Tíminn - 07.11.1972, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 7. nóvember 1972
TÍMINN
3
Úttekt á Mbl.
Mikill skjálfti er nú i her-
búðum Sjálfstæðisflokksins og
menn eru teknir að hervæðast
fyrir Landsfundinn, sem verð-
ur i vetur. Enn eitt dæmið
kemur fram i opnu bréfi, sem
Eilert Schram skrifar Eykon,
ritstjóra Mbl., og birtist sl.
sunnudag. Þar lýsir Ellert þvi,
bvernig Mbl. er misnotað af
ritstjórninni til að mismuna
mönnum og skoðunum innan
flokksins og notað pukrunar-
laust sem valdatæki i innan-
iiokksátökum. Ellert segir
m.a.:
,,Sá „stóri og voldugi” Sjálf-
stæðisflokkur fær inni fyrir
náðog miskunn vilviljaðra rit-
stjóra. Þannig eiga þingmenn
flokksins undir þingfréttarit-
urum, hvort málflutningur
þeirra kemst til skila, og
málssvarar Sjálfstæðisflokks-
ins eru háðir mati og jafnvel
duttlungum ykkar á rit-
stjórnarskrifstofunum, hvort
stefna flokksins er túlkuð — og
hvernig hún er túlkuð.
Okkur er báðum kunnugt
um, að þetta ástand hefur oft
og einatt valdið kurr I flokkn-
um sjálfum. Þessu til viðbót-
ar, segja sumir, að ritstjórn
blaðsins geri skoðunum mis-
munandi hátt undir höfði, að
skoðanir ritstjoranna séu
ekki spegilmynd af skoðunum
þess brciða hóps, sem styðji
flokkinn, að flokkurinn sitji
tiðum uppi með stefnu, sem
inótuð er og mörkuð er af ykk-
ur á ritstjórninni, frekar en
þeim, sem til þess eru valdir
ai' flokksmönnum sjálfum”.
En við þetta er aðeins þvi að
hæta, að Mbl. mismunar að
sjálfsögðu enn meir málefnum
og mönnum að eigin geðþótta I
almennum fréttaflutningi,
ekki siður cn skoðunum og
mönnum innan Sjálfstæðis-
flokksins.
„Fólkið velur
borgarstjórann”
í siðustu borgarstjórnar-
kosningum var það lielzta
áróðurstromp Sjálfstæðis-
flokksins, að fólkið ætti að
velja borgarstjórann. Minni-
hlutaflokkarnir byðu ekki upp
á neitt borgarstjóraefni.
Sjálfstæðisflokkurinn byði upp
á (íeir Ilallgrimsson og hann
lýsti þvi yfir , að hann kysi
ekkerl frekar en að fá að þjóna
fólkinu i Reykjavik i næstu 4
ár sem borgarstjóri. Það er
fólkið, sem velur borgarstjór-
ann sagði Mbl. Og fólkið valdi
borgarstjórann og treysti orð-
um hans um að hann sæti út
kjörtimabilið.
Nú hefur Geir sagt af sér
störfum. Innanflokksátökin
eru mikilvægari loforðum gef-
in Reykjvíkingum. Atta Sjálf-
stæðismenn komu saman og
völdu eftirmann hans í kyrr-
þey. Farið var með valið á
eftirmanninum með hinni
mestu leynd. Það mátti ekki
spyrjast úr. Það kynni að vera
að fólkið hefði aðrar skoðanir,
sem kynnu að vaida truflun i
innsta hring Sjálfstæðisflokks-
ins.
Ef Geir og Sjálfstæðisflokk-
urinn hefðu lifað eftir kenn-
ingunni frá siðustu kosningum
um að fólkið ætti að velja
borgarstjórann, hcfði Sjálf-
stæðisflokkurinn efnt til funda
með borgarbúum til að ráðg-
ast við þá um val borgarstjór-
ans. Svo var ekki gert. Það
var átta manna klika i Sjálf-
stæðisflokknum, sem styðst
við minnihluta atkvæða i
Reykjavik, sem út um valið
gerði.
En viti menn. Þegar þessar
ráðstafanir eru um garð
gengnar boðar borgarstjórinn
til margra funda með Reyk-
vikingum. Ekki til að ráðgast
við fólkið um eftirmanninn.
