Tíminn - 09.03.1972, Blaðsíða 12
12
TÍMINN
Fimmtudagur 9. marz 1972.
Phyllis
Mannin:
LEIK-
IMH
■s\. KAPITULL
Fjtanri lór því, að húsiS, sem
Middeknan's banki var í, vœd
skrauthýsL
Bankimn var 11firma‘‘-banki, og
hafði bækistöO sina í gamalli,
dimmri og þröngri hliSargötu í
þeim hluta Lundúnaborgar, sem
nefndur er „London City".
Við hliBina á bankanum var
matvælaveralun, sem vön var, aO
láta kassa, meO eggjum og osti,
út á götuna.
Tignir menn, er erindi áttu, í
bamkann, átfcu þvf oft ailörðugt
meO það, að koma vögnum sínum
fram hjá þessu dóti.
KvörtuOu þvf ýmsir þeirra und-
an þvf á skrifstofu bankans, hve
örOugt væri aS komast þamgað, og
hótuBu, aO snúa sér til annars
banka, ef úr þessu yrði eigi bætt.
Enginn gerði þó alvöru úr hót-
uninni, enda voru viðskiptamenn
bankans flestir afkomendur og
erfingjar, rfkra ætta, sem haft
höfðu viOskipti við !Middelman‘s-
bankann f meira, en hálfa aOra
ðld.
Viðskiptamenn bankans voru
því gamlir viðskiptamenn, og þaO
bar sjaldan viO, að nöfnum nýrra
viOskiptamanna væri bætt viO
nöfn hinna f bókum bankans.
Maðurinn, sem uni 1870 veitti
bankanum forstöðu hét Hugo
MiddeLmari,-/6g' var hann að vfsu
eigi talinn neinn sérlegur fjár-
málaspekingur.
Þess gerðist nú ef til vill
heldur eigi þörf, þar sem bank-
lnn, sem hann stýrði, var gamall,
og auðugur.
Hann x var maOur lftill vexti,
hvítur fyrir hænim, og einatt
ma’ög kurteis.
Þegar hann var á unga aldri,
hafOi hann gengið aO eiga laglega
og efnaOa stúlku.
Hún var núsaO vfsu löngu dá-
ln, en hann hélt þó engu aO sfð-
ur uppteknum hætti, að þvf er
dýrleg veizluhöld snerti.
Hann (. átti yndislegt skemmtl-
hús f London-ford, viO ána
Thames, og hafði þar þá f boði
sfnu ýmsá af helztu mönnum höf-
uðborgarinnar. ______^
AO öðru leyti lffOi hann nú orO
10 mest út af fyrir sig, og undi
sér bezt, er hann var á gangi
fram með ánni, eða dorgaði þar
fyrir flsk.
Þegar störfum hans í bankan-
um var loldð, var hann sjaldan
til lengdar f borginni, og það var
eigi oftar, en einu sinni eða tvisv-
ar á mánuði, er hann gisti f litla
herberginu, sem var uppi yfir
skritfstofunní.
Eins og fyrr er getiö, var mat-
vöruverzlun við hliðina á Middle-
man's banka, og einn morguninn,
er kaupmaðurinn var á leiðinni
f Sölubúð sína, sá hann, að gatan
sem annars var vön að vera troö-
full af kössum, var full af fólkl,
sem var að sjá allæst.
Hann varð fyrst hræddur um,
að kviknað væri f hjá sér, en sá
þó, er hann gætti betur að, að
hvergi sjóð reykur út úr gluggun-
um.
Hann saug nú upp f nefið, og
sagði við sjálfan sig, að lyktin
myndi hafa verið eitthvað önnur,
eí kviknað hefði í fleskinu hans.
Þegar hann var kominn lengra
eftir strætinu, gekk hann og brátt
úr skugga um það, að mannþyrp-
ingin var eigi fyrir framan dym-
ar hjá honum, heldur hjá Middle-
man.
Hann gekk þvf rélega til mann.
þyrpingarinnar, og spurði:
— Hvað genjgur á?
Maðurinn, sem hann beindi orð
um sínum að, benti þá á einn
gluggann í húsi Middleman's, og
'mællti:
■'í— Þarna fnni hefur eLnhver
verið myrtur!
— Hvað? mælti kaupmaðurinn,
og brá mjög. — Myrtur! — hvar
— hver?
— Það er sagt, að þaö sé —
eigandi bankans!
— Hr. Middleman?
Kaupmaðurinn ruddist nú alla
leið þangað, sem hann sá lögreglu
þjón standa, til þess að afla sér
gleggri upplýsinga.
Það, sem kaupmanninium hafði
þótt ólíklegt, var satt.
Hr. Middleman hafði daginn áð
ur, eins og hann var vanur, ver-
ið f bankanum, og það var orðið
áliðið dags, er hann gerði kon-
unni, sem dyranna gætti, aðvaæt
um það, að hann ætlaði að gista
þar um nóttina, og mæltist þvf
til þess, að hún byggi um rúrnið
f herbergi hans.
Hann hafði sfðan brugðið sér
új, nokkru áður en bankanum var
lókað, og kom heim aftur klukk-
an níu um kvöldið.
Hvert hann hefði brugðið sér,
vissi enginn, nema hvað gizkað
var á, að hann hefði fariö f
„Klúbbinn" f þeim hluta borgar-
innar, er (West-end er nefndur,
og fengið sér þar að borða.-
Það var hann vanur að gera,
er hann var nætursakir í borg-
Inn.i.
