Tíminn - 09.03.1972, Blaðsíða 7
Fimmtudagur 9. marz 1972.
TÍMINN
ÚI$cfc>ttdl; Fratttíókttarflúkfcurfnn
Fr«mkv«rtt<Jaatiiiri; Krlstfárt Banttdtkt&sött, Rjtttjötart Þórarirtb
X:::Í830Ö;:
mÆ\
t83p8;.::;ISkjriifÍ5tcifvr!:!BartkjíÍ5triöifi:|:;?;:
líikgíijfírtíj!
AfgretSsiusfmi
Auaiýsíngasími lM23h A«rar skrjf?tofvr sind T8300,
Skattabreyti ngarnar
og stjórnarandstaðan
Við 2. umræðu um frumvarpið um breytingu
á tekjuskattinum á Alþingi i fyrradag sagði
Halldór E. Sigurðsson fjármálaráðherra, að
með þeim breytingum, sem stjórnarflokkarnir
legðu til að gerðar yrðu skattafrumvörpun-
um, myndu gjöld þeirra, sem hefðu tekjur
undir 550 þúsund krónum, lækka samtals um
450 milljónir króna miðað við gamla kerfið.
• Gjöld þeirra, sem höfðu á siðasta ári tekjur
undir 300 þúsund krónum,lækka i heild um 321
milljón.
• Gjöld þeirra, sem höfðu á siðasta ári tekjur
frá 300-425 þúsund,lækka i heild um 82 milljón-
ir.
• Gjöld þeirra, sem höfðu á siðasta ári 426 til
550 þúsund i tekjur, lækka um 51 milljón.
Ofan við 550 þúsund kr. tekjur fer gjalda-
byrðin vaxandi, en upp að 730 þúsund króna
tekjum er hækkunin miðað við gamla kerfið I
heild aðeins 25 milljónir króna, og hækkunin öll
ofan við tekjur, sem nema 550 þúsund á siðasta
ári er ekki nema um 95 milljónir, sem um er að
ræða heildarlækkun á gjöldum einstaklinga
miðað við gamla kerfið, sem nemur um 360
milljónum króna.
Það eru þessar staðreyndir, sem talsmenn
stjórnarandstöðunnar kalla „Skattahækkun á
þorra gjaldenda”!!
Og stjórnarandstaðan leggur til i framhaldi
af þvi, að skattabreytingunum verði frestað og
lagt á eftir gamla kerfinu. Við þeirri beiðni
verður ekki orðið. Þorri launþega i landinu
mun einnig að sjálfsögðu leggjast gegn þeirri
kröfu stjórnarandstöðunnar, þegar staðreynd-
irnar um álagninguna liggja á borðinu.
Sú aukning bóta almannatrygginga, sem nú-
verandi rikisstjórn hefur látið koma til fram-
kvæmda, gerði það ógerlegt að fresta skatt-
breytingunum. Frestun hefði þýtt að jafna yrði
1220 milljónum til tryggingakerfisins jafnt
niður á hvert nef, án tillits til tekna og afkomu.
Það hefði I rauninni þýtt það, að tekjulaust
eða tekjulágt fólk hefði verið látið standa undir
bótum trygginganna i verulegum mæli. Fyrir
hjón með tvo unglinga á framhaldsskólaaldri
hefði þetta þýtt rúmar 50 þúsund krónur bara i
persónuskatta,auk allra annarra skatta gamla
kerfisins. Nú verður þessari tekjuöflun til
trygginganna jafnað mismunandi á menn eftir
tekjuhæð, og tekjulágt fólk og námsmenn
munu sleppa algerlega við að greiða til þessara
þarfa.
Þá er þess að geta, að rikisstjómin taldi
ófært að fresta skattabreytingunni,vegna þess
að þá hefði komið til framkvæmda á þessu ári
óeðlilegt skattfrelsi hlutafjáreigenda og flýtis-
fyrning sú, sem fyrrverandi rikisstjórn lögfesti
á sl. vori og hefði getað þýtt, að 3-500 milljónum
hefði verið velt af fyrirtækjunum yfir á al-
menning i landinu. — TK
HUGH FRASER:
Bretar geta orðið
Bangladesh að liði
Þeir geta aðstoðað við samninga og hvatt Bandarikjamenn
Mujibur fursti i Moskvu.
