Fréttablaðið - 24.12.2007, Síða 34

34 24. desember 2007 MÁNUDAGUR
Mér finnst æðislegt að taka þátt í kvikmynd sem er byggð á
bókum sem fólk þekkir og hefur svona mikla ástríðu fyrir.
Þ
egar kemur að því að
velja kvikmyndahlut-
verk laðast ég að sál-
fræðilegum fléttum
og verð að viðurkenna
að ég hef sjaldnast
gaman að því að horfa á ævintýra-
myndir. Ég ólst þó upp við góðar
bókmenntir og mamma las fyrir
mig meðal annars bækurnar eftir
Roald Dahl og Narníu-bækurnar
sem eru í uppáhaldi.
Þegar Chris Weitz (leikstjóri
Gyllta áttavitans) hafði samband
við mig verð ég að viðurkenna að
ég þráði að taka mér frí frá störfum
og því hafnaði ég verkefninu í
fyrstu. Ég var í Tennessee og var
löt,“ segir Nicole Kidman þegar
hún er spurð út tilurð þess að hún
kom að myndinni. Gyllti áttavitinn
verður frumsýnd í íslenskum kvik-
myndahúsum á annan dag jóla.
„Þegar ég tek að mér hlutverk
lít ég á það sem meira en fullt
starf. Það þarf að gefa meira en
það besta sem maður á og ég var á
þannig tímapunkti í lífinu að mig
langaði bara til þess að hanga og
njóta lífsins í stað þess að vinna.
En svo las ég bækurnar og leik-
stjórinn Chris Weitz og höfundur-
inn Philip Pullman skrifuðu mér
bréf og þessi tvö bréf samanlögð
voru nóg til að tæla mig og núna er
ég mjög glöð yfir því. Persónurnar
í bókunum eftir Philip eru ótrú-
lega safaríkar og gefa leikurum
tækifæri á að sýna sterkan leik.
Mér finnst jafnframt æðislegt að
taka þátt í kvikmynd sem er byggð
á bókum sem fólk þekkir og hefur
svona mikla ástríðu fyrir og ég er
líka glöð að fá að taka þátt í ævin-
týramynd sem inniheldur alvöru
leikara en ekki bara teiknimynda-
persónur.“
Forréttindi að fá enn góð hlutverk
Ertu þá í fríi núna í staðinn og
nýturðu þess?
„Ég er reyndar í miðju kafi núna
við tökur á bíómyndinni Ástralía
(eftir Baz Luhrmann) og sú mynd
hefur tekið meira en níu mánuði af
árinu. Satt best að segja er það
aðeins of erfitt og ég hlakka til að
taka mér frí á næsta ári. En að
sama skapi er ég svo heppin því ég
er fertug og nú er ég að fá sum
bestu hlutverkin sem ég hef hing-
að til fengið að leika. Ég nýt for-
réttinda,“ segir Nicole sem er
hæstánægð með að hafa tekið þátt
í Gyllta áttavitanum. „Ég vona
innilega að við getum klárað að
kvikmynda allar bækurnar þrjár
því ég elska að leika fröken Coulter
og í þessari fyrstu mynd birtist
aðeins agnarlítið brot af því sem
hún er. Hún springur út í síðari
hluta sögunnar og það er svo
spennandi að fá að túlka öll lögin í
karakternum. Það er púls í Coulter
sem rífur hana áfram og ég er
þakklát Chris (leikstjóranum)
fyrir að hafa gefið mér tækifæri
til að láta þennan púls skína í
gegn.
Coulter er persóna sem er mjög
margbreytileg og flókin. Á tímum
má setja spurningarmerki við sið-
ferði hennar en ég vil þó alls ekki
segja of mikið um hana til að eyði-
leggja ekki plottið fyrir áhorfend-
um. Það er gaman að fletta ofan af
henni með leikstjóra og höfundi en
Philip Pullmann sá alfarið um sál-
fræðilega förðun. Ég gleypti í mig
bækurnar hans og notaði meira að
segja yfirstrikunarpenna þegar ég
las þær og skrifaði allt niður sem
sagt var um fröken Coulter. Þannig
raðaði ég sögunni hennar saman
og það er yndislegt að geta gengið
á þennan hátt að fortíð persónu því
sem leikkona þarf maður
vanalegast að semja fortíðina upp
á eigin spýtur.”
Einstakur mótleikari
Kvikmyndin Gyllti áttavitinn hefur
verið gagnrýnd af kaþólikkum fyrir
trúarvillu. Hvað hefurðu um það
að segja?
„Amma mín er kaþólsk og ég
myndi ekki vilja taka þátt í að búa
til kvikmynd sem myndi hryggja
hana. Fyrir mitt leyti er ekki hægt
að finna neitt í bíómyndinni sem
talar gegn kaþólskri trú.”
Aðalhlutverkið í Gyllta átta-
vitanum er í höndum hinnar ungu
Dakota Blue Richards sem er að
stíga sín fyrstu spor á hvíta tjald-
inu. Hvernig gekk samstarfið?
