Tíminn - 12.11.1972, Side 1
IGNIS
KÆLISKÁPAR
A,/
RAFTÆKJADEILD
Hafnarslræti 23
Símar 18395 & 86500
-
Holberg reynir styrkleika körfugrindarinnar. Meö honum eru Eyjólfur Jóhannsson til vinstri og Halldór
Axelsson til hægri. Körfugrindin er úr áli. —Timamynd Gunnar.
Loftfararnir
leggja nótt við dag
Piltarnir úr Hamrahlfðarskóla
vinna af miklu kappi að undir-
búningi fyrirhugaðrar ferðar
sinnar I hinu heimagerða loftfari
sinu. Á þeim er ekki neinn bilbug-
ur, þóttsumir aðrir hristi höfuðið
og telji áform þeirra glæfraieg,
þar sem hugsanlegt er, að loft-
straumar beri þá út yfir hafið, svo
að ekki reynist unnt að komast
aftur inn yfir landið til lendingar
og þeir verði að láta sig berast tii
annars iands.
Miklarkröfur hafa verið gerðar
til þeirra um öryggisbúnað, svo
sem að likum lætur, og nú er það
næsta skrefið að fullnægja þess-
um kröfum, svo að ferðin farist
ekki fyrir af þeim sökum. En allt
kostar þetta fé og fyrirhöfn, og þó
að þessir áhugamenn séu ekki
sparir á fyrirhöfnina, er pyngja
þeirra ekki úttroðin af peningum.
Frá þessu öllu segir Stein-
grimur Pétursson blaðamaður,
sem fylgdist með þeim félögum i
gærog fyrradag, i rækilegri grein
á 4. og 5. siðu.
Enn á Mýrum í Dýrafirði
á 8. degi ferðarinnar
„Það var metið I fyrrahaust —
þá komumst við ekki til tsafjarð-
ar fyrr en á tiunda degi”, sagði
Gunnar Pétursson — annar
tveggja bifreiðastjóra, sem hefur
nú verið á aðra viku að brjótast
vestur. „Við vorum einmitt að
tah-um það, ég og félagi minn,
þegar þú hringdir, hvort við yrð-
um enn lengur I þetta skipti.”
Þeir Gunnar Pétursson frá
Isafirði og Ármann Leifsson frá
Bolungarvik eru bifreiðarstjórar
flutningafyrirtækisins Gunnar og
Ebeneser og engir viðvaningar i
akstri á örðugum leiðum. Gunnar
hefur ekið flutningabifreið milli
Isafjarðar og Reykjavikur siðan
þessar ferðir hófust haustið 1969,
og i barningnum mikla i fyrra-
haust, þegar sex bilar voru i ein-
um flota, var Armann einn bil-
stjóranna.
— Erum hér á Mýrum i Dýra-
firði núna, sagði Gunnar enn
fremur, og það er ekki i kot visað
hjá Gisla Vagnssyni og fólki hans.
— Við erum með tvo þung-
hlaðna bila, tólf lesta, hélt
Gunnar áfram, og þetta er
áttundi dagurinn siðan við lögð-
um af stað úr Reykjavik. Þaðan
fórum við á laugardaginn 4.
nóvember og komumst þá i
Bjarkarlund fyrirstöðulaust.
Næstu nótt gistum við i Vatns-
firði, þvi að við urðum að snúa við
á Dynjandiheiði vegna veðurs. A
mánudaginn komumst við svo
klakklaust i Mjólkárvirkjun, þar
sem við urðum að biða i tvo daga.
Það var ekki fyrr en á
fimmtudaginn, að við gátum fikr-
að okkur lengra áfram — þá ruddi
litil ýta frá Þingeyri Hrafnseyr-
arheiði og loks komumst við svo
hingað að Mýrum á fimmtudag-
inn. Snjóflóð hafði farið yfir veg-
inn innarlega i Dýrafirði norðan-
verðum, og við það biðum við i
fimm klukkutima, þar til veghef-
ill, sem var úti á Gemlufalli, hafði
greitt götu okkar.
Það er ekki enn farið að ryðja
Gemlufallsheiði, og það fer eftir
veðri, hvenær það verður gert.
Satt að segja hefur ekki viðrað
svo afleitlega hér á sunnanverð-
um Vestfjörðum þessa daga.
