Fréttablaðið - 31.08.2003, Page 41
41SUNNUDAGUR 31. ágúst 2003
Ég var á þriðja ári þegar égkom til Íslands,“ segir María
Runólfsdóttir, eða Maja eins og
hún er yfirleitt kölluð, en hún kom
hingað til lands fyrir rúmu 21 ári
frá Grænhöfðaeyjum af Runólfi
Guðmundssyni skipstjóra og
Eddu Kristjánsdóttur húsmóður.
Maja ólst því upp á Grundar-
firði en ekki í Grænhöfðaeyjum
og nú hefur æskuvinkona hennar,
Dögg Mósesdóttir kvikmynda-
kona, gert heimildamynd um líf
Maríu og ferð hennar til Græn-
höfðaeyja. Þar hitti hún blóðfjöl-
skyldu sína:
„Þau búa þarna í fátækra-
hverfi South Vincent og mamma
og amma eru heima að sjá um
börnin en pabbi vinnur í verk-
smiðju,“ segir Maja en fátæktin
þarna er mjög sýnileg en fjöl-
skyldan segist hafa það fínt því
þau eigi í sig og á. „Þetta er samt
þriðji heimurinn og því ekkert
víst um hvort það sé vinna á
morgun og hinn.“
Að gefa barn frá sér til ætt-
leiðingar er auðvitað ekkert til að
spauga með og því voru miklar
tilfinningar faldar í endurfundun-
um. Móðir Maju ætlaði sér aldrei
að gefa frumburðinn til ættleið-
ingar en gat ekki annað. Síðan hef-
ur hún eignast sex börn og öll hafa
þau búið hjá foreldrum sínum.
„Móðir mín hefur alltaf verið að
spyrja um mig og það var mjög
gaman að hafa loksins látið verða
að því að kíkja út,“ segir Maja og
hún ætlar aftur í heimsókn þegar
hún hefur efni á því en María vinn-
ur við ummönnun á elliheimilinu í
Grundarfirði.
Bróðir Maju, Vignir Már Run-
ólfsson, er líka ættleiddur en frá
Suður Kóreu. Hann langar að fara
út og sjá landið en fannst í skó-
kassa og fær því ekki til að hitta
blóðfjölskyldu sína.
„Auðvitað er það furðulegt að
koma utan úr heimi hingað en það
hefur verið mjög gott að alast upp
hérna á Grundarfirði þar sem allir
þekkja alla,“ segir Maja en hún er
búin að sjá eitthvað úr heimildar-
mynd Daggar og finnst skrýtið að
vera svona í aðalhlutverki en samt
skemmtileg mynd og einmitt það
sem vantar í flóruna hér heima því
þetta er reynsluheimur sem ótrú-
lega margir kannast við. ■
ÆSKUVINKONUR
Gerði heimildamynd um vinkonu sína. Hér
eru þær, Maja og Dögg.
Heimildamynd
DÖGG MÓSESDÓTTIR
■ hefur nú nýverið lokið við gerð heim-
ildarmyndar um Maríu Runólfsdóttur en
hún var ættleidd frá Grænhöfðaeyjum
þegar hún var rétt að verða þriggja ára.
Myndin tekur á lífi ættleiddar stúlku og
sýnir endurfundi hennar með fjölskyld-
unni á Grænhöfðaeyjum.
MAJA OG MAMMA HENNAR
OG AMMA
Í heimildarmyndinni fer María Runólfsdótt-
ir og hittir mömmu sína og ömmu.
Heimildamynd um Maju frá Grænhöfðaeyjum
Næsta vika er beisiklí brjáluðhjá mér,“ segir Andrea Ró-
berts. „Ég er að byrja aftur í Há-
skólanum í kynjafræði og félags-
fræði. Mér finnst allt geðveikt
girnó í kennsluskrá Háskólans og
ég væri alveg til í að fara í landa-
fræði og atvinnulífsfræði og
margt fleira en hef ákveðið að ein-
beita mér að félagsfræði- og
kynjafræði sem eru fög sem ég er
sjúk í. Þau eru líka frábær grunn-
ur og hagnýtt nám fyrir svo
margt. Nú svo mætti halda að ég
ætti bara vini sem eiga afmæli á
haustin því það er allt morandi í
þvílíkri gleði og veislum.
Ég verð í 100 prósent námi og
svo er ég í 100 prósent vinnu hjá
Norðurljósum sem kynningar-
stjóri útvarpssviðs. Ég kann alveg
að reikna og 100 plús 100 eru 200
en ég er týpa sem kann vel við að
hafa mikið að gera. Mér finnst
líka bara svo frábært að vinna hjá
Norðurljósum.
