Tíminn - 12.01.1974, Blaðsíða 1

fóðurvörur
wotel mimiR
SUNDLAUGIN
er eitt af mörgu, sem ,,Hótel Loftleiðir"
hefur til síns ágætis og umfram önnur
hótel hérlendis. En það býður Ifka afnot
af gufubaðstofu auk snyrti-, hárgreiðslu-
og rakarastofu.
VISID VINUM A HÓTEL
LOFTLEIÐIR. (
Svalbakur
fékk 79.40
fyrir kílóið
AKUHEYRARTOGAKINN
Svalbakur seldi i Grimsby i
gær og fékk fyrir aflann
mjög gott verð, eins og við
mátti búast, þar sem mjög
mikill fiskskortur er nú i
Brctlandi.
Svalbakur seldi 1139 kit
eða 72.3 lestir fyrir 29.900
pund, eða sem svarar rúm-
lega 5.7 milljónum. Meðal-
verðið var kr. 79.40. Meðal-
verðið er þannig milli 26 og
27 pund fyrir hvert kit, en til
gamans má geta þess, að
árið 1961 sló togarinn Fylkir
algjört met, sem vakti mikla
athygli, en þá fengust 7 pund
fyrir hvert kit. Eitt kit eru 62
1/2 kg.
Þetta er hæsta verð, sem
fengizt hefur fyrir afla úr is
lenzkum togara erlendis, frá
upphafi. — hs —
Eins og uppi
í miðjum
Esjuhlíðum
I.OFTÞRÝSTINGUR hefur
verið venju fremur til um-
ræðu manna á meðal siðustu
daga vegna flóðahættu þeirr-
ar, sem verið hefur við
ströndina. Hafa ýmsir
brugðið fyrir sig reiknings-
listinni sér til gamans af þvi
tilefni.
1 gær var loftþrýsingurinn
i Reykjavik 960 millibör, og
var það frávik frá meðallagi,
er jafngilti þvi, að sá, sem
staddur var á fjórðu hæð i
Landspitalanum, væri kom-
inn upp i miðjar Esjuhliðar.
Hjá veðurstofunni var okk-
ur tjáð, að dýpsta lægð hér-
lendis hefði mælzt i Vest-
mannaeyjum i desember-
mánuöi 1929, 919,7 millibör,
og jafngilti slik lægð þvi, að
maður á jörðu niðri væri
kominn nokkurn veginn upp
á Esjubrúnir.
Mesta lægð, sem vitaö um i
veröldinni, mældist á einni af
eyjum Japans, er þar gekk
yfir fellibylur, 892 millibör.
Ekki urðu neinar skemmdir á höfnum á Suðurlandi vegna hins óvenju mikla flóðs að undanförnu. Þó barst nokkurt grjót upp á
hafnarbakkann I Þorlákshöfn, eins og sjá má á þessari mynd, sem lckinvar I gærmorgun. Timamynd: Gunnar.
REYKINGAR STÓRJUK-
UST Á ÁRINU 1973
þótt 2 millj.væri varið til óróðurs
VINDLING ASALAN jókst á árinu
1973 þrátt fyrir að rúmum tveim
milljónum króna væri varið til
áróðurs gegn sigarettureyking-
um. Árið 1973 seldi ATVR
297.943.000 vindlinga, en árið áður
1972, 291.056.000 stk. Salan jókst
sem sagt um 6.887.000 vindlinga.
Vindlingareykingar landsmanna
nema þvi sem svarar um 70
slgarettupökkum á ári á hvert
mannsbarn f landinu, eða um
1.400 vindlingum.
Áróöurinn, sem kostaður var af
rikisfé, fólst i viðvörunar-
auglýsingum i fjölmiðlum og enn-
fremur mun plakötum hafa verið
komiöupp, þar sem varað var viö
skaösemi vindlingareykinga.
Sala á reyktóbaki minnkaði
hins vegar um yfir 5000 kg. Hún
var 63.762 kg 1972, en 58.280 kg ’73.
Vindlasala jókst úr 15.925.244
stk. árið 1972 i 17.724.340 stk. árið
1973.
Neftóbakssala hefur minnkað
mikið. Hún var 25.139 kg 1972, en
22.144 kg 1973.
Afengissala ATVR nam 2,8 litr-
um á mann árið 1972, ef miðað er
við hreint alkóhól og mun hún
ekki hafa minnkað árið 1973 en
ekki eru enn komnar fullnaðar-
tölur um áfengissölu i landinu i
fyrra. Ariö 1970 var salan 2,5 litr-
ar á mann af hreinu alkóhóli og
1971 2,7 litrar. Neytum við minna
magns af áfengi á mann en nokk-
ur önnur Evrópuþjóð, en engin
ástæða er þó til að gera litið úr
áfengisvandamálinu hér á landi.