Nei. Fundirnir eru til þess að
Framhald á bls. 19
Ódýr fargjöld
fjölgafélögum
Norræna
félagsins
Félagar i Norræna félaginu i
Reykjavik eru nú komnir á 6. þús-
und. I deildunum i Kópavogi og
Hafnarfirði eru þeir á þriðja
hundrað. Mjög mikil aukning hef-
ur orðið á félagatölu i deildum
Norræna félagsins á undanförn-
um árum. Hin lágu fargjöld til
Norðurlanda eiga sjálfsagt sinn
þátt i þvi, þar eð afsláttur á far-
gjöldum er háður þvi, að fólk sé i
Norræna félaginu.
Á þessu ári samþykkti sænska
þingið að veita 60 þús. sænskar
krónur til eflingar menningar-
samskipta Svia og tslendinga.
Frumkvæði að þessari rausnar-
legu fjárveitingu átti rithöfundur-
inn Per Ólaf Sundmann, mikill ts-
landsvinur, er tekur öflugan þátt i
norrænu samstarfi. Hann er þing-
maður Miðflokksins sænska. Fé
úr sjóðnum er ráðstafað af Nor-
ræna félaginu i Sviþjóð i samráði
við Norræna félagið hér heima.
Af þessu fé hafa verið veittir
styrkir, til námskeiðs Norræna
félagsins og Bókavarðarfélags ts-
lands. sem haldið var i Norræna
húsinu i sept. s.l. Hér var nýlega
á ferðinni hýbýlafræðingur
sænskur Lis Granlund og hefur
haldið fyrirlestur i Norræna hús-
inu um búnað húsa i Sviþjóð. Hún
naut styrks af nefndu fé. Þá er i
ráði að tslendingar ferðist til
Sviþjóðar á vegum norrænu
félaganna til fyrirlestrahalds.
Sýning á islenzkum handritum
stendur nú yfir i Stokkhólmi i
Nordiska museet og nýtur hún
framlaga frá sænska menningar-
sjóðnum.
Stuðningur í
landhelgismálinu
Þann 23september sl. hélt sam-
bandsstjórn norrænu félaganna
finnsku (Pohjola-Norden) árs-
fund sinn i Kuopio i Finnlandi.
Meðal fjölmargra samþykkta
fundarins var ein, sem varoar
hagsmunamál okkar Islendinga,
landhelgismálið.
Sambandsstjórnin lýsti þvi yfir
að hún virti aðgerðir tslendinga i
landhelgismálinu bæði með það i
huga, að verið væri að vernda það
næringarforðabúr heimsins, sem
hvildi á islenzka landgrunninu og
einnig lýsti sambandsþingið yfir
skilningi sinum og stuðningi við
aðgerðirnar á þeim forsendum,
að tslendingar væru með þeim að
tryggja, áframhaldandi tilveru
sina.
Norræna félagið hefur sent
sambandsstjórn Pohjola-Norden
þakkarbréf fyrir velvild þeirra og
skilning á þessu hagsmunamáli
tslendinga.
Ekkí bæjar-
verkfræðingur
Björn Einarsson tækni-
fræðingur vill vekja athygli á þvi
vegna orðlags i fréttagrein i
blaðinu að hann er ekki
bæjarverkfræðingur i Kópavogi,
heldur forstöðumaður upplýs-
inga- og framkvæmdastofnunar
vegna miðbæjarfram-
kvæmdanna.
bankinn rr baklijarl
'BÍNAÐARBANKINN
—• Og þá er að bjóða i þennan, ætli það sé ekki nóg að setja á hann svona 150 þúsund?
ÞAR SELST ALLT SEM SNÝST
Úr vinnusal stórgripasláturhússins.
Það var sýnilega eitthvað mikið
um að vera i portinu hjá Inn-
kaupastofnun rikisins við Borgar-
tún,er við áttum leið þar framhjá
s.l. föstudag. Við brugðum okkur
inn til að kanna málið og
komumst að þvi, að þarna fór
fram uppboð á 21 bil, sem höfðu
verið i eigu rikisins. Ekki var
betta bó uDóboð, eins og þau einu
sönnu nefnast, heldur voru menn
að skoða bilana og gera skrifleg
tilboð i þá. Or þessum tilboðum er
siðan lesið og þau hæstu tekin,
þ.e.a.s. ef bjóðandinn fellur þá
ekki frá boðinu.
