Tíminn - 08.01.1976, Page 8

8
TÍMINN
Fimmtudagur 8. janúar 1976.
Fimmtudagur 8. janúar 1976.
TÍMINN
9
Hlutur verðminni
fisktegunda mun
aukast í drs
aflanum 1976
Árið i fyrra var þriðja
bezta aflaár okkar, en
þó hefur afli á hverja út-
gerðareiningu minnkað.
Flotinn er nú um 100.000
brúttólestir, en heildar-
aflinn árið 1975 var um
980.000 lestir.
— Arið 1975 var þriðja bezta
aflaár okkar frá þvi skýrslugerð
hófst á siðast liðinni öld, sagöi
Már Elisson fiskimólastjóri, þeg-
ar Tlminn falaðist eftir spjalli við.
hann um afkomu sjávarútvegsins
á liðnu ári og horfurnar fram-
undan. — Bráðabirgðatölur liggja
fyrir um heildaraflann 1975, sem
var tæplega 980.000 lestir, en árið
áður 1974 var hann 944.000 lestir.
Tvivegis hefur heildarársaflinn
farið yfir milljón lestir, en það
varásildarárunum 1965, 1.200.000
lestir, og 1966, 1.240.000 lestir.
— Ef litið er á svokallaðan
þorskafla, eða botnlægar fiskteg-
undir var aflinn i fyrra svipaður
og árið áður, eða 422-423 þúsund
lestir. Þarna er spærlingur með-
talinn, en ef hann er skilinn frá,
var þorskaflinn heldur betri 1975
en 1974.
Aðalaukningin á árinu er allt
loðna. Segja má, að þar sé um að
ræða afla þriggja báta, sem
stunduðu veiðar á fjarlægum
miðum, — við Nýfundnaland og i
Barentshafi. Þetta voru Sigurður,
sem er raunar 1000 lesta togari,
Börkur og Guðmundur, sem eru
stórir bátar.
Loðnuaflinn varð 500 þúsund
lestir 1975, en var 462 þús. lestir
árið áður. Ég hugsa, að fleiri
muni sækja á þessi mið, þ.e.a.s.
svo lengi sem landhelgi þessara
þjóða verður ekki færð út, og það
seturstrik i reikninginn, og svo er
þetta auðvitað verðspursmál.
Ef við litum á skiptingu aflans
milli báta og togara, þá hefur afli
bátanna nú enn minnkað, en afli
togaranna aukizt.
Flotinn hefur stækkað og var
um 5000 brúttólestum meiri i árs-
lok en i ársbyrjun, eða um 100.000
lestir, en það hefur i för meö
sér, að þrátt fyrir að heildaraflinn
sé nú þetta mikill, hefur afli á
hverja útgerðareiningu minnkað,
sérstaklega af botnfisktegundum.
Þá er og nýjung að bátarnir
þrír, sem ég nefndi áðan, og
nokkrirfleiri, stunduðu veiðar við
Máritaniu i haust. Þeir fengu
10-11 þúsund lestir af fisktegund-
um, sem við þekkjum ekki, og
lönduðu i Norglobal. Ég hef ekki
gtöggar upplýsingar um þessa
ferö, en þar munu hafa orðið ein-
Már Elisson fiskimálastjórí
hver mistök. Ætlunin var vist að
bátarnir stunduðu makrilveiðar,
en þeir hafa sennilega ekki verið
nægilega vel útbúnir, þvi þeir
munu hafa veitt ódýrari tegundir.
en ekki veit ég á hvaða verði afl-
inn seldist.
— Það hafa orðið ýmsum sjó-
mönnum vonbrigði, að lán til tog-
arakaupa skyldu felld niður.
Vestmannaeyingar og fleiri vildu
bæta við sig togurum, og Húsvik-
ingar t.d. hafa fram að þessu ekki
kært sig um togara, en með
minnkandi afla bátaflotans hefur
það breytzt. Afli minni bátanna á
öllu vertiðarsvæðinu frá Vest-
mannaeyjum til Snæfellsness er
ekki orðinn nema helmingur
miðað við það, sem kallazt hefur
sæmilegt ár.
Mikill hluti bátanna hefur ekki
fiskað fyrir tryggingu. Þetta
Frh. á bls. 15
„Sjávarútvegurinn er eftir sem áður sú gullktsta, sem viö sækj-
um nær allan okkar gjaldeyri i.”
