Tíminn - 23.02.1973, Síða 2

2
TíiYlIMN
Föstudagur 23. febr. 1973.
sjálflokandi viðgerðarhlekkir
fyrir snjókeðjuþverbönd
Ef keðjuband slitnar, er sjálflokandi viftgerftarhlekkur settur i
stabhins brotna. lllekkurinn lokast af þunga bilsins og keðju-
bandið er þarmeð lagfært. — Nauðsynlegt þeim, sem nota
snjókeðjur. — S stykki i pakka. — Póstsendum um land allt
KJ

ARMULA 7 - SIMI 84450
Stóðhestar
Þeir hrossaræktarmenn eða félög, sem
óska eftir að leigja eða taka á leigu stóð-
hesta á komandi vori, tali við mig sem
fyrst.
Þorkell Bjarnason
Búnaðarfélag tslands.
Selóseigendur
Aðalfundur félags landeigenda i Selási
verður haldinn kl. 15; 25. febrúar n.k. að
Freyjugötu 27.
Fundarefni:
1. Venjuleg aðalfundarstörf
2. Önnur mál.
Stjórnin.
Vafalaust eru til skritnir fuglar
meðal allra þjóða, og þannig er
það að minnsta kosti á meðal
tslendinga. Stöðugt keppast menn
við að tjá frjálslyndi sitt og víð-
sýni með þvi að þykjast fylgjandi
jafnrétti — jafnrétti landshluta,
stétta, kynja og fram eftir götun-
um. Þegar til kastanna kemur, er
svo annað upp á teningnum. Til
dæmis er það eitt, sem sifellt skin
i gegn, að konur mega reyndar
ekki hafa afskipti af neinu, sem er
„innan verkahrings” karlmanna,
þvi að þá risa skritin fornaldar-
dýr upp á afturfæturna og reka
upp ramakvein.
Allir minnast þrálátra skrifa
sumra kallaðra og liklega út-
valdra um „kerlingabækur”.
Þessi nafngift er vitaskuld vitnis-
burður um, að ekki sé vitalaust,
að konur fáist við að skrifa
bækur, og ef þær taki upp á þeim
fjanda, þá séu ritverk þeirra
fyrirfram dæmd og menningar-
skylda að hafa allt á hornum sér
við þær. Ekki tekur betra við, ef
félög kvenna fara að gera sam-
þykktir um landsmál: Það er
auðvitað ein af höfuðsyndunum.
„Kerlingafélög” eru með af-
skiptasemi i stað þess að þegja
kurteislega og láta vitiborna
F/?A FLUGFELÆGIIVU
Skrifstofustarf í
London
Flugfélag íslands óskar að ráða stúlku til
afgreiðslu og skrifstofustarfa á skrifstofu
félagsins i London.
Ráðningartimi frá 1. mai n.k. Góð kunnátta i ensku og vél-
ritun nauðsynleg. Umsóknareyðublöð, sem fást i skrifstof-
um félagsins, skilist til starfsmannahaids, i siðasta lagi 5.
marz n.k.
FLUCFELAC /SLAJVDS
Nýtt og enn betra
Nescafé
Nescafé er nú framleitt með alveg
nýrri aðferð sem gerir kaffið
hreinna og bragðmeira. Ilmur og
bragð úrvals kaffibauna er nú
geymt ómengað í grófum, hreinum
kaffikornum sem leysast upp á
stundinni. „Fínt kaffi" segja þeir
sem reynt hafa.
Náið í glas af nýja, krassandi
Neskaffinu strax í dag.
kaffi med réttum keim
Nescafé Luxus — stórkomótta kaffið
i glösunum með gyllta lokinu verður
auðvitað til áfram, þvi þeir sem hafa
vanizt því geta að sjálfsögðu ekki hætt.
LBRYNIOLFSSON & KVMUW
Hafnarstræti 9
karlmenn i friði með gáfuleg
áform sin.
