Tíminn - 06.06.1975, Blaðsíða 6

6
TÍMINN
15. þing
SUF
t dag hefst 15. þing Sambands
ungra framsóknarm anna á
Hótel Húsavfk. Seturétt eiga um
170 manns viðsvegar af landinu.
Dagskrá þingsins er I grófum
dráttum þannig: Föstudaginn 6.
er setning þingsins og skýrsla
stjórnar, ásamt ávarpi ritara
Framsóknarflokksins. Á laug-
ardaginn 7. eru nefndastörf og
ávarp ólafs Jóhannessonar. Um
kvöldið er hátíðakvöldverður.
Sunnudaginn 8. er afgreiðsla
mála og kosningar og þingslit.
Ungir framsóknarmenn hafa
alltaf lagt f það metnað sinn að
stunda ábyrga pólitfk, og þvf
vandað vel til ályktana sinna.
Mörg stór og veigamikil mál
verða tekin þarna til afgreiðslu,
og á miklu rfður, að vel verði
vandað til afgreiðslu þeirra.
Vegna þeirra fjölmörgu ungu
fra msóknarmanna, sem ekki
eiga þess kost að sækja þingið,
hefur SUF-siðan valið þann kost
að kynna ! örstuttu máli þau
drög aö ályktunum, sem fyrir
þingið verða lagðar.
Eins og að likum lætur hefur
mikið starf verið unnið að und-
irbúningi SUF-þingsins, sem
haldið verður á Húsavik um
næstu helgi. Auk annars undir-
búnings hefur mikið starf verið
unnið i stjórn SUF að málefna-
drögum til ályktana og um-
ræðna á þinginu. Þetta er afar
mikilvægur þáttur, þar eð góður
málefnalegur undirbúningur er
forsenda þess að umræður gæti i
senn orðið fjörugar og máléfna-
legar, og afgreiðsla einstakra
mála og málaflokka verði sem
greiðust.
Miklar kröfur verður að gera
til þeirra draga að ályktunum,
sem fram verða lögð á fjöl-
mennu þingi. Annars vegar
veröa þau að fela i sér öll mikil-
vægustu efnisatriði hvers máls,
en hins vegar verður að forðast
að sniða þeim svo þröngan
stakk, að þau takmarki á nokk-
urn hátt eðlilegt svigrúm þings-
ins og einstakra fulltrúa til að
móta endanlegar samþykktir. 1
þeim drögum að ályktunum,
sem lögð verða fram á Húsavik-
urþinginu, hefur verið kapp-
kostað að ná þessum megin-
markmiðum.
A þingi SUF á Húsavik um
næstu helgi verða lögð fram
drög að sjö ályktunum.
I fyrsta lagi verða lögð fram
drög að ályktun um stjórnmála-
viðhorfin almennt, þar sem lögð
er áherzla á að standa vörð um
og tryggja árangur þeirra
starfa, sem vinstristjórn Ólafs
Jóhannessonar vann, um leið og
bent er á þann mikla stefnu-
mun, sem er á viðhorfum
Framsóknarmanna og Sjálf-
stæðismanna, þótt aðstæður i
þjóðmálum valdi þvi, að báðir
flokkarnirhafa orðið að slá tals-
vert af til að ná samkomulagi
um óhjákvæmilegar aðgerðir
vegna erfiðra aðstæðna þjóðar-
búsins.
t öðru lagi mun þingið taka til
umræðu drög að ályktun, þar
sem gerð er grein fyrir nokkr-
um grundvallaratriðum Fram-
sóknarstefnunnar. Þar er vikið
að meginsjónarmiðum flokksins
um frjálst velmegunarsamfélag
efnalega sjálfstæðra manna,
sem leysa sameiginleg vanda-
mál samkvæmt félagshyggju og
jöfnuði. Lögð er áherzla á nátt-
úruvernd og góða sambúð lands
og þjóðar, og á stefnu flokksins i
utanrikismálum. Þá eru rakin
meginsjónarmið Islendinga i
landhelgis- og hafréttarmálum.