Halldór Pólsson, búnaðarmálastjóri:
LANDBÚNAÐURINN í VARNARSTÖÐU,
r
ÞRATT FYRIR AÐ ÞAR HAFI ORÐIÐ MEIRI
FRAMFARIR EN í FLESTUM ÖÐRUM
ATVINNUGREINUM
Árferði
1 ársbyrjun 1975 voru snjóalög
mikil á Norðaustur- og Austur-
landi, en snjólétt á láglendi i öðr-
um landshlutum. Janúar var
kaldur og hvassviðrasamur, hiti
var 3 gráður C undir meðallagi og
snjókoma óvenju mikil, sérstak-
lega norðanlands og austan, enda
voru snjóþyngsli i lok janúar með
fádæmum i þeim landshlutum og
einnig i Skaftafellssýslum.
Snemma i febrúar brá til hlýinda,
svo að meðalhiti þess mánaðar
varð um 3 gráður C yfir meðal-
tali. Snjóa leysti þá ört, en samt
tók aðeins lftið upp af hjarnbreið-
um á Norður- og Norðaustur-
landi. í marz og april var veðrátt-
an köld og umhleypingasöm, hiti
1-1,5 gráður C undir meðaltali, en
úrkoma þó minni en i meðalári.
Það voraði með mai, þó hlýnaði
ekki verulega fyrr en um miðjan
mánuðinn. Þá gerði óvenjulegan
hlýindakafla, einkum á Norðaust-
urlandi. Snjóa leysti þá ört og
nokkur sauðfjárgróður kom um
landallt, en óviða nægur fyrir tvi-
lembur fyrr en komið var fram i
júní, nema þar sem rúmt er i hög-
um eða jörð kom klakalaus undan
vetrarhjarninu eins og viða norð-
austanlands. Um mánaðamótin
maí-júni kólnaði og varð meðal-
hiti júni 2 gráður C undir meðal-
tali, enda spratt hægt i júni, svo
óviða var hægt að hefja slátt fyrr
en komið var nokkuð fram i júli.
Aðeins i mestu hlýviðrasveitum
landsins og á alvörðum túnblett-
um I ágætri rækt var hægt að
byrja slátt seint i júni.
Sumarmánuöirnir júli og ágúst
voru kaldir og sólarlitlir sunnan-
lands og vestan, og enda þótt úr-
felli væru ekki mjög stórfelld fyrr
en eftir 20. ágúst var heyskapar-
tið óvenju erfið i þessum lands-
Tegund
Köfnunarefni, hreint N
Fosfóráburður, P205
Kaliáburður, K20
Á árinu 1975 var notað aðeins
1,13% meira af köfnunarefni, en
3% minna af fosfóráburði og 6,9%
minna af kaliáburði en 1974. Er
iskyggilegt, hve áburðarnotkun
dregst saman hjá bændum, þrátt
fyrir nokkra aukningu ræktaðs
lands. Mun orsökin að þessu sinni
hafa verið hin mikla verðhækkun
áburðarins, en of mikið var úr
henni gert, þegar hliðsjón var
höfð af hinni miklu verðbólgu,
einkum eftir að rikisstjórnin tók
þá skynsamlegu ákvörðun að
greiða niður hluta af áburðar-
hækkuninni. Minnkun áburöar-
notkunar leiðir til aukinnar
kjarnfóðurgjafar, sem alla jafna
er bæði bændum og þjóðarheild-
inni óhagkvæmari. Heimaaflað
fóður bóndans er undirstaða
góðrar afkomu hans.
Áburðarverksmiðjan i Gufu-
nesi framleiddi 1975 37.480 smá-
lestir af áburði, þar af eingildan
N-áburð af mismunandi styrk-
leika (33% N, 26% N og 20% N)
7.580 smálestir, en 29.900 smálest-
ir blandaðan áburð. Aburðarsal-
an seldi 60.588 smálestir af áburði
á árinu 1975, sem er 1,5% meira
en 1974, þó sala hreinna áburðar-
efnaværi 1,7% minnisiðara árið.
hlutum. Aðeins örfáir þurrir dag-
ar komu i júli og ágúst og þá slikt
bar við, var sjaldan nema einn
dagur þurr i senn. öðru máli var
að gegna norðanlands og austan.
Þar var frábær heyskapartið.
