Tíminn - 09.05.1972, Page 8

8
TÍMINN
Þriðjudagur 9. mai 1972.
SÝNING A HJÖLHÝSUM
Oó—Reykjavik.
Sýning á hjólhýsum stcndur
yfir þessa dagana í kjaltara húss-
ins Skeifunni (>. Kr hér um aft
ræfta hjólhýsi af Caválier gerft,
sem framleidd eru bæfti I Banda-
i íkjunum og Bretlandi, en þau
sem hingaft flytjast eru sérstak-
lega styrkt fyrir islenzka vegi og
vel hitaeinangruft, og af þcim
siikuni ætti aft vera hægt aft búa i
húsunum alll árift. Umboft fyrir
þessa tegund hjólhýsa hefur (íisli
.lóusson & ('o h.f.
— Hjólhýsin, sem nú eru til
sýnis almenningi, eru af þeim
stærftum og gerftum, sem bezt
henta okkar aftstæðum, sagfti
Þorsteinn Baldursson, fram-
kvæmdastjóri innflutningsfyrir-
tækisins. — Vift höfum flutt inn
nokkur af þessum húsum, og hafa
þau reynzt sérstaklega vel, enda
eru kaupendurnir ánægftir.
Iljólhýsin eru eins og beztu
sumarbústaftir, en hafa þann
mikla kost, aft hægt er aft flytja
þau hvert á land sem er og dvelja
skamman efta langan tima, eftir
þvi sem verkast vill.
1 hjólhýsunum eru nauðsynleg-
ir innanstokksmunir: rúm, borft,
skápar og þau heimilistæki, sem
hver vill hafa hjá sér, eldavél,
vaskur, isskápur, og jafnvel sal-
erni i stærri gerftunum. Eldaft er
vift gas, og gas er notaft til ljósa og
hitunar.
Iljólhýsin eru létt i drætti á
ferftalögum, og vifthald á þeim er
mjög litift. Eru þau aft mestu
byggft úr áli, og engin hætta á aft
vera á ryftbruna, hvorki i húsun-
Klp-Reykjavik.
tsland varft sambandslaust vift
umheiminn i nokkurn tima i gær.
Sæsimastrengirnir, Scottice og
Icecan, urftu báftir óvirkir, þegar
rafmagnstruflun varft i simstöð-
inni i Vestmannaeyjum, en báftir
strengirnir eru teknir á land i
Eyjum.
um sjálfum né undirvagninum.
Aft sjálfsögöu eru i húsunum öll
nauftsynleg öryggistæki, þegar
þau eru i eftirdragi.
Verft húsanna er frá 200 til 300
þús. kr. Fer verftift eftir því, hve
stór húsin eru og hve mikift af
þægindum kaupendur vilja hafa i
þeim.
Sýning hjólhýsanna stendur
yfir um helgina og fram i næstu
viku.
Hörftur Bjarnason stöftvarstjóri
sagfti, aft bilunin hefði ekki staftift
nema i um þaft bil 30 min., þá
heffti verift búift að kippa þessu i
lag og aftur komið á samband vift
umheiminn.
Um þessa strengi fara m.a. öll
simtöl vift útlönd, svo og öll
fréttaskeyti frá erlendum frétta-
stofum til islenzkra fjölmiftla.
ísland sambands-
laust í 30mín.
RÍS TÆKNI-
HÁSKÓLI Á
AKUREYRI?
Iljólhýsin á sýniiiguiiiii i Skeifunni (>. (Timamynd Gunnar.)
EB-Reykjavik
A fundi f efri deild Alþingis i
gær, voru samþykktar nokkrar
breytingartillögur vift frum-
varpift um Tækniskóla Islands,
sem þingift hefur fjallað um i
vetur. M.a. var samþykkt heimild
aft starfrækja undirbúningsdeild
skólans á Akureyri, isafirfti, og á
öftrum þeim stöðum þar sem slikt
þykir henta”, eins og segir i tii-
lögunni. „Verfti aft þvi stefnt, aö á
Akureyri rlsi sjálfstæftur tækni-
skóli, og skal þegar á næsta
skólaári hefja þar starfrækslu á
Bandarískur
verkalýðsleiðtogi
Bandariskur verkalýftslcifttogi,
J.C. Turner, er um þessar mundir
i heimsókn hér á landi i bofti
Upplýsingaþjónustu Banda-
rikjanna og hélt hann
fyrirlestur i Menningarstofnun
Bandarikjanna á mánudagskvöld
fyrir verkalýftsleifttoga i Reykja-
vik. Hann mun ræfta vift stjórnar-
menn i ASI i dag, og aftra leiftandi
menn i verkalýftshreyfingunni.
raungreinadeild,” segir enn-
fremur.
