Tíminn - 04.11.1973, Qupperneq 29

Sunnudagur 4. nóvember 1973.
TÍMINN
29
*■
Nú vinnur Svanhildur viö rækjuhreinsun I Rörvlk. Hún er bæði
óttaslegin og æst, þegar hún sér mávana fljúga yfir höfði sér, og
minnist þess enn, þegar hún barðist við ernina f fjallshliðinni.
örninn steypir sér að barninu,
hremmir það með klónum, baðar
bængjunum og flýgur til fjallsins.
Barnið er þyngra en örninn hafði
gert ráð fyrir, en hann er hrað-
fleygur, og uppstreymið við fjall-
ið léttir honum flugið. Loks er
bráðin of þung, og hann verður að
skilja barnið eftir aðeins tuttugu
metra neðan við hreiðrið.
örninn flýgur til hreiðursins til
að hvila sig, áður en hann getur
hremmt Svanhildi litlu aftur, en
hún ver sig og hendir steinvölum i
hann.
Nú er klukkan rúmlega hálf-
fjögur eftir hádegi. Svanhildur er
horfin. Foreldrarnir leita hennar
um allt, og strákarnir, sem hún
lék sér við,segja, að hún hafi verið
á túninu, siðast þegar þeir sáu
hana.
Það er leitað á ströndinni, i
lækjum og brunnum. Það er leit-
að alls staðar, en loks er kvaddur
út leitarflokkur, og samband er
haft við alla bæi um horfna barn-
ið. Allir vilja taka þátt i leitinni.
Svanhildur vaknar á klettasyll-
unni og hrópar grátandi á for-
eldra sina. Enginn heyrir til
hennar. örninn kemur hnitandi
og reynir að hremma hana aftur,
en hún berst um i örvæntingu, og
fuglinn hverfur.
Leitarflokkurinn finnur hvergi
nein ummerki um Svanhildi, og
allir eru helteknir örvæntingu.
Móðir Svanhildar er sannfærð
um, að barnið sé látið, og hún vill
finna lik hennar til að hægt sé að
grafa hana.
Allir eru vonlausir, en loks seg-
ir einhver: — Hún getur ekki
horfið svona. Það hefur einhver
rænt henni.
Og þá minnist einhver á arnar-
hreiðrið i Hagafjalli. Það hafði
verið rætt um það, að ernir gætu
verið hættulegir smábörnum, en
enginn trúði þvi. Lamb og fisk já,
en nitján kflógramma barn?
— Við verðum að reyna allt. Ef
arnarhjónin eru nú sek? Við skul-
um klifa fjallið.
— Eins og örn gæti flogið með
svo þunga bráð nokkra kilómetra
og flutt hana upp i 250 metra háa
fjallshlið?
— A þessu má enginn efi leika
— nú verðum við að vita vissu
okkar!
Leif Andersen, Karl Haug og
Jentoft Svendsen voru ungu
mennirnir þrir, sem lögðu i fjall-
gönguna. Leif hélt, að örninn
hefði ef til vill rænt Svanhildi.
Ernirnir höfðu hnitað um ná-
grennið, og allir fullorðnir voru
sofandi, þegar Svanhildur hvarf.
Hættuleg fjallganga.
Fjallið, sem þeir þrir eiga aö
kh'fa, er erfitt uppgöngu og stund-
um mjög hættulegt. Skriðuföll
gera það að verkum, að þeir vita
aldrei, hvar óhætt er að ganga.
Þeir fara sér hægt og klifa hver
við hliö annars til þess að koma i
veg fyrir, að einhver missi fót-
festuna, hrapi niður hliðina og
dragi hina með sér i fallinu. Gæti-
lega þokast mennirnir áfram.
Þeir dirfast ekki að lita niður i
hyldýpið, þvi að húsin minna á
eldspýtustokka, og eyjarnar sjást
úr fjarlægð. A Hortavær býr
Svanhildur.
Skyndilega heyra þeir kallað
frá fjallsrótum. Arnarhjónin
hnita yfir höfðum þeirra, reiðu-
búin til árásar.
— Við fundum annan skó Svan-
hildar og vasaklútinn hennar!
— Þetta er ekkert efamál leng-
ur, segir einn þeirra. — Nú vitum