Skiptin voru eins og oft i Húna-
vatnssýslum. 1 vestursýslunni og
þar fyrir vestan var heyskapartið
erfið, i Austur-Húnavatnssýslu
var hún i meðallagi og fór batn-
andi eftir þvi sem austar dró allt
til Austurlands. A Akureyri var
145 sólskinsklukkustundum fleira
i júli og ágúst en i meðalári, en i
Reykjavik var i ágúst 121 sól-
skinsklukkustund færra en i
meðalári.
September var einn kaldasti
september á þessari öld og hiti 3-4
gráður C undir meðaltali. Nokk-
urt sólfar var þó með kuldanum á
Suður- og Vesturlandi i septem-
ber, svo að lokum tókst bændum
að ná þar upp og i geymslu mestu
af heyfeng si'num, en mjög illa
þurrum, ýmist úrsérvöxnu grasi
eða langhröktu. Bezta heyið
fékkst af blettum, sem höfðu ver-
ið beittir fram eftir sumri, svo að
grasið var enn litt trénað, er það
var slegið i september. 1 október
var hagstætt veðurfar, hiti um 1
gráða C yfir meðaltali og úrkoma
litil, en i nóvember og desember
var hiti i meðallagi, en úrkoma
mikil og umhleypingasamt með
afbrigðum. I lok ársins er þó frost
ekki gengið djúpt I jörðu, en haf-
isinn kominn að landi, svo ekki er
útlitiö glæsilegt. 1 heild var árið
1975 kaldara en i meðallagi, sem
nemur 1/2-1 gráðu C og hefur ver-
ið landbúnaðinum óhagstætt á
Suður- og Vesturlandi, en hag-
stætt á Norður- og Austurlandi.
Áburðarnotkun
Heildarnotkun tilbúins áburðar
siöustu 4 ár hefur verið:
1975 1974 1973 1972
smál. smál. smál. smál.
13.589 13.437 13.628 12.982
7.261 7.489 7.587 7.103
5.008 5.379 5.450 5.452
Sýnir þetta vaxandi notkun veik-
ari áburðartegundanna.
Meðalverð á áburði var 76,5%i
hærra 1975 en áriðáður. Áburðar-
efnin eru frá 7-10% dýrari i
blönduðum en hreinum áburðar-
tegundum.
Uppskera og
jarðargróði
Enn hafa ekki borist skýrslur
um heyforða úr öllum hreppum
landsins, en samkvæmt úrtali úr
forðagæsluskýrslum, sem nær til
um 15% bænda landsins, var hey-
forði á haustnóttum 1975 um 2%
minni en 1974, mældur i rúm-
metrum. Þó mun heyskapur ekki
hafa orðið minni að rúmtaki 1975
en vorið 1974. Þrátt fyrir hina
slæmu heyskapartið 1975 á sunn-
an- og vestanverðu landinu, var
aðeins verkað um 46% meira vot-
hey en sumarið 1974, sem var við-
ast hvar hagstætt til þurrheys-
verkunar. Sýnir þetta, hve bænd-
um er nauðugt að gripa til vot-
heysgerðar, jafnvel þótt þeir eigi
turna eða aðrar heygeymslur,
sem auðvelt er að verka vothey i.
Rúmtak heymagnsins gefur
ekki rétta mynd af fóðurgildi
þess. Rannsóknarstofnun land-
búnaðarins og Rannsóknarstofa
Norðurlands hafa nú rannsakað
nokkur hundruð heysýni úr öllum
landshlutum. Þarf að meðaltali i
fóðureiningu af töðu með 85%
þurrefni eftir landshlutum og
sýslum sem hér segir:
AVesturlandi 2,7 kg
AVestfjörðum 2,3 kg
IHúnavatnssýslu 2,1 kg
ISkagafirði 2,0 kg
lEyjafirði 1,8 kg
í Þingeyjarsýslu 1,7 kg
ÁAusturlandi 1,9 kg
1 Austur-Skaftafellss. 2,0 kg
ÁSuðurlandi 2,5 kg
1 öllum landshlutum er að sjálf-
sögðu mikill munur á fóðurgildi
beztu og verstu sýnishornanna og
sem dæmi má nefna, að 10% af
lökustu sýnunum af Suður og
Vesturlandi sýndu, að 4,2 kg af
heyi þurfti i hverja fóðureiningu.
Þótt heymagn landsmanna muni
vera svipað eða aðeins litið minna
en 1974,þáerfóðurgildi þess gróft
reiknaðum 40milljón F.E. minna
nú. Jafngildir það um 40 þúsund
smálestum af kjarnfóðri að verð-
mæti um 1,5 milljarður króna.