DACCA villir á sér
heimildir. Hungur á borð við
það, sem gerðist i Biafra, sést
ekki einu sinni i búðum Bihari-
manna; hermenn eru þarna
færri á ferli en i Belfast, og
borgin býr við betri götulýs-
ingu en London. Borgin er allt
i einu orðin helgur staður, sem
frjálslyndir menn og fulltrúar
hálfs heimshluta kommúnista
fara pilagrimsferðir til, til að
samgleðjast Mujibur fursta
með sigur mannsandans.
Fjöldagrafirnar hylja svo við
urstyggð, sem er sambærileg
þvi versta, sem gerðist i upp-
reisninni á Indlandi.
Ein gifurleg ógn blasir nú
þegar við augum, en það er
heimkoma 100 þúsund lanci-
lausra bænda. Geri hinn hrifni
umheimur rikisstjórn
Bangledesh ekki kleift að
gripa þegar i stað til umfangs-
mikilla ráðstafana, visnar
blóminn á fáum mánuðum,
hungur en ekki fagnaðarhátið
blasir við milljónum manna,
og óreiðu- og uppreisnaralda
getur flætt miskunnarlaust
yfir slétturnar.
EIGI Bangladesh að lifa af
og ná fótfestu, verða leiðtogar
rikisins að leysa samtimis
þrennan vanda:
Þeir verða að tryggja bráða-
birgðaaðstoð, endurreisn og
afla nýrra viðskiptasambanda
i stað þeirra, sem rofnuðu við
skiptingu rikisins. Toni Hagen,
gamalreyndur starfsmaður
Sameinuðu þjóöanna heldur
fram, að lágmarksaðstoð til
að ná þessu marki þurfi að
nema 224 millj. sterlings-
punda, að hálfu i reiðufé og að
hálfu i vörum, þar á meðal
innflutningi og dreifingu 400
þúsund smálesta af nauðsynj-
um á mánuði hverjum fyrst
um sinn.
Vitaskuld er engin þjóð fær
um að veita slika aðstoð. Sé
hins vegar höfð hliðsjón af þvi,
sem búið er að gera fyrir
arabisku flóttamennina án
sýnilegs árangurs, virðist um-
rædd fárhæð varla geta talizt
Albióðabankanum eða Sam-
einuðu þjóðunum ofviða.
Verði féð ekki útvegað, má
ganga út frá þvi sem gefnu, að
yfir allan Indlandsskaga flæði
hungur og hörmungar, sem
geta orðið umheiminum miklu
dýrari. Tvöfaldur sparnaður
er að þvi að bregða nógu fljótt
við.
FYRST ber þá að spyrja:
Leggja Sameinuðu Þjóðirnar
af mörkum nægilegt fé til þess
að hið nýja riki komist af stað
og geti fest sig i sessi? önnur
spurningin snertir nægan við-
bragðsflýti og lausn flutninga-
erfiðleikanna. 18. febrúar
hafði aöeins einn skipsfarmur
af juta verið fluttur úr landi
eftir að styrj.öldinni lauk.
Skemmdir i höfnunum i
Chittagong og Chalna eru
mjög miklar, og sex vikur eru
liðnar án þess að hafizt hafi
verið handa I alvöru um
hreinsun hafnarinnar I
Chalna. Meöan allt lék i lyndi,
gátu þessar hafnir ekki annað
móttöku 300 þús. smálesta á
mánuði. Vegna þessa verður
að leggja fram móðurskip og
uppskipunarbáta auk margs
annars, ef anna á viötöku
þeirra 400 þús. smálesta nauð-
þurfta, sem óhjákvæmilegar
eru i mánuði hverjum.
Flutningaerfiðleikarnir
aukast enn þegar höfnunum
sleppir. Járnbrautarbrýrnar
tvær yfir Ganges og Bramah-
putra eru stórskemmdar.
A.m.k. 500 smærri brýr eru
eyðilagðar, og bráðabirgða-
brýrnar, sem indverski herinn
kom upp, verða ónothæfar
vegna vatnavaxta i júni.
Treysta verður i miklu rikari
mæli en áður á flutninga með
fljótabátum, en landið er flatt
og ár þvi grunnar þegar fjær
dregur ströndinni. Skortur er
á vörubilum, ekki aðeins til
flutninga neyzluvara, heldur
og efnis i brýr og til annarra
opinberra framkvæmda.
