Tíminn - 23.12.1972, Blaðsíða 15

Laugardagur 2:t. desember 1!)72
TÍMINN
15
Regina Bragadóttir, verzlunarstjóri.
Ættingi og alnafna
enn í sama húsinu
— og hart nær tvær aldir liðnar
í hjarta gamla miðbæjarins i
Reykjavik stendur gamalt og
æruverðugt hús. Það er rétt um
175 ára og vantar þannig ekki
nema svo sem rúm tuttugu ár til
þess að hafa séð tvær aldir ganga
yfir höfuðstað islands.
Sá, sem húsið byggði og verzl-
aði i þvi fyrstur manna, var
Bjarni riddari Sivertsen. Kona
sonarsonar Bjarna riddara hét
Regine Magdalene, og var hún
með fyrstu freyjum þessa húss.
Og timinn leiö.
Svo var það vorið 1944, þegar
islendingar fögnuðu fuflveldi
sinu, að sett var á stofn bókabúð
innan þessara veggja. Sá.sem það
gerði. hét Bragi Brynjólfsson, og
þarf nú ekki lengur neinn að efast
um, hvað verið er að fara: Það er
Bókabúð Braga, sem hér er til
umræðu. Núverandi verzlunar-
stjóri búöarinnar, Regina
Bragadóttir, varö góðfúslega við
þeim tilmælum að spjalla við
okkur stundarkorn. Það má
gjarna segja til lróðleiks þeim,
sem ekki vita, að Regine
Magdalene, sú sem fyrr var
nefnd, var langa-langamma
Reginu Bragadóttur, þeirrar,
sem nú ætiar að spjalla við okkur.
Hér er enn sama nafnið á ferð i
ættinni.
Það er eitthvað notalegt við það
að setjast niöur úti i horni á svo
gömlu og virðulegu húsi, og mér
varð fyrst fyrir að spyrja:
— Var þaö i þessu húsi, Regina,
sem faðir þinn hóf verzlun sina?
— Já, það var hér. Hann stofn-
aði verzlunina hér i júnimánuöi
vorið 1944 — hátið er til heilla bezt
LOFTPRESSA
Það ergott að muna
22-0-95
Ef ykkur vantar loftpressu þá hringið og
reynið viðskiptin.
Gisli Steingrimsson, Simi 22-0-95.
Við velíum rnintaf
það borgar sig

IHSnbl • OFNAR H/F.
Síðumúla 27 ♦ Reykjavík
Símar 3-55-55 og 3-42-00
— og hér hefur búðin verið til
húsa siðan, eða i 28 ár.
— Og svo hefur hann rekið
verzlunina sjálfur til dauðadags?
— Já, já. Hann lézt i maimán-
uði 1961. Þá tók ég við rekstrinum
og hef séð um þetta siðan.
— Varstu ekki hrædd við
ábyrgðina fyrst i stað?
— Ég var aðeins átján ára,
þegar ég tók við verzluninni, og
ég neita þvi ekki, að ég var dálitið
hrædd i byrjun. Ég hafði aðeins
Til
tœkifœris
g)afa f
Dema n ts hringar
Steinhringar
GULL OG SILFUR
fyrir dömur og herra Ní)
Gullarmbönd
Hnappar ^
Hálsmen o. fl.
Sent i póstkröfu Vs
GUDMUNDUR
ÞORSTEI NSSON
^ gullsmiður ^
Bankastræti 12
S' Simi 14007 'p
unnið hér i viðlögum, til dæmis á
sumrin og eins fyrir jól. Ég var
meira aðsegja á skóla i Englandi,
þegar ég allt i einu þurfti að koma
heim til þess að taka þetta að
mér.
— En þetta hefur samt gengið
vel?
— Já, já. Það er ekki annað
hægt að segja en að það hafi
gengið ágætlega.
— Er of nærgöngult að spyrja,
hvort verzlunin hefur vaxið eða
minnkað i höndunum á þér?
— Það er alveg saklaust að
spyrja. Aftur á móti er ekki alveg
vist, að ég geti svarað spurning-
unni svo að óyggjandi sé. Jú, ég
held nú,að það fari ekki á milli
mála, að verzlunin hafi heldur
dregizt saman. Bókaverð er orðið
hátt, og svo eru nú alltaf viss
timabil á árinu, sem salan er litil,
eins og til dæmis um mitt sumar-
ið.
— Bætir ekki ferðamanna-
straumurinn upp deyi'ð sumars-
ins?
