Tíminn - 10.01.1976, Síða 6

6
TÍMINN
Laugardagur 10. janúar 1976.
A siðustu dögum liðins árs voru
atburðir hér i Árbæjarhverfi i
sviðsljósinu og það svo að tvö af
dagblöðum borgarinnarhafa gert
þá að forsiðufrétt, og tilefnið var
samkeppni um flugeldamarkað á
milli Iþróttafélagsins Fylkis og
Hjálparsveitar skáta.
Þessar forsiðufréttir Dagblaðs-
ins og Visis eru þó ekki tilefni
þess, að ég taldi mig tilneyddan
að auka við þessi blaðaskrif,
heldur frétt sem birtist i Timan-
um um sama efni 30. des . s.l.
t þeirri frétt er talað við báða
málsaðila, þar sem þeir gera
grein fyrir sinum sjónarmiðum.
Talsmaður Hjálparsveitarinnar
er Arnfinnur Jónsson og er þetta
meðal annars orðrétt eftir honum
haft: „Okkur finnst, að Fylkis-
menn hafi tekið þessu leiðinlega,
þeir útbjuggu og dreifðu bréfi
með óhróörium Hjálparsveitina”
(tilvitnun lokið).
Þetta þykja mér vera stór orð
og ómakleg, og til að afsanna
þessa fullyrðingu Arnfinns, óska
ég eftir, að Timinn birti ljósrit af
dreifibréfi og tel þó jafnframt
rétt, að gera grein fyrir aðdrag-
anda þessa máls, og þeim
umræðum er fram hafa farið i
þessari deilu og ég hef verið aðili
að.
Á undanförnum árum hafa
knattspyrnU'. og handknattleiks-
deild Fylkis staöið fyrir flugelda-
sölu i Arbæjarhverfi til eflingar
starfsemi sinni og hefur það
reynzt þeim nokkur lyftistöng.
I nóvembermánuöi 1974 barst
okkur bréf frá Hjálparsveit
skáta, þar sem þess var farið á
leit, að við seldum ekki flugelda
um næstu áramót og voru þessi
tilmæli studd með siðferðilegum
forréttindarökum sveitarinnar til
sölu á flugeldum, svo sem fram
kemur i öllum þeirra viðtölum
um þessi mál, og I bréfinu var
sérstaklega kvartað undan sam-
keppni við iþróttafélög.
Þessu bréfi svöruðum við og
töldum okkur ekki hafa staðið i
neinni samkeppni við skáta um
sölu á flugeldum, þar sem okkar
markmarkaður væri eingöngu i
Arbæjarhverfi. Enga heimsókn
fengu Arbæingar frá Hjálþarsveit
skáta fyrir þau áramót. Núna
fyrir jólin fórum við að leita eftir
húsnæði fyrir þá starfsemi, sem
við erum vanir að nota sem
fjarf járöflun og tengd er jólum og
áramótum, en þá kemur I ljós, að
Hjálparsveit skáta er búin að
taka á leigu húsnæði, sem borgin
á hér i hverfinu og við höfðum
haft augastað á.
Ég hafði þá simasamband við
Gisla Teitsson, sem mér var sagt
að hefði leigt húsið, en hann taldi
sig ekki geta breytt þessari
ákvörðun, en bauðst til að hafa
milligöngu um að við gætum
fengið húsnæðið dagana fram til
jóla fyrir jólatrés- og leikfanga-
sölu. A þvi þurftum við ekki að
halda, þar sem við fengum annað
húsnæði, og slikt hefði ekki leyst
nema hálfan okkar vanda.
Siðan ræddi ég við Thor B.
Eggertsson form. Rvk.-sveitar-
innar — fyrst i sima, en siðan á
heimili hans. Voru þær viðræður
mjög vinsamlegar og gáfu fyrir-
heit um að ná mætti samkomu-
lagi til að forðast það, að tveir að-
ilar færu i samkeppni um þennan
litla markað. Að skilnaði var
ákveðið, að Thor hefði samband
við mig aftur, þegar hann væri
búinn að tala við félaga sina.
Thor hringdi þó ekki til min,
heldur Tryggvi Páll Friðriksson,
og bauð hann okkur Fylkismönn-
um i kaffi á Esjubergi. Þann fund
sátu ásamt mér formenn deild-
anna, þeir Baldur Kristinsson og
Steinn Halldórsson, en fulltrúar
skáta auk Tryggva, voru Thor og
Arnfinnur Jónsson. Og nú var það
Tryggvi, sem haföi orð fyrir þeim
félögum, og var greinilegt, að
hann taldi sig geta ráðið fyrir
báða, og andinn iviðræðunum var
allt annar en ég haföi búizt við i
framhaldi af samtali okkar
Thors.