Klukkain hálf-tfu hafði og kon-
an, er fynr er getið, og sem var
eina manneskjan, er bjó þar í
húsinu, og hafði verið hjá honum
f þrjátíu ár, fært honum könnu
er heitt vatn var f, og sett hana
á borðið, sem hann sat vfð, ásamt
dós, með sykri L
Konan, sem honum var vel
kunnug, lét í ljósi, hve leitt henni
þætti, að hann yrði aö sitja að
störfum fram á nótt, og svaraði
hr. Middleman því vingjarnlega á
þá leið, að það stafaði af þvf, að
hr. Wamer hefði brugðið sér til
meginlandsins f þýðingarmiklum
erindagjörðum.
Hr. Wamer — en hann var að-
algjaldkerinn — væri væntanleg-
ur heim aftur einhvem næstu dag
ana, hafði hr. Middleman enn
fremur sagt henni til hughreyst-
ingar, og bætt þvf þá við, bros-
andi, að hann byggist eigi við, að
gera henni ónæði aftur tfyrst urn
sinn.
Konan hafði þá boðið honum
góða nótt, og eftir það sá hún
hann eigi.
Það viar eigi þörf á þvf, að
vekja hr. Middleman á morgnana,
þar sem hann var vanur, að vera
snemma á fótum, og þegar kom-
inn á fætur klukkan sex og hafði
vanalega gengið sér til hressing-
aæ fram með ánni Thames, áður
en hann fékk morgunkaffið.
En þegar klukkan, morguninn,
sem hér unu ræðir, var orðin átta,
1058.
Lárétt
1) Heröi vind. 5) Segja. 7)
Leit. 9) Dugleg 11) Islam.
13) Svar. 14) Bókat. 16) Lita.
17) Blundar. 19) Meira
sykrað.
Lóðrétt
1) Lengstra. 2) Borða. 3)
Tala. 4) Lön. 6) Fótaveika.
8) Púki. 10) Nýr. 12) Haf
(Þolf.) 15) Sæti. 18) Tónn.
Ráðning á gátu No. 1057.
1) Undnar. 5) Rór. 7) UV. 9)
Aðal. 11) Nei. 13) Arg. 14)
Afls. 16) GE. 17) Fuglar. 19)
Malurt.
Lóðrétt
1) Ununar. 2) Dr. 3) Nóa. 4)
Arða. 6) Algert. 8) Vef. 10.
Argar. 12) Illa. 15) Sól. 18)
Mu.
HVElif
Hvellur er kominn til Fria drottningar. — Þú minnt
istá innrásarmenn.Fria drottning. — já, við vitum,
aö þeir eru hér einhvers staðar; en þeir hafa falið
sig vandlega. — Þeir einfaldlega fluttust hingað inn
iokkar riRi. — Þú veizt alls ekki, hverjir þeir eru? —
Nei, en ég held að þeir geti alls ekki verið af þessari
stjöjnu.
Ariö 1672 Kom ég til borgarinnar þar sem pestin
herjaði. -300 ár, sá forfaðir minn hefur lifað 12 ætt-
liðum á undan mér. -Fólkið, sem lézt í pestlnni var
borið út að næturlagi, hver vagninn hlaðinn af öðr-
um. — En ég var að leita að glæpamönnum, sem
mér hafði verið sagt frá á þessum slóðum. — Ég
fanneinn,ræningja,sem rændi likin. — Hér er einn.
■
l l
nui
Fimmtudagur 9. marz.
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25. Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frfvaktinni Eydis
Eyþórsdóttir kynnir óskalög
sjómanna.
14.30 Viðtalsþáttur. Um
sjónarmaður: Þóra
Kristjánsdóttir.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar: Tón-
list eftir Emil Sjögren.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónleikar.
17.40 Tónlistartimi barnanna
Jón Stefánsson sér um tim-
ann.
18.00 Reykjaýikurpistill Páll
Heiðar Jónsson segir frá.
18.20 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Pianóleikur f útvarps-
sal: Halldór Haraldsson
leikur.
19.50 Leikrit: „Sakramentis-
vagninn” eftir Prosper
Mérimee. Þýðandi: Bjarni
Benediktsson frá Hofteigi.
Leikstjóri: Helgi Skúlason.
21.00 Sinfóniuhljómsveit ís-
lands heldur hljómleika i
Háskólabiói. Hljómsveitar-
stjóri: Proinnsias O'Duinn
, frá írlandi. Einsöngvari:
Aase Nordmo-Löveberg frá
Noregi.
21.50 Ljóð eftir Rene' Char,
Rafael Alberti og fleiri i
þýðingu Málfriðar Einars-
dóttur. Sigrún Guðjónsdóttir
les.
22.00. Fréttir.
22.15. Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (33).
22.55 Rannsóknir og fræði.Jón
Hnefill Aðalsteinsson fil. lic.
talar við Gunnar Benedikts-
son rithöfund um sagna-
meistarann Sturlu.
22.55 Létt mósik á síðkvöldi
23.40. Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
LÖGFRÆÐISKRIFSTOFA
Tómas Árnason, hrl. og
Vilhjálmur Árnason, hrl.
Lækjargötu 12.
(rðnaðarbankahúsinu, 3. h.).
Símar 24635 — 16307.
FENNER
KÍLREIMAli
REIMSKÍFLR
ÁVALLT
FYRIRLIGGJANDI
SENDUM GEGM
PÓSTKRÖFU
\P
VALD. POULSEN'
KLAPPARSTlG 29 - SlMARs 13024.15235
SUÐURLANDSBRAUT 10 - t 38520 - 31142