Fréttablaðið - 15.09.2005, Side 88
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
SÚSÖNNU SVAVARSDÓTTUR
BAKÞANKAR
Sirkus
Gísla Mart
Mikil fyrirmunun er að horfa áhvunndagslega meðaljóna, sem
helst hafa birst manni í gervi búálfa í
einum og öðrum heimilistækjum,
hendast upp á bæjarburstina og
spangóla um að þeir vilji verða póli-
tískir leiðtogar. Bera sig aldurslega
saman við Davíð Oddsson og Bjarna
Benediktsson til þess að rökstyðja
hversu sjálfsagt það sé. Hefur alveg
farið framhjá gripnum að þetta er
spurning um ástand, ekki aldur. Hefði
kannski átt að bera sig saman við
þessa menn út frá hugtakinu bernsk-
ur til þess að hanga í raunveruleika-
skyninu.
Í ÞVÍ SAMHENGI er gott að skoða
hvað Gísli Marteinn og Davíð eiga
ekki sameiginlegt. Davíð er afburða-
greindur, með skopskyn sem gerir
honum kleift að sjá sama hlutinn frá
mörgum sjónarhornum. Það hefur
verið ljóst frá því að hann var með
Útvarp Matthildi forðum daga. Þótt
hægt sé að verða æði fúll yfir ýmsum
ákvörðunum hans í gegnum tíðina,
verður ekki framhjá þessari stað-
reynd litið.
DAVÍÐ LAUK háskólaprófi. Davíð
hefur rödd, raddbeitingu og fas sem
gerir það að verkum að borgarbúar
og þjóðin í framhaldi treysti honum
fyrir lífinu í landinu í áratugi. Davíð
grípur ekki fram í fyrir viðmælend-
um sínum í gjammandi falsettu. Dav-
íð flissar ekki. Davíð hefur aldrei
þurft að syngja langar þulur um eigið
ágæti. Hann hefur reyndar aldrei
þurft að minnast á að hann hafi einn
einasta kost til að bera til þess að
vera pólitískur leiðtogi, hefur aldrei
þurft að selja sig. Staðreyndir hafa
tilhneigingu til þess að blasa við.
TRÚÐSSTÍLL Gísla Mart er allsráð-
andi þegar hann lýsir í fjölmiðlum
frati á sjálfan sig í þeim störfum sem
hann hefur gegnt síðustu misserin,
þjóðinni til mismikillar gleði. Spurn-
ing hvers vegna hann er að troða sér
enn meira upp á borgarbúa ef hann
fer eins hroðalega undir skinnið á
sjálfum sér og hann vill vera láta.
Eða, er mögulegt að yfirlýsingarnar
hafi átt að vera birtingarmynd af því
hversu hógvær maður hann sé?
KANNSKI er hann þeirrar skoðunar
að lífið sé sirkus, Kardímommubær-
inn hafi verið fullorðinsleikrit og í
því samhengi fái hver þjóð þá stjórn-
málamenn sem hún á skilið. ■
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR