Tíminn - 21.05.1976, Qupperneq 3

Föstudagur 21. mal 1976
TÍMINN
3
Kristinn Finnbogason, framkvæmdastjóri Tímans:
HEILDARSKULD DAGBLAÐSINS VIÐ
BLAÐAPRENT NEMUR 6.638.000 kr.
Aukinn launakostnaður vegna prentunar Dagblaðsins septem- ber ’75 — janúar 1976. Aukavinna með orlofi:
Vélritun (Innskr.borð) kr. 2.752.000,-
Umbrot kr. 6.449.240.-
Tölva kr. 761.800.-
Prentun kr. 392.040,-
Mynda- og plötugerð kr. 262.350.-
Allskr. 10.617.430.-
+ 12% launatengdur kostnaður kr. 1.274.088,-
Uppbót vegna Dagblaðsins Launaskattur 3,5% af aukavinnu + uppbót kr. 4.212.978.-
(10.617.430 + 4.212.978.-) (14.830.408.-) kr. 519.064,- 16.623.560.-
+ launatengdur kostnaður v. aukavinnu er samkv. upplýsingum frá Fél. isl. prentiðnaðarins u.þ.b. 25%.
Þar af er orlof 9.33% og launaskattur 3.5% = 25% - 12.83% * 12%. 12.83%
FJ—Rvik. — í Dagblaðinu I gær
er þvi haldið fram, að stofnaðilar
Blaðaprents hf. (Timinn, Visir,
Þjóðviljinn og Alþýðublaðið) hafi
ákveðið að vinna upp hluta af tapi
sinu með þvi gera Dagblaðinu
hærri reikninga fyrir prentun
þess I Blaðaprenti en eðlilegt sé.
Af þessu tilefni sneri Timinn sér
til Kristins Finnbogasonar, fram-
kvæmdastjóra, og innti hann eftir
staðreyndum i þessu máli.
— Ég vil taka það fram i upp-
hafi, sagði Kristinn, að það var
ekki meining min að ræða við-
skipti Blaðaprents og Dagblaðs-
ins opinberlega. Vegna þessara
skrifa Dagblaösins tel ég þó rétt
að ýms atriði komi fram opinber-
lega, en ég harma það að til þess
þurfi að koma, þar sem ég tel, að
þessi mál eigi að ræða innbyrðis
milli aðila, en ekki vera með
sleggjudóma og æsingaskrif I
fjölmiðlum, eins og forráðamenn
Dagblaðsins gerðu I gær.
Þegar beiðni barst um prentun
Dagblaðsins á sinum tima, var
það skýrt tekið fram, að sá aðil-
inn — Visir eða Dagblaðið — sem
gerðardómur úrskurðaði að
skyldi ekki njóta viðskiptakjara
stofnaðila Balaðprents, skyldi
greiða fyrir prentunina það gjald,
sem aðrir viðskiptaaðilar Blaða-
prents greiöa. Gerðardómurinn
úrskurðaði að Visir skyldi áfram
njóta kjara sem stofnaðili en af
þeim úrskurði leiddi, að Dagblað-
ið var aðeins viðskiptaaðili við
Blaðaprent og varð þvi að greiða
fyrir prentun samkvæmt þvi.
Þá var þvi og lýst yfir, þegar
samþykkt var að prenta Dagblað-
ið i Blaðaprenti að það gæti að-
eins orðið um skamman tima, þar
sem prentun fimmta dagblaðsins
kallaði á mjög aukna aukavinnu i
prentsmiðjunni, sem hefði I för
með sér óþægindi og aukakostnað
fyrir þau dagblöð, sem fyrir voru
i Blaðaprenti.
Meðan beðið var eftir úrskurði
gerðardómsins og ekki var séð,
hvort Visir eða Dagblaðið yrði að-
njótandi viðskiptakjara stofnað-
ila, greiddi Dagblaðið fyrir prent-
un svipaða upphæð og þau blöð,
sem fyrir voru i Blaðaprenti. En
jafnframt var þvi lýst yfir aö
Dagblaðið yrði að greiða hærri
upphæð, ef úrskurður gerðar-
dómsins félli gegn þvi. A þetta
féllst Sveinn R. Eyjólfsson fram-
kvæmdastjóri Dagblaðsins, og er
til um það bókun I fundargerðar-
bók Blaðaprents.