Þetta hafa ekki verið nein sterk-
viðri — öllu fremur þræsingur og
éljagangur með talsverðri fann-
komu eins og ráða má af þvi, hve
seint okkur hefur gengið. Enn
gengur á með éljum, en rofar þó
svo til á milli, að annað veifið sér
hér yfir fjörðinn til Þingeyrar.
- JH
Hjúkrunarkonurn-
ar hjáiparheiiur
— í læknisleysi og samgönguteppu
TF—Flateyri.
Hér á Flateyri er svo mikil
atvinna, að okkur vantar fólk, og
þeir þrir bátar af fjórum, sem
stunda linuveiðar, hafa aflað
dável — hinn aflahæsti, Torfi
Ilalldórsson. 107 iestir i október-
mánuði. En það veldur okkur
miklum áhyggjum, að við erum
læknislausir og höfum verið siðan
i ársbyrjun 1971, enda þótt hér sé
húsnæði handa lækni og sjúkra-
skýli, sem er sæmiiega búið að
tækjum
I þokkabót er einnig læknislaust
á Þingeyri. Héraðslæknirinn fór
þaðan i haust, og siðan var þar
roskinn læknir, Bjarni
Guðmundsson, i mánaðartima,
en er nú kominn i Búðardal.
Þegar allt er á kafi i snjó eins og
nú er, getur lika verið harðsótt að
njóta læknishjálpar frá Þingeyri
og oft raunar óhugsandi. Eini
veghefillinn hér um slóðir er i
Dýrafirði, og þegar verulega
reynir á, eins til dæmis nú, eiga
menn fullt i fangi meö að anna
snjóruðningi i Dýrafirði með
þessu eina tæki.
Flugvöll höfum við hér i
önundarfirði, og flugfélagið
Vængir hefur þangað áætlunar-
ferðir þrisvar i viku, þegar fært
er. En þessi flugvöllur er i Holti,
og þurfi skjótt til að taka i
neyðartilviki i miklum fanna-
lögum, getur orðið örlagarikt, að
við höfum hér engin tæki til þess
að ryðja veginn.
Okkur er tjáð, að engin von sé
til þess, að úr læknisleysinu
rætist, enda þótt margsinnis hafi
verið leitað til þeirra ráöamanna,
er helzt ættu að geta liðsinnt
okkur, og þaö er okkar eina lán,
að hér i önundarfirði eru tvær
hjúkrunarkonur, sem reynzt hafa
okkur sannkallaðar hjálparhellur
oft og tiðum — prestsfrúin i Holti,
Sigurveig Georgsdóttir, og kona
hér á Flateyri, Sigrún Gisladóttir,
sem raunar er forfölluð eins og
stendur og ekki hér heima.
Þakka pólska
smokkfisknum
góðan afla
ÞÓ—Keykjavik.
Gæftir voru góðar og Hnuafli
óvenjulega góður hjá Vest-
fjarða*bátum I október, en að
jafnaði fengu bátarnir 6-8 lestir I
róðri, og hefur það ekki komið
fyrir slðan á haustvertlð 1961.
Útgerðarmenn og sjómenn á
Vestfjörðum þakka þennan afla
góðri beitu, sem keypt var til
landsins i haust, en það var
smokkfiskur, sem útgerðarmenn
vestra keyptu frá Póllandi.
Sjáifur smokkfi-skurinn er
veiddur af póiskum verksmiðju-
togurum við N vfundnaland,og er
hann frystur um borð I þeim.
Vegna þessa góða afla á
smokkfiskinn, er von af meira
magni af honum nú á næstunni.
Kristján Benediktsson
Kristinn Finnbogason
úm þessa helgi verða fram
kvæmdastjóraskipti við
Timann. Kristján Benedikts-
son, sem verið hefur
framkvæmdastjóri blaðsins
siðan I júnlbyrjun 1964,
hverfur nú frá þvi eftir mikið
og gott starf þau rúm átta ár,
er hann hefur skipað þetta
sæti. Kunna allir aðilar honum
mikla þökk fyrir þá forsjá,
sem hann hefur veitt blaðinu
nú á niunda ár. Við fram-
kvæmdastjórastarfinu tekur
Kristinn Finnbogason fram-
k væmdast jóri, sem gegnt
hefur margvislegum störfum
fyrir Framsóknarflokkinn á
liðnum árum.