Tíminn - 05.11.1972, Blaðsíða 4

4
TÍMINN
Sunnudagur 5. nóvember 1972
Sveitarstjóri óskast
Staða Sveitarstjóra á Hvammstanga er hér með auglýst.
Skriflegar umsóknir skulu berast hreppsnefnd Hvamms-
tangahrepps fyrir 1. des. nk.
Oddviti Ilvammstangahrepps.
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32
HJÓLASTILLINGAR
MOTORSTILLINGAR LJÚSASTILLINGAR
Látið stilla í tima.
Fljót og örugg þjónusta.
13-10 0
n

i
i
i
i
ÍMnivEr brS J
mmwmm^mm
þjónusta - saia - hleðsla - viðgerðir
Alhliða rafgeymaviðgerðir og hleðsla
Notum eingöngu og seijum járninnihaldslaust
kemiskt hreinsað rafgeymavatn
Næg bílastæði — Fljót og örugg þjónusta

AFREIÐSLA
Laugavegi 168
Simi 33-1-55
BfLINN
SÖNNAK
J
wmin
BILALEIGA
HVEUFISGÖTU 103
VW Sendiferðabifreið-VW 5 manna-VWsvefnvagn
VW 9manna-Landrover 7manna
B
«•••••
••••••
••••••
iiiiii
■
OHNS-MANVILLE
glerullareinangrun

••••••
MMN
:♦••*•
• ♦•♦*
••••••
••••••
■»•♦•••
«*♦•«
••••
::::::
::::::
n::r.
er nú sem fyrr vinsæiasta og
örugglega ódýrasta glerullar-
einangrun á markaðnum f
dag. Auk þess fáið þér frían
álpappír með. Hagkvæmasta
einangrunarefnið í flutningi.
Jafnvel flugfragt borgar sig.
M U N I Ð
f alla einangrun
Hagkvæmir greiSsluskilmálar,
Sendum hvert á land
sem er.
♦♦♦♦••
♦♦♦•♦♦
••••••
•♦♦•••
♦•••••
::::::
ÍMlN
••♦•••
•♦♦♦••
••••♦•
♦♦••••
♦♦♦♦••
•♦♦♦•
•••♦••
<♦♦•♦••
IMMM
::::::
::::::
•••••••••••♦•••••♦♦•♦•••♦••••♦•♦♦•♦•••••
»♦♦♦♦•♦♦♦•♦♦♦•♦•••*♦♦♦♦♦♦*♦♦••♦••♦•••••♦
»♦♦♦♦•♦♦♦•♦♦*♦•♦♦♦•♦♦♦•♦♦•♦••♦♦•♦♦♦♦♦♦••
►♦♦•♦*♦♦♦♦♦♦♦♦•♦••♦♦♦••♦♦♦•♦•••♦*♦•♦♦•♦•
!♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦•♦*♦♦*•♦••••♦♦♦•♦•♦•♦♦•♦♦•♦
♦••••••••••••••••*••••••••••••••••••♦••
JON LOFTSSON HF
Hringbraut 121 ® 10 600
Glerárgötu 26. Akureyri. Sími 96-21344
•••••••••••••