Úrskurður gerðardómsins var
svo birtur 25. nóvember 1975 og
var á þá leið, sem ég hef skýrt frá
hér að framan. 1 byrjun desem-
ber skýrði fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri Blaðaprents, Ölaf-
ur Eyjólfsson, frá þvi að allt útlit
væri fyrir, að prentun Dagblaðs-
ins skilaði verulegum hagnaði
fyrir Blaðaprent, en það drógu þó
ýmsir stjórnarmeðlimir i efa. Þá
var ákveðið að biða með endan-
lega ákvörðun um greiðslur fyrir
prentun Dagblaðsins, þar til I sið-
ari hluta janúarmánaöar 1976,
þegar fyrir lægi bráöabirgðaupp-
gjör Blaðaprents. Jafnframt var
ákveðið, að Dagblaðiö greiddi tií
bráðabirgða 50% ofan á taxta
stofnaðilanna.
Bráðabirgðareikningar Blaða-
prents voru ekki tilbúnir, þrátt
fyrir marggefin loforð fram-
kvæmdastjórans, fyrr en um
miðjan marzmánuð. Um svipað
leyti lá fyrir skýrsla frá verk-
stjórum Blaðaprents um aukinn
launakostnað vegna prentunar
Dagbiaðsins.
Samkvæmt þessari skýrslu
verkstjóranna nam beinn útlagö-
ur kostnaður fyrir aukavinnu og
yfirborganir vegna prentunar
Dagblaðsins 16 milljónum 623
þúsund og 560 krónum.
(Sjá yfirlitið, sem birtist hér
með)
— Ofan á þetta bætist siöan
allt hráefni og fleira. Heildar-
prentunarkostnaður Dagblaðsins
er samkvæmt þeim reikningum,
sem meirihluti stjórnar Blaöa-
prents hefur nú ákveðið, krónur
21 milljón 84 þúsund 930 krónur til
áramóta, en frá áramótum 5
milljónir 843 þúsund 920 krónur.
Sá taxti, sem lagður er til grund-
vallar þessum tölum, mun vera
um 30% lægri, en taxti félags
prentiðnaðarins, sem samþykkt-
ur er af verðlagsstjóra.
Um áramót hafði Dagblaðið
greitt Blaðaprenti 16 milljómr
551 þúsund og 148 krónur. Nam
þvi skuld blaðsins um áramót 4
milljónum 533 þúsund 782 krón-
um, en heildarskuld Dagblaðsins
við Blaðaprent nú er 6 milljónir
638 þúsund krónur. Auk þessarar
skuldar Dagblaðsins skuldar
hlutafélagiö Hilmir, sem tengt er
Sveini Eyjólfssyni, allverulega
upphæð til Blaðaprents.
Skuldir þessar, sem Blaðaprent
á útistandandi, eru það miklar, að
svo til allt rekstrarfé Blaðaprents
er bundið i þeim. Þýðir það að
sjálfsögðu erfiöleika fyrir rekstur
prentsmiðjunnar. Þá má geta
þess, að meðan Dagblaðið var
prentað i Blaðaprenti tóku þau
blöð, sem I prentun voru, þar á
Jónas Kristjánsson rit-
stjóri, og Sveinn R.
Eyjólfsson, framkvæmda-
stjóri, virða fyrir sér fyrsta
eintak Dagblaðsins, sem
prentað var i Blaðaprenti á
pappir, sem Timinn lánaði
Dagblaðinu. Timamynd:
G.E.
Skýrsla verkstjóra
Blaðaprents um beinan út-
lagðan kostnað Blaða-
prents fyrir aukavinnu og
yfirborganir vegna
prentunar Dagblaðsins.
meðal Timinn á sig verulegar
aukagreiðslur vegna aukinnar
yfirvinnu starfsmanna blaðsins
vegna seinkunar á allri vinnu við
prentun blaðsins.
Þetta eru þær uppiýsingar sem
ég vil að svo stöddu að komi opin-
berlega fram. Ég er þess fullviss,
að þegar upp er staðið, verði þrátt
fyrir þessar greiðslur Dagblaðs-
ins ekkert eftir i sjóðum Blaða-
prents nema tap af viöskiptum
Dagblaðsins við Blaðaprent.
