Tíminn - 08.07.1982, Blaðsíða 16

16
FIMMTUDAGUR 8. JÚLÍ 1982
fHIÉKiH
■ Signý Guðmundsdóttir fuiltrúi: „Það er sama bakterian i mér og pabba
Tímamynd: Róbert.
■ Vaninn er að borða úti í góða veðrinu, á áningarstað.
Ferðaskrifstofa Guðmundar Jónassonar hf.:
„Maður er alltaf
með hugann hjá
þessum hópumf”
segir Signý Guðmundsdóttir fulltrúi
FERÐAFÓLK
Okkur er gleðiefni að bjóða ykkur velkomin
til Fáskrúðsf jarðar
í verslunum okkar höfum við á boðstólum flestar þær
vörur sem ykkur kann að vanhaga um á "

ferðalagi
KAUPFÉLAG
FÁSKRÚÐSFIRÐINGA Fáskrúðsfirði
ar, þegar menn óðu stóru ámar, i leit
að vaði, áður en lagt var í að aka yfir.
Sum vöðin voru þannig að reyndir menn
fóru þau ekki á einum bíl, heidur varð
annar að vera til taks að hjálpa til ef illa
fór.
„Það má nú segja að slíkar ævintýra-
ferðir séu úr sögunni," segir Signý, „þótt
auðvitað finnist útlendingum þetta
ævintýri. Þeir eru ekki vanir vegunum
okkar og að fara yfir óbrúaðar ár, þótt
þær séu ekki stórar.“
- Ert þú sjálf mikill ferðamaður?
„Ég ferðaðist heilmikið hérna áður og
hafði ógurlega gaman af þessu og hef
ennþá gaman af að ferðast. En nú má
segja að ég sé orðin föst hér á
skrifstofunni yfir sumartímann. Ég
ferðaðist mest með pabba, en ég keyrði
ekki bilana sjálf, vegna þess að ég hef
ekki meirapróf, en mér finnst voðalega
gaman að keyra.“
- Er einhver blettur á íslandi, sem þú
hefur ekki séð?
„Já, þeir eru allt of margir ennþá, t.d.
hef ég ekki komið á Homstrandir ennþá
og lítið komist á Vatnajökul. Það er
sama bakterian í mér og pabba að hafa
mest gaman af að ferðast um jökulinn,
en í júní, þegar helst er farið þangað, er
allt að fara i gang hér, svo ég á litið
heimangengt."
- Hvernig starfa þessir eldhússbilar?
„Þeir eru samferða farþegabilunum
fram yfir miðdegisverð og svo fara þeir
beinustu leið i tjaldstað, til þess að
starfsfólkið í þeim geti verið tilbúið með
matinn, þegar farþegabillinn kemur."
- Er matstofa i bílunum?
„Það hefur verið dálitið vandamál i
slæmu veðri. Venjulega er borðað úti,
þegar gott er veður og þá setjum við upp
borð og stóla. En núna emm við að byrja
með nokkur stór fellitjöld, sem við
getum sett upp með einu handtaki. í
þeim geta borðað 18-20 manns í einu,
þegar ekki er nógu gott veður til að
borða úti.“
- Hvað segja útlendingar sem lenda i
að ferðast i íslensku slagveðri?
„Það er það furðulegasta. Stundum
kviðir maður fyrir að taka á móti hópum
sem em að koma úr ferð í vondu veðri.
Maður er alltaf með hugann hjá þessum
hópum eftir að þeir em famir af stað og
er að fylgjast með hvernig veðrið er þar
sem þeir em á ferðinni. En það er svo
furðulegt að það kemur sjaldan ánægð-
ara fólk en það. Þessu fólki finnst að það
hafi lent í raunvemlegum ævintýmm,“
sagði Signý Guðmundsdóttir.
-SV.
■ Æði margir ungir menn á íslandi
vom helteknir af biladellu á öðrum og
þriðja fjórðungi þessarar aldar. Margir
læknuðust siðar og urðu þjóðfrægir
menn á öðrum sviðum, þótt þeir hafi
lagt út í lifsbaráttuna undir bílstýri.
Aðrir gerðu aksturinn að ævistarfi og
urðu ekki siður þjóðfrægir. Einn þeirra
er Guðmundur Jónasson.
Fyrir rúmum 50 árum hóf Guðmundur
feril sinn undir bílstjóri. Áhugi hans
beindist að öræfunum og hann leitaði að
bílfærum slóðum, sem enginn hafði farið
áður. Hann tók steina úr götu, fann vöð
á fallvötnum og heppilegasta vegarstæð-
ið yfir holt og hæðir öræfanna, allt
dæmigerð verk brautryðjandans.
Árið 1946 eignaðist Guðmundur
fyrsta fjórhjóladrifsbílinn, Dodge
Weapon keyptan af hernum og yfir-
byggðan hér. Tuttugu árum siðar er
stofnað fyrirtæki um bilaútgerðina og
eru eigendur þess með Guðmundi fyrst
og fremst fjölskylda hans. Og 1974 er
formlega stofnuð Ferðaskrifstofa Guð-
mundar Jónassonar h.f. Tveimur árum
siðar er lokið við byggingu stórs húss
fyrir starfsemina. f kjallara þess er
geymsla fyrir útilegubúnað fyrirtækisins
og viðgerðaraðstaða fyrir hann. Á fyrstu
hæð er bílageymsla og verkstæði, á
annarri hæð eru skrifstofur og þriðja
hæðin er gistiheimili með 34 rúmum.
Nú á fyrirtækið 20 farþegabila, 7
eldhússbíla og einn snjóbíl.
Tíminn rabbaði við Signýju Guð-
mundsdóttur, dóttur Guðmundar Jónas-
sonar, en hún annast rekstur fyrirtækis-
ins að mestu með bróður sínum.
„Það byrjaði þannig að hann ferðaðist
mest megnis með íslendinga og það
slæddist einn og einn útlendingur með.
í áranna rás hefur þetta breyst og nú er
uppistaðan í farþegahópnum útlending-
ar, en einn og einn Islendingur slæðist
með,“ sagði Signý i upphafi rabbsins.
Siðan sagði hún frá þvi að nú væri
lögð töluverð áhersla á að kynna þessar
ferðir fyrir íslendingum, vegna þess að
þetta væri mjög góður ferðaháttur.
Farþegarnir losna við ýmislegt, sem
fylgir þvi að ferðast á eigin vegum, t.d.
fá þeir allan mat framreiddan úr
eldhússbilum, hugsað er fyrir gististöð-
um og kunnugir leiðsögumenn eru með
í ferðunum. Síðan berst talið að
samanburði á fjallaferðum nú og þeim
sem farnar voru á fyrri árum Guðmund-