Nú, svo er ég í stjórn V-dags-
samtakanna og í Femistafélagi Ís-
lands sem er að rokka. Það sem ég
er að skipuleggja í Femínistafé-
laginu núna er nokkuð sem heitir
Hittið. Það er svaðaleg samkoma
femínista sem verða á annarri
hæð á Sólon fyrsta þriðjudag í
hverjum mánuði milli átta og tíu.
Í skottinu á bílnum mínum er ég
einmitt með þvílíkt flott
ræðupúlt, skærbleikt, sem á að
vera á Sólon á þessum kvöldum og
öllum femínistum velkomið að tjá
sig. Femínistar eru jafnólíkir og
þeir eru margir en markmiðið er
að femínistar sameinist á þessum
kvöldum og bjóði til dæmis nýliða
Femínistafélags Íslands vel-
komna og vera í góðum félags-
skap í góðum fíling með kjaft í
bland. Á fyrsta fundinum mun
Katrín Anna Guðmundsdóttir,
talskona Femínistafélagsins,
segja frá því sem er framundan
hjá félaginu og Kristín Ástgeirs-
dóttir og fleiri munu síðan fræða
okkur um ráðstefnu sem fór fram
í Lundi fyrr í mánuðinum. Kynnir
kvöldsins er Erla Hulda Halldórs-
dóttir sagnfræðingur sem ætlar
að splæsa atriðum kvöldsins sam-
an og stjórna umræðum. Sjáumst
á þriðjudaginn“ ■
ANDREA RÓBERTSDÓTTIR
Hún snýr aftur í Háskólann til að halda áfram námi í kynjafræðum, er auk þess í fullri vinnu og starfar svo fyrir Femínistafélagið.
Vikan framundan
ANDREA RÓBERTSDÓTTIR
■ snýr aftur í Háskólann í komandi viku
og er mjög spennt fyrir kennsluskrá Há-
skólans í vetur. Væri jafnvel til í að taka
landafræði.
Á femíniskum slóðum
Stormviðri
í september
Kvikmynd Sólveigar Anspach,Stormy Weather, sem frum-
sýnd var á kvikmyndahátíðinni í
Cannes í apríl verður frumsýnd
hér á landi þann 18. september.
Myndin hlaut góðar viðtökur á
Cannes.
Í myndinni leikur skáldkonan
Didda mállausa konu sem endar í
höndunum á frönskum geðlækni.
Síðar kemur í ljós að hún er ís-
lensk og er farið með hana hingað
til lands. Didda hefur fengið mik-
ið lof fyrir þetta fyrsta kvik-
myndahlutverk sitt.
Myndin var upp að hluta til í
Vestmannaeyjum síðastliðið haust
og íslenskur meðframleiðandi
myndarinnar er Sögn ehf. Með
helstu hlutverk fara Elodie
Bouchez, Sigurlaug Jónsdóttir
(Didda), Ingvar E. Sigurðsson og
Baltasar Kormákur. ■
STORMY WEATHER
Didda þurfti m.a. að eyða nóttu á geð-
sjúkrahúsi í Frakklandi á meðan á tökum
myndarinnar stóð.
Kvikmyndir
STORMY WEATHER
■ er á leið í íslensk kvikmyndahús. Ætti
að smella í bíó hérna 18. september ef
óveðrið leyfir.
Fyrirgefðu Óli Palli en ég baraget ekki horft framhjá þessu
lengur. Það er alveg kominn tími
til þess að einhver kaupi nýja
beltisól fyrir goðið þitt, Neil
Young, því greyið kallinn er með
allt niðrum sig.
Gaf út sæmilega plötu í hitt í
fyrra, „Are You Passionate?“, þar
sem hann var þó bara skuggi af
sjálfum sér. Nú gefur hann út
plötu þar sem hvergi er nægilegt
ljós til þess að skuggi nái að
myndast. Hér er bara eitt gott lag,
„Bandits“, restin eru uppfylling-
arlög.
Ég er eins og þú Óli minn, tel
„Harvest“ til meistaraverka og
gæti týnt mér með „Helpless“ eða
„Heart of Gold“ á repeat í margar
klukkustundir. En þessi plata get-
ur ekki einu sinni talist sæmileg
fyrir allra hörðustu aðdáendurna.
Þetta er mér því mikið áhyggju-
efni.
Young hljómar meira að segja
bitur í textum sínum, skýtur m.a.
á gagnrýnendur sem aldrei skilja
neitt. Ég óttast þó að þeir séu að-
eins að segja það sem allir hinir
eru að hugsa. Synd og skömm, en
svona er það bara.
Eini jákvæði punkturinn er
umslagið sem er stórglæsilegt í
alla staði. Platan? Líklegast sú
leiðinlegasta sem ég hef heyrt á
árinu.
Birgir Örn Steinarsson
Umfjölluntónlist
NEIL YOUNG:
Greendale
Neil gamli