Tíminn - 25.03.1970, Blaðsíða 5

Tíminn - 25.03.1970, Blaðsíða 5
MIÖViKUlMíiUK 25. marz 1970 TIMINN 5 MEÐ MORGUM KAFFINU & Maðurinn segir við bálreiða konu sína við kvöldverðinn sem haldinm var til styrktar flokks- sjóðnum, en aðgöngumiðinin kostaði hvort þeirra 500 dofflara: Já þú getur bölvað þér upp á, að í þetta skipti skal ég svo sannarlega sleikja diskinn minn.“ Eskimóunum að velja símanúm er. En þetta gæti samt leitt til þess, að margt furðulegt kæmi fyrir langl'inustúlkurnar, t.d. eithvað í líkingu við þetta: .,1-Ialló, miðstöð, náið í Sitka í A-laS'ka fyrir mig. Svæðisnúmer ið er fiskur, refur, hvalur. Nú- merið er mörgæs, selur, selur, rostungur, refur, björ-n selur.“ Flugmaðurinn segir vi'ð fLug- liðsfo-ringjann: „FLugskeytið okfeair, sem notað er til árásar á varmarflu gskeyti, er búið að sfejóta sjállft sig niður, herra-!“ Fjögurra ára gamla h-nátan segir við tveggja ára systur sína: „Við skulum fara í jóla- Leik. Ég verð jólasveinn-inn, og þú getur verið gjöf, og svo gef ég þig einhverjum.“ 1 nýafstöðnum aukakosning- um fcom velþefektur kjósandi á kjörstað án konu sinnar. Þegar ha-nn var spurður að því, hvers vegna konan hans hefði ekki ei-n-nig komið, svaraðj hann: „Við höfum ekki sömu stjórn- málaskoðanir, svo að ég kýs í einum kosningum, og hún kýs svo í þeim næstu. Þannig eyði- leggjum við ekki atkvæði hvors annaa-s. Röðin var komin að mér núna.“ Simstöðin í bænum Sitka í Alaska hef-ur látið búa til sér- stakam þjónustuverðlaunagrip handa framúrskarandi starfs- mönnum. ■ Er þar um að ræða símtæki með skringiiegri skífu. Þar eru ekki venjulegar tölur, heldur ýmis dý-r úr útskornu fílabeini. Fæstir Kaguyakeski- móarnir á svæð-i því, sem sím- stöðin þjónar, geta lesið tölu- stafi, og því geta þessi sérstöku samatæki kannske haft ein- hverja hagnýta þýðingu í fram- tiðinni, þar sem þau auðvelda Ég ha-fði farið í bæinn með nágrannakonu minni, og ókum við í hennar bíl. Á leiðinni heiim fór ég að heyra ógn-væn- leg hljóð frá afturhluta bíls- ins, og ég varð hrædd um, að við kæmumst ekki heim. En einmitt þegar ég ætlaði að fara að minnast á þennan hávaða, beygði hún inn á ben- sínstöð. í stað þess að útskýra þessa bilun fyrir afgreiðslu- manninum, sagði hún honum bara, að hann skyldi fylla geym inn. Þegar við ókum burt það- an, tók ég eftir því, að þessi ógnvænlegi h-ávaði heyrðist nú alls ekki lengur. Ég varð stein hissa og spurði hana því, hvernig fullur bensíngeymir gæti haft þau áhrif, að þessi hávaði heyrðist ekki lengur. — 0, það er efekert að bíln- um, svaraði hún. — Það var bara þannig, að hann Nonni minn ,sfeo, hann er fjög-urra ára, missti golfbolta niður í bensíngeyminn,. og þegar boit- inn byrjar að velta og skrölta á botninum, veit ég, að það er kominn tími til þess að fylla geyminn af-tur. Vetrara-ðvörun £ dagblaðinu „News-Bee“ í Harvey í Illinois fyl-ki: „Akið varlega! Læknarnir eru í vetrarfr-íi suð-ur í Flor- ida.“ Faöirinn segir við son sin, sem er skrambi latur: „Þegar ég var 7 ára, flaug Lindbergh einn yfir Atlantshafið. Hvað hef ur þú svo sem a-frekað?