Tíminn - 06.04.1972, Side 11

Fimmtudagur 6. april 1972.
TÍMINN
n
ég vona,að samvinna náist um það
við önnur sveitarfélög á þessu
svæði.
barna mundi koma eitt merkasta
útivistarsvæði. A þvi yrðu m.a. tvö
stór stöðuvötn, Elliðavatn og
Kleifarvatn. Við Kleifarvatn væri
hægt að hafa aðstöðu til að stunda
margs konar iþróttir, sem eru
tengdar vatni, svo sem siglingar,
veiðar o.sv.frv., o.sv.frv.
t þessum fólkvangi yrði lika laxá
og fuglabjarg. Og þetta svæði
mætti gera ákaflega aðlaðandi,
enda er það afar fjölbreytt frá
náttúrunnar hendi.
Á þessu svæði eru einnig
Austurháls og Vesturháls,
mjög skemmtilegt fjalllendi og
sumt af þvi vel gróið.
Ég tel þýðinjarmest i útivistar
málunum hér i grenndinni, að
þessari hugmynd verði fylgt fast
eftir. Einnig er Botnsdalur inn af
Hvalfirði og svæðið úr Botnsdal og
upp að Hvalvatni alveg valið úti-
vistarsvæði fyrir byggðarlögin
Reykjavik og nágrenni, Akranes og
nálægar sveitir. Mjög væri
skemmtilegt, ef þessi byggðarlög
gætu sameinzt um að gera þarna
lika fólkvang áður en langt um
liður.
Mikill fjöldi fólks var i Bláfjöllum um páskana, enda var veður einstaklega gott.
istaði og fleira
þú á útivistarsvæðum hér í
nágrenninu?
— Ég tel mikilsverðast fyrir
Reykvikinga að gera félagsskap
við önnur byggðarlög hér við
sunnanverðan Faxaflóa um stóra
fólkvanginn, sem raunar er byrjað
að vinna að og á að koma i fram-
haldi af Heiðmörk til suðurs og
kemur til með að ná alveg frá
Elliðaárvogi og suður á Krisu
vikurberg. Þetta mál hafa bæjar
yfirvöld Reykjavikur tekið upp, og
Þá eru einstök minni svæði, sem
mjög mikil ástæða væri til að sinna.
Ég vil sérstaklega i þvi sambandi
nefna Gálgahraun, einkum norður-
hluta þess, og ströndina við Lam-
bhúsatjörn og Arnarnesvog.
Ennfremur get ég um svæðið
fyrir neðan Korpúlfsstaði, t.d. frá
tanganum fyrir neðan Korpúlfs-
staði og inn i Blikastaðakró, þar
sem áin kemur til sjávar.
Þetta svæði væri alveg tilvalið til
að gera úr ,,fjörupark”, og eigin-
lega eini möguleikinn fyrir Reyk -
vikinea til bess að eignast slikan
náttúrugarð við sjóinn er að taka
þetta svæði og friða það. Þarna er
mjög fjölbreytt dýra- og fuglalif.
Selur og fugl er við fjöruna, og upp
af henni mjög sérkennilegt land-
slag, klettabelti og mýrasund, og
þar eru þvi einnig mófuglar og vað-
fuglar. Það væri mjög sérkennilegt
að eignast slikt svæði, sem senni-
lega yrði svo að segja i miðri borg-
inni áður en nokkur vissi.
Þarna er alveg ósnortin fjara og
sennilega eini möguleikinn fyrir
okkur Reykvikinga að gera slikan
„fjörupark.” Seltirningar hins-
vegar eiga ennþá kost á sliku, þar
sem þeir eiga ennþá Eiðið, Sel-
tjörnina og Bakkatjörnina að
mestu óspillt.
Náttúrlega er sérstök ástæða til
að minnu á þetta svæði, sérstak-
lega Bakkatjörnina, sem er ein-
stök, og Grandann. Þar er ennþá
ákaflega merkilegt fuglalif, þótt
umferð sé raunar orðin nokkuð
mikil á þessu svæði. Það þyrfti
fyrir alla muni að friða Grandann
og svæðið kringum tjörnina.
Við þökkum Eysteini spjallið.
