Tíminn - 05.09.1982, Qupperneq 18

SUNNUDAGUR S. SEPTEMBER 1982
■ Konumynd á veggjum la Madelaine hellisins í Suður-Frakklandi, þar sem fyrirmyndin er í svipaðri stellingu og gerist í „karlablöðum" okkar daga.
■ Smástytta frá Mauem í grennd við Heidelberg.
Bjuggu stein-
aldarmenn sér
til klámmyndir?
■ Ja, hvernig skyldi nú familían Flint
hafa eytt tómstundunum fyrir um það
bil 30 þúsund árum? Svarið kann m.a.
að vera fólgið í myndunum sem fjöl-
skyldumeðlimirnir skreyttu með hella
sína og hvað dettur mönnum í hug
þegar þeir líta á Venus-myndir, þar
sem bungandi fitulaupar eru látnir
undirstrika hin kvenlegu einkenni?
Var þarna nokkuð annað á ferð en
bölv... klám?
Það er sænski fornfræðingurinn
Björn Kurtén sem sett hefur fram þess-
ar nýstárlegu skoðanir í bók sinni
„Hvernig á að frysta mammúta", en
Hubert Pepper hefur gert teikningarn-
ar sem bókina prýða.
Til þessa hafa menn aðeins litið á
hellaristur steinaldarmanna sem
menningarsöguleg fyrirbæri með trú-
arlegu innihaldi. En Kurtén er sann-
færður um að oft og iðulega sé hér á
ferð fyrsta flokks „erótísk" list, sem
eigi sér samsvörun í ýmsu ámóta efni
okkar daga og stundum er kallað
„klám“.
Kvenmannsmyndirnar á hellisveggj-
unum eru oft í „ögrandi" stellingum
og öllum lífræðilegum atriðum er til
skila haldið á réttan hátt. Kurtén telur
að beinn þráður liggi á milli þessarar
ísaldarlistar um myndirnar hans Zorn
af nöktu bóndadætrunum, til klám-
blaða samtímans.
En ef til vill er of mikið sagt að hér
Sé um klám að ræða í „harðasta" skiln-
ingi. Fremurmásegjaað hérséreynt
að túlka holdlegar lystisemdir af
skemmtilegu feimnisleysi og höfðað til
ánægju og blíðu. Ástæða þess að hin
digra Venus frá Villendorf hefur til
þessa aðeins verið álitin listaverk,
kann að vera sú að okkur hættir til að
miða allt við eign smekk, en nú á
dögum er það granna konan en ekki sú
feita, sem eftirsóknarverð þykir. Sá
var hins
vegar ekki smekkur manna á ísöldinni
og feitar þóttu þær bestar.
Hinar furðu vel gerðu myndir á hell-
isveggjum í Altamira, Lascaux og
víðar í Evrópu segir Kurtén benda til
bæði efnalegrar og andlegrar háþróun-
ar á menningarlegum sviðum, sem
byggðist á mikilli frjósemi og gnótt
veiðidýra þeirra landsvæða þar sem
mammútarnir reikuðu um á ísöldinni.
Kissinger & Co. - nýtl fyrirtæki
■ Kissinger Henry A. hefur nú sett
á stofn fyrirtæki ásamt ýmsum stór-
stjörnum úr hópi gamalla diplómata
og efnahagsráðgjafa og nefnist það
Kissinger & Co. Meðal hluthafa eru
þeir Lord Carrington, fyrrum utan-
ríkisráðherra Breta. Er ætlunin að
fyrirtækið sé fjársterktum stórfyrir-
tækjum til ráðgjafar.
Kissinger-fyrirtækið mun hafa með
höndum efnahagsráðgjöf og um það
bil 250 þúsund dollarar verða teknir
fyrir hvert „ráð“. Þá kemur til greina
að gera sigurstranglegar áætlanir fyrir
viðskiptavinina, en varla verða þeir
margir sem efni hafa á að kaupa slíkt.
Kissinger er formaður fyrirtækisins,
sem sett var á stofn í síðasta mánuði.
Forseti þess er hins vegar hershöfðingi
sem kominn er á eftirlaun, Brent Scow-
croft, en hann tók við af Kissinger árið
1975, sem ráðgjafi Ford forseta.
Scowcroft sagði sl. mánudagaðfyr-
irtækið yrði þeim mönnum til halds og
trausts sem gera vildu viðskiptasamn-
inga eftir alþjóðlegum leiðum. Hyggst
fyrirtækið starfa í nánara sambandi við
viðskiptavinina en gerst hefur meðal
annarra fyrirtækja sem hjálpa mönn-
um að ákvarða sig, þegar kemur að
fjárfestingum í öðrum löndum.
Scowcroft segir að þegar hafi nokkr-
ir viðskiptavinir gefið sig fram, en
hann neitar að gefa upp hvcrjir það
eru og einnig hverrar þóknunar fyrir-
tækið krefst.
