Tíminn - 19.11.1976, Blaðsíða 13

Tíminn - 19.11.1976, Blaðsíða 13
Föstudagur 19. nóvember 1976 13 Létt lög milli atriöa. Spjallaö viö bændur kl. 10.05. Óskalög sjúklinga kl. 10.30: Kristin Sveinbjörns- dóttir kynnir. 12.00 Dagskráin. Tónleikar. Tilkynningar. Viö vinnuna. Tónleikar. 14.30 Miðdegissagan: „Lögg- an, sem hló” eftir Maj Sjö- wall og PÞER Wahlböm. Ólafur Jónsson flytur for- málá að sögunni og byrjar lestur þýðingar sinnar. 15.00 M iðdegistónleikar Arthur Grumiaux og Lamouréux hljómsveitin leika „Havanaise” op. 83, „Introduktion” og Rondo Capriccioso” op. 28 eftir Saint-Saens. Konunglega filharmoniusveitin i Lund- unum leikur „Scherzo Capriccioso” op. 66 eftir Dvorák og polka og fúgu úr óperunni „Svanda” eftir Weinberger, Rudolf Kempe stjórnar. 15.45 Lesin dagskrá næstu viku. 16.00 Fréttir. Tilkynningar. (16.15 Veðurfregnir). 16.20 PopphornJ7.30 Ótvarps- saga barnanna: „Óli frá Skuld” eftirStefán Jónsson, Gísli Halldórsson leikari les (12). 17.50 Tónleikar. Tilkynningar. 18.45 Veðurfregnir. Dagskrá kvöldsins. 19.00 Fréttir. Fréttaauki. Tilkynningar. 19.35 Þingsjá Umsjón: Kári Jónasson. 20.00 Tónleikar Sinfóniuhljóm- sveitar tslands í Háskóla- biói kvöldið áður —■ fyrri hluti. Hljómsveitarstjóri: Karsten Andersen. Einleik- ari á pianó: Christina Ortiz frá Brasiliua. „A krossgöt- um” eftir Karl O. Runólfs- son. b. Pianókonsert i a- moll op. 54 eftir Robert Schumann. — Jón Múli Árnason kynnir tónleikana. 20.55 Leiklistarþáttur i umsjá Hauks J. Gunnarssonar og Sigurðar Pálssonar. 21.20 Rómansa eftir Einar Markússon Höfundur leikur á pianó. 21.30 (Jtvarpssagan: „Nýjar raddir, nýir staöir” eftir Truman Capote Atli Magnússon les þýðingu sina (7). 22.00 Fréttir. 22.15 Veðurfregnir Ljóöaþátt- ur Umsjónarmaður: Óskar Halldórsson. 22.40 Afangar Tónlistarþáttur i umsjá Ásmundar Jónsson- ar og Guðna Rúnars Agn- arssonar. 23.30 Fréttir. Dagskrarlok. sjónvarp Föstudagur 19. nóvember 20.00 Fréttir og veöur 20.30 Auglýsingar og dagskrá 20.40 Kastljós Þáttur um inn- lend málefni. 21.40 A himnum er paradis — á jöröu HangchowStutt mynd um mannh'fið i borgunum Hangchow, Shanghai og Kweilin i Suður-Kina og ná- grenni þeirra, en þetta svæði hefur hingað til veriö lokað Utlendingum. Þýðandi Sveinbjörg Sveinbjörnsddtt- ir. Þulur Ingi Karl Jó- hannesson. (Nordvision — Norska sjónvarpið). 21.50 Svartigaldur (Night- mare Alley) Bandarisk bió- mynd frá árinu 1947 Aðal- hlutverk Tyrone Power, Jo- an Blondell og Coleen Gray. Stan Garlisle starfar sem kynnir hjá farandsirkus. Hann kemst yfir dulmáls- lykil, sem hugsanalesarar nota, og þykir sér nú hagur sinn farinn að vænkast. Þýðandi Kristmann Eiðs- son. 23.35 Dagskrárlok Hinrik konunqur VIII og konur hans sex Eftir Paul Rival hann og hrei f meira en sjálf tónlistin og við slíkt eru tón- ar orgelsins jafn vel ekki sambærilegir, því á slíkum augnablikum titraði allur líkaminn af unaði. Hinrik fór ánægður úr hvílu Elísabetar, þá var hann kyrrlátur og upphafinn, honum fannst hann umvafinn fögru mána- skini. Tómas Boleyn lét sem hann grunaði ekkert. Svona