Tíminn - 28.06.1970, Side 3
8UNNUDAGUR 28. Júní 1970. TIMTNN
.. ■ ■■■ - ■ ■ ■■ " 111 ii.■ . .. i — ■■ i i ... - ' ..........——É—mim
MEÐMORGUN
KAFFINU
Hvernig getur staðið á því,
að menn drekka sig æfinlega
fulla, daginn áður en þeir eru
þyrstir?
Rúna litla kom ekki í skól-
ann einn daginn, en næsta dag
kom hún með svohljóðandi orð-
sendingu frá móður sini:
— Rúna kom ekki í gær, því
ég var að gifta mig og hún
vildi gjarnan vera viðstödd. Ég
skal sjá um, að það endurtaki
sig ekki.
Ætlarðu að gefa mér túkall
fyrir að fara. Finnst þér þá syst
ir mín ekki meira virði?
— Heima hjá mér kemur
aldrei dropi af áfengi á borð.
— Nei, ég er líka varkár,
þegar ég helli í glösin.
Lalli og Mangi höfðu verið í
geysifjörugu partý og voru nú
lagðir af stað heimleiðis. Þeir
lentu á járnhrautarspori og
gekk ekki rétt vel að fóta sig
á milli teinanna. Eftir drykk-
langa stund, sagði Mangi:
— Mikill voðalegur fjöldi af
tröppum er þetta annars.
— Já, það er í lagi me@
tröppurnar, svarar þá Lalli.
— Bara ef handriðið værj ekki
svona skrambi lágt.
Ég ætla á kenderí með strák-
unum í kvöld, og ætla að vera
viss um, að rata heim aftur.
— Já, kæri forstjóri, sagði
læknirinn. — Ég venð að segja
yður það eins og það er. Hin
slæma heilsa yðar stafar af
því að þér umgangizt of mikið
vín og konur. Hvað af þessu
tvennu gætuð þér nú hugsað
yður að hætta við?
— Ja, það verður að fara
eftir því, hvaða árgang er um
að ræða.
Eðlisfræðikennarinn var að
útskýra skaiðsemi áfengis og
máli sínu til sönnunar kom hann
með tilraunaglas, sem í var
viskýlögg og lét grasmaðk detta
ofan í það. Ormurinn engdist
nokkra stund, en lá svo dauður.
— Hvað sýnir þetta, spurði
hann svo Jónas.
— Að viský er gott við gras-
maðki, svaraði Jónas.
Þessi keiki riddari er Mort-
en Pedersen, ritstjóri danska síð
degisblaðsins B.T. Pedersen er
mikill hestaunnandi, og fyrir
skömmu sló hann til og keypti
stærsta reiðskóla Danmerkur,
„Lottesminde“, „vegna þess“,
segir Pedersen, „að mér hefur
alltaf fundizt ég var atvinnu-
laus bóndi . . . og vegna þess
að dagblað og óðal eru nákvæm
lega það sama“.
Petersen ritstjóri segist hafa
keypt „Lottesminde“ eingöngu
vegna þess að býlinu fylgdu sex
íslenzkir hestar, en þó að Peder-
sen eigi marga hesta, þá heldur
hann mest upp á hina íslenzku.
*
Helzti hjartaknosari banda-
rískra kvikmynda, Dean Martin,
stendur sig stöku sinnum sæmi-
lega á hvíta tjaldinu, en aftur
á móti gengur honum öllu verr
að fóta sig í hversdagslífinu.
Um daginn varð hann að borga
smástirni einu í Hollywood um
30.000.000 króna fyrir að hafa
sviki® hana og fyrir
að fá að snúa aftur til sinnar
eigin fjölskyldu. Smástirni
þetta heitir Gail Renshaw og
hefur eflaust þótzt heppin að
krækja í þann mikla Martin.
Eiginkona hans, Jeanne Martin,
tók þessu hliðarstökki hans
með furðulegri rósemi, a.m.k.
er hann skriðinn uppí til hennar
aftur, aðdáendum sínum til ó-
blandinnar ánægju.