Ég setti ekki á mig frá orði til
orðs,hvaBTryggvi sagði, en hann
kvartaöi sáran undan ágengni
iþróttafélaga, og likti þeim við
hrægamma, er alls staöar væru
komnir með klærnar, þar sem
einhver peningavon væri.
Varðandi Hjálparsveitina þá
taldi hann, aö við ættum að taka
okkur hana til fyrirmyndar, og
afla fjár meö einum þætti i stað
þess að vera allt árið aö vasast i
þessu og troöa hver á öðrum.
Hann benti á félög, sem seldu
Hjdlmar Jónsson:
UM FLUGELDASÖLU
í ÁRBÆJARHVERFI
ljósaperur, viö gætum haft það
sem fjáröflun aö selja jólatré
o.s.frv.
Okkur varð fremur svarafátt
viö þessari röksemdafærslu, en
reyndum að skýra okkar sjónar-
mið varðandi það mál er þessi
fundur var boðaður til, og vörpuð-
um fram þeirri spurningu, er
fram kemur I dreifibréfinu, hvort
þeir teldu frá fjárhagslegu
sjónarmiði, taka þvi að keppa við
okkur um sölu i Árbæjarhverfi, og
þá ekki sizt með tilliti til þess, að
þar sem við störfuðum i hverfinu,
þá mætti ætla að við værum þar
sterkari aðilinn.
Þessu svaraði Tryggvi með þvi,
að benda okkur á, að við þessu
væri til einfalt svar, og svarið var
að setja upp markað i Árbæjar-
hverfi, þar sem seldir voru flug-
eldar á niðursettu verði, og jafn-
framt fylgdi sú skýring, að
umsetning sveitarinnar væri það
mikil,aö ágóði af sölu i Arbæjar-
hverfi skipti ekki máli.
Þegar viðræðurnar voru
komnar inn á þessar brautir, þá
sýndist okkur að tilgangslitið
væri að halda þeim áfram, en
þökkuðum fyrir veittar góðgjörð-
ir, og sýndum á okkur fararsnið.
Og þar með lauk þessum fundi, og
eins og augljóst er, þá er það
þessi fundur, sem er tilefni að
dreifibréfinu, þvi að það var alls
ekki ætlun okkar að gefast upp
fyrir þessum hótunum Tryggva.
Þau fundahöld og stapp, sem á
eftir fór koma þessu máli ekki
viö, þvi að til þess var stofnað af
3ja aðila og án árangurs.
Og þá er loks komið að
spurningunni til Arnfinns. Hvað
er það i þessu bréfi er hann kallar
óhróður um Hjálparsveit skáta?
Jsg minnist þess ekki, að Arnfinn-
Ur hafi tjáð sig um þessi mál á
Esjubergs-fundinum, en sé það
ætlun hans að halda þvi fram, að
þessi hótun hafi ekki komiö þar
fram þá hlýtur heyrn hans og
eftirtekt, að vera mjög ábóta-
vant, enda væri slikt tilgangs-
laust eftir að alþjóð hefur hlustaö
á margendurtekna útvarpsaug-
lýsingu, þar sem rik áherzla er
lögð á, að I Arbæjarhverfi ásamt
Breiðholti séu markaðir, þar sem
allar þessar vörur séu seldar á
„mun lægra” verði en annars
staðar.
Orðið óhróður er I minum huga
stórt orð, og sá sem beitir þvi án
rökstuðnings hefur gerzt sekur
um vissa tegund af óhróðri.
Þá er haft eftir Arnfinni, að við
köllum sveitina óviðkomandi að-
ila.l bréfinu er nú reyndar talað
um utanaðkomandi aðila. Skátar
j virðast ekki hafa haft áhuga á að
vera með starfsemi I Arbæjar-
hverfi við þær aðstæður sem þar
í eru, og við hljótum að lita á
Hjálparsveitina sem grein af
sama meiði, og við hikum ekki við
að kalla það félag utanaðkom-
andi, er birtist i hverfinu einu
sinni á ári, — og þá i þeim tilgangi
að afla peninga, sem óhjákvæmi-
lega verða teknir frá þeim aðilum
: er við erfiðar aðstæður reyna að
halda uppi þjónustu við ibúa
hverfisins.
