Tíminn - 10.06.1970, Blaðsíða 8

Eiwu sinni endur fyrir
löngu voru þjófar, og stálu
almennilegum hlutum. Og auð-
vitað var allt það bezta í
Bandaríkjunum. Virðingar-
verðir þjófar eins og A1 Cap-
one stálu verðmætum. Að
wena Landsbankann eða Tiíí-
aný's — það var rökrétt hugs-
að, enda árangurinn eftir þvi:
Seðlabúnt, gullstykki og Hope-
demanturinn ... þetta var
góss, sem vert var að tala um.
En nú á dögum er stolið
hlutum, sem jafnvel hundar
lögreglunnar hrista höfuðin yf-
ir.
Veikir fyrir dýrum
Fyrir nokkrum árum voru
þrír Englendingar dæmdir í
sex mánaða fangelsi fyrir að
hafa stolið samtals 720 kött-
um-
Ekki ber á öðru, en þjófar
20. aldarinnar séu veikir fyr-
ir dýrum og dýragörðum.
Tveim 18 mánaða gömlum
simpönsum var stolið úr Brook
lyn-dýragarðinum í New York.
Þeir fundust tveim dögum
seinna lifandi og í bezta
standi, í óða önn að snúa
skífunni í símaklefa í nágrenn
inu.
Enn einum simpansa var
smyglað út úr búri sínu í St.
Louis — þjófurinn reyndist
vera sá, sem selt hafði dýra-
garðinum apann.
Hunda- og kattaþjófnaðir
eru algengir. Hundarnir eru
♦enjulega seldir aftur, ef þeir
eru hreinræktaðir, en það eru
atvinnumenn. sem ræna kött-
um og selja þá tilraunastofn-
unum. Sjaldan hefst upp á q
þessum þjófum, því erfitt er
að sanna nokkuð á þá.
Á Suður-Sjálandi var á tíma
bili stolið húsdýrum úr úti- “
húsum, svo hreinasta plága
varð af. Lýst var eftir grun-
samlegum bíl og nótt eina “
mætti lögreglan honum og
stoppaði hann. Efcki reyndist
hann innihaida kindur eða £
kýr, heldur mörg hundruð þús
und smyglaðar sígarettur.
Aflraunamenn
FOLK STELUR
FURÐULEGUSTU
Útitröppurnar hurfu að næturlagi
Lífstykki í yfirstærðum hurfu
720 höttum stolið
3 strætisvagnabiðskýli hafa
aldrei fundizt
• Höfuð „Litlu hafmeyjunnar"
finnst sennilega aldrei
Margt af því, sem fólki dett-
ur í hug að stela, er svo þungt,
að þjófamir þyrftu að vera
aflraunamenn til að gefa sig í
það. Nótt eina kræktu þessi
vöðvabúnt sér í þrjú strætis
vagnabiðskýli í Pittsford. Þau
hafa aldrei komið í leitirnar
aftur. Húsmóðir uppgötvaði
einn morgunn, að steintröpp-
urnar, sem lágu að húsinu.
voru á bak og burt og önnur.
að eldhúsvaskurinn hennar
hvarf skyndilega.
En með því merkilegra af
þessu tagi, er þegar tveir leyni
lögreglumenn fylgdust með
öðrum tveim náungum óllu
grunsamlegri, sem voru að
baksa við um hánótt að lyfta
rúllu af kopar-símþræði yfir
3ja metra háa girðingu. Rúll-
an vóg um 150 pund. n
„Við vissum eiginlega ekki,
hvort við áttum að handtaka
þá. eða mæla með þeim í
Ólympíuliðið" sögðu lögreglu
mennirnir á eftir.
Lífstykkjaleyndar-
dómurinn
í bandarísku stórmagasíni
hvarf ótrúlegt magn af líf-
stykkjum úr undirfatadeild-
inni. Það undarlega við þetta
var, að allt útlit var fyrir, að
lífstykkin hyrfu á næturnar,
þegar ekkert kvenfólk var á
staðnum, aðeins nokkrir nætur
verðir. Á hálfu ári hurfu líf-
stykki fyrir 2 milljónir. Og
þvílíkar stærðir- Þetta voru
allt lifstykki í nær því fíla-
stærðum!
Stjórn verzlunarinnar fékk
einkaspæjara til að athuga mál
ið. Og gátan leystist- Áður
en næturverðirnir fóru. stálu
þeir herrafötum, fóru í þau,
spenntu lífstykki utanyfir og
að lokum fóru þeir svo í sinn
eigin jakka. Hananú! Þeir litu
að vísu allmyndarlega út, en
á þennan hátt tókst þeim að
labba sig út með jakkaföt fyr-
ir 12 milljónir!
