Fréttablaðið - 11.08.2007, Blaðsíða 72

Fréttablaðið - 11.08.2007, Blaðsíða 72
Eftir kántríkvöld í Nashville beið bilaður bíllinn eftir ferðahópnum, sem og fimm tíma keyrsla til Memphis. Við rúlluðum áfram eftir hraðbrautinni, mun hægar en aðrir bílar og það var frekar niðurdrepandi að horfa upp á aðra vegfarendur þjóta fram hjá okkur í steikj- andi hitanum. Bíllinn komst þó stórslysalaust á leiðar- enda. Eftir einn dag í Memphis var augljóst að heimamenn eru með Elvis Presley á heilanum. Sama við hvern þú talar, allir tengjast „kónginum“ á einhvern furðulegan máta. Amma stráks, sem við hittum á bar, var æsku- kærasta Elvis, faðir gengilbeinunnar á dænernum, sem við borðuðum á, kom að Elvis dauðum á klósettinu og ég gæti haldið áfram og áfram. Við gátum því ekki annað en tekið stefnuna á Graceland, heimili Elvis til fjölda ára. Ég mun seint sjá eftir þeirri ákvörðum, þar sem Graceland sýnir á mjög áhugaverðan máta hvað gerist þegar fátækur Suðurríkjadrengur fær fjárráð Holly- wood-stjörnu. Nánast allt yngra fólk, sem varð á vegi okkar í Memphis mælti með að við skoðuðum stærsta einkasafn tileinkað Elvis. „Graceland Too“ er staðsett í Holly Springs, um klukkutíma keyrslu fyrir utan Memphis. Safnið er á heimili furðufuglsins Pauls McLeod og opið allan sólarhringinn, sjö daga vikunnar, allan ársins hring. Samkvæmt ráðleggingum mættum við því klukk- an tvö eftir miðnætti og viti menn, Paul kom galvaskur til dyra. Hófst vægast sagt stórskrítinn túr um heimili hans, sem er fullt af hverju því, sem tengist Elvis á ein- hvern máta. Paul var þó áhugaverðari en flestir safn- munirnir enda talaði hann mest um sjálfan sig. Margir segja að blúsinn hafi fæðst í Memphis. Flest- ar blúsbúllurnar sem urðu á vegi okkar virtust hálf- gerðar túristagildrur og það sama má segja um kántrí- klúbbana í Nashville. Síðasta kvöldið okkar í Memphis hittum við þó naglann á höfuðið þegar við römbuðum inn á Ernestine and Hazel‘s. Í dag er þar til húsa bar, en áður var þar hótel, veitingastaður og hóruhús. Saga staðarins er vægast sagt mögnuð, þar sem hann þjónaði blökkumönnum á tímum aðskilnaðarstefnunnar og gistu því helstu blússtjörnurnar á hótelinu. Best er að á barnum er enn dimmt og drungalegt andrúmsloft og saga staðarins er ekki búin upp í glansmynd, eins og svo oft vill gerast. Maturinn í suðuríkjunum virðist einkennist af „soul food“ og „po’ boy (poor boy)“ matargerð, sem er einkar áhugaverð. Nánast allt sem hægt er að steikja er steikt og vænni klípu af smjöri bætt út á það, sem ekki er hægt að steikja. Kólesterólmagnið í líkama mínum hefur því verið í veldisvexti síðustu daga og þó matur- inn sé góður vona ég að ég komist í heilbrigðari matar- menningu von bráðar. Frá Memphis lá leiðin til New Orleans. Gert var við bílinn meðan við dvöldum í Memphis og var því keyrsl- an meðfram Mississippi-ánni einstaklega ánægjuleg. Við keyrðum fáfarna sveitavegi, gegnum litla bæi úr alfaraleið. Í Greenville stoppuðum við í „Mama’s Country Shop“ til að taka bensín. Starfsfólkið rak strax augun í að við vorum utanbæjarfólk og tóku okkur tali. Einhverra hluta vegna fékk eigandi búðarinnar, „Mama“, þá flugu í hausinn að við værum að ferðast með bát niður Mississippi-fljótið. Einn viðskiptavinur- inn var fljótur að lagfæra þann misskilning: (lesist með mesta rauðhálsa hreim sem hugsast getur) „No mama, they like them hippies. Them travel in a van.