Þrátt fyrir þetta stórfelda tjón hef
ég engan bónda hitt, sem ber sér
vegna þessa, heldur ætla þeir að
taka afleiðingum með sinni
venjulegu þrautseigju. Sumpart
verður það gert mað aukinni
kjarnfóðurgjöf, en einnig munu
hin lélegu hey draga mjög úr
framleiðslunni.
Grænfóðuruppskera varð við-
^st allgóð, en liklega hefur græn-
fóðri verið sáð i minna land hjá
bændum en árið áður, en skýrslur
um það liggja enn ekki fyrir.
Verulegur hluti af grænfóður-
ræktun landsmanna er hjá gras-
kögglaverksmiðjunum.
Kornræktvar aðeins stunduð á
tveim stöðum I Rangárvalla-
sýslu, á Þorvaldseyri og Sáms-
stöðum. Sáð var i 12 ha og reynd-
ist uppskeran á Þorvaldseyri 12
tunnur á ha en á Sámsstöðum 9
tunnur á ha eða 10,75 tn/ha að
meðaltali á báðum stöðum.
Hraðþurrkað gras.Framleiðsla
á grasmjölskögglum varð 5456
smálestir og á heykögglum 910
smálestir eða samtals 6366 smá-
lestir. Er það 16,7% aukning frá
árinu 1974, enda tók til starfa ný
heykögglaverksmiðja i Flatey i
Austur-Skaftafellssýslu og ný
heykökuverksmiðja undir Aust-
ur-Eyjafjöllum, er kallast Fjalla-
fóður.
Framleiöslan skiptist á verk-
smiðjurnar, sem hér segir:
Grasmjölskögglar:
Fóður og fræ,
Gunnarsholti 1436 smál.
Stórólfsvallabúið 1550 smál.
Brautarholtsbúið 730 smál.
Fóðuriðjan Ólafsdal 670 smál.
Flatey á Mýrum 1070 smál.
Samt. 5456 smál.
Heykökur:
Hiá Búnaðarsambandi
Suðurlands 300 smál.
Hjá bændum á
Svalbarðsströnd 210 smál.
Hjá Fjallafóðri,
A.-Eyjafjöllum 400 smál.
Samt. 910 smál.
kunna aö eiga enn i geymslum
sinum.
Grænmeti: Samkvæmt upplýs-
ingum hjá Sölufélagi garðyrkju-
manna var framleiðsla mikil-
vægustu tegunda grænmetis, sem
hér segir. Tölurnar eru að nokkru
leyti áætlaðar:
Tómatar
Gúrkur
Hvitkál
Gulrætur
Blómkál
1975
339 smál.
317 smál.
149 smál.
70 smál.
29 þús.stk
1974
300 smál.
270 smál.
190 smál.
85 smál.
71þús.stk.
Sölufélag garðyrkjumanna
seldi grænmeti fyrir um 150 mill-
jónir króna á árinu 1975 eða fyrir
54 milljónir króna hærri fjárhæð
en 1974.
Kartöfluuppskera 1975 er áætl-
uð 50 þúsund tunnur eða um 45%
af uppskeru 1974, enda reyndist
Halldór Pálsson búnaðarmála-
stjöri.
kartöfluuppskera nú mjög rýr
sunnanlands og vestan, sem mun
aðallega hafa orsakast af mikilli
vætutið, kulda i júni og júli og
sólarleysi, en norðanlands var
kartöfluuppskera sæmileg og
sumsstaðar góð.
Gulrófnauppskera var liklega I
laklegu meðallagi, en óvist er um
birgðir, sem framleiðendur
Búfjáreign og
búfjárframleiðsla.
í ársbyrjun 1975 var bústofn
landsmanna 66.530 nautgripir þar
af 37.087 mjólkurkýr, 863.638
sauðkindur, þar af 708.703 ær
44.300hross, 1.071 gýltur og geltir,
5888 grisir, 161.224 varphænur,
73.165 aðrir alifuglar, aðallega
holdakjúklingar og 10.050 minkar.
Enn liggja ekki fyrir tölur um bú-
stofn I árslok 1975, en samkvæmt
úrtaki framtala á forðagæzlu-
skýrslum, er nær til 22 hreppa úr
öllum landshlutum, hefur naut-
gripum fækkað um 5,3%, sauðfé
fjölgað um 0,9% og hrossum
fjölgað um 2,2%.