leið tíminn og Hinrik varð átján ára. Faðir hans tórði enn, einhvernveginn tókst honum að draga fram lífið þó lítið væri eftir af lungum hans. Hann langaði jafnvel enn til að kvænast aftur, hann bað hinnar ákaf- lyndu Margrétar af Habsburg, hún var tuttugu og f jög- urra ára, og hafði er hér var komið sögu reynst of jarl tveggja kröftugra eiginmanna. Hinrik VII, stóðst haustið og veturínn, en aprílmánuður varð honum um megn, hvassviðriðog vorsólin brutu niður síðasta viðnámsþrótt hans. Þegar honum varð Ijóst að hann var að deyja, vildi hann stofna spítala og gefa nokkuð af peningum til fá- tækra, en þá var það um seinan, hann varð því að svífa til hins æðsta dóms hlaðinn illa fengnum auði. Krúnan, hljóðpípan og hjónasængin. (1509-1512) Gleðilegur atburður Fólkiðdáir ekki vizku. Hinrik VII, hafði gefið þegnum sínum frið. Drykkjuskapur var fátíður. Verzlun stóð í blóma og Frakkland greiddi skatt. Álögur innanlands voru að vísu þungar, en það f é var geymt í ríkisf járhirzl- unni, handbært til að greiða með öll nauðsynleg útgjöld. Englendingar hefðu því átt að telja sig gæfumenn. En friðurgetur af sér hugsanir um dauðann og Englending- um leiddist. Lögtök Eftir kröfu tollstjórans i Reykjavik og að undangengnum úrskurði verða lögtök látin fram fara án frekari fyrirvara, á kostnað gjaldenda en ábyrgð rikissjóðs, að átta dögum liðnum frá birtingu þess- arar auglýsingar, fyrir eftirtöldum gjöldum: Áföllnum og ógreiddum skemmtanaskatti og miðagjaldi, svo og söluskatti af skemmtunum, vörugjaldi af innlendri framleiðslu, skipulagsgjaldi af nýbyggingum, söluskatti fyrir júll, ágúst og september 1976, svo og nýálögöum viöbótum viö söluskatt, lesta-, vita- og skoöunargjöldum af skipum fyrir áriö 1976, gjaldföllnum þungaskatti af dfsilbifreiðum samkvæmt ökumæium, almennum og sérstökum útflutningsgjöldum, aflatryggingasjóös- gjöldum, svo og tryggingaiðgjöldum af skipshöfnum ásamt skráningargjöldum. Borgarfógetaembættið i Reykjavik 18. nóvember 1976. Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið 16. nóv. 1976. Lausar stöður Lausar eru til umsóknar tvær stööur lækna viö heilsu ' gæslustöö á Siglufiröi. Umsóknir sendist ráðuneytinu fyrir 14. desember n.k. Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið 17. nóv. 1976. Lausar stöður Lausar eru til umsóknar tvær stööur iækna og ein staöa hjúkrunarfræöings viö Heilsugæslustööina I Árbæ, Reykjavík. Umsóknir sendist ráðuneytinu fyrir 20. desember n.k. Stöðurnar veitast frá 1. janúar 1977. Dauða þessa ágæta konungs var tekið með fögnuði. Hraðboðar þustu frá Richmond á harðaspretti, með flaksandi skykkjum, þeir hrópuðu fréttirnar á götum i Westminster og London. Lávarðarnir riðu af stað, hóp- um saman, ásamt fylgdarliði sínu, þessir flokkar voru meðalvæpni. Kaupmennog iðnaðarmenn fóru í flokkum um göturnar, þeir voru háværir og nutu aprílsólarinnar, þeir hrópuðu þar til þeir voru orðnir hásir: „Lengi lifi Hinrik VIII", svo lituðust þeir um eftir nýjum skemmt- unum. Fólkið handtók skattheimtumenn hins látna konugs, á- samt hinum