ÞENNAN vanda verður að
leysa áður en regntiminn hefst
i júni. Þegar fjær dregur sjó,
er mikill skortur á brennslu-
oliu á áveitudælurnar, og auk
þess vantar a.m.k. 10 þús.
dælur i stað þeirra, sem her
Pakistans eyðilagði eða rændi.
Nautunum, sem ætlað var að
draga jarðyrkjuverkfærin,
var slátrað, og talið er að um
500 þús. dráttardýr vanti.
Timinn er sannarlega naum-
ur.
Flutningaerfiðleikarnir og
fjárskorturinn veldur þvi, að
byrja verður á brýnustu verk-
efnunum. Matur verður að
ganga fyrir húsaskjóli, upp-
bygging og aukning jarðyrkj-
unnar yf-ir iðnaði og atvinna
til sveita fyrir atvinnu i borg-
unum. Rikisstjórnin nýja
verður að treysta fyrst og
fremst á einstæða aðlögunar-
hæfni, þrautseigju og ein
beitni smábændanna i Bengal.
Þeir hafa komið aftur i strið-
um straumum frá Burma og
indlandi og farið beint til
sinna heimkynna, þar sem
áveitu kerfin eru ónýt og
akramir i óhirðu. Þessum
mönnum verður fyrst að veita
aðstoð, og þá sjá þeir öðrum
fyrir nýjum allsnægtum.
Þarna er miðdepill endurreisn
arinnar. Framkvæma verður
græna byltingu á næstu tveim-
ur árum og tryggja útflutning
umframbirgða af hrisgrjón-
um, ekki siður en te og juta.
Þegar i stað verður að efla
stórlega atvinnuna i sveitun-
um, bæta ræktarlandið og
auka.
LIFSKRAFTUR st-
jórnarinnar og athafnahraði
er öruggasta skjól fjöldans og
eina vörnin gegn upplausn.
Liðsmenn hinnar nýju lög-
reglu eru i þjálfun, sumir
skæruliðarnir láta sér fátt um
finnast, og um 25 þús. úrvals
hermanna frá Bagladesh láta
sér leiðast i Pakistan. öryggið
hangir óneitanlega á bláþræði,
indverski herinn er á förum
heim, og enn eru ófundnar
miklar vopnabirgðir. Þrir af
hverjum fimm lögregluþjón-
um fellu i átökunum og tilfinn-
anlegur skortur er á löggæzlu i
hverju einasta þorpi, en
herinn er að þjálfa unga
skæruliða til gæzlustarfa.
Iðnaðurinn er i lamasessi,
bæði vegna verkfalla af ýms-
um ástæðum og hráefna-
skorts. Mujibur fursti læzt
engu kviða, þó að á þetta sé
drepið, og sennilega veit hann
hvað hann syngur. Þjóð hans
er loksins orðin frjáls eftir 400
ára annarlegt stjórnarfar, og
innilegur og ákafur fögnuður
hennar getur engu siður komið
fram i jákvasðu starfi en of-
beldisverkum. Furstinn hefir
taumana slaka, en hann getur
æpt og þrumað á borð við
hvern annan, ef á þarf að
halda. Hann hefir þegar sýnt,
að hann er ekki lakari leiðtogi
en spámaður. En allt er undir
þvi komið, að unnt verði að
halda óskertum hraða næstu
sex mánuði.
HVAÐ getum við Bretar svo
lagt af mörkum til að halda
hraðanum uppi?
Við ættum i fyrsta lagi að
leggja fram meira fé en þær
þrjár millj. punda, sem við
höfum lofað. Þvi framlagi ætt-
um við að haga þannig, að það
ýti i gang hinum miklu aflvéi-
um Sameinuðu þjóðanna og
Alþjóðabankans. 1 öðru lagi er
Sir Alec Douglas-Home utan-
rikisráðherra i afar miklum
metum i Dacca, Delhi og
Islamabad vegna afreka
sinna. Fyrir dyrum eru mjög
vandasamir samningar um
fólk, fé og viðskipti, og þeir
samningar verða að takast
farsællega.
Aö siðustu höfum við senni-
lega betri aðstöðu en allir aðr-
ir til að fá Bandarikjamenn til
að viðurkenna þá staðreynd,
að Bangladesh getur lifað og
verður að lifa, hvort sem auðið
verður eða ekki að fá þá til að
veita hinu nýja riki opinbera
viðurkenningu.