„Ég hef unnið ótrúlega mikið
með börnum að undanförnu, nán-
ast í hverri einustu mynd upp á
síðkastið. Reyndar er Dakota Blue
Richards svo þroskuð að það var
næstum eins og að vinna með full-
orðnum leikara. En af því að fröken
Coulter er óvæginn karakter
fannst Dakota ég svolítið ógnvekj-
andi fyrst. Því var ég alltaf að
biðja leikstjórann um að útskýra
vel fyrir henni hvað var í gangi ef
ég þurfti til dæmis að rífa harka-
lega um úlnliðinn á henni eða vera
vond við hana á einhvern hátt. Og
ég var alltaf að spyrja hana hvort
allt væri í lagi. Mér finnst svo
mikil vægt að það sé útskýrt vel
fyrir börnum út á hvað leikara-
vinnan gengur. En Dakota er ein-
stök og hefur meðal annars þann
fágæta hæfileika að geta látið til-
finningarnar skína í gegnum húð-
ina. Fyrir leikkonur er það stór-
kostlegur hæfileiki Hún roðnar í
alvörunni og það er eins og húðin
geisli. Kvikmyndavélin nær því og
það bætir glans við leikinn.“
Spennt fyrir Íslandi
Í þeim heimi sem Philip Pullman
skapar í bókum sínum prýða norður-
ljós himininn og brynjubirnir eru
konungar íssins og nornir kljúfa
loftið. Hefurðu séð norðurljósin eða
ferðast til Íslands þar sem hægt er
að sjá þau berum augum?
„Nei ég hef aldrei séð norður-
ljósin en það væri dásamlegt að
koma til Íslands,“ segir leikkonan
að lokum.
Þess má geta að Nicole Kidman
hefur nýlega gerst góðgerðar-
sendiherra UNIFEM, þróunar-
sjóðs Sameinuðu þjóðanna. Hún
setti af stað herferðina „Segjum
nei við ofbeldi gegn konum“ til að
ljá konum og stúlkum sem þurft
hafa að sæta ofbeldi og misnotkun
rödd og hægt er að lýsa yfir stuðn-
ingi við verkefnið á unifemsaysnoto-
violence.org.
Langar að sjá norðurljósin
Ástralska leikkonan Nicole Kidman á glæsilegan leik í jólabíómyndinni Gyllta áttavitanum, The Golden Compass, þar sem hún fer
með hlutverk hinnar margslungnu Mariu Coulter. Í viðtali við Þóru Karítas Árnadóttur segist hún vonast til þess að allar þrjár ævin-
týrabækur Philips Pullman verði festar á filmu í framtíðinni og að hún muni einhvern tímann sjá norðurljósin.
FERTUG OG ENN Á UPPLEIÐ Nicole Kidman segir það forréttindi að vera orðin fertug en fá samt betri og betri hlutverk í kvikmyndum. Hún þykir fara á kostum í kvikmyndinni
Gyllta áttavitanum sem frumsýnd verður hérlendis á annan dag jóla. NORDICPHOTOS/GETTY
GYLLTI
ÁTTAVITINN
Nicole Kidman
og Dakota Blue
Richards í hlut-
verkum sínum.
➜
KVIKMYNDIN UMDEILD HJÁ KAÞÓLSKUM
Philip Pullman er einn þekktasti guðleysingi Breta og er meðal annars
meðlimur í bresku húmanistasamtökunum auk þess að vera heiðursfélagi
í Landssamtökum um trúlaust samfélag. Hann hefur ekki farið leynt með
skoðanir sínar á trúarbrögðum, hvorki í viðtölum né bókum sínum, enda
segir fyrrverandi nunna í einni bókanna við aðalpersónuna: „Kristnin er
mjög valdamikil og sannfærandi mistök,“ og sjálfur lét Pullman hafa eftir
sér að hann vildi gera lítið úr grunnstoðum kristninnar. Og engan skyldi
undra að bæði mótmælendur og kaþólikkar líti bækur Pullmans horn-
auga, í bókinni heitir hið illa til að mynda „The Church“ eða Kirkjan. Bækur
Pullmans um ferðalag Lyru og Wills Parry milli ólíkra heima njóta mikilla
vinsælda hjá smáfólkinu sem drekkur í sig fantasíuveröldina. Og það er
kannski helst sú staðreynd sem veldur kristnum samtökum hvað mestum
áhyggjum, það að börnin skuli vera „fórnarlömb“ guðleysingjastefnu
Pullmans. Og nú þegar Hollywood, með allar sínar markaðsmaskínur á
milljón, hefur hoppað um borð í skip Pullmans er draumaverksmiðjan að
mati kirkjunnar manna að matreiða veröld ofan í börn þar sem öll trúar-
brögð eru vond. Aðkoma kvikmynda borgarinnar féll í það grýttan jarðveg
hjá íhaldssömum armi kaþólsku kirkjunnar í Bandaríkjanna að hún sá sig
tilneydda til að hvetja alla fylgismenn sína til að sniðganga The Golden
Compass. Aðrir hafa sagt Pullman vera að ráðast gegn ævintýrum hins
rammkristna C.S Lewis um Narníu. Og vissulega eru þar hliðstæður. Báðar
bækurnar fjalla um börn sem þurfa að taka siðferðislega erfiðar ákvarðan-
ir; þarna eru talandi dýr, stórir og miklir bardagar að ógleymdum fataskáp
sem kemur víst við sögu í báðum bókaflokkunum.