Tíminn - 20.03.1973, Síða 14

14
TÍMINN
Þaö var eins og börnin hefðu
alltaf lag á aö láta taka eftir sér,
jafnvel þótt þau væru ekki að
trana sér fram. Þaö var kvalræði
aö sitja viö matborðið. -Pia
horfir á allt, sem ég geri, og
Caddie horfir á allt sem þú gerir,
sagði Fanney. —Hugh horfir á
diskinn og mælir ekki orð frá
munni .
—Geta þau ekki verið ein við
borði — Það væri helmingi
meira verk fyrir Giuliettu og
Celestinu, og þær hafa nög að
gera að snúast viö okkur eins og
er. Auk þess mundi það lita út,
eins og við værum að flýja frá
þeim sagði Fanney.
Rob reyndi einu sinni að hressa
upp á samræðurnar við borðið
með þvi að spjalla um kvik-
myndahandritið, sem hann var að
glima við — sem er nögu erfitt
fyrir hann, þó að þetta bætist ekki
við, hugsaði Fanney iðrandi. Sim-
skeyti frá Renató, prinsinum og
einhverjum dularfullum Herz
komu næstum daglega, og þeir
sendu Rob oftast einnig boð um að
sima til sin. Fanney var farin að
kalla þessar simapantanir hálf-
tima kapphlaup.
„Ég læt ekki kúga mig”, sagði
Rob. Hann sýndi furðulega þolin-
mæði, og þótt hann hreytti stund-
um út úr sér ónotum, hló hann oft-
ar. „Þeir vilja, að Saladin verði
skotinn I Bengariu”, sagði hann,
meðan þau sátu að snæöingi. —
„En hann varö það ekki”, sagði
Caddie, sem hafði lesið „Ivar
hlújárn og Verndargripinn”.
„Ég veit, að hann varð ekki
skotinn i henni, en Renato, Herz
og Brancati prins vilja láta hana
verða það, og þeir segja, að þetta
sé þeirra kvikmynd. Þeir segja,
að það yrði meira spennandi fyrir
Biöncu Letti ef við getum fengið
hana”. — Þá tók Hugh til máls.
„ítalir ættu ejíki að vera að káss-
ast I enskri sögu”, sagði hann
ofan I diskinn sinn.
Rob lét sem hann heyrði ekki
athugasemd Hughs. „Hvað sem
öðru liður er ég að reyna að gera
Rikharð þannig úr garði, að hann
verði sem likastur þvi, sem hann
er I sögunni, en ég er hræddur
um, að það verði litiö úr honum i
samanburði við Saladin, nema
okkur takist að finna einhvern,
sem er mikið karlmenni, til þess
að leika hann.
„En Rikharður var
ljónshjarta”, sagði Fanney.^TÞaö
hlýtur að hafa mikinn ævintýra-
ljóma. — „Það er alltaf óvinur-
inn, sem dregur að sér athygl-
ina”, sagði Rob. „Þorparinn.
Ekki svo að skilja, að Salladin sé
þorpari, hann er bara óvinur”.
„Mér hefur alltaf likað Satan
bezt I „Paradisarmissi”, sagöi
Fanney. „Þú gætir leikið
Saladin”, sagði Caddie allt i einu
við Rob. „Eða Satan?” Hann
sagði þetta hlæjandi, en Pia
smeygði hendinni undir arm föð-
ur sins og leit á Hugh og Caddie
eins og hún vildi helzt reka þau i
gegn.
Þegar Pia kom, sá Caddie föð-
ur, sem var þannig, að hún hafði
aldrei imyndað sér þvilikan. —
„Þú kollvarpar öllum okkar hug-
myndum”, sagði Fanney við Rob.
Það var augljóst, að Rob og Pia
elskuðu hvort annað innilega. Það
lá við þau væru afbrýðisöm. En
Rob var alveg blátt áfram viö
Píu. Hann var þolinmóður við
hana, þegar sá gállinn var á hon-
um. Stundum lofaði hann henni að
stökkva upp á herðar sér og klifra
upp á axlirnar, draga sig um
garðinn, stýra Mercedesbilnum
eða bátnum og gripa fram i, en
þegar illa lá á honum, æpti hann á
hana, rak hana út úr stofunni og
leyfði henni ekki einu sinni að
reka nefið inn um dyragættina á
vinnuherberginu.
„En Pia veit aldrei, hvað hún
má eða má ekki”, sagði Fanney
honum til viðvörunar. „Hún veit
það”, sagði Rob. „Hún veit, að
hún verður að þreifa fyrir sér til
þess að finna i hvernig skapi ég
er. Það kennir henni að umgang-
ast annaö fólk”. — „Þú hlýtur að
særa tilfinningar hennar. En Rob
yppti bara öxlum. „Börn eru
fólk”, sagði Fanney ákveðin.
„Ekki ennþá”, sagði Rob. „En
vonandi verða þau það”. Hann
var eins við þjónustufólkið. „Þú
verður að sýna þvi nærgætni”,
var Fanney alltaf að brýna fyrir
honum, en ef Rob langaði i kaffi
um miðnætti, þá hringdi hann og
bað um það. „Vesalings
Celestina”, var Fanney vön að
segja.
