Tíminn - 04.04.1982, Blaðsíða 4

Sunnudagur 4. apríl 1982
■ Skrúðgangan undir merki hakakrossins mæltist misjafnlega fyrir hjá vegfarendum. Nei, viö þorum
ekki aö fullyröa hvort þessir piltar hafi I þokkabút veriö aö syngja Horst Wessel-sönginn.
■ Einn bekkurinn úr MS var uppábúinn eins og læknar meö hjólastóla,
hlustunarpipur og allt tilheyrandi.
„Carl Sagan og alheimur hans...”
— dimmitterað á fyrsta vordeginum
■ A fimmtudaginn voru svo-
kallaöar dimmissionir i tveimur
reykviskum menntaskólum —
þeim gamalgróna Reykjavikur-
skóla við Lækjargötuna og hinum
kornunga bróöur hans inni við
Sundin. Það er ekki nema von að
einhverjir spyrji: Dimmission,
hvað er nú það? Jú, það er siöasti
skóladagur i siðasta bekk
menntaskóla, siðasti dagur fyrir
upplestrarfri i fjórða bekk
Menntaskólans við Sund sem
heitir vist samkvæmt gamalli
hefð sjötti bekkur i Mennta-
skólanum i Reykjavik. A þessum
merka degi losna langþreyttir
menntaskólanemar loks við lang-
þreytta kennara eftir fjögurra
ára lærdómsþjark og eru lausir
allra mála. Ekki alveg að visu,
fyrststanda auðvitað fyrir dyrum
löng og ströng stúdentspróf. Það
þarf ekki að spyrja að það er mik-
iö um dýröir hjá hlutaöeigandi á
slikum timadegi, kyrjað
„Gaudeamus igitur” og „Þið
stúdentsárin æskuglöð” og
væntanlega eitthvað pinulitið
drukkið, enda biður svokölluð al-
vara lifsins handan við næsta
horn.
Okkur bárust spurnir af þvi að i
Menntaskólanum i Reykjavik
heföu flest stúdentsefnin verið
komin á fætur strax um sexleytið.
Sömu sögu er vafalitiö að segja
Qfan úr Sundum. Eftir létta upp-
hitun hófst svo kennsla klukkan
átta eins og um hvern annan
skóladag væri að ræða. Það má
þó gera ráö fyrir þvi að meira
hafi farið fyrir söngmenntinni en
öðrum göfugum fræðum. Þessari
kennslu til málamynda var svo
haldið uppi i tvo tima, en klukkan
tiu hófst hátiðarsamkunda á Sal
hinum sögufræga, rektor hélt tölu
og hinn gamli inspector scolae,
eins og formaður skólafélagsins
heitir i latinuskólanum gamla, af-
salaöi sér völdum i hendur arf-
taka sins. Að þvi loknu var haldið
út i sólskinið, sem ekki var skorið
við nögl þennan daginn,
kennararnir kallaðir hver af öðr-
um út á skólalóðina, kysstir i bak
og fyrir og leystir út með blóm-
um. Siöan mælir hefðin svo fyrir
aö ekið sé um á gripaflutninga-
vögnum um bæinn þveran og
endilangan undir þvi yfirskini að
sækja heim kennara sem búa i
hæfilegri nálægð, sem þá fá sinn
skammtaf blómum, fögrum orð-
um og húrrahrópum. Og þá er
væntanlega búið að setja strik yf-
ir leiðindi og armæöu vetrarins.
Að þessu loknu snæddu stúd-
entsefnin úr MR svo hádegisverð
á veitingahúsi i vesturborginni,
en um kvöldið var dansleikur á
Hótel Borg þar sem kennarar og
nemendur skemmtu sér saman á
jafnræðisgrundvelli i fyrsta sinn.
Það heyrir vist til að menn séu
skringilega uppábúnir á þessum
timadegi. Enda mátti sjá margar
kostulegar persónur i Lækjargöt-
unni um tiuleytið á fimmtudaginn
mm vi ilisU Ifll
11 ig ■ fll 11 mm
j juSv-v, 4 t Vcr :1

•sfffiaH.TWií/ æí S
ijb Uk
& v ' j i
x
f
msW' ii p Jg ij'
ytf ; > ‘mm [ ;l Ijjfe j jJ||j 1,^1 \r í 9
■ Fornmenn f Bankastræti. Var kyn þó Papar legðu á flótta?
■ Vaskir vikingar en Geir Gunnarsson alþingismaður leggur á flótta sýnist okkur.