Tíminn - 21.05.1976, Qupperneq 20

20
TÍMINN
Föstudagur 21. mal 1976
Aðalfundur
Reykjavikurdeildar Norræna félagsins
verður haldinn mánudaginn 24. mai kl.
20,30 i Norræna húsinu
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundarstörf.
önnur mál.
Stjórnin
Skráning
i öldungadeild Menntaskólans við Hamra-
hlið fyrir haustönn 1976, fer fram 24. 25. og
26. mai
(Ath. Ekki eins og birtist vegna misritun-
ar i auglýsingu um sama efni i blaðinu i
gær.)
Skráningargjald er kr. 4.000.-
TILKYNNING
Samkvæmt heimild í lögreglusam-
þykkt Reykjavíkur, verða skúrar,
byggingarefni, umbúðir, bifreiða-
hlutir, ónýtar bifreiðar og aðrir
munir, sem skildir hafa verið eftir
á almannafæri og valdið geta hættu
eða tólmun fyrir umferðina,
fjarlægðir á næstunni d á kostnað
og dbyrgð eigenda dn frekari
aðvörunar
18. mai 1976
Lögreglustjórinn i Reykjavik
Gatnamálastjórinn i Reykjavik.
...........................
Bílasalan Höfðatúni 10
SELUR ALLA BÍLA:
Fólksbila — Stationbila
Jeppa — Sendibíla
Vörubíla — Vöruflutningabíla
14 ára reynsla i bflaviðskiptum. Opið alla !
virka daga kl. 9—7, laugardaga kl. 1—4. ■
Bilasclan Höfðatúni 10
Simar 1-88-70 & 1-88-81
Skólavist í menntaskólum
Umsóknarfrestur um skólavist i menntaskólum og
menntadeildum næsta skólaár er tii 10. júni n.k. Allar
umsóknir um menntaskólavist i Reykjavik skulu send-
ar til Menntaskólans I Reykjavik, viö Lækjargötu, en
aðrar umsóknir til viðkomandi skóla.
Tilskilin umsóknareyðublöö fást i gagnfræöastigsskól-
um og menntaskólum.

Lesendur
segja:
Bjargmð handa horþorskinum
með stóra höfuðið
Alltaferu ráötilúrbóta, þó aö
svart sé útlit, með afkomu
þjóðarinnar. En til þess þarf
átak, sem koma þarf frá allri
þjóðinni i sterkri samstöðu um
úrbætur.
En hverjar? Þjóðarlikaminn
er sjúkur. Ofvöxtur hefur hlaup-
ið i höfuðið, svo það ber likam-
ann ofurliða. Hann er eins og
horaður þorskur með stóran
haus.
En hver er lækning við sjúk-
dómi þessum? Hún er þessi:
Að sveitar- og, kauptúna- og
bæjarstjórnir myndi fylki i
sinum landshluta, sem hafi
innan sinna vébanda heildar-
verzlun með allan þann gjald-
eyri,sem fæst fyrir framleiddar
útflutningsafurðir i fylkinu,
nema þann hluta, sem rikis-
stjómin þarf að nota vegna
erlendra viðskipta sinna, sem
hlutfallslega verði tekinn af
gjaldeyri hvers fylkis. Fylkis-
banki verði stofnaður i hverju
fylki, auk þess tryggingar-
stofnun, sem tryggi allt er
tryggja þarf, innan fylkisins,
svo sem fjármál, dómsmál,
menntamál og heilbrigðismál.
Þetta er hin rétta byggðaþróun,
en ekki kák, eins og byggða-
málum er nú háttað
Hent hefur verið i
byggöarlög landsins atvinnu-
tækjum, stundum vanhugsuðum
vegna rekstrarskilyrða. Siðan
er allur gjaldeyririnn hirtur af
þvi opinbera, þegar honum loks
er skilað af viðkomandi
útflytjanda, sem náttúrulega
hefur starfræsklu sina i höfuð-
stað landsins. Braskara-
tryggingarfélög hirða stórhluta
af útflutningsverðmætinu i
margvislegar tryggingar. Siðan
kaupa heildsalar i Reykjavik
gjaldeyrinn og selja ykkur út
um landsbyggðina vörurnar,
sem búið er oft og tiðum að
keyra fram og til baka um
höfuðstaðinn i pökkun og marga
geymslustaði, ogloks þegar þið
fáiðvörurnar, eru þær með upp-
skrúfuðu verði. Afleiðingarnar
eru þær, að þið dreifbýlismenn,
sem mal.ið gullið fyrir landið
allt, sitjið oft og tiöum uppi
félitlir, með hálfstöðvuð
atvinnutæki, vegna seinagangs i
viðskipta- og miliistöðvafyrir-
tækjum landsins. i stað þess að
reka ykkar eigin heildsölu á
öllum vörutegundum, sem þið
komið til að nota.
