Fréttablaðið - 23.01.2008, Blaðsíða 22

MARKAÐURINN 23. JANÚAR 2008 MIÐVIKUDAGUR14
F Y R S T O G S Í Ð A S T
F R Í S T U N D I N
Betra sport en golfið
Friðrik S. Halldórsson, framkvæmdastjóri viðskiptabankasviðs Kaupþings,
er mikill áhugamaður um jeppaferðir og á forláta Econoline-jeppa með
risadekkjum til að nota í sportið. Hann segir jeppaferðir um margt fjöl-
skylduvænna áhugamál en mörg önnur sem menn hafa tekið upp.
„Já, ég er mikill jeppamaður,“
játar Friðrik S. Halldórsson,
framkvæmdastjóri viðskipta-
bankasviðs Kaupþings, þegar á
hann er gengið varðandi áhuga-
mál. „Þetta tekur stóran hluta
frítímans,“ segir hann, en Frið-
rik var að undirbúa ferð í Kerl-
ingarfjöll með félögum sínum
þegar hann var tekinn tali fyrir
helgi.
Bíllinn sem Friðrik ferðast á
er engin smásmíði, Econoline-
jeppi á 46 tommu stórum dekkj-
um. „Alvöru bíll.“
Þá er Friðrik ekki einn í sport-
inu heldur stundar jeppaferð-
irnar með hópi vina, auk þess
að vera félagi í jeppaklúbbnum
4x4. „Þar hef ég verið með frá
stofnun og hef í gegnum tíð-
ina gegnt þar formennsku í ein
fimm ár þótt ég sé það ekki
núna og setið í stjórn í einhver
tíu ár, þannig að maður hefur
verið viðloðandi þetta.“
Vinahópurinn í jeppasportinu
segir Friðrik svo hafa komið sér
upp aðstöðu til að gera við og
stunda breytingar sem nauðsyn-
legar eru á bílunum, svo sem
að hækka þá upp og koma á
þá aukabúnaði. Þar ræður bíla-
delluhlutinn sem Friðrik segir
að laði hann að jeppamennsk-
unni, en fyrst og fremst segir
hann það hins vegar vera úti-
veruna sem sé stærsti kostur-
inn við þetta. „Það er ekki ónýtt
að njóta okkar fallega lands
með þessum hætti. En svo er
bíladellan náttúrlega yfirgengi-
leg og ólæknandi.“
Friðrik segir að vinir hans
frá í menntaskóla hafi að stór-
um hluta haldið hópinn síðan í
jeppamennskunni. „Við höfum
farið í gegnum súrt og sætt í
þessu og núna búin að koma
okkur upp góðri aðstöðu þar
sem við erum með tækin. Hluti
af þessu er félagsskapurinn og
einmitt að vera með aðstöðu þar
sem menn geta komið, spjallað
og unnið saman.“
Jeppamennskuna segir Frið-
rik síst tímafrekara sport en
annað og að mörgu leyti hafi
hún kosti umfram önnur áhuga-
mál. „Til dæmis er auðveldara
að ná fjölskyldunni saman í þeta
sport en golfið. Þar er maður
oft einn með félögunum en
þarna fer öll fjölskyldan saman
og mætti því segja að jeppa-
mennskan sé bæði fjölskyldu-
og vinavænni en golfið.“ - óká
BANKAMAÐUR Á TRYLLITÆKI Friðrik
S. Halldórsson, sem er framkvæmdastjóri
viðskiptabankasviðs Kaupþings, segist
lengi hafa verið haldinn ólæknandi bíla-
dellu. Hann hefur gegnt ábyrgðarstöðum í
félagsskap jeppamanna og komið sér upp
viðgerðaraðstöðu með hópi vina í jeppa-
sportinu. MARKAÐURINN/AUÐUNN
Jón Aðalsteinn Bergsveinsson
skrifar
„Þetta var frábært en ég varð svolítið áttavillt-
ur og enn að velta því fyrir mér í hvaða átt vatnið
rennur,“ segir Miroslav Manojlovic, framkvæmda-
stjóri og einn eigenda veitingastaðarins Austur-
landahraðlestarinnar. Mirolav fagnaði jólum og
áramótum í Ástralíu, þar á meðal á hinum einstöku
kóralrifjum við austurströnd landsins. Þetta eru
einstakar náttúruperlur og eiga engan sinn líka í
veröldinni. Sagt er að vatnið renni rangsælis þarna
sunnan miðbaugs þótt Miroslav hafi enn ekki kom-
ist til botns í málinu.
Hann segir hugmyndina um að leggja á sig
langt og strangt ferðalag til að upplifa öðruvísi
áramót hafa komið upp þar sem hann flatmagaði
ásamt góðvini sínum, Kristjáni Ferrer, í Bláa lón-
inu síðastliðið hásumar. Þeir hafi leitað sér upplýs-
inga á netinu um ferðakosti og nánari tilhögun auk
þess sem þeir höfðu samband við vini og kunningja
í Ástralíu til að bóka gistingu.
Miroslav flaug frá Keflavík til Lundúna á að-
fangadag og varði þar einni nótt hjá vinafólki. Á
jóladag flaug hann svo áleiðis til Sydney í Ástral-
íu með millilendingu í Seúl í Suður-Kóreu. Kristján,
sem býr í Barcelona á Spáni, hitti hann í Sydney.