ófyrirleitnu hermönnum þeirra. Þessir menn voru dregnir úr bælum sínum og látnir i gapa- stokkana, sem voru á götuhornunum, þar voru þeir grýttir með skemmdu grænmeti, fólkið skipulagði keppnileika þar sem þeir báru sigur af hólmi er hæfðu þá bezt þá, er voru í gapastokkunum, þegar svo lýðurinn taldi þessa óvinsælu menn f ullbarða, voru þeir leystir og látnir öfugir upp á gamlar bikkjur sem voru síðan teymdar aftur og fram um göturnar. Allir tóku þátt í þessari skemmtan, jafnvel húsfreyjur, sem steyptu daunillum óþverra yfir þessa aumu riddara, út um gluggana. Þegar kvöldaði kveiktu menn á kyndlum og það var orðið framorðið þegar hinum aumu fórnardýr- um var loks varpað í fangelsi, þar sem þeir loks fengu hvíld í einveru og óhreinindum, þá höfðu Lundúnabúar loks fengið fylli sína af hef nd, hrópum og víni. Þá kom að því að hyggja að útför konungs, lík hans var smurt, það var tekið vax mót af andliti hans, eftir því átti svo að gera mynd, sem láta átti á líkpallinn. Graf- hvelfingin undir kirkjugólfinu í Westminster var undir- búin. Iðnnemar og slæpingjar komu úr borginni og söfn- uðust saman hjá klausturkirkjunni þar var svo sem á- gætt að deyja í apríl og vera jarðaður í maí. Nýi konungurinn grét föður sinn, með því staðfesti hann regluna, en vér leyfum oss að efast um, að hann hefði vakið gamla manninn til lífsins aftur þó hann hefði getað það. Krúnuna láta menn ekki af hendi þegar þeir hafa einu-sinni öðlazt hana. En Guð lagði ekki þá raun á konunginn, konungar Englands höfðu að vísu vald til að lækna ýmsa kvilla með hálsaðgerðum, en ekki til að end- urvekja þá dauðu. Menn mega ekki vera of metnaðar- gjarnir. Það er afar þægilegt að vera konungur þegar maður er átján ára og hneigður til skemmtana. Hinrik VII, hafði ekki verið slæmur faðir, en hann hafði haldið fast um gull sitt. Hinn ungi Hinrik krafðist lyklanna að fjár- geymslunni. Hann vildi fá að eyða úr f járhirzlunni, hann ætlaði að hafa burtreiðar, hann vildi sýnaþjóðinni yfir- burði sína í íþróttum, hann vildi eta og drekka Ijúffenga rétti hann vildi seðja hirðina. En hann mundi líka þurfa að stjórna en það var meira vandamál. Konungur gat valið milli tveggja áhafna á stjórnar- f leyið, hermanna og presta, hersins og kirkjunnar. Her- mennirnir voru leikfélagar Hinriks, hershöfðingjar og lávarðar, sem svo lengi höfðu verið aðgerðarlausir. Amma hans og kennari, Fisher, studdu bæði kirkjunnar menn. Hermennirnir voru skemmtilegir félagar, en það var ekki laust við að þeir minntu á syndina. Kirkjunnar menn höfðu réttlætið sín megin en þeir voru leiðinlegir. Hinrik var í vafa um hvora þessara tveggja áhafna hann skyldi taka. En þegar svo kom að því að dæma hina tvo f jármálaráðgjafa föður hans, þá hikaði Hinrik ekki við að varpa þeim í fangelsi, enda voru þeir hataðir af öllum. Það var augljóst að f jármálastefna hinnar nýju stjórnar átti að vera, minni tekjur, meiri eyðsla. Slik AAarmari ó gólf og sólbekki 3 LITIR ulega fyrirligg jandi BVGGIR K* Grensósvegi 12 Sími 1—72—20

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.