Þá var i gær samþykkt ákvæfti
til bráftabirgða viö frumvarpift
þess efnis, aft menntamálaráft-
herra skuli bieta sér fyrir þvi aft
undirbúin verfti ný löggjöf um
skipulag verk- og tækni-
menntunar á framhaldsskóla- og
háskólastigi, og taki hann vift öllu
tæknifræftinámi, sem nú fer fram
i Tækniskóla tslands, og verk-
fræftinámi Háskólans. Skal ráö-
herra jafnframt láta rannsaka
ýtarlega hvort ekki sé tiltæki-
legt, aft tækniháskóli verfti starf-
ræktur á Akureyri.
Guftmunda Andrésdóttir
opnafti á laugardag sýningu
á verkum slnum i Bogasal
Þjóftminjasafnsins. Þarna
sýnir Guðmunda vatnslita-
og olíumyndir, 26 talsins.
Myndir Guftmundu eru
nýstárlegar, og málafti hún
þær, aft sögn, á siftasta ári og
þaft sem af er þessu, en hún
hlaut i fyrra ársstarfsstyrk.
Sýningin verftur opin fram
yfir næstu helgi. (Timamynd
Gunnar.)
Magni Guðmundsson:
STJÓRN
A STARFI 0G STARFSMÖNNUM
XXVIII.
3.
örvun til afkasta.— Margsann-
aft er, aft ánægja i starfi — ánægja
meft vinnuskilyrfti og vinnufélaga
— er starfsmanni ekki einhlit
hvatning til aft skila góftum af-
köslum. Launauppbætur eru þaft
ekki heldur einar sér, enda þótt
þær geti vissulega orftift að lifti.
Þegar hinn ytri ótti vift skort og
atvinnuleysi er ekki lengur svipa
á verkamanninn, þarf vinnu-
hvötin aft koma innan frá.
Máttugasta hreyfiaflift er ábyrg
aftild, — sú tilfinning starfs-
mannsins, aft hann sé virkur þátt-
takandi. Um þetta munu flestir
efta allir stjórnfræftingar sam-
mála. Þeir, sem fyrirtækjum
stýra, verfta að beita þekkingu
sinni, þolgæfti og hugviti að þvi
marki aft fá starfsmanninn til aö
takast ábyrgð á hendur og gera
kröfur til sjálfs sin. Einmitt
óánægja meft eigin afrek er
undirstafta þess, aft hann vilji
bæta sig. Og mannlegu eðli sam-
kvæmt vinnur mafturinn betur,
þegar hann annast ákveftift verk,
hvort sem hann er einn efta i hópi,
en þegar hann endurtekur vél-
rænar hreyfingar.
Hvernig er unnt aft hvetja
starfsmann til ábyrgrar þátt-
töku?
Fyrsta skrefift er rétt starfs-
mannaval, sem þegar hefir verift
rætt litillega. Ekkert er mönnum
slik uppörvun sem starf, er reynir
á kunnáttu þeirra og getu, og
áreiftanlega notast bezt aft mönn-
um i störfum, sem eru vift þeirra
hæfi. Aft velja starfsmann á
réttan staft og i rétta stöftu er þvi
grundvallaratrifti.
Næst er að setja markið hátt, er
keppt skuli aft i framleiðslu og
afköstum. En deilt er um, meft
hvaða hætti það skuli gert. Mjög
venjulegt er i iftnafti, aft starfs-
mönnum sé ætlaft ákveftið verk
t.d. á klukkustund og sérstök
umbun, ef þeir fara fram úr
áætluninni. Margir telja hins
vegar, aft slik mörk (norms) hafi
neikvæft áhrif. Hinir dugmiklu,
sem geta auðveldlega unnift
betur, fara sér gjarnan hægt af
hlifni við hina vinnufélagana,
sem eru afkastaminni. Einnig er
hætt við, að þeir glati trausti á
stjórnarforustu, sem er litilþæg
og kann ekki að gera kröfur. Þvi
sé heppilegra, að verkamaðurinn
setji sér — i samráði við nánasta
yfirmann — sjálfur mark til að
keppa aft, eins og IBM-sam-
steypan varft einna fyrst til að sjá
og viðurkenna. Annar skóli held-
ur þvi fram, aft fordæmift eigi að
koma ofan frá. Þannig skuli
stjórnendur temja sér strangan
aga og mikil vinnuafköst: Skipa
fyrir skýrt og skorinort, upplýsa
öll vafaatrifti og umfram allt af-
stýra töfum og árekstrum. Meft
eigin skyldurækni og metnaði
muni þeir vekja tilfinningu
ábyrgftar og áhuga i röftum undir-
mannanna. Hefir þessi skoðun
tvimælalaust mikift til sins máls,
þvi að fátt veiklar svo mjög
vinnusiftgæöi verkamannsins og
dregur úr honum kjark sem gauf
og slór af völdum skipulagsleysis.