Það var litrikur hópur, sem var
að skoða bilana,þegar okkur bar
að garði. Mest bar þó á mönnum,
sem sýnilega unnu við bilavið-
gerðir eða önnur óþrifleg störf, en
þó mátti sjá einn og einn i hvitri
skyrtu og með bindi inn á milli.
Maður var fljótur að sjá þá út,
sem eitthvert vit höfðu á þessum
málum. Fyrir það fyrsta voru
þeir óhreinir upp fyrir haus og
þeir voru ófeimnir við að skriða
undir bilana, hrista þar allt og
skaka og gramsa siðan i vélinni,
svo að hún stóð næstum gljáfægð
eftir.
Hinir létu sér aftur á móti
nægja að skoða bilinn að innanog
reka puttana á stöku stað i brettin
eða hliðarnar. Einstaka var svo
hugaður að sparka i dekkin og
skella hurðunum, en siðan var
tekið til við að fylla út uppboðs-
plöggin. Sumir höfðu náð sér i
marga miða, og skrifuðu án afláts
verð, sem þeir töldu sanngjarnt.
Mátti þar sjá allt frá 200 þúsund
krónum niður i 5 þúsund krónur
og allir töldu sig þar með vera að
setja rétt verð á vöruna.
Rétt fyrir klukkan 5 var hætt að
taka á móti,og var þá farið að
opna kassann, sem uppboðs-
miðarnir höfðu verið settir i.
Unnu þrir menn við það starf,
enda miðarnir á milli 500 og 1000
talsins. Þeim var raðað upp og
siðan lesin upp 5 hæstu tilboðin i
hvern bil. Fjöldi manns var við-
staddur þessaa upptalningu og
hristu „sérfræðingarnir” höfuðið
hver i kapp við annan þegar
tölurnar voru lesnar, enda sumar
anzi háar fyrir lélega bila. A
mánudaginn var unnið að þvi að
láta þá vita, sem áttu hæstu til-
boðin, en þegar við höfðum sam-
band við Innkaupastofnunina
siðar um daginn, kom i ljós, að
aðeins tveir bilar af þessum
tuttugu og eina voru farnir. Hæstu
bjóðendur i hina bilana höfðu
Nýtt sfórgripa-
sláturhús á Húsavík
Þann 25. október s.l. tók
Kaupfélag Þingeyinga I notkun
nýtt stórgripasláturhús. Þessi
starfsemi er i sömu byggingu og
sauðfjársláturhúsið, en það var
tekið i notkun i fyrrahaust.
Þetta nýja stórgripasláturhús
var skipulagt og teiknað af teikni-
stofu Sambandsins, en iðnaðar-
menn i Húsavik hafa unnið við
framkvæmdirnar. Húsið er vel
búið tækjum og biður upp á hið
fullkomnasta hreinlæti.
Möguleikar eru til að geyma
gripakjötið dögum saman, i réttu
hita- og rakastigi, fyrir frystingu,
en um það eru mjög sterkar óskir,
sérstaklega frá hótelunum og
ýmsum verzlunum.
Gerð og fyrirkomulag stór-
gripasláturhússins er við það
miðað, að þar geti unnið aðeins
tveir menn eða allt að tólf, eftir
þvi sem þörf er á.
fallið frá tilboðum sinum og verið
var að ná i næstu menn.
Að sögn Gunnars Óskarssonar
fulltrúa hjá Innkaupastofnuninni,
eru svona uppboð haldin 4 til 5
sinnum á ári og þá seldir á milli 15
og 20 bilar i hvert sinn. Verðið er
misjafnt, þvi bilarnir eru eins
misjafnir og þeir eru margir.
Sumir fara á aðeins 10 til 15 þús.
krónur og eru allir bilarnir
borgaðir á staðnum, þvi að þeir
eru seldir gegn staðgreiðslu. Allt
gengur út á þessum uppboðum.
og er það afar sjáldgæft, ef ein-
hver bill selst ekki. Menn hafa
gaman af þvi að bjóða i bilana og
skoða þá, og aldrei er hörgull á
kaupendum — þvi að allir gera
góð kaup.
Starfsmenn Innkaupastofnunarinnar yfirfara tilboðin, en þau skiptu
hundruðum i þetta sinn. (Tfmamyndir GE)