„Hvers vegna ertu að vorkenna
henni? Hún er alsæl”, og
Celestina var það, þótt einkenni-
legtkynni að virðast. „En ég gæti
ekki fengið slikt af mér”, sagði
Fanney.
„Þú ert góð kona, ástin min,
svo að bæði börn og þjónustufólk
notfærir sér góðsemi þina. Þú
skemmir börnin og þjónustufólk-
ið með of miklu dálæti. Ég segi
þetta, af þvi að þetta er skoöun
min”. Honum var alvara. —
Hvernig skemmi ég börnin?
spurði Fanney.
— Þú ferð alltaf með þau, eins
og meðan þau eru litil. Börnin
verða að fá að vaxa og veröa stór,
sagði Rob.
Caddie fannst Pia hafa ákafl.
mikið frelsi. Það var næstum
eins og hún væri orðin fullorðin. —
Hvenær ferðu að hátta? spuröi
Caddie hana fyrsta daginn. Þetta
virtist koma flatt upp á Piu. —
Hvenær? — Ég verö að hátta
klukkan niu. — En ef þú ert ekki
orðin þreytt? — Ég verö að hátta
samt. — Piu fannst slikt ekki ná
nokkurri átt. — Ég vildi óska, að
Rob væri pabbi minn, var næstum
komið fram á varirnar á Caddie.
Hann var næstum ómótstæðileg-
ur. Klukkan fjögur kom hann nið-
ru, annað hvort til þess að hvila
sig eftir stranga vinnu eða til að
svara einni af öllum þessum
simabeiðnum og þá kallaði hann
glaðlega: — Mig vantar barn. —
Pia gleymdi virðuleikanum og
hljóp á móti honum. Caddie elti
hana, næstum gegn vilja sinum.
Rob ók með þær Caddie og Piu
upp veginn, sem lá upp i fjallið. —
Þó að það fari reyndar illa með
Mercedesbilinn. Þau fóru bak við
Monte Baldo og tindu blóm
kúrekajurt, páskaliljur og dala-
liljur. Það eru stórar breiður af
þessum blómum, sagði Caddie.
Hún hafði aldrei imyndað sér,
að þau yxu villt. Hann fór lika
með þær til Malcesine, niður að
vatni, til Sirmione, upp að
Torbole og Riva. Fanney vildi alls
ekki, að börnin borðuðu milii
mála, en Rob fór með Caddie og
Piu að hitta Ritu á veitingastof-
unni við vatnið og gaf þeim
rjómais, kökur með hnetum og
ávöxtum eða súkkulaðitertu með
þeyttum rjóma. Þennan eftir-
lætisrétt Þjóðverjanna. Þau urðu
öll furðu lostin, þegar þau sáu,
hve miklu Pia gat torgað. Köku-
sneið á Itaiiu virtist hvorki meira
né minna, fjórðungur af tertu
kúfaður isi og rjóma. Jafnvel
Caddie varð að lúta i lægra haldi
og gefast upp við hálfnaða kök-
una, Pia lauk við sina á fáeinum
minútum og sleikti siðustu
leifarnar af hinum nettu og yndis-
legu fingrum sinum.
Rob lofaði þeim að bragða á
öllu, jafnvel þótt Fanney væri
með. — Hvað er þetta? spurði
Caddie einu sinni og benti á ljós
bleikar sneiðar. Rob smurði
brauðsnúð, setti eina sneið ofan á
og gaf henni. — Þú getur ekki
borðað þetta. Það er hvitlaukur,
sagði Fanney. — Hún gerði það ef
til vill, ef þú værir ekki að segja
henni, að hún gæti það ekki. Það
var eins og röddin fengi alltaf
þennan tón, hvenær sem talið
barst að börnunum. — Það er eins
og við verðum alltaf ósátt út af
þeim, sagði Fanney við Rob eitt
sinn, þegar þau voru ein.
— Er það ekki af þvi, að við er-
um of viðkvæm. Þetta eru ekki
nema smávegis orðahnippingar,
Fan. Láttu þetta inn um annað
eyraðpg út um hitt. — En Fanney
gat það ekki og stundum fóru þau
að hnakkrifast. Það var til dæmis
kvöldið, sem þau komu úr
verzlunarleiðangrinum. Fanney
var i dagstofunni ásamt börnun-
um. Þau voru að biða eftir Rob,
sem var enn að vinna, þó að það
væri orðið áliðið dags. Hún
mundi, hvað Pia hafði sagt, og
var þvi komin i einn nýja kjólinn,
er var úr þungu silki, hunangs
gulu. Pia læddist til hennar og
þreifaði á efninu. — Seta pura,
sagði hún, og slðan bætti hún við:
— Þessi litur fer þér vel. — En
Caddie sagði. — Annar nýr kjóll.
Hugh virti hann fyrir sér með
kuldalegum svip.
Þegar Rob kom niður, var hann
þreyttur, en samt ljómandi af
ánægju. — Nú tókst það. Loksins
tóks mér það, mætli hann. — Mér
tókst að semja þetta atriði með
Rikharði og Saladin. Það er rétt.
