AÐ vera metrósex-
úal er ekki lengur
töff. Nú er kominn
tími „übersexúal“,
eða ofursexúal,
mannsins. Þetta
kemur fram í nýrri
bók „The future of
men“ eða „Framtíð
karlmannanna“
sem fjallað er um á
vefsíðu Daily Tele-
graph. Höfundur
bókarinnar er
Marian Salzman og
átti hún þátt í því
að koma frasanum
„metrósexúal“ á
kortið árið 2003.
Metró-maðurinn
hefur ekki alveg staðið undir
væntingum, þó hann noti raka-
krem og sé næmur á tilfinningar.
Skilgreiningin á metrósexúal-
manninum hefur verið að hann
hugsi um stíl og klæðaburð sinn
með alúð, sé næmur og menning-
arlega sinnaður. Þetta mun hafa
gengið of langt, að mati Salzman
þar sem sumir karlmenn eru
orðnir óþolandi af því að þeir
tala óhóflega mikið um hvernig
þeim líður og taki mun lengri
tíma í að hafa sig til en konurnar
gera. Í stað þess að vera næmir á
tilfinningar kvennanna sem hafa
hvatt til metrósexúalismans, er
metró-maðurinn orðinn alltof
upptekinn af sjálfum sér og sín-
um eigin sálarkvölum. Hér hefur
næmi fyrir samferðamönnunum
breyst í viðkvæmni fyrir útliti og
sjálfselsku. Ef einhver fer of oft í
húðhreinsun er þar væntanlega á
ferðinni maður sem horfir oftar í
spegil en hann sýnir öðrum
áhuga.
Lausnin er að gerast übersex-
úal. Übersexúal karlmenn eru
karlmannlegri en metró-vinir
þeirra, en samtvinna það
þó við kvenlega eig-
inleika. Þeir eru sam-
vinnufúsir, vilja sinna
uppeldinu og eiga auðvelt
með tjáskipti ásamt því
að vera hraustir, heið-
arlegir og sjálfsöruggir
(án þess þó að verða
hrokafullir). Über-
maðurinn er meira upp-
tekinn af samböndum við
aðra en hann er af sjálf-
um sér, hann er ekki
sjálfhverfur eða of losta-
fullur og bestu vinir hans
eru karlmenn.
Salzman tekur tvö
dæmi af þekktum karl-
mönnum sem gætu talist
übersexual. Annar þeirra er
sjarmörinn George Clooney og
hinn er ríkasti fasteignafrömuður
heims, Donald Trump. Reyndar á
blaðamaður Daily Telegraph erf-
itt með að sjá hvað þeir eiga sam-
eiginlegt, nema jú að vera for-
ríkir.
Hvað sem því líður virðist vera
að ef karlmenn reyna um of að
líkjast konum, munu konur
gleyma hvaða tilgangi þeir þjóna
og því sé nú kominn tími fyrir
karlmenn að verða aftur pínulítið
karlmannlegri.
 KARLMENN | Metrósexúal-maðurinn víkur fyrir þeim übersexúal
Metró-menn of uppteknir
af sjálfum sér
Þeir Donald Trump og George Clooney eiga fátt sameig-
inlegt við fyrstu sýn nema jú að vera ríkir.
Reuters
KRYDDKRUKKA úti í búð sem
inniheldur krydd sem heitir kan-
ill, inniheldur ekki endilega kanil.
Því ýmislegt annað krydd en
raunverulegur kanill, er kallað
kanill.
Á vef Washington Post spyr
Bandaríkjamaður hvers hann sé
að fara á mis, því hann hafi lesið
grein um það að í Bandaríkjunum
sé sjaldnast notaður „alvöru“
kanill en í Evrópu sé hann aftur
á móti nánast und-
antekningalaust
„ekta“. Svörin
sem hann fær
við því hvort
til séu ólíkar
tegundir af
kanil, eru
á þá lund
að hann
sé ekki einn
um að vera dálít-
ið ringl-
aður og
óviss um hvað sé kanill og hvað
sé ekki kanill, því þeir sem höndli
með krydd hafi um aldir selt mis-
munandi vörur undir nafninu
kanill. Eins hafi hinum ýmsu
jurtategundum verið gefin ný
nöfn í nýjum flokkunarkerfum.
En það sem veldur grundvall-
armisskilningi er þegar fólk rugl-
ar saman raunverulegum kanil
(Cinnamon) og cassiu, sem er af
sömu ættkvísl – Cinnamomum.
Alvöru kanill er börkur kaniltrés
sem vex í Sri Lanka og algeng-
ustu kaniltegundirnar heita
Cinnamomum verum (hinn eini
sanni kanill) og Cinnamon zeyl-
anicum (Ceylon kanill). Á meg-
inlandi Evrópu og í Bretlandi er
heitið kanill aðeins notað
yfir þessar tegundir,
en í Bandaríkj-
unum nær
kanil-
nafngiftin
einnig til
cassiu af
Cinnamom-
um ættkvísl-
inni og sama
er að segja
um ódýrar
kínverskar
og indónes-
ískar tegundir
cassiu, sem
heita hinum ýmsu nöfnum. Því er
vert að hafa í huga þegar til
stendur að kaupa krydd í stór-
markaði í Bandaríkjunum að þar
hefur hagfræðin víða bolað hin-
um dýrari, bragðbetri og raun-
verulega kanil að mestu út úr
kryddhillunum, og þá er það sem
heitir kanill að öllum líkindum
cassía.
 MATUR
Kanill og cassía er
ekki það sama
Morgunblaðið/Golli
Alvöru kanill er krydd úr berki kaniltrés.