Tíminn - 22.07.1977, Qupperneq 13

Föstudagur 22. júli 1977.
13
Selland
Sem áður sagði var innra hús-
ið þiljað, en frambærinn var úr
torfi. Jón Sigurðsson á Yztafelli
lýsir þessum slóðum og bygg-
ingamátanum þannig:
„Utar á nesinu er undirlendið
minna, þar eru klettar við sjó-
inn viðast hvar og klungur og
hrjóstur. Þó er þar allmikil
byggð og ágætar jarðir og efldar
mörgum hlunnindum. Útbeit er
þarna ágæt, bæði á landi og i
fjörum, æðarvörp, sellátur og
útræði.
Reki hefir verið mikill á
Vatnsnesi. Einkum voru þar
hvalrekar miklir áður. A Ana-
stöðum festust i sama hafislóni,
vorið fyrir mislingasúmarið
(1882) 32 hvalir, stórir („30-40
álnir milli skurða”). Siðan voru
þar hvalhryggir hafðir í veggi
og rifin fyrir rafta”.
Að Sellandi voru veggir úr
torfi. Þak úr timburgrind, en
járn lagt yfir, siðan torf.
Það var hlýtt i bænum.
Einbúi í áratugi
Stofa Guðbjargar Jónasdótt-
ur, búkonu og einsetumanns,
var ekki stór. Samt var þarna
viss viðátta. Það er útbreiddur
misskilningur að helgir menn,
eða einsetumenn, séu leiöinleg-
ir, eða þunglyndir. Guðbjörg
hefur unað af einveru sinni. Hún
hefur ekki útvarp, ekki sjónvarp
og les blöð, þegar þau eru orðin
gömul. Þarna er ekkert raf-
magn. Mókynt eldavél og simi,
er það eina, sem til nútfmaþæg-
inda verður talið.
Hún setti mig strax i að lesa
fyrir sig, en börnin sátu á rúm-
inu og horfðu á köttinn, sem var
á stærð við heimaling á hausti.
Þetta var stærsti köttur i heimi
og lfklega sá elzti i heimi, varla
minna en þrjú hundruð ára
gamall, en notuð er aðferðin úr
dönsku dýrafræðinni, sem segir
að kattaárið sé aðeins mánuður.
— Ég las húslestur og friður
færðist i húsið. Gamla konan
hitaði nú kaffi og bar fram heil-
hveitikökur og enginn sagði orð,
meðan á lestrinum stóð. Þetta
var lifsreynslu- eða guðvist-
unarsaga eftir séra Arna á
Stórahrauni, dásamlega sögð og
sólin sendi geisla inn um litla
gluggann á Sellandi. Sólstafur-
inn stakkst eins og planki gegn-
um stofuna, gegnum guðsorðið
og reykinn frá eldavélinni.
Já, hún sagðist halda upp á
séra Arna og hans lfka, og hún
les mikið af guðsorði og þegar
hún sér eitthvað merkilegt á
prenti, þá afritar hún það og
sendir vinum sinum — þeim
sem hún heldur að þurfi á góðu
að halda i þann svipinn.
— Hvers vegna býrðu ein,
spurðum við og fundum sam-
stundis að þetta var asnaleg
spurning.
— Ég byggði þennan bæ árið
1943 og þá hafði ég dreng að
sunnan mér til hjálpar. Hann
réði sig nú hingað til min sjálf-
ur, fannst liklega spennandi að
byggja nýjan bæ og hann er hér
enn dálitið viðloðandi.
Einveran er góð. Ég er fædd
og uppalin hérna á nesinu. Atti
hér foreldra og systkini, en nú
er það allt dáið, en frændfóik á
ég suður i Reykjavik. »
Ég hefi nokkrar kindur og
kött, og lifið er friðsælt og þægi-
legt.
Gefur ellilaunin i
sjúkrahúsið
Við drukkum kaffið og borð-
uðum kökurnar af beztu lyst.
Hér stóð timinn kyrr.