Sálfræðingar eiga ekki til
skýringu á því — en margir
bandarískir þjófar laðast sér-
staklega að litlu veitingastóð-
unum, þar sem seld er skinka
og spælegg. Aldrei upplýstist
hvað gekk að þeim manni, sem
fyrir tí árum brautzt inn í
einn slíkan stað oe stal 360
ópökkuðum eggjum.
Stórverzlun ein notaði um
jólaleytið 18 litla, feita grísi
til upplífgunar í gluggaskrevt-
ingu. Fyrir nýár voru 8 á bak
og burt.
Ókeypis matur
handa öllum
Frægasti skinkuþjófnaður-
inn er þó. pegar „bófinn Dros
andi". eins og hann var nefnd
ur kom um hálf fjögur levtið
að nóttu til inn á smá veitinga
stað i \ew York, sem opinn
er allan sólarhringinn. Inni
voru 20 gestir. „Bófinn bros-
andi" dró fram skammbvssu
og krafðist þess, að fá öll egg
og allt afskorið kjöt, sem til
var á staðnum. Hann fékk
60 hrærð egg, 40 sneiðar af
spægipylsu og 60 af skinku til
að byrja með. en í stað bess,
að hlaupa með fenginn, bretti
karl upp ermarnar, og steikti
og brasaði nokkra stund og
gaf öllum sem inni voru, frftt
að borða. Ekki leið þó á mjög
löngu, áður en lögreglan birt-
ist og þurrkaði bæði eggin og
brosið af andlitinu á kauða.
Stela bara til að stela
Einkennilegt er, áð sumum
þjófum er alveg sama um þýf-
ið, þegar þeir eru búnir að
hafa það af að stela þvi áfalia-
laust. Getur kannske nokkur
ímyndað sér, hvaða ánægju
maðurinn, sem stal ílutninga-
bíl, fullum af ballettbúningum,
hefur haft af feng sínum? Eða
sá. sem stal sendiferðabíl, sem
hlaðinn var skósýnishornum —
alls 45 skór — en því miður
voru það allt hægrifótarskór.
Búðaþjófar stela oft hinum
furðulegustu hlutum, þótt þeir
hafi engin not fyrir þá. Ein-
stæð móðir stal til dæmis rak-
spíra og rakkremi, ásamt full-
komnu raksetti. Aðrir hafa
stolið of stórum brjóstahöld-
um, eða öðrum fötum, sem eru
allt of stór.
Neyðarlegt rán
Það neyðarlegasta af öllu
er, þegar rán eru framin rétt
við nefið á Iögreglunni. Úr
dagstofu á lögreglustöð var
stolið öllum billjardkúlunum. í
Englandi var stolið bíl borgar-
stjórans í Bedford, en hann
stóð fyrir utan ráðhúsið . . .
borgarstjórinn var inni að
skipuleggja herferð gegn bfl,-
þjófum!
Varðhundi á Dandarískn
heimili var stolið, kristalskúlu
var stolið af spákonu, bílum
er oftsinnis rænt af bifreiða-
stæðum lögreglunnar. Eitt
sinn komst upp, að sex starfs-
menn fyrirtækis, sem fram-
leiðir þjófabjöUur. voru þjóf-
ar. Þeir stálu, þegar þeir lögðu
bjöllurnar inn!
Leynilögregl-umaður varð
fyrir því óláni, að tveim heljar
miklum hliðstólpum úr steini
var stolið frá honum, þegar
hann var að sækja þá á járn-
brautarstöðina'.
Fangar í fangelsi í Paraguay
kærðu fangaverðina fyrir, að
passa ekki nógu vel upp á
hlutina. Það var nefnUega
brotizt inn í fangelsið eina
nóttina og eigum fanganna
stolið-
LeyndardómsfyUsti þjófn
aður i Danmörku, er þegar
höfðinu var rænt af „Litlu haf-
meynni" Aldrei hefur fandizt
svo mikið sem eitt hár af því
síðan. en ýmsir aðrir skrýtn
ir þjófnaðir hafa líks verið
framdir í því landi Drukkinn
Kaupmannahafnarbúi stal
stærðar flutningabíl. fékk sér
ökuferð og ók í leiðinni á
nokkra kyrrstæða bíla. Þegai
lögreglan náði í hann. sagðist
hann ekki vita. hvers vegna
hann hefði eiginlega gert
Framhald a bls. 14.