Miroslav, sem er ættaður frá Bosníu en hefur
búið hér á landi frá miðjum síðasta áratug, hefur
í það minnsta í þrígang varið jólum og áramótum
erlendis hjá vinum og kunningjum fjarri heima-
högum í þau ár sem hann hefur búið hér. Og er þá
hvorki átt við jólafagnað í foreldrahúsum í Bosn-
íu eða hér á landi. Ein eftirminnilegustu áramót-
in voru að hans mati síðustu aldamót í París þegar
flugeldar lýstu upp Eiffelturninn.
Ætlunin var að ferðast vítt og breitt um Ástr-
alíu á þeim þremur vikum sem ferðin varði. „Við
urðum hins vegar fljótlega að einskorða okkur við
ákveðna staði enda landið geysistórt,“ segir Mir-
oslav en í Sydneyborg hittu þeir Kristján sameig-
inlegan kunningja áður en þríeykið hélt áleiðis
til lítillar eyju á kóralrifjunum miklu, sem eru að
mestu friðuð. „Eyjan heitir Lady Elliot Eco Island,
er innan þjóðgarðsins á kóralrifjunum og einungis
tveir ferkílómetrar að stærð. Maður gengur hana
enda á milli á um tuttugu mínútum,“ segir Miroslav.
Næstum ekkert er á eyjunni fyrir utan nokkur hús
á hluta hennar. „Eyjan sjálf, sem mótaðist úr kóral,
er viðkvæm svo mannaferðum er haldið í lágmarki.
Aðeins hundrað manns er leyft að vera þar á hverj-
um degi,“ bætir hann við en þar má bæði njóta ein-
stakrar náttúru, fylgjast með ferðum skjaldbakna
og stunda köfun svo fátt eitt sé nefnt.
Miroslav segir mjög einfalt að ferðast á eigin
vegum, slíkt geri fólk í auknum mæli í stað þess
að festa sig undir verndarvæng ferðaskrifstofa.
Ferðin hafi að sjálfsögðu kostað sitt. Flugið eitt til
Sydney í Ástralíu, sem tók um 25 klukkutíma, hafi
hlaupið á um 150 þúsund krónum en flug til Lady
Ellios Eco-eyju ásamt gistingu í þrjá daga um 75
þúsund krónur. „Þetta er algjörlega þess virði,“
segir hann.
Naut ástralskrar
sólar á nýársdag
Einstakt að upplifa áramótin sunnan miðbaugs, að sögn
framkvæmdastjóra Austurlandahraðlestarinnar.
D A G U R Í L Í F I …
Steinunnar Sigurðardóttur,
fatahönnuðar
STEINUNN SIGURÐARDÓTTIR Það var rétt að Steinunn gæfi sér tíma til að líta upp
frá undirbúningi Bandaríkjafarar þegar ljósmyndara bar að garði síðstastliðinn föstudag.
MARKAÐURINN/EYÞÓR
Steinunn Sigurðardóttir fatahönnuður er margverðlaunuð fyrir störf sín. Síðast
fékk hún aðalverðlaun Félags kvenna í atvinnurekstri. Í fyrradag, mánudaginn
21. janúar, undirbjó Steinunn myndatöku í New York.
5.45 Vaknaði í miklum kulda í New York. Fór í gegnum 50 tölvu-
pósta og svaraði, vann með Iðunni í gegnum Skype til að klára bún-
ingana fyrir Íslenska dansflokkinn. Fór í sturtu.
8.40 Komin á kaffihúsið á Grand Street og fékk mér tvo góða kaffi-
bolla. Labbaði aftur í stúdíóið, dúðuð í margar peysur og tvo trefla.
Þar kláraði ég að taka upp úr töskunum fyrir tökuna og áttaði mig
á að „steama“ þyrfti allan fatnaðinn. Mary Ellen mætti og við töl-
uðum saman.
10.00 Fékk aðstoðarmanneskju sem byrjaði að setja „steamerinn“
í gang og fór að vinna við fötin. Náði að brenna mig illa á tveimur
fingrum. Var með klaka á fingrum fram á kvöld. Kláraði allan
tölvupóst. Mikið gengur á í Danmörku þar sem næsta sýning verð-
ur.
13.00 Talaði við Ísland og skrifstofuna, fór í gegnum ansi margt
sem þurfti að leysa. „Set designer“ mætti og fór í gegnum „back-
drop“ og fleira. Fór svo í bæinn með Mary Ellen að skoða skó,
keypti eitt par fyrir myndatökurnar.
15.00 Staðfesti með tölvupósti mætingu fyrir alla á þriðjudags-
morgni. Fór í gegnum öll fötin, raðaði í þeirri röð sem við munum
„skjóta“ og kláraði allt sem þeim viðkemur.
17.00 Allt sölustaffið mætti á staðinn til að fara í gegnum línuna.
Þau voru búin að bíða lengi eftir að sjá hana og voru yfir sig hrifin.
Ég hitti þau ekkert fyrr en í næstu viku þegar „press event“ er
þann 1. febrúar á 14th Street. Fer heim í millitíðinni og meira að
segja til Danmerkur að vinna.
18.00 Kláraði að ganga frá öllu fyrir morgundaginn. Allt tilbúið,
fingurnir orðnir góðir og ekki mikil blaðra.
19.00 Fór heim frekar þreytt og syfjuð eftir langan vinnudag. Fór
samt út að borða með vinkonu minni. Hringdi heim og talaði við
fjölskylduna. Strákarnir mínir voru hressir og kátir, en borgar-
stjórnin enn og einu sinni fallin meðan ég er stödd erlendis.
ÞREMENNINGARNIR FAGNA NÝÁRSDEGI VIÐ ÓPERUHÚSIÐ Í SYDNEY Miroslav Manojlovic (lengst til vinstri) segir það einstaka
upplifun að ferðast til kóralrifjanna við austurströnd Ástralíu.