Samkvæmt upplýsingum frá
Framleiðsluráði landbúnaðarins
var innvegin mjólk til mjólkur-
samlaganna fyrstu 11 mánuði
ársins 1975 104.041 kg eða 3,8%
minna en 1974.
Slátrað var i sláturhúsum
959.941 kind haustið 1975, 871.059
dilkum og 88.882 kindum fullorðn-
um. Er þetta 52.428 kindum fleira
enslátraðvar 1974 eða 5,8%, og er
það meiri sauðfjárslátrun en
nokkru sinni fyrr. Meðalfall dilka
var nú 14,64 kg eða 9,43 kg þyngra
en 1974. Kindakjötsframleiðslan
varð nú 14.670 smálestir eða 1,169
smálestum meiri en 1974. Er það
8,66% aukning frá 1974, en þá var
kindakjötsframleiðslan 1,1%
minni en 1973. Verðgildi þessarar
aukningar er um 460. milljónir
króna.
Ekki liggur enn fyrir hjá FramJ
leiðsluráði, hve mörgum naut-
gripum og hrossum var slátrað á
árinu, en varla hefur færri stór-
gripum verið slátrað 1975 en árið
Meö ósvifnum, ósönnum og óvisindalegum áróðri gegn sauökindinni hefur skógræktar-
stjóra tekizt að telja tugþúsundum sanngjarnra borgara trú um að þessi lífgjafi þjóðarinnar sé
hálfgert óargadýr.
áður. Framleiðsla alifugla- og
svinakjöts fer vaxandi ár frá ári,
þótt sjaldan sé um stórfellda
aukningu að ræða.
Sú fækkun nautgripa, sem áður
er getið, mun einkum liggja i þvi,
að bændur hafi alið upp minna af
kálfum til kjötframleiðslu 1975 en
árin á undan vegna þess, hve
erfiðlega gekk með sölu naut-
gripakjöts á erlendum markaði á
árinu 1975.
Framleiðsla minkaskinna fer
vaxandi bæði að tölu og gæðum,
eftir þvi sem islenzkir minkahirð-
ar læra betur að nota sér leiðbein-
ingaþjónustu Búnaðarfélags Is-
lands til að læra að hirða þessi
dýr vel og rækta þau til hámarks-
afurða. Sjö minkabú störfuðu á
árinu og voru rúmlega 30 þúsund
minkaskinn verkuð eða 5-6 þús-
und skinnum fleiri en 1974. Út-
flutningsverðmæti minkaskinna
hefur stóraukist á árinu vegna
aukinna gæða og aukins fjölda. Á
árinu 1974 voru flutt út minka-
skinn fyrir 40,3 milljón krónur,
1975fyrir 65 milljónir og heildar-
verðmæti skinnaframleiðslunnar
1975 er áætlað 90-100 milljónir
króna. Enn berjast þó minkabúin
i bökkum fjárhagslega, en von-
andi tekst að gera þetta að arð-
vænlegri atvinnugrein, með
endurskipulagningu á vinnu-
brögðum og fóðrun.
Fjárfesting og
framkvæmdir
Ekki liggja enn fyrir skýrslur
um jarðræktarframkvæmdir á
árinu 1975, en likur eru til þess, að
þær hafi ekki verið meiri en árið
áður. Aftur á móti voru vatns-
veituframkvæmdir i ibúðarhús og
peningshús bænda meiri 1975 en á
nokkru einu ári áður. Munu nýjar
vatnsleiðslur hafa verið lagðar á
um 260-280 sveitaheimili og hafa
kostað yfir 200 milljónir króna.
Lánastarfsemi Stofnlánadeild-
ar Búnaðarbanka íslands gefa
gott yfirlit um byggingafram-
kvæmdir i sveitum, vélvæðingu
og eigendaskipti á jörðum.
Á árinu 1975 voru veitt 1612
A-lán úr Stofnlánadeild, að fjár-
hæð kr. 1.208.000.000, þar af til
vinnslustöðva 24 lán, að fjárhæð
kr. 158.000.000, til ræktunarsam-
handa til þungavinnuvélakaupa
23lán að fjárhæð kr. 28.400.000, til
dráttarvélakaupa 354 lán, að fjár-
hæðkr. 126.000.000, til lax- og sil-
ungsræktar 11 lán, að fjárhæð kr.
26.000.000 og til útihúsabygginga,
ræktunar og bústofnsauka 1200
lán, að fjárhæð kr. 869.600.000. 1
krónutölu hafa A-lán hækkað um
kr. 296.000.000 eða 32% frá árinu
1974.
