Fréttablaðið - 20.02.2007, Qupperneq 45

Ingveldur Ýr Jónsdóttir mezzó-
sópransöngkona og píanóleikarinn
Kurt Kopecky flytja aríur og söng-
lög af amerískum uppruna á
hádegistónleikum Íslensku óper-
unnar í dag. Á efnisskrá dagsins,
sem ber yfirskriftina „Andagift
frá Ameríku“, eru óperuaríur,
söngleikjalög og djasstónlist eftir
Stephen Sondheim, Kurt Weill,
Menotti og fleiri.
Ingveldur Ýr Jónsdóttir stund-
aði nám við Tónlistarskóla Vínar-
borgar og Manhattan School of
Music í New York. Að lokinni
mastersgráðu í söng starfaði hún
við óperuhús víða erlendis. Hún
hefur margsinnis komið fram með
Sinfóníuhljómsveit Íslands og
CAPUT-hópnum auk þess að
syngja inn á hljómdiska. Meðfram
starfi sínu sem óperusöngkona
hefur Ingveldur um árabil rekið
sitt eigið söngstúdíó og haldið
fjölda námskeiða fyrir söngáhuga-
fólk á öllum aldri. Ingveldur Ýr
syngur um þessar mundir hlut-
verk hinnar skeggjuðu Tyrkja-
Böbu í uppsetningu Íslensku óper-
unnar á Flagara í framsókn eftir
Stravinsky og hefur hlotið góða
dóma fyrir frammistöðu sína.
Tónleikarnir standa yfir í um
fjörutíu mínútur og er tilvalið
fyrir þá sem starfa eða búa í mið-
bænum að taka sér örstutt frí frá
dagsins önnum og líta inn í Óper-
una í hádeginu og hlýða á ljúfa
tóna. Veitingar verða boðnar til
sölu í anddyri hússins, bæði fyrir
og eftir tónleikana.
Tónlist af amerískum ættum
17 18 19 20 21 22 23
Hápunkturinn á frumsýningunni á
afmælishófi Þórhalls Sigurðssonar
– Laddi 6-tugur – var óneitanlega
þegar hann birtist loks í eigin per-
sónu á sviðinu. Þá var kvöldið
hálfnað og meistarinn hafði komið
fram í allra sinna kvikinda líki og
farið á kostum, tekið nokkrar, nei
margar, gamlar lummur, við
gríðarleg fagnaðarlæti. Nú stóð
hann við hnéhátt púlt og sagði
nokkrar sögur sem voru meira í
ætt við uppistand en leikin atriði.
Skyndilega fór hann úr svörtum
jakkanum, beygði sig yfir púltið,
skellti á sig sólgleraugum og latex-
kollu og reis upp og var orðinn
Bubbi Morthens. Kassinn þaninn,
upphandleggirnir stæltari, maður-
inn einfaldlega umbreyttist frammi
fyrir augum áhorfenda. Yfir brjóst-
ið mitt stóð á hvítum bolnum
60.60.60.
Salurinn á frumsýningunni elsk-
aði sinn mann og rétt er það: Laddi
er dæmalaust flinkur skemmti-
kraftur, skarpur á einkennum í
karakterum sem hann hefur skap-
að, þótt samkenni þeirra komi í ljós
þegar þeir mæta í langri runu. Allir
hafa mállega kæki og sinn talanda,
fas sem er sérstakt og ýkt upp með
hári, gleraugum, og réttum fötum.
Gamansemin er alltaf meinlaus og
beinist gjarna að persónunni
sjálfri, þá sjaldan fjarstaddar per-
sónur eru nefndar dylst engum að
það er ekki gert af meinfýsni eða
spottþörf. Líklega er það einn af
mörgum lyklum að velgengni og
lýðhylli Ladda. Annar er að hann
stígur létt í klámvænginn án þess
að verða nokkru sinni sóðalega
grófur. það er yfir honum bjart
sakleysi, eins og allir þekkja. Sýn-
ingin í Borgarleikhúsinu er því
fjölskylduskemmtun.
Hjálparmenn Ladda eru fjög-
urra manna band, strákarnir hans
þrír, Halli bróðir hans, Steinn
Ármann og Eggert Þorleifsson í
einu atriði. Af þessum reynir mest
á bandið sem er prýðilegt en nokk-
uð háttstillt miðað við söng. Steinn
Ármann stendur sig þokkalega sem
straight-maður, sá sem spyr, hann
er mátulega hlutlaus og látlaus í
fasi. Eggert er stórkostlegur í sínu
litla atriði og Halli samur við sig, á
kostulegum mörkum þess að vera
atvinnumaður og amatör.
Sýningin er í lengra lagi og dett-
ur aðeins niður skömmu fyrir loka-
atriði. Hún ber þess nokkuð merki
að vera hugsuð sem skemmtun á
laugardagskvöldi. Það vantar í
hana fágun en líklega er það nokk-
uð sem Ladda þykir ekki skipta
máli: útlit. Hann er að sönnu
gríðarlega næmur fyrir sal áhorf-
enda, haldinn þessari náttúrulegu
guðsgjöf trúðsins að geta vakið
hlátur með smávægilegri hreyf-
ingu, handarhreyfingu, halla á búk,
augntilliti. Það er náðargáfa og
lærist víst seint og enginn nema
hann hafi sótt miðin lengi og leikið
mikið á sviði.
Sýningin teygist semsagt.
Klippt atriði úr safni ríkissjón-
varpsins voru snubbótt, endurtekn-
ingar á myndum komu fyrir og sá
partur ekki unninn af miklum
metnaði. Það læddist að manni sá
grunur að enn teldu menn sig
stadda á matsölustaðnum Broad-
way, á næsta bæ við Múlakaffi, og
þá væru ekki alveg sömu kröfur
gerðar og þyrfti í þessu húsi þar
sem menn eiga að vanda sig í
hverju verki. Vísast lítur stjórn
hússins svo á að á Ladda-sjói leyf-
ist allt þótt hann standi sig víst með
prýði í einum þremur sviðsetning-
um LR um þessar mundir. Það væri
máski ráð að fá hann í svo sem eina
sýningu hjá Íslenska dansflokkn-
um til þess að hann geri eitthvað
nýtt og áhorfendur heimsæki
flokkinn. Svo er bara að bóka Tón-
listarhúsið fyrir 65 ára afmælið.
Hver tekur annars á móti bókunum
fyrir það?
Laddi er í allra kvikinda líki
Miðasalan í Iðnó er opin 11.00 til 16:00 virka daga
og tveim tímum fyrir sýningu. Sími miðasölu er 562 9700.
Í GLÆNÝRRI GAMANSÝNINGU
BJARNI HAUKUR (HELLISBÚINN)
pabbinn.is
SALA Í FULLUM GANGI Á EFTIRFARANDI SÝNINGAR:
23/2 ÖRFÁ SÆTI LAUS, 24/2 UPPSELT,
25/2 ÖRFÁ SÆTI LAUS, 2/3 UPPSELT,
3/3 ÖRFÁ SÆTI LAUS, 4/3 ÖRFÁ SÆTI LAUS,
7/3 LAUS SÆTI.
9/3, 10/3, 15/3, 17/3, 18/3, 22/3, 23/3, 24/3.
Allar sýningar hefjast kl. 20 nema 10/3 kl. 15.
ÓSÓTTAR PANTANIR SELDAR DAGLEGA!!
„DAUÐUR, SKÍTUGUR, TÓMUR“
DAGUR VONAR