•••••♦
••••••
••••♦•
••••♦*
•••••♦
••♦•••
•••♦••
•♦♦♦♦*
••••••
••••♦♦
••••••
•*♦••♦
•••••♦
••••••••••••••♦
•••••••••••••••
(iestgjafar við brottför frá Edmonton i Albertafylki. Timamynd GE.
LÚÐRASVEIT REYKJAVÍKUR SENDIR
ÞAKKIR VESTUR UM HAF
Dagana 2. - 25. ágúst 1972 efndi
Lúðrasveit Reykjavikur til ferðar
um byggðir Vestur-fslendinga i
Kanada og Bandarikjunum. Til-
gangur ferðarinnar var m.a. tvi-
þættur: I fyrsta lagi að minna
Vestur-lslendinga á þjóðhátiðina
mikluáriðl974, sem haldin verður
i tilefniellefuhundruð ára afmælis
Islandsbyggðar og i öðru lagi til
þess að leggja fram sinn litla
skerf til eflingar þjóðræknismál-
um þ.e. treysta bönd ættrækni,
vináttu og sameiginlegrar arf-
leifðar tslendinga vestan hafs og
austan.
Flogið var frá Keflavik 2. ágúst
til New York, siðan til Minneapol-
is, og haldið þaðan með strætis-
vagni til Gimli i Manitobafylki,
með stuttri viðkomu að Mountain
(elliheimilinu Borg og Selkirkju).
Frá Gimli var siðan haldið um
byggðir tslendinga i Manitoba:
Arborg, Lundar, Mikley Riverton
og Winnipeg, svo að nokkrir stað-
ir séu nefndir. Frá Winnipeg var
siðan haldið til Albertafylkis, Ed-
monton og staldrað við i Marko-
ville, og þaðan ekið til Calgary og
siðan vestur yfir Klettafjöllin, til
Vancouver i British Columbia og
loks til Seattle i Washingtonfylki
(með viðkomu að elliheimilinu
Stafholt i Blaine) og flogið þaðan
heim um Denver i Colorado og
New York 25. ágúst. Eins og sjá
má var ferðin löng og ströng,
svo að ekki vannst tími til þess að
heimsækja allar byggðir fslend-
inga, og eru hlutaðeigandi beðnir
velvirðingar á þvi. Lúðrasveitin
heimsótti m.a. öll hin myndalegu
elliheimili, sem Vestur-ts-
lendingar reka með miklum
glæsibrag. Þau vöktu sérstaka
athygli ferðalanganna. Alls lék
lúðrasveitin nær 25 sinnum i ferð-
inni og að sjálfsögðu mest islenzk
þjóðlög og ættjarðarsöngva.
Tilgangur þessara fáu orða er
ekki sá að rekja langa ferðasögu,
frá hafi til hafs, eða segja frá hin-
um fjölmörgu ánægju- og gleði-
stundum, sem Lúðrasveitarmenn
áttu með Vestur-tslendingum, á
þriggja vikna langri og við-
burðarikri reisu um Vesturálfu,
heldur aðeins að færa öllu þvi
fólki hugheilar þakkir, sem af
hjartans einlægni og alveg sér-
stakri velvild greiddi götu Lúðra-
sveitar Rcykjavikur i þessari
ferð. Hér verða ekki nefnd nein
nöfn. Sá listi yrði all langur, en
rétt er og skylt að minnast allra
móttökunefndanna, á þeim stöð-
um, sém lúðrasveitin heimsótti.
Þær lögðu á sig óhemju erfiði við
skipulagningu og undirbúning
komu hennar á hvern stað. Ekki
verður heldur gleymt öllum gest-
gjöfunum, sem hýstu ferðalagn-
ana, þvi siður yfirvöldum i borg-
um, bæjum, sveitum og hreppum
forsvarsmönnum félaga,klúbba,
að ógleymdum kvenfélögum og
kirkjuyfirvöldum og fjölda ein-
staklinga, sem opnuðu dyr
heimila sinna upp á gátt. Sú
mikla gestrisni, hjartahlýja og
uppörvandi hlýhugur mun aldrei
liða komumönnum úr minni — og
þeir þakka fyrir alla þessa vins-
emd.
Fyrir févana sveit manna er
kostnaður við slikt ferðalag
nokkur fórn og sjálfsagt verður
að framlengja ferðavixilinn um
nokkurt árabil, þrátt fyrir þetta
