Fréttablaðið - 17.02.2007, Síða 88

Í
slensku tónlistarmennirn-
ir voru kynntir undir for-
merkjum Iceland Air-
waves og af þeim sökum
fóru til dæmis Eldar Ást-
þórsson, framkvæmda-
stjóri Airwaves, og Egill Tómas-
son, einn af aðalmönnum Herra
Örlygs, einnig með út. Ferðin virt-
ist leggjast ágætlega í allan hóp-
inn nema þá kannski helst Valda,
bassaleikara Reykjavík!, sem hélt
því statt og stöðugt fram að Norð-
menn væru á móti gleðskap en
samt stæði í lögum að allir ættu
alltaf að vera brosandi. UMTBS
voru sérstaklega spenntir enda í
fyrsta skiptið sem sú unga og efni-
lega sveit fær tækifæri til þess að
spila utan landsteinanna.
Eftir hressilegt flug, fyrst til
Óslóar og síðan til Þrándheims,
tók á móti hópnum fimmtán stiga
frost en hins vegar glæsilegur
bær og ekki síður bæjarstæði á
ágætum fimmtudegi. Þarna lágu
snjósetin tré yfir holt og hæðir og
sjarmerandi bærinn við ósa Niðar
skartaði sínu fegursta í sólskin-
inu. Fyrstu íslensku tónleikar
kvöldsins voru með UMTBS. Strax
í fyrsta lagi sá maður hvert
stefndi, dúndrandi elektró og Siggi
söngvari í villtu stuði. Sá var
reyndar ekki alls kostar sáttur
með hljóðmanninn, rauk út í sal og
gaf honum fingurinn. Áhorfendur
vissu varla hvaðan á sig stóð veðr-
ið, hvað þá þegar Siggi fleygði sér
úr fötunum og sagði öllum að
hunska sér í smá stuð. Undir lokin
voru hins vegar allir byrjaðir að
dilla sér. Reykjavík! steig síðan á
stokk stuttu seinna og hélt kraft-
mikla tónleika.
Daginn eftir var hátíðarblaðið
undirlagt íslensku sveitunum.
Tónleikar Reykjavík! voru sagðir
þeir villtustu á hátíðinni og
UMTBS fékk heilsíðu og fyrir-
sögnina Fantastic!. Seinna í blað-
inu var síðan önnur heilsíða þar
sem allir voru hvattir til þess að
sjá Lay Low. Hún spilaði í sérstöku
tjaldi í miðbænum á föstudeginum
og fyrir einskæra tilviljun römb-
uðum við Egill inn í tjaldið rétt
áður en Lay Low átti að byrja að
spila. Þar var Lovísa ásamt hljóm-
sveit sinni byrjuð að koma upp
dótinu sínu en þeim hafði verið
hent beint á staðinn eftir að hafa
lent á flugvellinum. Flugþreytan
virtist sitja örlítið í hópnum og
tónleikarnir voru kannski ekki
þeir bestu sem ég hef upplifað.
Norðmennirnir voru hins vegar
stórhrifnir og daginn eftir birtist
enn ein heilsíðan þar sem tónleik-
unum var hampað.
Seinna á föstudagskvöldinu
spiluðu Reykjavík! og UMTBS á
seinni tónleikunum sínum. Reykja-
vík! hóf leik og var jafnvel enn
betri en kvöldið áður. Hápunktur-
inn var án efa þegar hljómsveitin
tók einnar sekúndu þögn fyrir
Önnu Nicole Smith. Eftir tónleik-
ana hittum við svo heimamanninn
Jan sem talaði reiprennandi
íslensku en hann þekkti Hauk,
gítarleikara Reykjavík!, enda
höfðu þeir tveir verið að vinna
saman í löndun í Reykjavík. Skipst
var á drykkjum og nokkrum tíma
seinna, eða um tvö eftir miðnætti,
var rölt á staðinn þar sem UMTBS
átti að spila. Umfjöllunin í blaðinu
hafði greinilega skilað sér því bið-
röðin var alllöng. UMTBS stóð
fyrir sínu og kvöldið eftir setti
Lay Low góðan punkt yfir i-ið og
sýndi það og sannaði að íslensku
sveitir Iceland Airwaves hefðu
rústað þessari hátíð.
Norðmennirnir reyndu síðan
hvað þeir gátu til þess að komast
að íslensku stjörnunum. Ég fékk
meðal annars að koma með
Reykjavík! í partí sem haldið var
af verkefnastjóra hjá norska ríkis-
útvarpinu sem er án efa einn besti
gestgjafi sem ég hef kynnst. Eld-
aði ofan í mannskapinn, gaf fólki
að drekka og skildi heldur ekki af
hverju fólkið var að spila tónlist-
ina svona lágt (íbúðin var um 70
fermetrar á þriðju hæð í fjölbýli).
Fyrir utan Reykjavík! var samt
frægasti maðurinn á svæðinu án
efa menningarmálaráðherra Nor-
egs, sem leit reyndar út eins og
hver annar hátíðargestur, spurn-
ing hvort maður sæi Þorgerði
Katrínu einhvern tímann í þannig
gír? Við Íslendingarnir voru samt
mestu stuðboltarnir og vildi hús-
ráðandinn hann Geir endilega fá
okkur aftur í heimsókn kvöldið
eftir, með því skilyrði að Reykja-
vík! tæki lagið. Já sögðu þeir en
bara ef reddað yrði trommusetti
og Geir sagði að það yrði nú varla
mikið mál. Kvöldið eftir blasti
síðan við glæsilegt Mikka mús
barnatrommusett sem skemmti-
legur hljómur var af. Síðan var
bassa stungið í samband við græj-
urnar og tveir kassagítarar full-
komnuðu síðan málið. Íbúðin var
stöppuð að fólki sem fagnaði
hástöfum eftir hvert lag Reykja-
vík! sem spilaði meira að segja
þrjú uppklappslög. Eftir þetta var
hins vegar haldið í háttinn enda
flug snemma morguninn eftir auk
þess menn voru mishressir eftir
átök gærkvöldsins.
Hátíðin gekk samt vel í alla
staði og meira að segja efasemda-
maðurinn Valdi var himinlifandi.
Hátíðin sem slík var líka mjög
flott og vegleg. Fyrir utan reyndar
skyndimatinn sem þar var boðið
upp á sem samanstóð af eintómum
fiskiréttum; fiskiborgurum, fiski-
pylsum, fiskitortillum, fiskinögg-
um og svo framvegis. Þrátt fyrir
skyndibitann þurfa hins vegar
engum að koma á óvart frekari
landvinningar íslensku sveitanna
og nokkuð ljóst að UMTBS á sem
dæmi eftir að halda fleirri tón-
leika á erlendri grundu.
Þrándheimur enginn
Þrándur í Götu
Íslensku listamennirnir Lay Low, Reykjavík! og Ultra Mega Technobandið Stefán (UMTBS) héldu í
víking um síðustu helgi og spiluðu á by:Larm hátiðinni í Þrándheimi, sem er stærsta tónlistarráðstefna
Norðurlandanna. Steinþór Helgi Arnsteinsson brá sér með í för og upplifði hvernig Norðmennirnir og
aðrir gestir lágu kylliflatir fyrir íslensku sveitunum.