Loks eru itrekuð viðhorf Fram-
sóknarmanna til stjómarskrár-
hreytinga.
t þriðja lagi verða lögð fram
drög að ályktun um kjaramál.
Þar er fyrst vikið að hinni óhag-
stæðu hagsveiflu, sem gengið
hefur yfir þjóðina að undan-
förnu. og lögð er áherzla á að
breytingar i kjara- og samn-
ingamálum verða að miðast
fyrst og fremst við hag lág-
launamanna, en ekki smáhópa
hátekjufólks. t þessum drögum
kemur fram, aö meginviðfangs-
efnin nú eru að tryggja almenn-
ingi að nýju sambærileg kjör við
það sem var, meðan krafta
vinstristjórnarinnar naut að
fullu.
t fjórða lagi verða drög að
ályktun um efnahagsmál rædd á
Húsavikurþinginu. Þar er i upp-
hafi vikið að aðalmeinsemdum
islenzks efnahagslifs, og er þar
aö vonum fyrstog fremst fjallað
um verðbólguvandann. Þá er'
gerð grein fyrir ýmsum þeim'
leiðum, sem færar eru gegn
vandanum i anda félagshy.ggju
og skipulagshyggju. Loks er það
tekið fram, að meginverkefni
stjórnvalda nú sé að vinna bug á
verðbólgueldinum með þvi að
endurskapa almenna hagstjórn
I þjóðfélaginu, en traust al-
mennings á stjórnmálaflokkun-
um og stjórnarstofnunum lýð-
veldisins er undir þessu komið.
t fimmta lagi mun SUF-þingið
fjalla um ályktunartillögu um
atvinnumál, og er þar fyrst vik-
ið að þvi óefni, sem innflutn-
ingsmál þjóðarinnar eru komin
i, þar sem skipulagshyggju hef-
ur ekki verið fylgt á þvi sviði
undanfarinn áratug. Jafnframt
er minnt á að islenzkir hags-
munir verða að vega þyngra en
hagsmunir viðskiptabandalaga,
þegar islenzk framleiðsla stend-
ur höllum fæti i samkeppni við
innflutning. Enn fremur er vikið
að erlendri stóriðju i landinu og
rakin þau skilyrði, sem hún
verður að uppfylla, um leið og
það er tekið fram, að eftir sem
áður verður það hlutverk smá-
fyrirtækjanna og meðalfyrir-
tækjanna i landinu að tryggja
auknum fólksfjöida atvinnu og
velmegun til frambúðar.
t sjötta lagi hafa verið tekin
saman drög að ályktun um
byggðamál, en þar er lögð sér-
stök áherzla á að hvergi verði
hvikað frá stefnu Framsóknar-
flokksins i þessum mikilvæga
málaflokki. Rakin eru meginat-
r.iðin i byggðastefnu Framsókn-
armanna, og bent á mikilvæg-
ustu þætti samgöngumála, mál-
efni sveitarfélaga og málefni
samvinnufélaganna. Loks er á
það minnt, hvilikur ójöfnuður
rikir I landinu hvað snertir
kostnað af upphitun ibúðarhúsa,
þar sem landsbyggðin býr að
mestu leyti við dýra oliukynd-
ingu.
t sjöunda lagi verða lögð fyrir
þingið drög að ályktun um
skattamál, þar sem gerð er
grein fyrir ýmsum þeim megin-
sjónarmiðum, sem fylgja ber
við endurskoðun skattakerfis-
ins. svo sem sérsköttun hjóna,
frádrætti fyrir þá sem eru að
stofna heimili og koma yfir sig
húsnæði, og skattgreiðslum
fyrirtækja, svo sem fyrningar-
reglum. Þar kemur einnig fram
að félagshyggja og félagslegt
öryggi og samneyzla gera ráð
fyrir miklum sköttum, og varað
er við tilraunum i þá átt að
draga úr þeirri samfélagslegu
þjónustu og tryggingakerfi, sem
byggt hefur verið upp i landinu.