B-lán til ibúðarhúsabygginga i
sveitum voru 246, að fjárhæð kr.
169.000.000. Er það 15 lánum fleira
en 1974, en lánsfjárhæðin hækkaði
um 33.000.000 eða 24%.
Or Veðdeild Búnaðarbankans
var veitt 91 lán til jarðakaupa
fjárhæð 52.600.000, sem er 29 lán-
um færra, en að fjárhæð 3.042.000
meira en 1974.
Auk þess hefur nú bættst við ný
lánastofnun, sem veitir vissum
aðilum tengdum iandbúnaði
nokkra lánafyrirgreiðslu, þótt sú
fyrirgreiðsla nái ekki til venju-
legra bænda, sem búa við venju-
legar aðstæður. Þessi stofnun er
Byggðasjóður. Hann hefur veitt
lán eða fyrirheit um lán að f jár-
Frh. á bls. 13
Getum ekki
sætt okkur við
að íslenzkum
iðnaði séu búin
verri starfs-
skilyrði en
erlendum
i
verksmiðjum
hér á landi
Þess sjást engin merki
viö áramót, að ætlunin sé
að efla islenzkan vöru-
framleiðsiuiðnað, sem þó
hlýtur að verða sá burðar-
ás, sem velmegun þjóðar-
innarhvílirá í framtíðinni.
Þessa skoðun sina lætur Davið
Scheving Thorsteinsson m.a. i
ljós i áramótaviðtali við Timann,
en honum fórust orð á þessa leið:
— Á siðasta ári jókst veltan i
vöruframleiðsluiðnaðinum ákaf-
lega mikið eftir þeim tölum og
spám sem liggja fyrir, en þvi
miður minnkaði hin raunverulega
framleiðsla dálitið, og afkoman
virðist hafa verið um 50% lakari
heldur en árið 1973, sem er sið-
asta ár sem við höfum raunveru-
legar tölur yfir, þ.e.a.s. hreinn
hagnaður áður en skattar eru
lagðir á. Þetta er i stuttu máli
yfirlit um, hvernig afkoman var,
en rétt er að bæta þvi við, að af-
koman var mun betri hjá svoköll-
uðum útflutningsiðnaði heldur en
var áður. Seinni hluta ársins
hefur aðalvandamálið verið að
útvega nóg af vörum til útflutn-
ings, sérstaklega ullar- og
skinnavörum. Eftirspurnin hefur
verið miklu meiri heldur en fyrir-
tækin hafa getað annað.
Ástæðan fyrir þvi, hve afkoman
er léleg i iðnaðinum, er fyrst og
fremst hvernig búið er að honum.
Við getum ekki sætt okkur við
annað en að tslendingar hafi
sömu starfsskilyrði á Islandi og
útlendingar hafa. Þegar útlend-
ingar setja upp fyrirtæki á Is-
landi, þarf alltaf að setja sérstaka
lagabálka til að firra þá þeim
gjöldum og skilyrðum, sem við
megum búa við sem þegnar
landsins. Ef útlendingar ættu að
búa við sömu skilyrði og við, þá
„Gjaldeyrissparnaöur á hvern starfsniann I vöruframleiðslu-
iðnaðinum 1975 var 2,5 milljónir króna.”
Davið Scheving Thorsteinsson,
formaður Félags fslenzkra
iðnrekenda.
myndu þeir aldrei setja upp fyrir-
tæki á Islandi, það liggur alveg
ljóst fyrir. Og það er náttúrlega
dálitið hart, þegar við höfum búið
hér á fslandi i 1100 ár, að við
skulum ennþá láta útlendinga
njóta forréttinda á þessu landi,
mér finnst það ekki vansalaust.
Þetta er útlendingadekur i sinni
grimmilegustu mynd.
Við vöruframleiðsluiðnaöinn
starfa núna um 12.000 manns, og
veltan á siðastliðnu ári var sam-
tals um 40.000 milljónir. Ég vil
geta þess, að við fiskveið-
ar og fiskiðnað starfa u.þ.b.
11.000 manns, og veltan þar er
um 36.000 milljónir. Veltan i
vöruframleiðsluiðnaðinum er
heldur meiri en öll veltan i fisk-
iðnaði og fiskveiðum samanlagt.
Annar þessara undirstöðuat-
vinnuvega þjóðarinnar aflar
Frh. á bls. 15
/