Til að tryggja heildsölufyrir-
tækjum ykkar söluna, skal
leggja niður sölu gjaldeyris til
annarra en fylkisheildsölunnar.
Ég geri ráð fyrir, að sveita-
stjórnir, þurfi ekki að kvarta
um féleysi, ef gjaldeyrinn er
notaður innan framleiðslu-
svæðisins. Og tel ég, að byggða-
þróuninni verði bezt borgið með
þessu móti, framtið landsins
bezt tryggð.
Helgi Benónýsson
Forheimskaðir fræðingar
Gömul kona, sem aðallega
hefur lært af sinni reynslu og
annarra, sendir blaðinu þessar
linur i þeirri von að þær komi
E.S. skrifar:
Mig langar aö beina nokkrum
spurningum til höfundar leiðara
Þjóðviljans þann 13. april:
Þú viröist hneykslaður á
Olafi Jóhannessyni, dómsmála-
ráðherra, að hann skuli vilja
leggja skatta á launþ’ega.
Hverjireiga aðgreiða skattana,
ef ekki launþegar?
Ætlar þú, að barnið borgi
skatt sem lagður er á þarfir
þess?
Er ekki nóg komið af vixl-
verkunum og óðaverðbólgu?
Vilt þú enn reyna
gengishækkanir og mála-
mynda-verðstöðvun?
Ef nokkuð væri að marka
frelsis-og jafnréttistal ykkar,
ættir þú af frjálsum viija að
leggja fram hvern eyri, sem þú
hefur fram yfir nauðsynlegan
einhverntfma einhverjum aö
gagni.
Ég kom i nýbyggingu til
vinkonu minnar. Hún átti í
persónufrádrátt, og berjast
fyrir að aðrir gerðu það sama,
þar til búið er að rétta við hag
þjóðarbúsins.
Skattar verða að vera háir nú,
með öllum þeim glundroða og
eyðsiu sem er, og hefur verið i
atvinnulffi og rikisrekstri.
Þú, leiðarahöfundur, ætlaðir
að taka þessi tilskrif i Þjóö-
viljann og hef ég tvisvar innt þig
eftir þvi, hvers vegna greinin
væriekkikomin. Hefur þú borið
við timaleysi, að svarið sem þú
ætlaðir að setja með greininni
væri ekki tilbúið.
Ég virði það við þig að þú
skulir ekki vilja kasta til hönd-
unum við svarið og get vel
skilið, aðþaðer ekki létt verk að
koma með málefnalega rökstutt
svar, en hér birtist greinin þó
loksins, hvenær sem svarið
kemur.
striði við rafvirkjann, þvi hún
fékk hann ekki til að setja
innstungu fyrir straujárnið sitt
annars staðar en niður við gólf,
eins og verið hafði i gamla
húsinu hennar. En þar var það
alltaf að detta úr sambandi þvi
snúran var varla nógu löng. En
það var ekki það versta við að
tengja járnið svo neðarlega,
heldur hitt, aö margar konur og
börn hafa oröið fyrir þvi, að
reka fót I snúruna og þar með
fellt járnið ofan á fæturna á sér
og bæði brennt sig og meitt þar
sem járnin eru þung og heit, svo
vinkona min hugsaöi til þess
með ánægju, að geta i nýju i-
búðinni tengt járnið á öruggari
og þægilegri stað fyrir ofan borð
- en - nei, segir rafvirkinn, það
er ekki löglegt að hafa stungur
þar.
Menntunina máttuga
meta skal sem slika,
en ráðlegast er reynsluna
að rækja nokkuð lika.
Forheimskaðir fræðingar
l'innast alltof margir.
Rengja vizku reynslunnar
rangsýnir og kargir.
Sigríöur Beinteinsdóttir.
Spurningar til leiðara-
höfundar Þjóðviljans