Starf SUF framundan mun
mótast af þeim málefnalegu
ályktunum, sem Húsavikur-
þingið mun senda frá sér.
Föstudagur 6. júni 1975
Erfið kjör
láglaunastéttanna
Engum blandast hugur um að kjör lág-
launastéttanna eru nú mjög slæm. Gifurleg-
ar verðhækkanir, ásamt minnkandi atvinnu,
valda þar mestu. Á uppgangstimum spenna
menn bogann hátt. Almenningur léggur i
fjárfestingar, sem miðast við hæstu tekjur
og beztu aðstæður. Þegar harðnar i ári verða
erfiðleikar við að greiða af þvi, sem keypt
var. Ekki er svo, að sóað hafi verið almennt i
óþarfa, hitt er réttara, að almennur launþegi
gripur tækifærið á hagstæðum tima til þess
að reisa sér húsnæði og afla sér nauðsyn-
legustu heimilistækja.
Nú duga láglaunatekjur ekki einu sinni
fyrir nauðþurftum, hvað þá heldur- fyrir af-
borgunum af þeim kaupum, sem menn hafa
almennt ráðizt i. Kjör þessara stétta verður
að bæta án tafar, það er sjálfsögð og raunsæ
krafa. Hitt er svo annað mál að þær stéttir
sem hærri laun hafa, verða að jafna á sig
þeim taprekstri, sem nú er á islenzka
þjóðarbúinu. Gullgrafarasjónarmiðið, sem
alltof lengi hefur verið ráðandi i efnahagslifi
þessa lands ætti nú að hafa runnið sitt
siðasta skeið. Það hljóta allir að sjá, að ekki
er skynsemisglóra að eyða öllu sem aflast —
og meira til á uppgangstimum, en eiga svo
enga varasjóði, þegar eitthvað bjátar á.
Þessu verður ekki breytt nema með einarðri
forystu rikisstjórnar á hverjum tima. Nóg er
komið af hiki og hummi. Kjósendur vilja
menn, sem þora að stjórna, menn sem hafa
dug og áræði við einbeitta og djarfa stefnu.
Þetta leiðir hugann að skipan verkalýðs og
samningamála hérlendis, án þess að sagt sé
um fleiri aðfinnsluverða þætti. Hér geta ör-
smáir hagsmunahópar framkvæmt vinnu-
stöðvun hjá þúsundum vinnandi manna.
Ákvarðanir um verkfallsboðun eru teknar á
fámennum fundum verkalýðsfélaganna.
Meirihluti félagsmanna virðist i reynd ekki
beita lýðræðisréttindum sinum i þessum til-
vikum.
Verkföll eru og hljóta að vera neyðarúr-
ræði, og til þeirra ætti aldrei að gripa, nema
helmingur til tveir þriðju félagsbundinna
samþykki. Þessa reglu þarf að lögbinda,
með þvi eru ekki skert réttindi verkalýðs-
hreyfingarinnar. Samningsaðilar eiga ekki
að verða fleiri en algjörlega er nauðsynlegt
frá hendi verkalýðshreyfingarinnar, og helzt
ekki nema einn. Sjálfvirk verðbólguskrúfa,
sem visitalan er, hefur ekki tryggt kaup lág-
launastéttanna eins og til var ætlazt, heldur
iðulega bitnað harðast á þeim, sem hún átti
að vernda. Þessu verða stjórnmálamenn að
breyta.
Framsóknarflokkurinn er flokkur félags-
hyggju og samneyzlu. Hann mun þvi vernda
hlut þeirra verst settu, jafnframt sem
öruggri og ákveðinni efnahagsstefnu verður
framfylgt. Hikið og hummið dugar ekki
lengur.