Prófsteinninn á ágæti stjórnenda
er einmitt geta þeirra til þess aft
halda fólki aft starfi meft sem
minnstum truflunum og mestri
starfshæfni.
Þá er aft tryggja þaft, aft verka-
mafturinn geti fylgzt meft eigin
afköstum, mælt þau og stjórnaft
þeim. Án sliks verfta framfarir
ekki. Verkamafturinn þarf —■ svo
aft notuft séu orð stjórnfræftings —
aft „skilja þau öfl og efnisþætti,
sem eru aft verki i hans heimi”
þ.e. i nánasta umhverfi hans. t
þessu skyni þurfa honum aft ber-
ast upplýsingar aft ofan i aftgengi-
legu og auftskildu formi. Þetta
varðar samskiptakerfi efta tengsl
milli stjórnenda og starfsmanna
(communications), sem er i senn
stjórnarhæfileiki og stjórnarað-
ferft. Upplýsingamiðlun af þessu
tagi er oft vandkvæðum bundin,
en þó framkvæmanleg. Svonefnd
vinnuráft verkamanna, sem
reglulega er kölluð til fundar vift
stjórnendur, geta komið aft góðu
lifti, ef þeim er vel stýrt og þeim
eru látin nægileg gögn i té. Þegar
verkamaðurinn getur aft loknum
starfsdegi sagt viö konu sina, aft
hann hafi verift spurftur ráfta um
nýjung og jafnvel framkvæmd
hennar, skynjar hann dýpt hug-
taksins ábyrgð. En miftlun upp-
lýsinga, hugmynda og ákvarftana
er og nauftsynleg i þágu fyrir-
tækisins sjálfs, þvi aft óvissa
vekur jafnan tortryggni og grun-
semdir.
Að tileinka sér sjónarmift
stjórnandans.— Segja má, aft rétt
mannaráðnig, djörf markmift og
upplýsingar séu skilyrði ábyrgrar
afstöðu fremur en vinnuhvatn-
ingin sjálf. Þá fyrst finnur starfs-
maftur hvöt til að beita sér af
fremsta megni og ná hæstu af-
köstum, þegar hann skoftar fyrir-
tækift sömu augum og stjórnand-
inn, sem með framlagi sinu ræftur
örlögum þess. Slikur skilningur
verkamannsins á stöftu sinni fæst
afteins við virka þátttöku.
Oft er um þaft talað, að ala þurfi
með starfsfólki tilfinningu fyrir
eigin mikilvægí, stolt gagnvart
starfinu. Þetta er hugsana -
skekkja, þvi að ekki er unnt aft
láta neinum finnast hann vera
eitthvað, sem hann ekki er. For-
stjóri, sem ávarpar menn sina i
bréfi með orftunum „kæru vinnu-
félagar” gerir þá ekki menn aft
meiri, heldur sjálfan sig hlægi-
legan. Og menn kenna þvi afteins
stolts, ef þeir hafa framkvæmt
eitthvaft, sem þeir geta verift
stoltir af, — ella er um uppgerö aft
ræfta, sem er skaftleg. Gundvöllur
starfsánægju er virk þátttaka i
mótun eigin verks og i málum
fyrirtækisins sjálfs.
Þetta táknar ekki, aft óbreyttir
starfsmenn skuli eiga aftild aft
stjórn fyrirtækisins. Þeir einir
eiga aft stjórna, sem eru ábyrgir
fyrir rekstrinum. Verkamennir-
nir eru án ábyrgftar og þvi án
valds. En i hverju fyrirtæki eru
ótal tækifæri til forustu á öftrum
sviftum, sem stjórnendur eiga aft
eftirláta starfsmönnum sinum.
Má nefna vinnuöryggi, mötu-
neyti, leikvelli, hátiðabrigfti,
upplýsingaþjónustu, auk ýmiss
konar útgáfustarfsemi, svo sem
ársskýrslu, handbóka o.fl. Þarna
gefst starfsmönnum kostur aft
reyna á leiðtogahæfileika sina,
meftan þeir eru enn verkamenn.
Slikt er þeim félagsleg nauftsyn
og tendrar meft þeim áhuga á
borft viö þann, sem rikir hjá
stjórnendum. Kemur þessi
tilhögun ósjaldan i veg fyrir, aft
menn segi upp starfi — efta gerist
verklýftsforingjar, eins og titt er
um þá, sem ekki ná frama innan
fyrirtækis.