Nýlegt dæmi um þennan
skritna skilning á jafnrétti, sem
raunar er ekki annað en ódulbúin
fyrirlitning, birtist i greinarstúf
eftir einhvern Jón Árnason i
Morgunblaðinu, þar sem fjar-
viðrazt er yfir þeirri ósvinnu, að
kvenfélög skuli hafi mælzt til þess
að sniðinn verði toppurinn af
hæstu þjóðhátiðar-skýjaborgun-
um. Jónka þessum virðist finnast
það firn mikil, að kvenfólk skuli
láta uppi hugsun sina um þetta
fyrirtæki hinna visu karlmanna,
nánast glæpsamleg framhleypni
og auðvitað með öllu ómerk af-
skiptasemi.
Nú vill aftur á móti svo til, að
við konur teljum okkur hluta af
þjóðinni, og þar á ofan þykjumst
við þess fullvissar, að við séum
ekkertógreindari, lakar skrifandi
eða miður færar til ályktana,
svona upp og ofan, heldur en
blessað karlkynið, hvernig sem
það belgir sig út. Og þar undan-
skil ég ekki sjálfan Jónka Árna-
son, sem mér sýnist satt að segja
ekki kafa mjög djúpt, enda senni-
lega grunnt vatn og þunnt þetta
„hland fyrir hjartanu”, sem hann
fjölyrðir um. Ég get ekki metið
hann mikils.
Hitt kann ab vera, að hann eigi
sér einhverja afsökun, og þess
vegna skulum við ekki dæma
greyið of hart. Þess eru til að
mynda dæmi, að karlmenn megi
sin ekki mikils heima fyrir. En
vegna þess, að það sé regin-
skömm fyrir karlmann að lúta i
lægra haldi fyrir konu, þurfa þeir
iðulega að belgja sig þeim mun
meira út i augsýn annarra og
sannfæra með þvi aðra, og þó ef
til vill fyrst og fremst sjálfa sig,
um að þeir séu ekki neinir
veifiskatar.
Nei, vægjum karltuskunni
heldur, þó að við tökum ekkert til-
lit til hans, þvi að maður veit
ekki, hvað hann kann að eiga við
að striða. Aðgát skal höfð i nær-
veru sálar, sagði Einar Bene-
diktsson, og það er liklega þeim
mun meiri aðgæzlu þörf sem sálin
er velktari og flækjurnar harð-
snúnari. Það minnir mig, að sál-
fræðingarnir segi.
Samt sem áður hverfum við
ekki aftur til þeirrar aldar, þegar
konur áttu að þegja i samkundu-
húsunum. Við skrifum bækur, ef
okkur býður svo við að horfa, og
við gerum þær samþykktir, sem
okkur þykja skynsamlegar,
hvernig sem hjartahlandssjúkl-
ingum eins og Jóni þessum Arna-
syni kann að falla það. Það væri
of langt gengið að ætlast til þess,
að vandkvæði hans hafi mótandi
áhrif á helming þjóðarinnar.
A.J.
Landspjöll
víð Búrfell
ÉG KOM austur i Landsveit i
sumar. Þá fór ég fram með
Búrfelli austan ár, og brá mér þá
heldur i brún. Þar hafa orðið
landspjöll mikil, og þar fékk ég
skýringu á hinum mikla fram-
burði af sandi og vikri i Þjórsá,
sem óneitanlega hefur haft þau
áhrif, að fiskur hefur ekki gengið
i ána að ofanverðu, nema að mjög
litlu leyti, miðað við það sem áður
var.
Landspjöllin hafa orðið vegna
skurðs, sem grafinn var i
Bjarnarlæk. Vatn það, sem um
hann fer. grefur allt undirlendið á
kafla austan Búrfells, og er nú
svo komið, að skriður eru farnar
að skriða niður úr miðjum
hliðum. Þetta getur orðið ljótt sár
eftir nokkur ár. Ekki skil ég i öðru
en hægt hefði verið að komast hjá
þessum landspjöllum, ef skurður-
inn hefði verið grafinn lengra
fram. — En lærðu mennirnir
ráða.!
G.ó.