Um samskipti Timans og Dag-
blaðsins er rétt að geta þess, að
Timinn lánaði Dagblaðinu þann
pappir, sem það hóf göngu sina á,
og er óvist að Dagblaðið hefði get-
að komið út án þeirrar fyrir-
greiðslu Timans, sagði Kristinn
Finnbogason að lokum.
Brezku veiðiþjóf
arnir kvarta sdran
undan tregum afla
Gsal—Reykjavik. — Brezku
togararnir, sem stundað hafa
veiðar á Vopnafjarðargrunni sið-
ustu sólarhringa kvarta sáran
undan tregum afla og voru flestir
i gærdag á leið suður með Aust-
fjörðum, sennilega að Hvalbaks-
svæðinu, þar sem flestir togar-
anna halda sig. Varðskipið Ægir
komst I tæri við togara I fyrrinótt,
en þeir hifðu allir inn veiðarfæri
sin. Freigátan Salisbury reyndi
að sigla á Ægi þá um nóttina, en
mistókst.
Samkvæmt upplýsingum tals-
manna Landhelgisgæzlunnar i
gær voru 30 brezkir togarar á
Austfjarðamiðum i gærdag og 13
aðstoðarskip, þar af 6 freigátur.
Engin viðbrögð hafa heyrzt hjá
togaramönnum við neitun brezku
rikisstjórnarinnar við kröfu
þeirra um skaðabætur.
Verkfræðingar
borgarinnar
í verkfall á
mánudag
gébé—Rvik. — Stéttar-
félag verkfræðinga hjá
Reykjavikurborg hefur boð-
að verkfall frá og með
hádegi n.k. mánudags til
miðvikudagskvölds. Verk-
fallið er boðað til að leggja
áherzlu á og undirstrika
launakröfur þeirra, en
samningar féllu úr gildi um
siðustu áramót. Fljótlega
eftir áramót hófust
samningafundir, en siðar
visuðu verkfræðingar máii
sinu til sáttasemjara rikis-
ins. Þar itrekuðu fulltrúar
borgarinnar fyrra tilboð sitt
til verkfræðinga, sem þeir
aftur á móti vilja ekki sætta
sig við og boðuðu til áður-
nefnds verkfalls. Agreining-
urinn stendur um launatölur.
Sjóour til styrktar
Landhelgisgæzlunni
var stofnaður í gær
FB—Reykjavik. Stofnaður hefur
verið sjóður til styrktar Land-
helgisgæzlunni, og ber hann nafn-
ið Hliöskjálf. Stofnendur sjóðsins
eru Helga Larsen á Engi og
barnabarn hennar Helga Berg-
mann, en hún er dóttir Sigurðar
Bergmann, sem Guðmundur
Kjærnested hefur kallað „járn-
karlinn”. Sigurður var einn
þeirra þriggja, sem var á kafi I
sjó þó nokkra stund, er siglt var á
Tý nú siðast, og við sjálft lá að
skipinu væri sökkt á miðunum
fyrir austan land.
Stofnfé sjóðsins er 36 þúsund
krónur. Tekjur hans verða frjáls
framlög og fjáröflunarleiðir, sem
sjóðsstjórn hefur samstarf um
hverju sinni með hjálp lands-
manna.
1 skipulagsskrá sjóðsins segir,
að markmið hans séu I fyrsta lagi
að stuðla að aukinni menntun
allra landhelgisgæzlumanna i
landhelgis- og björgunarstörfum
og i öðru lagi að stuðla að bættri
aðstöðu og tækjum fyrir Land-
helgisgæzluna. Er þetta gert
samkvæmt nánari ákvörðun
sjóðsstjórnar. Heimilt er i þessu
skyni, að ráðstafa tekjum sjóðs-
ins eins og þær eru á hverjum
tima.
Stjórn sjóðsins er skipuð fimm
mönnum, og i fyrstu stjórn eru
Selma Júliusdóttir formaður,
Öskar Indriðason varaformaður,
Sveinbjörg Guðmarsdóttir ritari,
Guðmunda Helgadóttir gjaldkeri
og Bára Þórðardóttir meðstjórn-
andi.
Verði sjóðurinn leystur upp"
skal fjármunum hans varið til
sjómannaheimilis i Reykjavik,
samkvæmt ákvörðun sjóðs-
stjórnar. Stjórnarmenn taka við
framlögum og einnig er þeim
veitt móttaka i Sparisjóði vél-
stjóra, þar sem fé sjóðsins er
varðveitt.