Tíminn - 23.03.1977, Blaðsíða 15

Miðvikudagur 23. marz 1977
15
söngur: Einsöngvarakdrinn
syngur islensk þjóölög i út-
setningu Jóns Asgeirssonar,
sem stjórnar kórnum og
hljóðfæraleikurum úr Sin-
fóniuhljómsveit Islands.
21.30 Norræn tónlist á degi
Norðurlanda Klarinettu-
konsert op. 57 eftir Carl
Nielsen. Kjell Inge Steven-
son og Sinfóniuhljómsveit
danska útvarpsins leika.
Stjórnandi: Herbert
Blomstedt.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (39).
22.25 Kvöldsagan: „Sögu-
kaflar af sjálfum mér” eftir
Matthias Jochumsson Gils
Guðmundsson les úr sjálfs-
ævisögu hans og’ bréfum
(11).
22.45 Nútimatónlist Þorkell
Sigurbjörnsson kynnir.
23.30 Fréttir. Einvigi Horts og
Spasskýs: Jón Þ. Þór lýsir
lokum 11 skákar. Dagskrár-
lok um kl. 23.45.
sjónvarp
Miðvikudagur
23. mars
18.00 Bangsinn Paddington
Breskur myndaflokkur.
Þýðandi Stefán Jökulsson.
Sögumaður Þórhallur Sig-
urðsson.
18.10 Ballettskórnir Breskur
framhaldsmyndaflokkur i
sex þáttum. 3. þáttur. Efni
annars þáttar: Stúlkunum
sækist vel ballettnámið,
einkum Posy. Pálina leggur
jafnframt stund á leiklist,
og Petrova, sem hefur
brennandi áhuga á vélum,
fær að koma á bifreiðaverk-
stæði Simpsons leigjanda á
sunnudögum. Dag nokkurn
gerir skólastjóri stúlknanna
boð eftir Sylviu frænku.
Þýðandi Jóhanna Jóhanns-
dóttir.
18.35 Merkar uppfinningar
Sænskur fræöslumynda-
flokkur. Myntin Þýöandi og
þulur Gylfi Pálsson.
Hlé
20.00 Fréttir og veður
20.25 Auglýsingar og dagskrá
20.30 Skákeinvigiö
20.45 Vaka Dagskrá um bók-
menntir og listir á liöandi
stund. Stjórn upptöku
Andrés Indriöason.
21.25 Ævintýri Wimseys
lávaröar Breskur saka-
málamyndaflokkur I fjórum
þáttum, byggður á sögu eft-
ir Dorothy L. Sayers. 2.
þáttur. Efni fyrsta þáttar:
Wimsey lávarður fer til
Skotlands sér til hvildar og
hressingar og hefur þjóninn
Bunter með sér. Þeir kynn-
ast m.a. nokkrum listmál-
urum. Einn þeirra, Camp-
bell, er illa liðinn af félögum
sinum, enda ruddamenni og
drekkur meira en góöu hófi
gegnir. Dag nokkurn, þegar
Wimsey og Bunter fara á af-
skekktan stað i héraðinu,
finna þeir lik Campbells,
og lávarðurinn telur allt
benda til, að hann hafi verið
myrtur. Þýðandi Óskar
Ingimarsson.
22.15 Stjórnmálin frá striös-
lokum Franskur frétta- og
fræðslumyndaflokkur i 13
þáttum, þar sem rakin er I
grófum dráttum þróun
stjórnmála i heiminum frá
striðslokum árin 1945 og
fram undir 1970. Ennfremur
er brugðiö upp svipmyndum
af fréttnæmum viðburðum
timabilsins. 1. þáttur. Eftir
sigurvimuna Heimstyrjöld-
inni siðari er lokiö, og
Evróða er flakandi i sárum.
Milljónir manna eru heim-
ilislausar, og flóttamönnum
eru allar leiðir lokaðar. Nú
hefst timabil skömmtunar
og svartamarkaðsbrasks.
Þýöandi Ragna Ragnars.
23.15 Dagskrárlok

Hæffuíegf ferðalag
eftir AAaris Carr
ástfangna af manni sem er ekki þess virði að hnýta
skóþveng þinn. Roy Matheson er duglaust sníkjudýr af
verstu tegund. Hann mundi gera hvað sem væri í eigin-
hagsmunaskyni, hversu viðurstyggilegar aðf erðir, sem
hann þyrfti að nota.