Þetta ástarævintýri hans og
Gail Renshaw stóð í 4 mánuði
nákvæmlega, en þá var löng-
unin eftir fjölskyldunnj orðin
svo mikil að hann hélt ekki út
lengur, flýtti sér heim og
friðmæltist við alla hlutaðeig-
andi, meira að segja tengda-
móður 6Ína!
Það er einmitt íslenzkur hest-
ur sem hann situr á myndinni,
grár foli sem heitir Óðinn.
Petersen státar af því að
vera eini maðurinn sem nokkru
sinni hefur á bak Óðni komið.
„Bóndabær er eins og dag-
blað“, segir Pedersen, „vegna
þess að á báðum stöðum stjórna
ég undirmönmum mínum, sem
bíða ætíð eftir nýjum hugmynd
um frá mér, til þess a@ betrum
bæta býlið, eða til að hressa
uppá blaðið . . .“ Á B.T. er
Morten Pedersen yfirmaður 110
manns, en á „Lottesminde" eru
undirmenn hans 8 talsins.
Fidel Castro að kafa eftir
hákarli, Fidel Castro að gefa
nauðstöddum Perúmönnum
blóð. Menn velta því nú fyrir
sér (sumir hverjir af illgirni,
aðrir með venjulegri forvitni),
hvernig á því standi a® Castro
sé allt í einu farinn að leyfa
mönnum að taka af sér myndir
Franski vísn araularinn Sacba
Distel var gjörsamlega snauður
að frægð og vinsældum áður en
hann hitti Birgittu Bardot. Hún
kom auga á hann í St. Tropez
og tók hann þegar undir sinn
verndarvæng (eða sæng) og
gerði hann heimsfrægan með
því að gera hann, að elskhuga
sínum um tíma. Síðan eru liðin
átta ár og Distel hefur bara
staðið sig vel, svona einn og
Birgittu laus, getað gengið alveg
óstuddur. Hann er nú einn hæst
launaði skemmtik. í Frakk-
landi og einnig sérlega vinsæll
í Englandi......en ég hef líka
stritað eins og uxi“, segir hann,
og „mitt stutta ástarævintýri
með Birgittu var bæði mitt
tækifæri og bölvun mín, því
það var sama hvar ég kom, alls
staðar var ég kynntur og talað
um mig sem „hr. Bordot“, ég
varð næstum vitlaus af
þessu, en mér tókst
að sigrast á þessu og ná valdi
yfir sjálfum mér á ný“. Sacha
Distel hefur síðustu árin verið
kvæntur fyrrverandi skiða-
kappa, frönskum, og ku hjóna-
bandið vera bærilegt.
★
Einu sinni á ári hverju, halda
Svisslendingar, sem árum sam-
an hafa verið ókrýndir heims-
meistarar í gerð úrá, eins kon-
ar „Ólympíuleika fyrir úrafram
leiðendur" alls staðar að úr ver
öldinni. Framleiðendur koma
þá með úr sín og fá þau rann-
sökuð með hávísindalegri ná-
kvæmni, og síðan eru gefin stig
fyrir beztu úrin.
Á síðustu árum hefur Japan,
eða japönsk úr, verið í stöðugri
sókn á þessum ólympíuleikum
úraframleiðenda og í ár urðu
mikil tiðindi: Japanir áttu fimm
beztu úrin á „Ólympíuleikun-
um“. Þótti þetta sérlega vel af
sér vikið hjá Japönum, einkum
þegar þess er gætt, að þeir
„léku“ á útivelli.
*
við hinar ólíklegustu athafmr
og dreifa þeim síðan til blaða
út um veröld víða. Stundum hef
ur hann látið bera út myndir
af sér, þar sem hann er aó
leika baseball eða að aðstoða
verkamenn við sykuruppsker-
una eða þar sem hann er á
veiðum . . . Afram Castro!
DENNI Þetta er allt í lagi, ég fer
bara með þá eitthvað, hvenær
DÆMALAUSI sem ^ *,arít að íara *,,a®-