við, hvar hún er. Er hún enn á
lifi? Vonandi er hún lifandi!
Kvenörninn er með útspenntar
klærnar, eins og hún ætli að gripa
bráð. Hún hefur borið þunga
bráð! Hún er uppgefin... hún hef-
ur hremmt Svanhildi! Höldum
áfram!
— Við getum ekkert gert, ef hún
er komin i hreiðrið, en það eru
likur fyrir þvi, að örninn hafi ekki
haft krafta til að fljúga með hana
alveg upp. Kannski liggur hún á
einhverri klettasyllunni!
Það kveldar og rökkvar. Þeir
klifa upp fjallshliðina, en þreytast
æ meira. Þeir eru i þann veginn
að gefast upp.
Þá segir einn þeirra: — Ef
þetta hefði verið okkarbarn. Eig-
um við að gefast upp? Ekki geri
ég það!
Þeir halda áfram fjallgöng-
unni, þótt minnstu hafi munað, að
Karl hrapaði.
Jentoft segist ætla að lita á
klettasylluna yfir höfði sér. — Ég
klif upp meðan þið hvilið ykkur,
segir hann.
Hann kemst upp á sylluna og
deplar augunum, þvi að hann
svimar. Syllan er fjögurra metra
löng og metri á breidd og hallast
að hyldýpinu.
Þar kemur hann auga á eitt-
hvað.
Litil hrúga undir mosa og grasi.
Hann kannast við kjólinn af lýs-
ingunni. Sér hann ofsjónir? Hann
tyllir sér.
Jú, Svanhildur hvilir þar! Hún
liggur sofandi á barmi hyldýpis-
ins!
Jentoft læðist til hennar. Hann
vill ekki, að hún vakni, fyrr en
hann hefur náð góðu taki á henni.
Nú heldur hann henni i faðmin-
um og hvislar: — Svanhildur.
Hann fær tár i augun.
— Stóri mávurinn tók mig, stóri
mávurinn tók mig..hún skelfur af
hræðslu. Svo róast hún. Leifur er
með súkkulaðibita, sem hann gef-
ur henni, og Karl hrópar niður úr
fjallshliðinni: — Við fundum
hana! Svanhildur er lifandi!
Arnarhjónin hurfu.
— Þau hafa kannski skilið, að
þeim hafði skjátlast og viljað, að
við vissum, hvar hana væri að
finna. Þannig var það máske...
Svo hófst gangan niður fjallið,
sem var erfiðari en fjallgangan
upp. Það tók allt sinn tima — þau
komust ekki niður fyrr en um
miðnætti! En henni var þó bjarg-
að!
Hef ekki séð staðinn.
Svanhildur Hartviksen hefur
ekki horfið aftur til staðarins, þar
sem örninn hremmdi hana. Hana
langar ekki til þess.
En hún hefur oft brotiö heilann
um, hvernig þar sé umhorfs.
Þeir ferðamenn, sem vilja sjá
staðinn i fjallinu, sem hún fanst á,
geta það auðveldlega. Fjallshlið-
in er merkt, og örvar visa á
björgunarstaðinn!
(þýtt og endursagt. i.j.)
k_J J
LEIKFANGAHÚSIÐ
Skólavörðustig 10
Talstöðvar. __
Ódýr þrihjól.
Stignir bilar.
Trébilar.
Ódýr og sterk
járn brúðurúm.
10 teg. smfðatól.
Skólatöskur.
Skólatöflur.
Tressy og Sindy
dúkkur og föt.
Ilönsku D.V.P
dúkkurnar komnar.
Kafmangs þvottavélar,
eldavélar, isskápar
og vaskar.
Brúðukerrur og
vagnar 10 teg.
Sendum gegn póstkröfu.
LEIKFANG AHÚSIÐ
Skólavörðustig 10
Simi 14800.

OSRAM
ljós úr hverjum
glugga
OSRAM
vegna gœðanna
Auglýsið í Tímanum

NECCHI-saumavélarnar eru heimskunnar fyrir gæði.
NECCHI hefur til að bera allar helztu nýjungarnar, svo sem
sjálfvirk teygjuspor og „overlock", ásamt öllum öðrum
venjulegum sporum og skrautlegum mynstursporum,
sem fást með
einfaldri stillingu á vélunum.
NECCHI er samt ótrúlega ódýr,
eða aðeins kr. 17.600,00.
NECCHI fæst með afborgunum.
FÁLKINN
Suðurlandsbraut 8
Sími 8-46-70