Gott samræmi, guði sé lof. Hann
gekk að bakkanum með
drykkjarföngunum og sagði við
Fanneyju um leið: — Þetta er
fallegur kjóll. Hann laut niður að
henni, lagði kinnina að vanga
HVELL
’ Hve alvarlegtj^yvandræði? MeðuiM
er þetta fyrir þá, þeirra voru eitruð^
Paddy. ■ s Þeir eru fórnarlömb
AuðvitaðA/Ef þú nærð smygl \
Paddy. yurunum, láttu mig D \
ekki sjá þá. Þeir verða /
vákærðir fyrir manndráp.
1363
1363. Krossgáta
Lárétt
l)Væl,- 6) Bruggið,- 10)
Klukka,- 11) Spil.-
Seinlega.- 15) Bjart,-
12)
Lóðrétt
2) Vatn.- 3) Landsnáms-
maður,- 4) Bogna,- 5) Svarar.-
7) Mann,- 8) Box,- 9)
Lærdómur,-13) Hest,-14) For.
Ráðning á gátu No. 1362.
Lárétt
I) Komma.-6) Astriki.-10) Ló.
II) Ár.-12) Aldinið.-15) Stáls,-
Lóðrétt
2) Oft,- 3) Mai,- 4) Sálað.- 5)
Virða.- 7) Sól,- 8) Rói,- 9) Kái,-
13) Dót,- 14) Nál.
HSH0
w gjj—g|77-
-j
1 földu skógarrjóðri.
Ég ,æfi mig
ihetjuskap
á hverjum-
GotthjáM \
þér, Toma.
t
I
Þriöjudagur 20. marz. 1973
lliii uni 1.
Þriðjudagur
20. marz
7.00 Morgunútvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið, Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.30. Grunnskólafrumvarpið,
— fimmti þáttur. Umsjón
hafa Þórunn Friðriksdóttir,
Steinunn Harðardóttir og
Valgerður Jónsdóttir
15.00 Miðdegistónleikar.
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir. Tilkynn-
ingar.
16.25 Popphorniö
17.00 Framburðarkennsla i
þýzku, spænsku og
esperanto
17.40 tltvarpssaga barn-
anna:„Nonniog Manni fara
á sjó” eftir Jón Sveinsson
Freysteinn Gunnarsson
þýddi. Hjalti Rögnvaldsson
les (5)
18.00 Eyjapistill. Bænarorð.
Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir Tilkynningar.
19,20 Fréttaspegill
19.35 Umhverfismál Arnór
Garðarsson fuglafræðingur
talar.
19.50 Barnið og samfélagið
20.00 Lög unga fólksins Ragn-
heiður Drifa Steinþórsdóttir
kynnir
20.50 tþróttir Jón Ásgeirsson
sér um þáttinn
21.10 Kammertónlist
21.30 Hvað sögðu þeir við
siðasta merkjasteininn?
Ásmundur Eiriksson flytur
siðara erindi sitt um hugs-
anir og ummæli nafn-
kenndra manna skömmu
fyrir andlátið.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Lestur
Passiusálma (25)
22.25 Tækni og visindi
22.45 Harmonikulög Benny
van Buren og félagar leika.
23.00 A hijóðbergi
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok
I
1111
20.00 Fréttir
20.25. Veður og auglýsingar
20.30 Ashton-fjölskyldan
Brezkur framhaldsmynda-
flokkur. 45. þáttur. A barmi
glötunar Þýðandi Heba
Júliusdóttir Efni 44. þáttar:
Lifið i bækistöðvum flug-
liðanna gengur sinn vana-
gang. Davið Asthon er tiður
gestur á heimili Dereks,
vinar sins, og brátt kemst
hann að þvi, að kona hans er
I tygjum við annan flug-
mann i hópnum. Flug-
sveitin er send i árásarferð
til Þýzkalands og i þeirri för
ferst félagi, Daviðs, keppi-
nautur Dereks um hylli
eiginkonunnar. Dereks er
einnig saknað. Um kvöldið,
þegar Davið hefur setið við
drykkju og fagnað þvi, að
hann hefur lokið sinni
siðustu árásarferð, leggur
hann af stað á mótorhjóli og
lendir i hörðum árekstri.
21.25 „Um undrageim” Stutt,
kanadisk kvikmynd um það,
sem fyrir augu getur borið
úti i geimnum, og sitt hvað
fleira, sem ekki sést með
berum augum.
21.30 Bændur þinga Umræðu-
þáttur, tekinn upp i sjón-
varpssal að loknu Búnaðar-
þingi. Þátttakendur Asgeir
Bjarnason, formaður
Búnaðarfélags Islands,
Egill Jónsson, Jón Helga-
son, Stefán Halldórsson og
Ingi Tryggvason, sem stýrir
umræðum.
22.05 Frá Listahátið '72
Yehudi Menuhin leikur á
fiðlu Einleikssvitu i d-moll
eftir Johann Sebastian
Bach.
22.30 Dagskráriok