Tíminn - 03.03.1973, Page 22

22
TÍMINN
Laugardagur 3. marz. 1973.
og aftu.r orð,
en ekkert gerðist.
Fögur orð hafa
út af fyrir sig
ekkert gildi.
Þau koma ekki
í stað lands míns,
sem þeir hvítu
flæða yfir.
Þau koma ekki
í stað dauðra
manna.hesta
minna og
Buffalo Bill og Ned Buntline haida sýningu fyrir gamla forsetann og frú hans. Verkiö er „Ctveröir slétt-
unnar”, eftir Buntline. Forsetinn kemur inn meö vindil i munni sér, og forsetafriíin stynur upp: — ,,Ó,
þetta ER svo spennandi! FYRSTU RAUNVERULEGU KUREKARNIR OKKAR'.” Þegar hér er komiö
I „showinu”, hafa „hetjurnar” bjargaö ungfrúnni TESKANJAVILA (Sigrlöi Þorvaldsdóttur), sem
„hvorki er Indláni né hrein mey”, úr klóm óöra strlðsindíána. Tekskanjavila: — Frelsuö! Sakiaus
stúlka hefur veriö bænheyrö! Og mátti ekki tæpara standa, þaö verö ég aö segja! Læri mín, silkimjúk,
höföu verið sundurglennt meö spýtum, nýútsprungnir blómhnappar brjósta minna stungnir glóandi
spjótsoddi. Og þó var meydómur minn öruggur, á hverju sem gekk.....”
bjarnardóttir leika Gamla forset-
ann & forsetafrúna, Bessi
Bjarnason sem Ned Buntline,
Ævar Kvaran, Valdemar Helga-
son & Klemenz Jónsson leika
þrjá senatóra, Jón Gunnarsson
leikur indiánann unga, John
Grass, Kristbjörg Kjeld sem stór-
hertogafrúin af Rússlandi Af
fleiri leikurum, sem fram koma,
má nefna Sigriöi Þorvaldsdóttur,
Þórhall Sigurösson, Sigurö Skúla-
son og Hákon Waage.
Og fleiri fræga Villta vesturs
persónur birtast á sviöi Þjóöleik-
hússins, svosem Geronimo, Jesse
James, Billy the Kid, Spotted
Táil, Custer hershöföingi, For-
sytj hershöföingi, Ponco Og
Annie Oakly.Þá koma fram þjón-
ar, hermenn og nokkur hópur
Indiána.
Æfingar á Indiánunum hefur
staðiö yfir i um tvo mánuði. Og er
viö brugðum okkur á æfingu á
leiknum í Þjóöleikhúsinu siðast-
liðið þriðjudagskvöld og var hann
þá kominn I þvi nær endanlegt
horf, svo sem eðlilegt er. Sviðið
var fullbúið og ljósastillingar
komnar I horfið, og allur leikara-
skarinn kom fram i fullum skrúða
og með fulla málningu. Ekki má
gleyma hljómsveitinni, — hún var
á sinum stað á palli hátt uppi yfir
miðju sviði, blés og barði trumb-
ur undir stjórn Carls Billich.
Við höfðum ekki setið lengi
niðri I sal og fylgzt með æfing-
unni, er okkur varð ljóst, að hér
var eitthvað stórkostlegt á ferð-
inni. Svo sviðið sé fyrst tekið fyr-
ir, þá hefur Sigurjóni Jóhanns-
syni tekizt þar frábærlega upp, —
tekizt að ná stemmingu Villta
vestursins svo vel að undrum sæt-
ir. Sama er að segja um búning-
ana. Hér er um sérlega skraut-
lega og litrika uppfærslu að ræða.
Tónlistin skapar bakgrunn við
hæfi. Þessi greinarstúfur er ekki
ritaður til gagnrýni, en undir-
ritaður, sem er ef til vill „löggilt-
ur hálfviti i leiklist”, dregur þó
nautgripa.
Þau gefa mér
- ■
ekki börn
mín aftur.
INDÍÁNAR
Buffalo
Bill:
Afsakið, það er
mjög ... erfitt ...
fyrir mig að
segja þetta.
En ég held,
að ég ... sé
hetja ...
ANDSKOTANS
HETJA.
Föstudagskvöld 9. marz n.k.
veröur frumsýnt I Þjóöleikhúsinu
leikritiö Indiánar eftir Banda-
rikjamanninn Arthur Kopit.
Leikurinn var fyrst sviösettur af
Royal Shakespeare Company I
Aidwych leikhúsinu i London áriö
1968 og vakti geysilega hrifningu.
Hefur hann siöan siegiö i gegn
hvarvetna um heim og leikhús
austanhafs og vestan keppzt viö
aö tryggja sér sýningaréttinn á
honum. Meöal þeirra leikhúsa,
sem sýnt hafa Indiánana nýlega,
er Dramaten-leikhúsiö I Stokk-
hólmiog þótti sýningin þar takast
frábærlega vel. Þess má geta, aö
flestir búningarnir I uppfærslu
Þjóöleikhússins nú eru fengnir aö
láni frá Dramaten.
Leikstjóri Indiánanna er Gisli
Alfreðsson, en leikmyndir eru
gerðar af Sigurjóni Jóhannssyni.
Unnur Guðjónsdóttir balletmeist-
ari samdi og stjórnar Sólar-
dansinum i leiknum. Þýðandi er
Óskar Ingimarsson. Carl Billich
stjórnar hljómsveitinni, sem leik-
ur með.
Alls um 50 leikarar og aukaleik-
arar taka þátt I sýningunni, og
koma margir þeirra fram i tveim
hlutverkum. Helztu leikarar:
Gunnar Eyjólfsson sem Buffalo
BiII, Rúrik Haraldsson sem Sitt-
ing Buil, Erlingur Gislason sem
Vilti Bill Hickok, Árni Tryggva-
son sem höfðinginn Jósef, Valur
Gislason og Guðbjörg Þor-
ekki dul á þá skoðun sina, að
leikararnir sýni hér margir
hverjir stórgóða hluti, t.d. Gunn-
ar Eyjólfsson sem B. Bill.
Er nú mál að snúa sér að efni
leikritsins sjálfs.
,,Ég heyrði orð og aftur orð, en
ekkert gerðist. Fögur orð hafa út
af fyrir sig ekkert gildi. Orð koma
ekki I stað dauðra manna. Þau
Frá vinstri. Blaðasnápurinn Ned Buntline (Bessi Bjarnason), Buffalo Bill (Gunnar Eyjólfsson), túlkurinn (Þórhallur Sigurösson) og rúss-
neska stórhertogafrúin (Kristbjörg Kjeld). Stórhertogafrúna langar tilaö vita, hvort Buffalo Bill hafi nokkurn tima oröiö hræddur, barizt viö
ofurefli. Buffaló Bill: —„Ah. (hlær litiö eitt) Já, ég —” Buntline „Svona, segöu þeim þaö. Mér gengur þá betur aö skrifa þaö, sem ég
ætla mér”. Buffaio Bill (himinlifandi): „Er þaö?”