— Jú, vist gera þeir það tals-
vert. Það kemur hér mikið af út-
lendingum til þess að kaupa
myndabækur frá lslandi, póstkort
og erlend dagblöð.
— Þú verzlar alltaf með útlend
blöð?
— Já, einkum dönsk, sænsk og
ensk vikublöð og svo erlend dag-
blöð.
— Er eitthvað dálitið um. að
menn séu fastir áskrifendur að
útlendum dagblöðum og viku-
blöðum.
— Já, ég er með þó nokkra
fasta áskrifendur, einkanlega að
dönskum og enskum dagblöðum.
— Er þá ekki mikil ös hjá þér,
þegar blöðin eru nýkomin?
— Það er oft mikil ös á mánu-
dögum, en það eru nefnilega eink-
um sunnudagsblöðin ensku, sem
keypt eru hjá mér.
— En svo maöur snúi sér að
sjálíum bókunum: Hvernig bæk-
ur eru það, sem þér virðist mest
keypt al'?
— Jah. Nú vandast málið. Jú,
ævisögur og bækur um dulræn
efni seljast mjög mikið. Og svo
eru nú alltaf vissir höfundar, sem
alltaf ganga.
— Finnst þér vera mikill kyn-
slóðamunur á þvi, hvers konar
bækur fólk kaupir? (Að barna-
bókunum undanskildum, auðvit-
að)
— Já, það er nú talsveröur
munur á þvi. Það er til dæmis
fleira af fullorðnu og miðaldra
fólki, sem kaupir dulrænu bæk-
urnar, sem ég var að taia
um áðan. Aftur á móti eru hasar
bækur i æsifréttastil mikið keypt-
ar af ungu kynslóðinni, einkum
stálpuðum og hálffullorðnum
strákum.
— Já.strákar, segirðu. En hvað
um kerlingabækurnar, svoköll-
uðu, sem margir hafa verið að
hnýta i?
— Já. Þær seljast bara vel. En
annars verð ég nú að árétta þetta,
sem ég var að segja um strákana.
Þessar hasarbækur eru keyptar
af karlmönnum á öllum aldri og
meira að segja ekki eingöngu af
karlþjóðinni.
— En hvað um ljóðabækur?
— Þær eru þvi miður of litið
keyptar, en þó finnst mér það
fara batnandi.
— Eru okkar gömlú snillingar,
eins og Stephan G., Einar Ben. og
aðrir slikir ekki alltaf i miklum
metum?
— Jú, jú, mikil ósköp. Okkar
gömlu.sigildu ljóðskáld halda
alltaf sinu sæti. Og eins og ég var
að segja, þá finnst mér vera að
verða gleðileg breyting i þeim
el'num. Þaðer fleira af ungu fólki,
sem núna kaupir bækur þeirra en
var fyrir nokkrum árum.
— Spyr fólk þig um bækur og
leitar ráða hjá þér, hvað það eigi
að kaupa?
— Já, það spyr um alveg ótrú-
legustu hluti. Einkum er það
áberandi fyrir jólin, þegar flestir
eru að kaupa til þess að gefa, en
ekki handa sjálfum sér.
— Það er ekki svo mjög leiðin-
legt að vera verzlunarstjóri i
bókabúð?
— Nei, það er nú eitthvað
annað.
— Ég man ekki betur en.að þú
segðir það i viðtali fyrir mörgum
árum, að það væri skemmtileg-
asta fólkið, sem kæmi i bókabúð-
ir?
— Það er alveg rétt. Ég sagði
þetla, og ég er fús til að standa við
það. Þessi skoðun min hefur
styrkzt.en ekki veikzl með árun-
um.
— Heldurðu.að jólasalan i ár
verði meiri en i íyrra?
— Það er enn spölur til jóla, svo
liklega er bezt að spá ekki of
ákveðið. Krónutalan vex auðvit-
að, en það er ekki að marka, þvi
verð á bókum er um það bil tutt-
ugu og fimm til þrjátiu hundraðs-
hlutum hærra en i lyrra. En eftir
þvi sem þelta lilur út núna, gæti
ég vel trúað þvi,að sjálfur ein-
takafjöldinn yrði einnig meiri en
undanfarin ár. Ég er ánægð með
jólasöluna i ár, það sem af er.
- VS
llér má sjá framstafn þessa gamla húss, setn bráðunt á tvær aldir að
haki. Einu sinni hét það Smjörhúsið, þvi að þá var selt þar smjör og
eitthvað fleira reyndar. Nú sækja menn þangað andlega næringu,
þegar sálina þyrstir i lestur.