“ Starfs- fólkið kvaddi okkur með ráðleggingunum „Don’t take the wrong turn around this neck of the woods, they’ll make a woman out of you“. Við læstum því bílhurðum, skrúfuðum upp glugga og þutum suður. Dýrin sem verða fyrir bílum verða þeim mun furðu- legri eftir því sem við komumst sunnar. Í byrjun ferðar mátti oft sjá íkorna og þvottabirni í vegköntum. Stuttu eftir að við yfirgáfum Memphis sáum við beltisdýr birtast hér og þar. Þegar við keyrðum inn í Louisiana og nálguðumst New Orleans lá hvorki meira né minna en dauður krókódíll á veginum. Ég vona risaeðlur séu útdauðar í Texas. New Orleans er í ansi skrýtnu ástandi. Eyðilegging- in er enn mjög mikil í nokkrum hlutum borgarinnar, en franski fjórðungurinn, sem er helsta túristasvæðið ber nánast engin ummerki um hvirfilbylinn Katarínu fyrir utan nokkur hjólhýsahverfi, sem hýsa heimilis- lausa. Þrátt fyrir allt fjörið á „Bourbon Street“ í franska fjórðungnum, er stefnan tekin til Texas eftir nótt í New Orleans til að sjá hina sönnu Ameríku. Það var margt sem gerði Kristin svona ástsælan með þjóðinni enda kom hann víða við með sínum ljúfa söng, smitandi kímnigáfu, elsku- semi og hlýrri nærveru. Hann var sérstæður persónuleiki og auðvit- að öngum líkur – þegar hann kom í hús í menntamálaráðuneytinu og djúp röddin hljómaði um allt húsið af stigaganginum, þá lifnaði yfir öllu í ráðuneytinu. Sveinn Einarsson: Minningargrein í Mbl. 8.8. Sigurður Jónsson skrifar og kvart- ar undan ruglingi fólks á eintölu og fleirtölu. Sem dæmi tilgreinir hann „jarðaber“ og „fermingagjafir“. Ég hafði ekki tekið eftir þessu fyrr en um daginn að ég sá auglýst „jarðaber“ í stórmarkaði. Þetta er að sjálfsögðu rangt, Jörðin er ein og berin mörg, fermingin ein en gjafir margar. Því skal segja jarðarber og fermingargjafir. „…var refsiramminn nýlega hækk- aður úr 6 árum í 8 ár,“ var sagt í morgunfréttum Ríkisútvarpsins 19. júlí. Hér er á ferð algeng rang- notkun á so. hækka og lækka. Í mínum huga er rammi hækkaður með því að færa hann ofar á vegg. Refsingar eru þyngdar og sektir hækkaðar, og kannski er misskiln- ingurinn þaðan ættaður. Auk þess þykir mér orðið refsirammi heldur vandræðalegt þótt það komi fyrir í lagamáli og sé tilgreint í orðabók. Flugfélag auglýsir boð um að „skjótast til Evrópu á frábæru til- boðsverði“. Er Ísland ekki í Evr- ópu? Mér finnst þetta ámóta rök- rétt og að skjótast til Íslands í innanlandsflugi. Veðurfræðingar í sjónvarpi tala líka stundum um veðurfar í Evrópu, þegar augljós- lega er átt við meginland álfunnar. „…þegar syni hennar var hafnað leikskólaplássi,“ var sagt á Stöð 2 19. júlí, og ég hrökk við. Að hafna einhverjum einhverju?? Honum kann að hafa verið neitað um eða synjað um pláss, eða þá að leik- skólinn hafi hafnað honum, sem hljómar reyndar ekki vel. „Með glamrandi tennur í gúmmí- stígvélum en halda þó kúlinu“, segir í fyrirsögn á forsíðu Morgun- blaðsins, hvorki meira né minna. Er kúl nú orðið gjaldgengt íslenskt nafnorð á forsíðu þessa virðulega blaðs? Ég lít á þetta sem vanvirðu við tungumálið og lesendur blaðsins. „Davíð Þór Jónsson hefur ákveðið að venda sínu kvæði í kross,“ segir hér í Fbl. 21. júlí, og er einkar lag- lega komist að orði um mann sem hefur afráðið að snúa sér að guð- fræði, hvort sem það var nú með- vitað eða ekki. „…fyrir þá langt leiddustu“ sagði fréttamaður í Kastljósi Sjónvarps- ins 24. júlí. Leiddur-leiddari-leidd- astur? Er það nútímaíslenska? Augnatillit á það til að espa þrá, einkum það sem ekki má, óskafagurt til að sjá. Vilji menn senda mér braghendu eða góðfúslegar ábendingar: npn@ vortex.is Lausn krossgátunnar er birt að viku liðinni á vefnum, www.this.is/krossgatur Dregið úr réttum svörum n.k. fimmtudag kl. 12 99 kr. smsið Þú sendir SMS skeytið JA LAUSN LAUSNARORÐIÐ á númerið 1900! Dæmi hvernig SMS gæti litið út ef svarið er Jón, þá sendir þú SMS-ið: JA LAUSN JON . LEYSTU KROSSGÁTUN A! ÞÚ GÆTIR UN NIÐ GLÆNÝJA POTTÞÉTT 4 4 GEISLAPLÖT U
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.