“ DENNI DÆMALAUSI Ég vil bara vatnsglas, og viltu sctja svolítið súkkulaöi samanvið! April Ashley, konan hægra megin á myndinni, er fræg orð in af fréttum, því ra-unverulega er April karlmaður, en vill fá sér breytt i konu. Dæmt var í málinu, og dómarinn úrskurð- aði, að herra Ashley væri ekk- Kaupmenn víðs vegar að úr sveitum Frakklands komu hóp- um saman til Parisar um dag- inn að mótmæla nýj-um skatta- iög-um. 35.000 kaupmenn kom-u sam an á miklum samkomustað í París og hlustuðu á innblásna ræðu foringja síns, Gerard Ni- eoud, en hann d-valdist um tírna í fangélsi síðast liðið ár, fyrir að ræna nokkrum skattheimtu- mönnum. Eftir fundinn klifruðu kaup- mennirnir upp í einkabíla sína og stræti-svagna þá, er fiutt höfðu þá til fundarins og óku út á bílabrautir þær sem liggja frá borginni. Meira en 10.000 bifreiðar kaupmannanna óku þétt saman eftir brautunum, fóru mjög hægt, hægar en gang andi maður, og stundum stönz- uðu þeir alveg tímunum saman. Þessi akstursmáti leiddi af sér gríðarlegt umferðaröngþveiti jafnt inni í París, sem rétt ut- an við hana, eða eins og Ni- coud foringi kaupmanna sagði: „Þeir m-unu komast að því, að við höfum verið hér“. Nokkrum dögum seinna not- uðu vöru-bí'lstjóra-r í borginni Villafra-nche á bökkum Rónar sömu aðferð. Vörubilstjórarn- ir voru að mótmæla þvi, að borgaryfirvöld gáfu út tilskip- un, sem bannaði vörubílum alla umferð um Villafranche að næturlagi, en vildu að þeir ækju umhverfis borgina eftir gömlum og holóttum þjóðvegi. Vörubílstjórarnir sögðu það ert annaö en karlmaður, hvað svo sem hann gerði við útlit sitt. Herra Ashley felldi si-g e-kki við þennan úrskurð, enda hafði hann fyrir löngu ákveðið að hann væri kona að nafni Apr-il. Á þessari mynd er April ★ afflt of dýrt fyrir sig að aka eftir svo vondum vegi, og því lögðu þeir bílum sínum þvert á alla vegi til og frá Villafranche ★ asamt Desmond nokkrum Morg an, og eru þau viðstödd opnun nýs veitingastaðar í London, „Egerton Garden Mews“, en sá staður var opinber-lega tekinn í notfeun þann þriðja marz s. i. ★ og þar stóðu þeir í heilan sól- arhring. Lög'reglan gerði marg ar tilraunir tU að fjarlægja bíi- ana, en tókst ekki. ★ Cynthia Lennon, fyrrverandi eiginkona Jóns Lennon Bítils og eiginmanns Yoko Ono er nú orðin tuttugu og sjö ára, stór og myndarlea kona, sem tíðum er samvistur.: við manninn, setn á myndinnj heldur um axlir hennar. Luigi Bassanini, son ítalsks hóteleiganda. Þau Cyn thia og Bassanini hafa nýlega í sameiningu komið á fót diskó teki í fjörugasta borgarhlutn Lundúna, Chelsea. Diskótek þeirra heiitr „Fat Totem“ og er mjög i ítölsfeum stíi, en þekktur innan-liúsShönauður sá um verkið. Auk diskóteksins, er Cy-n-thia mjög upptekin við að ala upp Julia-n, son hennar og Jóns Lennon. og rétt eftir að þessi mynd var tekin af henni, stökk hún a-f stað út í barnaskólann sem Julian er i, til að sjá hann leika í leikriti. Aðspurð um það, hvort hún saknaði Jóns, svaraði hún, að þau Jón væru svo ólík, að furðulegt hafi ver ið, hve lengi hjónaband þeirra entist Julian væri nú allt henn ar líf. Hvað cr þá rne'ð þen-n- an Luigi, ha?

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.