Ég get ekki fallizt á þau rök, að
einn aðili geti kallað það siðferði-
legan rétt sinn, aö selja eina teg-"
und af varningi. Mætti þá spyrja
hverjir voru það, sem áttu þenn-
an siðferðilega rétt á undan
Hjálparsveitinpi, og með hvaða
hætti öðlaðist sveitin hann.
Hætt er við, að ef slikar sið-
gæðisreglur væru almennt viður-
kenndar aö þá yrði orðið þröngt
athafnasvið til fjáröflunar fyrir
nýstofnuð félög.
Ekki skal dregið i efa, aðstarf
skátasveitarinnar er mikilvægt
fyrir land og þjóð, en þannig er
einnig um flest annað sjálfboða-
starf.
Verði meðlimum sveitarinnar
um megn, að afla þess fjár, sem
til þarf til að hún geti þjónað hlut-
verki sinu, þá hlýtur að koma til
kasta þess opinbera, þeim megin
liggur siðferðisrétturinn, en ekki
til forréttinda til fjáröflunar á
frjálsum markaði.
Málssvarar sveitarinnar leggja
rika áherzlu á, að flugeldasala sé
eina fjáröflunarleiðin, er þeir hafi
og jafnframt, að það sé af tillits-
semi við önnur félög, að þeir hafi
ekki farið inn á aðrar brautir, og
telja að slikt hið sama ættu önnur
félög að gera. Þó kom greinilega
fram i samræðum okkar, að
tillitssemin ein réð ekki ferðinni,
heldur fremur hitt, að hér var
hægtað fá mikinn hagnað með lit-
illi fyrirhöfn. En það situr sizt á
þeim, er byrja á þvi að skammta
sér sjálfum gómsætasta bitann af
kökunni, að setja öðrum siðaregl-
ur um hvernig skipta skuli af-
ganginum.
I Árbæjarhverfi og Breiðholti
eru starfandi ung Iþróttafélög,
þar sem stærsti hluti félaganna
eru börn og unglingar og félögin
berjast i bökkum með að afla fjár
til að geta veitt þessum ung-
mennum þá þjónustu sem nauð-
synleg er.
Getur það verið tilviljun, að i
þessum tveim borgarhverfum
auglýsir Hjálparsveitin sinar
vörur á mun lægra verði en ann-
ars staðar i samkeppni við þessi
ungu félög.
Mér sýnist að þarna komi fram
augljós tilhneiging til að ráðast á
garðinn þar sem hann er lægstur,
með þvi að brjóta leikreglur á
þeim, sem minnst mega sin.
vegum
150 hópferðir á
r
Utsýnar á órinu
SJ-Reykjavík — Sólarleysið i
sumar hefur þau áhrif að fólk
sækist meira eftir vetrarferðum
til Suðurlanda, en áður hefur ver-
ið, sagði Ingólfur Guðbrandsson
forstjóri ferðaskrifstofunnar Út-
sýnar á fundi með fréttamönnum
nýlega, en aðsókn var einnig
meiri en ella að sólarferðum sl.
sumar af sömu orsökum. A sið-
asta_ári ferðuðust 12.-13.000 far-
þegar á vegum útsýnar til ann-
arra landa, þar af helmingurinn i
hópferðum, eru þetta um tvö þús-
und fleiri en árið 1974.
Ákveðnar eru um 150 hópferðir
á vegum Útsýnar á þessu ári, og
greinir frá þeim i litprentuðu
dagatali, sem ferðaskrifstofan
hefur gefið út, en það er undan-
fari áætlunar. Meiri hluti ferð-
anna eru annars vegar til Bret-
lands og Norðurlanda, og hins
vegar til sólarlanda og verða þær
ferðir mun fjölmennari. 14. april
er fyrsta ferðin til sólarstrandar-
innar á Spáni, en um hásumar-
timann i ágúst er farið vikulega
héðan til þriggja vinsælla sumar
leyfisstaða Lignano á Italiu,
Sólarstrandar (Costa del Sol) og
Costa Brava.
Af nýjungum I starfseminni má
nefna listkynningarferð til borga
á ítaliu I byrjun mai undir leið-
sögn listfróðra manna.
Dagatali útsýnar hefur verið
dreift til viðskiptavina félagsins.
1 þvi eru litmyndir frá vinsælum
sumarleyfisstöðum Islendinga,
sem forstjórinn Ingólfur Guð-
brandsson hefur tekið. Gerð
dagatalsins að öðru leyti önnuð-
ustPrentmynds.f., Korpush.f. og
Prentsmiðjan Oddi. Dagatalið
fæst afhent i afgreiðslu Útsýnar,
Austurstræti 17 meðan upplag
endist.