Fréttablaðið - 01.03.2003, Qupperneq 25

LAUGARDAGUR 1. mars 2003
þess að föt sem eru fjöldaframleidd
í miklu upplagi verði síður spenn-
andi. Fjöldaframleiðsla gæti því
verið á undanhaldi. „Ég held að
stelpur vilji miklu frekar kaupa föt
sem þær vita að eru ekki búin til í
miklu upplagi. Fólk vill kaupa sér
flíkur sem eru kannski bara til tvö
eða þrjú stykki af. Þetta kemur líka
fram í klippingum. Þær eru orðnar
miklu villtari. Fólk er alls konar í
dag. Með rakað á hliðunum, með
hálfan toppinn stuttan og hinn helm-
inginn síðan. Fólk vill skera sig úr.
Þetta var kallað að vera „artí“. Það
sem Spúútnik var upphaflega að
taka inn fyrir nokkrum árum er
núna komið í allar búðir.“ Sem sagt,
„artí“ er orðið hversdagslegt.
Hrefna fagnar því einnig að
sundbolir séu að komast aftur í
tísku. „Ég held að þeir þyki flottari
en bikiníin í dag. Mér finnst al-
mennt minna af rosalega flegnum
fötum í tískunni í dag. Meira um
víðari föt og bolirnir ekki alveg eins
þröngir. Þetta verður þannig þægi-
legra um leið.“
Að lokum bendir Hrefna á að
hentug leið fyrir þá sem eiga þunn-
ar buddur þessa dagana sé að fara í
búð Rauða Krossins á Laugavegin-
um. „Það getur verið mjög gaman
að raða saman hlutum sem maður
finnur þar. Þetta eru gömul notuð
föt og mörg þeirra eru mjög spes.
Til dæmis má finna gamla brúðar-
kjóla og annað.“
Bæði fínar
og hversdagslegar
Stór hluti kvenfólks höfuð-
borgarsvæðisins leggur líklega
leið sína í Zöru í Smáralindinni
enda er markhópur verslunarinn-
ar afar víður. Búðarkeðjan er upp-
runnin á Spáni og hefur átt mikl-
um vinsældum að fagna. Lykilinn
að velgengni keðjunnar má rekja
til ákveðinnar hugmyndafræði
sem kallast „Promto Moda“. Það
þýðir að keðjan rekur sína eigin
hönnun, framleiðslu og verslanir.
Þannig líður stuttur tími milli
þess að varan er sýnd á sýning-
arpöllunum þar til hún er fáanleg
í búðunum.
Karen Rúnarsdóttir rekstrar-
stjóri tekur undir það að sumarið
verði litríkt. „Mér finnst fólk vera
orðið frakkara í því að klæðast
skærum litum,“ segir hún. „Það
kom mér svolítið á óvart hversu
virkilega skærir litir eru að fara
út.“
Hillur Zöru fyllast nú af fötum
og skóm í neongulum, túrkísblá-
um og skærbleikum. Hún segir
einnig að áhrif frá Asíulöndunum
sé áberandi. „Hér er mikið um
Maó-hálsmen og kínverskan stíl.
Við erum með mikið af silkitopp-
um í skærum litum. Þeir eru
bundnir með kínverskum hnöpp-
um, minna svolítið á japanska
kímónóa.“
Hermannafelulitir, „camoufla-
ge“ eða yrjótt, eru sívinsælir og
segir Karen að allt seljist upp sem
sé í þeim stíl, hvort sem það eru
sokkar, nærbuxur, bolir eða buxur.
„Fólk er svolítið að blanda þessu
saman. Grófar hermannabuxur
við kínverskan silkitopp. Yngri
stelpurnar fá sér hermannabuxur
og strigaskó í stíl við. Þær eldri
fara í fínni stílinn. Hermannabux-
ur með satínlíningum á hliðinni
við háhælaða skó. Þær eru því
bæði fínar og hversdagslegar.“
Buxur eru flestar dökkar, mikið
af kakígrænum og brúnum. Karen
segir að flestar séu pokabuxur en
að sniðin séu að þrengjast að neð-
an. Sniðin eru frekar lág og ná nán-
ast niður að skapahársrönd stúlk-
na.
Karen segir að vörurnar í Zöru
séu ekki fjöldaframleiddar út í
óendanleikann og oft komi aðeins
3-4 stykki af hverri flík. Hún segist
hafa fundið fyrir því að fjölda-
framleiðsla sé á undanhaldi. „Það
virkar heldur ekki í Zöru að ætla að
hugsa málið,“ segir hún. „Flottir
hlutir rjúka út um leið og þeir
koma inn.“
biggi@frettabladid.is