Innan skamms veröur greint
nánar frá sölu og rekstri ATVR i
frétum. Jón Kjartansson, for-
stjóri Afengis- og tóbaksverzlun-
ar rikisins, hefur undanfarin ár
haldið blaðamannafundi eftir
hver áramót, þar sem hann hefur
skýrt frá rekstri stofnunarinnar
og reikningum og svarað spurn-
ingum. Hann er okkur vitanlega
fyrstur forstöðumanna opinberra
fyrirtækja til að halda fundi með
fréttamönnum árlega. — SJ
LEYNI-UTVARPS-
STÖÐ Á HÚSAVÍK
EINS og fram hcfur komið 1
hlaðinu áður, eru Húsvíkingar
injög óánægðir mcö út-
sendingar endurvarps-
stöðvarinnar á Húsavik. Tveir
ungir menn á Húsavik Iétta nú
undir mcð mönnum að þola
þetta ófremdarástand og hafa
hafið útsendingar sjálfir. Þeir
senda cingöngu út popptónlist
og aðeins á kvöldin og um
helgar.
Timinn hafði samband viö
annan þeirra félaga.
— Við sendum út á SM
bylgju, sagði hann. —
Byrjuöum á þessu um jólin.
Tækin höfum viö smiöaö
sjálfir i sameiningu, en höfum
sina stöðina hvor hérna i
bænum. Við erum búnir að fá
aðvörun frá Landsimanum að
hætta þessum útsendingum og
sennilega gerum við þaö
einhvern daginn, enda óvist að
við nennum sjálfir að halda
þessu lengi áfram. Persónu-
lega finnst mér allt i lagi með
þessar útsendingar, þær trufla
ekkert, þvi hér sendum við
einir út á SM bylgju. Oðru
máli gegnir um Reykjavik og
Akureyri, þar sem sent er út á
þeirri bylgju.
— Er mikið hlustað á út-
sendingarnar?
— Já. a.m.k. fáum við alltaf
kvartanir, ef við látum þær
falla niður.
—gbk
AUGAÐ KOSTAÐI RÍKIS-
SJÓÐ 1200 ÞÚSUND KRÓNUR
ÞANN 28. desember s.l. var kveð-
inn upp dómur i Bæjarþingi
Reykjavikur i málinu nr. 5582
1972, máli vistmanns á Kvia-
bryggju gegn dómsmálaráð-
herra, heilbrigðisráðherra og
fjármálaráðherra fyrir hönd rik-
issjóðs. Lögmaður stefnanda var
Þorvaldur Þórarinsson lög-
maður, en stefndu ólafur
Stefánsson fulltrúi i fjármála-
ráðuneytinu, en málið fyrir hans
hönd flutti Gunnlaugur Claessen
starfsmaður i fjármálaráðuneyt-
inu sem prófmál til að fá héraðs-
dómslögmannsréttindi. Dómari i
málinu var Magnús Thoroddsen
borgardómari með tveim með-
dómendum, sérfræðingum i
augnlækningum, þeim Pétri
Traustasyni og Eiriki Bjarnasyni.
Að sögn Magnúsar var dóms-
orðið i stuttu máli á þá leið, að
dómsmálaráðherra og fjármála-
ráðherra eru dæmdir til að greiöa
stefnanda 1.200 þúsund krónur i
skaðabætur, auk vaxta og máls-
kostnaðar. Heilbrigðisráðherra
var sýknaður en krafan gegn hon-
um byggðist á meintum mistök-
um héraðslæknisins i Stykkis-
hólmi. Sökinni er skipt i málinu,
sem nanar verður vikið að hér á
eftir.
Vegna ógreidds barns-
meðlags
Erfitt er að skýra frá málinu i
stuttu máli, þar sem það er mjög
viðamikið. Voru málsatvik i gróf-
um dráttum á þessa leið: Stefn-
andi, ungur maður, var i
nóvembermánuði árið 1970 úr-
skurðaður til dvalar á
Kviabryggju vegna ógreiddra
barnsmeðlaga, sem hann átti að
vinna af sér á timabilinu 1. des.
1970 til 11. júli 1971. Á þessu tima-
bili vann hann aðallega i eldhús-
inu.
Málsatvik — Slysið
Er stefnandi var að vinna i eld-
húsinu á Kviabryggju þann 11.
júnil971,eða réttum mánuði áður
en dvöl hans þarna átti að ljúka,
fer hann út á hlað til að kalla á
mannskapinn i mat.
Sér hann þá, að forstjóri hælisins
er aö reyna aö skipta um hjörulið
á drifskafti mykjudreifara.
Gengur stefnandi til hans. Seinna
bar þeim ekki saman um, hvað
næst gerðist. Stefnandi segir, að
forstjórinn hafi beðið sig að
hjálpa sér, eða alla vega látið það
afskiptalaust, að hann rétti hjálp-
arhönd. Forstjórinn segir aftur á
móti, að hann hafi ekki vitaö fyrr
til, en hann hafi séð tvær hendur,
er gripið hafi utan um drifskaftið
milli fóta sinna. Þá hafi hann ver-
ið búinn að reiða hamarinn til
höggs og höggið hafi riðið af á
meitil, sem hann brúkaði við við-
geröina. Þá hafi hrokkið upp stál-
flls (ekki er vitað, hvaðan hún
hrökk, hvort það var úr hjöru-
liðinum, hamrinum eða meitlin-
um), sem lenti í hægra auga
stefnanda, vistmannsins.
Rak hann upp óp við þetta, og
mátti sjá, að dreyrði úr augnalok-
Frh. á bls. 15