S.J.
i kaupskapur andstæðnanna
samvinna flokka. Að minum dómi
er samvinna flokka það, þegar
tveir eða fleiri flokkar með lika
stefnu i ákveðnum grundvallar-
atriðum, en ágreining um minni
mál, ákveða að standa saman, til
að mynda i kosningum eða rikis-
stjórn. Samstarf flokka með ólika
stefnu i grundvallaratriðum getur
ekki talizt samvinna, heldur kaup-
skapur andstæðnanna, þar sem
annar flokkurinn kemur fram einu
góðu máli frá sinu sjónarmiði, gegn
þvi að þola framgang annars ills
máls, sem andstæðingurinn ber
fyrir brjósti.
Þessi kaupskapur andstæðnanna
er einhver mesta meinsemd i is-
lenzkum stjórnmálum á siðustu
áratugum, og það dylst væntanlega
engum, að það er einmitt þessi
kaupskapur andstæðnanna, sem
knúið hefur fram hinn mikla áhuga
fólks i öllum vinstri flokkunum á
nánari samvinnu þeirra eða sam-
einingu. Aðeins einn flokkur á land-
inu, Sjálfstæðisflokkurinn, er þeim
örlögum seldur að eiga ekki aðra
völ en kaupskap andstæðnanna til
þess að komast i stjórn, af þvi að
hann á ekki kost á samvinnu við
neinn flokk. Enginn flokkur hefur
lika stefnu i ákveðnum grund-
vallaratriðum. En gömlu vinstri
flokkarnir hafa allir verið honum
einkar hjálplegir og myndað stjórn
með honum i krafti kaupskapar
andstæðnanna. Um þau verk þurfa
þeir ekki að metast, þótt hin siðasta
kaupskapartið hafi orðið öllu
lengst. Enginn skyldi þó segja, að
slik stjórnarmyndun yfir marka-
linuna geti ekki átt sinar afsakanir,
en frá sjónarhóli vinstri manna
varla nema þjóðarnauðsyn krefjist
þeirrar lausnar i miklum vanda
vegna sérstakra, timabundinna aö-
stæðna, og þá helzt með þjóð-
stjórnarsniði, en slikt er ekki eðli-
legt stjórnarfar á venjulegum
timum.
Kaupskaparstjórn andstæðnanna
á venjulegum timum er oftast far-
vegur stjórnmálaspillingar, af þvi
að hún er ekki samvinna byggð á
likri stefnu i ákveðnum grund-
vallaratriðum. Hafa menn ekki
heyrt talað um hrossakaup? Það
orð er oftast notað, þegar kaup-
skaparstjórn andstæðnanna situr.
Þú vilt greina alveg milli sam-
vinnu og sameiningar flokka og
segir af þvi tilefni, að „sam-
einingarmálið sé þvi sameining
jafnaðarmanna, og aðeins tveir
flokkar, Alþýðuflokkurinn og Sam-
tökin, kenni sig við jafnaðar-
stefnu". Getur veriö, og vel mega
þeir flokkar ræða um að verða eitt.
Það er spor i rétta átt, spillir ekki
fyrir neinum, allra sizt þeim sem
vilja samvinnu eða sameiningu á
breiðari grundvelli, ef þessir flokk-
ar draga sig ekki um leið út úr
aðalviðræðunum og skilja, að þar
eiga þeir heima, þótt þeir hafi ef til
vill náð nánara samkomulagi sin á
milli i fyrstu atrennu.
En eins og þú sérð, Sighvatur,
nægir slik sameining engan veginn
félagshyggjufólkinu i landinu eins
og ástatt er. Það er að leita og þarf
að leita að stærri samnefnara, ef
þvi á að takast að útrýma kaup-
skap andstæðnanna úr islenzku
stjórnarfari. Sameining getur lika
verið með ýmsu móti, og fleira er
sameinine en beinlinis að tvna
persónuleikanum. Samnefnari er
til að mynda sameining brota, en
þau eru til eigi að siður i dæminu.
Við gætum kallað slika sam-
einingu, slikan samnefnara,
Bandalag vinstri manna, eða
Bandalag félagshyggjumanna eða
eitthvað annað, en stuölar hans
gætu verið misjafnlega nánir hver
öðrum.
Brotin eða stuðlarnir i þessari
sameiningu gætu til að mynda
verið þrir — eða fleiri. — Jafnaðar-
stefna, samvinnustefna og lýð-
ræðislegur sósialismi eru að sjálf-
sögðu ekki alveg eins, en i vitund
félagshyggjufólks eru þau systkin,
og „almenningur, sem sýnir mál-
inu sama áhugann”, eins og þú
sagðir, er að biðja þessi systkin að
taka höndum saman til þess að
Frh. á bls. 13.