Penny greip fram f fyrir honum og reiðin ólgaði og
vall í henni: — Þetta var reglulega andstyggilega sagt,
hver sem í hlut ætti.
— Nei, þetta er hreinn sannleikur. Ég get ekki sætt
mig við að þú verðir fórnarlamb hans. Það verður þér
dýrt, ef þú vingast um of við hann.
— En hann er bara ósköp venjulegur ungur maður!
Mér dettur ekki í hug að snúa við honum baki bara
vegna þess að þér og hinum geðjast ekki að honum,
sagði Penny og kerrti hnakkann þrjózkulega.
— Við höfum gilda ástæðu til að vera illa við hann,
sagði Mikeog það var beiskjutónn í röddinni. — Reyndu
aðskilja, Penny. Við höfum unnið með honum og vitum
hvernig hann hagar sér.
— Þú ert sem sagt að fara fram á að ég hætti að um-
gangast hann, en þú hefur ekki nefnt neina ástæðu!
Hvað hef ur hann gert af sér? Ég krefst þess að fá að
vita það!
— Ég vil helzt losna við að segja þér það, svaraði
Mike alvarlegur.
Penny starði undrandi á hann. — Ég trú því ekki! Ef
það væri eitthvað alvarlegt, hefðirðu líklega sagt mér
það strax. Þú ert að gera úlfalda úr mýf lugu af þeirri
einföldu ástæðu að Roy hefur tekizt það sem þér mist-
tókst. Hún sá að þetta kom illa við hann og horfði
áhann með hæðnissvip. — Þér er illa við hann vegna
þess að hann þorirað andmæla skipunum þínum. Það er
ekki glæpur að leiðast hérna. Nú skil ég hvers vegna
hann vill komast héðan. Þaðer engu líkara en staðurinn
og loftslagið sé komið inn í heilabúið á ykkur svo að þið
sjáið ekki hlutina í réttu tjósi lengur. Allir verða að,
falla inn í ákveðinn ramma og ef einhver gerir það
ekki, er hann útilokaður. Hver er réttlætiskenndin?
Hefurðu enga samúð, Mike? Roy er skelfilega ein-
mana. Hann hef ur engan til að tala við. Hvers vegna ert
þú að reyna að skilja okkur að? Hann hefur ekki verið
hérna nema nokkrar klukkustundir og vegna þess að ég
kann vel við hann og f innst hann þægilegur í umgengni,
reynir þú allt sem þú getur til að setja mig upp á móti
honum. Penny neyddist til að þagna til að draga and-
ann.
Mike var svo reiður, að það beinlínis neistaði afhon-
um. Varirnar voru eins og mjótt strik og andlitið var
hvítt undir sólbrunanum. Pennýju flaug i hug, að nú
hefði hún líklega gengið of langt.
— Fyrirgefðu, sagði hún hikandi. — En ég botna ekk-
ert í því, sem þú ert að gefa í skyn. Ég geri bara það,
sem ég sjálf tel rétt.
— Þú um það. Rödd Mikes var fsköld. — Ég leyfði
mér að vona, að þú treystir dómi mínum að vissu
marki. En nú skil ég að ég sóa aðeins tímanum með því
aðtala við þig. Ég vonaði líka að við værum tengd viss-
um böndum, en ef þú berð enga virðingu fyrir tilfinn-
ingum mínum, er tilgangslaustað halda áfram að ræða
þetta. En guð hjálpi okkur öllum, ef þú verður alvar-
lega ástfangin af þessum manni. Það þýðir ekki að
biðja þig að halda þig frá honum. Þú ert álíka þrjósk og
faðir þinn var.
— Þú hefur líklega ætlað að segja „réttlát" var það
ekki? Tárin brutust fram í augu Pennýjar. Hjartað
var eins og steinn í brjósti hennar og hana verkjaði í
hálsinn. — Segðu Fannýju að ég sé með höf uðverk. Ég
ætla snemma í rúmið í kvöld.