Undir súðinni, yfir rúmi kon-
unnar voru 10 árgangar af al-
manaki Eimskipafélagsins og
allsstaðar var sami mánuður
uppi, semsé april i tiu ár og
heimurinn hægði á.
Hún talaði mikið um guð og
blessaðar skepnurnar og við
gefum henni gaum. Hún var
veikbyggð, samt svo undarlega
sterk. Hönd hennar skalf ofur-
litið, þegar hún pakkaði utanaf
teskeiðunum, hverri fyrir sig,
en þær voru vaföar i blöð.
Hvernig hefði hún orðið, ef
hún hefði alizt upp á Heinz
barnamat, eða Johnsons púðri,
en ekki á hvalkjöti sel og eggj-
um? Hvernig hefði svipur henn-
ar orðið i Breiðholtskjöri, eða i
öðrum byggðum höfuðstaðar-
ins.
Þarna var hún partur af
fögru, sibreytilegu umhverfi.
Lifði á landinu, en ellilaunin
sendir hún i spitalann á
Hvammstanga, til þess að
styðja það liknarstarf, sem þar
er unnið.
— Getur maður lifaö af 15
kindum?
— Hún getur það.
Jónas Guömundsson
Eldavélin. Bak við klæöiö til vinstri sefur elzti köttur I heimi og fyllir út i hilluna.

Þann 20. júli s.l. afhenti nýskipaöur sendiherra Austurrfkis, dr. Ernst
Luegmayer, forseta islands, dr. Kristjáni Eldjárn, trúnaöarbréf sitt.
Viöstaddur var Ólafur Jóhannesson, er gegnir störfum utanrikisráð-
herra i veikindaforföllum Einars Agústssonar. Sama dag, þáöi sendi-
herrann boö forsetahjónanna I Ráöherrabústaönum ásamt fleiri
gestum.
Nýlega afhenti nýskipaöur sendiherra Mongóliu, hr. Denzengin
Tzerendondov, forseta islands, dr. Kristjáni Eldjárn trúnaðarbréf sitt.
Viðstaddur var Ólafur Jóhannesson, er gegnir störfum utanrikisráö-
herra i veikindaforföllum Einars Agústsonar. Sama dag, 20. júli, þáöi
sendiherrann boö forsetahjónanna i Ráöherrabústaönum ásamt fleiri
gestum.
Nýskipaöur sendiherra Danmerkur ihér á landi, hr. Janus
A.W.Paludan, afhenti forseta islands, dr. Kristjáni Eldjárn trúnaöar-
bréf sitt þann 20. júli s.l.ólafur Jóhannesson, er gegnir störfum utan-
rikisráöherra i veikindaforföllum Einars Agústsonar, var viöstaddur.
Siödegis sama dag þáöi sendiherrann boö forsetahjónanna i Ráöherra-
bústaönum, ásamt fleiri gestum.
Prestsvígsla í
Skálholti
í tengslum við Skálholtshátíðina,
sem haldin verður á sunnudaginn
kemur, 24. júli, veröur prests-
vígsla i Skálholtskirkju. Þar mun
biskupinn yfir Islandi, hr. Sigur-
björn Einarsson, vigja
cand.theol. Gisia Jónsson til
skólaprests. Sr. Jónas Gislason,
lektor lýsir vigslunni, en vigslu-
vottar auk hans verða þeir: Sr.
Arngrimur Jónsson, sr. Guð-
mundur 0. Ólafsson, sr. Heimir
Steinsson, og sr. Jón Dalbú
Hróbjartsson. Hinn nývigöi prest-
ur mun predika. Skálholtskórinn
syngur við athöfnina, sem hefst
kl. 10.30.
Guðmundur I.
í Belgiu
1 frétt frá utanrlkisráðuneytinu
segir að Guömundur I. Guð-
mundsson, sem veriö hefur sendi-
herra Islands i Stokkhólmi aö
sendiherra
undanförnu, hafihinn 20. þ.m. af-
hent Baudouin konungi Belga
trúnaöarbréf sitt sem sendiherra
Belgiu.