Tíminn - 29.06.1974, Blaðsíða 11

Laugardagur 29. júnl 1974.
ItMINN
n
Þeir
byggja
upp
í
Eyjum
mmmmajp: ■■ ■■■■ ■■(!■■■■■
■■■■ ■iiÓili ■■
Nýja sjúkrahúsið. Heimaklettur i baksýn.
Mér er sagt, að það sé erfitt að
Imynda sér nokkuð dauðalegra en
svarta öskuna, sem huldi
Heimaey þykku lagi þar til fyrir
skömmu. Það getur vel veriö, að
ég heföi enn betur kunnað að
meta fegurð eyjunnar, þar sem
sigrazt hefur verið á óvættinni, ef
ég heföi sjálfur barið þetta aug-
um, en ég get svo sem gert mér
það i hugarlund, hvernig umhorfs
hefur verið.
Ég nam sem snöggvast staðar á
leiðinni niður i bæinn til þess að
virða fyrir mér gróöurinn, sem
bugaö hefur öskuna og eitriö á
stórum flákum, enda þótt sortinn
skjóti viða upp kollinum. Sums
staðar eru þess merki, að sáð
hefur veripð í öskuna á stórum
landspildum, aðallega sunnan
megin á eynni. Þar teygja veik-
burða vaxtarbroddar grassins
anga sina upp I sólskinið, útverðir
hersveita gróðursins, sem að lok-
um munu koma óvininum, auðn-
inni, öskubingjunum, á kné og
breiða iðagræna grasvelli, þar
sem nú er aðeins farið aö votta
fyrir strái.
Og blessuð sóleyjan hefur
myndað heilu flákana af gullkoll-
unum sinum I marrandi hraun-
öskunni. Hún er að hamast viö að
breyta henni I gróðurmold og
áburð. Hún hefur ekki skilið
þennan fjandskap, sem henni var
sýndur eitt sumar, og náð sér
niðri á bölvaldinum með þvi aö
teygja sig enn rækilegar upp i
ljósið . . .
En ennþá fjúka reykslæður upp
úr hrauni og brennisteinskögruð-
um gignum i fjallinu, læðupoka-
legar eins og snjófjúk á undan
hríðarbyl. Og mannlegum ná-
grönnum ófreskjunnar stendur á
sama um svona tilburði.
Enduruppbyggingin og hreins-
unin stendur yfir af fullum krafti I
Eyjum. Það eru sannarlega ekki
bara blómin, sem ráöizt hafa til
atlögu við óvininn.
Nú er búið að hreinsa bæinn að
heita má að hraunbrúninni, og
ráðizt hefur verið inn á hraunið
sjálft. Þetta verk er unnið undir
öruggri stjórn Páls Zóphónias-
sonar bæjarverkfræðings, sem
skipulagt hefur það af stakri kost-
gæfni, þannig að furðu litið hefur
gengiö úr skorðum, jafn miklu og
rutt hefur verið á braut.
Þá hefur hin félagslega hlið
málsins gengið ótrúlega vel, eins
og meöfylgjandi myndir bera
meö sér, og sýna þær þó aðeins
litinn hluta af þvi athafnalifi, sem
blómgast i Eyjum, mest fyrir
harðfylgi og atorku Eyjamanna.
Hér skal sérstaklega getið
átaksins, sem veriö er að fram-
kvæma i húsnæðismálunum, en
verið er að byggja ibúðir i hundr-
aöatali, og sumar vel á veg komn-
ar. A vegum bæjarins eru þær
framkvæmdir að miklu leyti I
höndum Breiöholts hf., sem sér
um fjölbýlishúsabyggingar. Þá er
Hamar hf. afkastamikill aðili I
byggingum, svo og einstaklingar.
En hér á siðunni birtum við
myndir af nokkrum opinberum
byggingum, og skal reynt að út-
skýra þær svolltið.
Barnaheimilið við Boöaslóö er
tekiö til starfa, og yngsta kyn-
slóðin leikur sér áhyggjulaus þar,
rétt eins og ekkert hafi gerzt. Þá
er veriö að ljúka við nýja sjúkra-
húsið, sem stendur eigi allfjarri
hraunbrúninni, og má geta nærri,
hversu óskaplegt magn af ösku
hefur þurft að hreinsa frá þvi,
áður en umhverfið varð jafn
snyrtilegt og raun ber vitni. Er
gert ráö fyrir, að sjúkrahúsiö taki
til starfa I ágúst, en þaö er talið
vera eitthvert fullkomnasta
sjúkrahúsið á landinu.
Þá er það leikskðlinn, sem er I
byggingu, og tekur bráðlega til
starfa, og skammt frá honum
stendur elliheimilið, sem væntan-
lega verður opnað I ágúst.
Þá má ekki gleyma þvi, sem á
myndinni litur út eins og skip á
hvolfi. Þetta er áhaldahúsið, sem
er i byggingu, en iðnskólinn er nú
til húsa I gamla áhaldahúsinu.
Enn er þess ógetið, sem ég hefi
hvað helzt viljað mega birta
mynd af, en það er Iþróttahúsiö
og sundhöllin, sem fyrirhugað er
að reisa, en þetta mannvirki er nú
bara tilbúið á teikniborðinu, — en
var boðið út I siðustu viku.
Einhvern tima gefst mér
kannski tóm til að rabba um mos-
ann I gamla hrauninu, sem mun
vera alveg dauöur, hvarf undir
öskuna og vinir minir I Eyjum
halda aö sjáist ekki meir. En þeir
sögöu lika, að hvergi hefði auðnin
veriö jafn hroðaleg og I Herjólfs-
dal I öllum sortanum. Þar er upp-
byggingin hafin með gróður-
setningu og hvers kyns jaröabót-
um, enda þegar fariö að segja til
sin. Og menn eru sannarlega von-
góðir um, að fegurð hans nái sér á
strik, — og ætli mosi gamli skjóti
þá ekki upp kollinum lika . . .
Dagheimiliö nýja. Það er norðan við elliheimilið.
Hér unir yngsta kynslóðin sér bærilega.
Safnhúsið I Eyjum. Þaðer komið vel á veg.
Myndir og texti: Baldur Hólmgeirsson
Ahaldahúsið. Bak við það sést I ,,Kafbátskikis”-húsin, sem okkur heyrðist svo vera nefnd.