Fréttablaðið - 11.02.2008, Blaðsíða 17

HEIMILI HEILSA HÚS BÖRN NÁM FERÐIR MATUR BÍLAR TÍSKA GRÆJUR ATVINNA TILBOÐ VINNUVÉLAR O.FL.
Baðherbergið
er án efa eitt dýrasta
herbergi hússins.
Þó svo að það sé
yfirleitt minnsta
herbergið í húsinu
er það jafnframt
rakasta herbergið
og inniheldur mest
af lögnum sem geta
verið til vandræða.
Frú Sigríður Kjartansdóttir á vanalega ekki í
ástarsambandi við húsgögn, en er hjartfólginn
dömuskápur og kuðungur austan af fjörðum.
„Almennt bind ég ekki taugar né tilfinningar við ver-
aldlega hluti, en ann því mjög sem fylgt hefur for-
feðrum mínum og hefur tilfinningalegt gildi,“ segir
Sigríður Kjartansdóttir, starfsmaður Ekorta ehf.
„Langafi minn, Sigfús Sveinsson kaupmaður og
útgerðarmaður í Neskaupstað, flutti dömuskápinn
inn frá Danmörku um aldamótin 1900, en skápurinn
er hluti af svefnherbergishúsgögnum sem saman-
stóðu af fataskápum fyrir bæði kynin, hjónarúmi,
náttborðum og vaskaborði með postulínsskál,“ segir
Sigríður, sem minnist þess að hafa dáðst að fallegri
antíkinni á bernskuárunum austur á fjörðum.
„Ég var sérstaklega heilluð af dömuskápnum og
þegar mér hlotnaðist heimasætusvítan á unglingsár-
unum bauðst mér þessi dýrgripur. Hann var þá í upp-
runalegu horfi; handmálaður hvítbláum skýjum,
slaufum og gyllingu, en orðinn lúinn og kominn vel til
ára sinna. Ég stíflakkaði hann hvítan og þannig stóð
hann til handargagns þar til fyrir rúmum áratug að ég
gerði hann upp eins og hann lítur út í dag,“ segir Sig-
ríður, sem eyddi þremur mánuðum í skápinn sem þá
fékk nýtt hlutverk og varð hennar helsta stofustáss.
„Margir hafa dáðst að honum í gegnum tíðina en
hann verður aldrei falur fyrir fé, frekar en litli kuð-
ungurinn sem hrökk af kistli Stínu ráðskonu í Nes-
kaupstað og hún gaf mér þegar ég var sjö ára. Hann
hef ég geymt eins og sjáaldur augna minna og enn
fær hann að skína í dömuskápnum, en svona djásn
verða aldrei metin til fjár. Þessir munir eru samofnir
tilveru minni og barnæsku, og eru komnir frá mínum
uppáhaldsstað á jarðríki.“ thordis@frettabladid.is
Dömuskápur með sál
Sigríður Kjartansdóttir
og virðulegur heimilis-
hundurinn Brúnó við
dömuskápinn fagra, en
kommóðan sem einnig
sést á myndinni er sömu-
leiðis úr búi Sigfúsar
Sveinssonar útgerðar-
manns í Sigfúsarhúsi í
Neskaupstað, frá því um
aldamótin 1900.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/G
VA
Brauðdeig er sniðugt að
setja í ofninn þegar selja á íbúð
og verið er að taka á móti fólki.
Það skapar hlýja
og heimilislega
stemningu og
gæti lokkað
fólk frekar
til að
kaupa. Allt
í lagi er þó
að deigið sé
keypt tilbúið.
Olíublettir eru ekki
skemmtilegir og hið mesta
ólán að fá þá í fötin sín, til
dæmis eins og hvítlauks-
olíuna góðu sem fylgir
oft pizzunum okkar.
Þegar það gerist
er ráð að setja
óblandaða lopa-
sápu í blautan klút
og nudda blettinn.
A
u
g
lý
si
n
g
a
sí
m
i
– Mest lesið