myndarlega framlag Vestur-Is-
lendinga og vina og velgjörðar-
manna heima á Fróni, en banki
minninganna geymir dýrmætan
fjársjóð, öllu fé betri, m.a. ör-
lagarika og merkilega sögu is-
lenzka þjóðarbrotsins i Kanada,
fólksins, sem tók sig upp á þreng-
ingartimum þjóðar sinnar, settist
að i framandi landi, i gjöróliku
umhverfi, með tvær hendur
tómar, en sleit siðan af sér alla
fjötra fátæktar og basls, rétti sig
úr kútnum, brauzt áfram til
bjargálna og aflaði sér trausts og
virðingar allra i hinu framandi
landi.
Já, ferðahópurinn frá tslandi,
varð margs visari um þetta fólk,
frumbýlingsárin, basl þess og
óbilandi kjark, þrek, seiglu, sigra
Theodore Arnason.
og ósigra og ekki má gleyma ör-
væntingarfullri baráttu þess við
að halda við tungu feðranna og
ræktarseminni við þjóðleg menn-
ingarverðmæti. Og enn , að nær
hundrað árum liðnum, hljómar
islenzkan i eyrum gestsins,
móðurmálið hreint og sterkt sein
stál, enda þótt meiri hluta fólks-
ins hafi aldrei auðnast eða átt
þess kost að lita ættland sitt. Og
ekki leyndi ættjarðarástin sér,
sem kom einna skýrast og bezt
fram hjá gamla fólkinu i einlægri
og fölskvalausri gleði þess, þegar
islenzku þjóðlögin voru leikin og
ættjarðarsöngvarnir náðu eyrum
þess. Um hugrenningar þess
vissu vist fáir — og skildu þó.
Ferðalangarnir komust lika i
ofurlitla snertingu við heimkynni
og umhverfi merkra og frægra
Vestur-tslendinga, lifs og liðinna
og öðluðust við það meiri og betri
skilning á afrekum þeirra, lifs-
kjörum og sögu. Meðal þeirra var
skáldjöfurinn Stephan G. Step-
hansson, landkönnuðurinn Vil-
hjálmur Stefánsson, skáldin
Guttormur J. Guttormsson,
Kristján N. Július, Sig. Júl.
Jóhannesson, Richard Beck o.fl.
andans menn. Nöfn þeirra fengu
við nánari fræðslu og kynningu,
annan og fegurri hljóm og snertu
enn fleiri strengi i hjörtum og
hugum gestanna. tsland stækkaði
og mönnum varð ljóst, að saga
þjóðarinnar gerðist ekki og
verður ekki öll sögð heima á ts-
landi. — Og minnisstæð verða
mörgum orð hinna aldurhnignu
konu frá Ukrainu á elliheimili
einu, sem allan sinn aldur hafði
Kristin R. Johnson.
Stefán J. Stefánsson.
dvalizt i nábýli við islenzku land-
nemana og afkomendur þeirra:
„tslendingar eru hjálpsamt og
gott fólk, og ég sætti mig betur við
að deyja hérna á meðal þeirra”.
Lúðrasveit Reykjavikur reyndi
að vera hlutverki sinu trú i för
sinni um byggðir Vestur-lslend-
inga. Hvarvetna, sem hún fór um,
minnti hún á þjóðhátiðina miklu
1974, og hún lagði sitt litla lóð á
vogarskál þjóðræknismálanna og
væntir þess, að hún hafi haft er-
indi sem erfiði. Um leið og hún
endurtekur þakkir sinar, leyfir
hún sér að vona að áhrifamenn
þjóðarinnar sýni þjóðræknismál-
unum góðan hug i verki, að fram-
ámenn lands og höfuðborgar,
hópar og einstaklingar, leggi leið
sina oftar til Vesturheims, og
minnir i þvi sambandi alveg sér-
staklega á árið 1975, en þá verða
liðin 100 ár frá landnámi tslend-
inga við Winnipegvatn. (V.J.).
Stjórn Lúðrasveitar Reykjavíkur.
FRÍMERKI — MYNT
Kaup — sala
Skrifið eftir ókeypis
vörulista.
Frímerkj amiðstöðin
Skólavörðustíg 21 A
Reykjavík