Tíminn - 10.06.1982, Blaðsíða 4
FIMMTCDAGUR 10 JÚNÍ 1982
Tdnleikar með
Art Blakey
■ Jazzleikarinn Art Blakey kemur
hingað til lands á föstudag ásamt
hljómsveit sinni The Jazz Messengers og
heldur hér eina tónleika í Háskólabíói
um kvöldið.
Art Blakey er íslendingum að góðu
kunnur því hann hélt hér tónleika árið
1979, tónleika sem örugglega verða
lengi ! minnum hafðir.
The Jazz Messengers hafa löngum
verið kallaðir Gróðurhús jazzins því i
þvi bandi hafa margir frægir jazzleikarar
stigið sín fyrstu spor og má nefna nöfn
eins og Wayne Shorter, Lee Morgan og
Freddie Hubbard.
Ef að líkum lætur ættu þessir tónleikar
að verða svipuð „jazzgeggjun“ og hinir
fyrri sem Blakey hefur haldið hér og allir
sannir jazzunnendur ættu ekki að láta
sig vanta í Háskólabió annað kvöld.
-FRI
■ Art Blakey er hann var hér 1979
Bjórpylsa
Bjórskinka
Bringupylsa
Goðaskinka
Hangikjöt
Kindakæfa
Lambaskinka
Lambasteik
Lifrarkæfa
GODA álegg á brauðið
- bragðgott og hollt
Lyonpylsa
Malakoff
Mortadella
Raftaskinka
Rúllupylsa
Servelatpylsa
Skinkupylsa
Spægipylsa
Veiðipylsa
GBÐI
A
37 erindi f lutt á 6
klukkustundum
„Líf og Landff boðar til ráðstefnu
um efnið „Maður og stjórnmál”
■ „Líf og land“ mun gangast fyrir
ráðstefnu að Hótel Borg n.k. laugardag
og mun hún nefnast „Maður og
stjórnmál.“Boðuðu forráðamenn sam-
takanna til blaðamannafundar að Hótel
Borgi gær til þess að kynna ráðstefnuna,
en hún er hin sjöunda sem „Líf og land“
boðar til á fjórum árum.
Formaður Lifs og lands, Kristinn
Ragnarsson, arkitekt, sagði að ráðstefn-
an mundi hefjast kl. 10 árdegis og standa
þar til klukkan 18 siðdegis. Á ráðstefn-
unni verða flutt 37-38 erindi sem öll
verða mjög stutt og ná yfir sögu
stjómmála allt frá grisku borgríkj-
unum til þessa dag. Ennfremur verður
reynt að skyggnast inn i framtíðina.
Reynt verður að standa straum af
kostnaði vegna ráðstefnunnar með sölu
á prentuðum eintökum af erindunum,
en aðgangseyrir er enginn og geta gestir
komið og farið að vild.
Sagði Kristinn að þótt undirbúningur
hefði verið á ýmsan hátt erfiður vegna
kosninga, sem nú em nýafstaðnar og
prófanna í skólum, en margir stjóm-
málamenn og kennarar flytja erindi á
ráðstefnunni, hefðu viðtökur eigi að
síður verið mjög góðar og ágætir
fyrirlesarar fengist.
Ráðstefnunni er ætlað að gefa
mönnum kost á að skyggnast nokkuð
undir yfirborð heims stjórnmálanna
enda stjórnmál mikill áhrifavaldur á lif
manna og þvi ekki óviðkomandi
stefnumiði Lífs og lands, sem er að móta
umhverfi mannsins til hins betra.
Ætlunin er að efna til ráðstefnu um
„Manninn og vísindin“ i haust.
VÍSNARAUL
■ Á Listahátið 82 syngur Svíinn Olle
Adolphson i Norræna húsinu og spilar
á gítar. Þetta listform, visnasöngur, er
hefðbundið í Svíþjóð, allt frá dögum
Bellmans og kannski lengur. Hér hefur
þessi listgrein aldrei náð neinni fótfestu,
þótt hún hafi borist til landsins annað
veifið með sænskmenntuðum mönnum,
líkt og næturgalarnir, sem nú eru sagðir
vera í Skógræktarstöðinni í Fossvogi.
Langþekktastur þessara íslensku söng-
vara, og líklega sá eini sem á blað kemst,
er Sigurður Þórarinsson jarðfræðingur,
en hann yrkir einmitt sina eigin
gamansömu texta, stundum með létt-
filósófisku ivafi, og spilar þannig á gitar
að ekki er raun á að hlýða. Sama verður
ekki sagt um söngflokka þá, sem upp
komu á 7. áratugnum - næstum því hvert
einasta lag sem ég hef heyrt þá syngja
hefur verið skandali í undirspili, þar sem
gitar-ókindin er knúð í frumstæðum
hljómum eins og á dansiballi eða
skátasamkomu, jafnvel í lögum eins og
Yfir kaldan eyðisand eða Ó mín flaskan
fríða. Ef ég má koma með tillögu í
uppeldismálum, þá ætti að uppræta
frumstæðan gitarslátt á barnaheimilum
- annaðhvort að banna hljóðfærið alveg
í námunda við ómótuð böm, eða gera
það að að ófrávíkjanlegum lið i
langskólanámi starfsfólks að læra al-
mennilega á hljóðfærið. Hver veit hvaða
sköðum vond tónlistarinnræting á við-
kvæmu skeiði getur valdið? Eða eru
kröfur íslendinga um eilift og æ meira
danslaga-grenj í útvarpinu, bæði nótt
sem dag, einleiknar?
Olle Adolphson er ágætur gítar-
leikari, og spilaði mjög smekklega undir
söng sinum. Hins vegar er það
merkilegt, að nokkur skuli endast til að
hlusta á svona raul í hálfan annan tíma,
því þetta er afskaplega einhæft, bæði lög
og textar. Svona lög eru ævinlega i moll,
og textarnir flestir „Solen gik ned“ og
„Döden var sort“, og á milli kemur ástin
með „roda blomster". Enginn mundi
nenna að hlusta á þessi kvæði ein sér
nema i stutta stund. Og varla sönginn
heldur. En sem heildarform - söngur,
gitar og texti, og Olle Adolphson gerir
þetta allt ágætlega útaf fyrir sig - mundi
ég segja, að möguleikar þessa konserts
hafi verið tæmdir eftir hálftíma. Þvi
þessir hlutir eiga ekki heima á „konsert"
frekar en danslög. Danslög eiga heima
á böllum, þar sem menn eru að dansa,
og visnasöngur á heima á bjórkrám, þar
sem menn eru að rabba saman.
Mér skildist að Adolphson hefði
samið meiri hlutann af þessum visum,
sem hann söng, sum lögin kannaðist ég
við, en flest ekki. Siðast söng hann
nokkra bálka eftir Sven-Bertil Taube,
sem einna frægastur hefur orðið sænskra
söngvara síðan Bellman leið, og fjölluðu
um sjómannalif, en skáldið hafði verið
um skeið til sjós.
Tónleikarnir voru vel sóttir. Mér
heyrðust margir tala útlensku þama, og
ímyndaði mér það væri sænska. Þegar
verið var að klappa listamanninn upp i
þriðja sinn forðaði ég mér - kannski þeir
séu að ennþá.
9.6 Sigurður Steinþórsson
Sigurður
Steinþórsson
skrifar um tónlist