Hún beið ekki svars, heldur hljóp þvert yf ir torgið og
inn í kofann. Hún leit ekki um öxl, því tárin streymdu
niður vanga hennar. Nú vissi hún að eina ástæðan til
þess að hann hafði boðið henni í gönguferð niður að
ánni, var sú að hann ætlaði að vara hana við Roy. Hann
eyddi sannarlega ekki tímanum til ónýtis, hugsaði hún
bitur. Fyrstsegir hann mér hugljúfar sögur um gamla
daga, sem hann veit að ég hlusta á. Líklega hef ur hann
haldið að ég yrði samvinnuþýðari á eftir. En þar
skjátlaðist honum-
En þessi sigur hennar gladdi hana lítið. Hún sat í
stólnum og starði fram fyrir sig. Hvers vegna var Mike
og hinum svona illa við Roy? Meira að segja Vincent...
Hann hafði líka brugðist illa við komu Roys. En höfðu
þeir ekki starfað saman, þegar malaríufaraldurinn
gaus upp? Það var eitthvað í þessu öllu, sem ekki kom
heim og saman. En var ekki rangt að dæma einn mann
svona hart aðeins þess vegna? Hvers vegna sá Mike
það ekki? Hún taldi sig vita hvers konar maður Roy
væri eftir bréf unum hans að dæma. Það væri ekki rétt
að efast um hann. Enginn skrifast á við aðra
manneskju í tvö ár án þess að kynnast henni eitthvað!
7. kafli.
Næstu dagana var Penny fegin þvi að hafa boðizt til
aðaðstoða í sjúkraskýlinu. I fyrsta lagi gat hún haldið
sig í hæf ilegri f jarlægð f rá hinu fólkinu með því og eins
og Vincent hafði sagt, hugsaði hún ekki um annað á
meðan. Hún eyddi æ meyri tíma í skýlinu og gerði það
að venju að líta þangað eftir kvöldmatinn til að hjálpa
Maríu að búa sjúklingana undir nóttina.
Andrúmsloftið milli þeirra Mikes var í svalara lagi
síðan kvöldið góða. Penny hafði gert nokkrar tilraunir
til að rjúfa vegginn, því hún iðraðist margs, sem hún
hafði sagt. En það virtist þýðingarlaust. Mike var yf ir-
máta kurteis, en vísaði öllum sáttatilraunum hennar á
bug með kaldhæðnislegum athugasemdum. Það var
rétteins og hann vildi leggjaáherzlu á að hún hefði val-
ið sína leið og skyldi halda sig við hana. Hvert einasta
hæðnisorð hans skar þana i hjartað og þegar hún sá að
þeim Júlíu virtist koma betur saman en nokkru sinni og
heyrði glaðlegan hlátur þeirra, fannst henni hún ekki
geta þetta miklu lengur. Ef þetta er tilraun hans til að
refsa mér, þá hefur hún tekizt vel, hugsaði Penny
beizk, þegar hún sá hann leggja handlegginn utan um
Júlíuog ganga með henni heim til Fannýjar i eitt heim-
boðið enn. Milli þeirra og hinna var einnig að rísa vegg-
ur, aðeins Will og Grace létu sem ekkert væri. Grace
hafði allan hugann við barnið og Will var svo niður-
sokkinn í starf sitt, að þau vissu varla hvað fram fór
innan hópsins.
Bráðlega hlýtur eitthvað að gerast, sagði Penny við
sjálfa sig einn morguninn, þegar hún gekk yf ir torgið á
leið aðsjúkraskýlinu. Ég er farin að tapa tilf inningunni
fyrir raunveruleikanum og þoli ekki spennuna lengur.
En Roy hagar sér rétt eins og honum sé nákvæmlega
sama um álit hinna á honum. Ég verð að reyna að
komast til botns í þessu öllu. Það býr eitthvað undir, en
í hvert sinn, sem ég reyni að leiða málið að því, þagna
allir!
í rauninni var það Fanný sem næstum hratt Pennýju
til að gera það sem þurfti til að losa um spennuna.
Þennan umrædda morgun var lítið að gera í skýlinu og
„Mamma. Nýi blaðastrákurinn
okkar er stelpa.” „Þú skait leita
þarna, en ég ætla aö leita á bak
við runnana.”
DENNI
DÆMALAUSI