Auk áðurnefndra stórmenna sem
helga fyrirtækinu krafta sína má enn
nefna Robert O. Anderson, formann
Atlantic Richifeld Co. og Per Gyllen-
hammer, forstjóra sænsku bílaverk-
smiðjanna Volvo. Þá er að nefna
William D. Rogers, sem varskrifstofu-
stjóri hjá utanríkisráðuneyti Banda-
ríkjanna á skrifstofum málefna
S-Amertku
Fyrirtækið mun hafa aðsetur í New
York og Washington. Þarna munu
starfa átta manns. Jeff nokkur Cunn-
ingham, sem áður vann í fyrirtæki sem
sérhæfði sig í gjaldeyrismörkuðum
Evrópu og var nátengdur Chase Man-
hattan Bank, mun stjórna hinum dag-
lega rekstri.
Eftir að Kissinger lét af embætti
hefur hann unnið hjá Chase Manhatt-
an bankanum í alþjóðlegri ráðgjafar-
nefnd hans, hjá fjárfestingarfyrirtæk-
inu Goldman Sachs og ýmsum fleiri.
Þá hefur hann ritað minningar sínar
um stjórnmálaferil sinn.
Það var Kissinger sem George P.
Schultz ráðfærði sig við fyrstan manna,
eftir að hann varð utanríkisráðherra
Reagans í lok júní. Schultz mun eink-
um hafa viljað fræðast af Kissinger um
málefni Mið-Austurlanda. Var Kiss-
■ Kissinger lumar á ýmsum „hygg-
indum sem í hag koma.“
inger gestur ráðherrans á heimili hans,
ásamt þeim Helmut Schmidt og for-
sætisráðherra Singapore.
Á blaðamannafundi fyrir hálfum
mánuði kallaði Shultz Kissinger
„dásamlegan mann og góðan vin, sem
bæri ótrúlega glöggt skyn á það sem er
að gerast á hverjum tírna." Sagðist
hann vonast til að geta framvegis notið
góðs af ágætum ráðum hans.
■ David Jacobs: „Upphaflega var
Sue EUen aðalpersónan. Nú er hún
aðeins aukapersóna.
■ Nú er farið að sýna nýja þætti úr
„Dallas“ myndaflokknum í sjónvarpi
víða um lönd. Serían var búin að gera
það ansi gott og hafði verið sýnd í ekki
færri en 58 löndum. Þar með hafði hún
slegið öll fýrri met sem „Rætur“ áttu
og í Bandaríkjunum einum er talið að
83 milljónir mann hafi setið fyrir
framan skerminn þegar síðasti þáttur-
inn var sýndur, til þess að fá úr því
skorið hver skaut J.R.
Bandarfska sjónvarpsstöðin CBS
græddi um það bil tvær milljónir
dollara á fyrirtækinu og auglýsendur
urðu að punga út hálfri milljón dollara
fyrir einnar mfnutu auglýsingar í
þættinum og eru það dýrustu sjón-
varpsauglýsingar sem sögur fara af til
þessa. Kostnaðurinn við að senda
þáttinn út var samt ekki nema sex
dollarar á hverja þúsund notendur.
Sjónvarpsútsendingar í Banda-
ríkjunum hafa ekki annan tilgang en
þann að draga fólk að skerminum til
þess að sjá auglýsingarnar. Sérstök
fyrirtæki fylgjast nákvæmlega með
fjölda áhorfenda og komi í Ijós að
einhver þáttaröð er ekki til þess fallin
að selja þvottaefni, þá er þegar í stað
hætt að sýna hana. Framhaldsþættirnir
með margflókinni atburðarás sinni og
sífelidum vandamálum sem greiða
þarf úr hafa sannanlega mikil tök á
áhorfendum. Þættimir hafa því fengið
auknefnið „sápuóperur."
Hugmyndin
Handritahöfundurinn David Jocobs
sem starfar hjá Hollywood fyrirtækinu
Lorimar Productions starfaði að stjórn-
un svona grunnfærinnar „sápuóperu,“
þegar honum datt í huga að senda CBS
hugmyndina að „Dallas". Jacobs var nýr
í faginu og þeir hjá CBS létu sér fátt um
finnast, þegar þeir sáu handritið hans.
Einkum settu þeir það fyrir sig í upphafi
að kvikmyndin átti að fjalla um
miðstéttarfjölskyldu. Það var of leiðin-
legt.
- Því byrjaði ég á nýju handriti, sem
snerist um fátæka stúlku, Sue Ellen, sem
hefur gifst inn í gamla og ríka fjölskylda
í Texas, segir David Jacobs.
- Ég vann mjög mikið að gerð
persónunnar Sue Ellen, en árangurinn
lét á sér standa, þar sem hugmyndin var
í sjálfu sér gamalkunn. Því fór ég að
beita athyglinni að J.R., hálfgerðum
bófa, sem sér einn um olíuviðskipti
fjölskyldunnar og litla bróður hans, sem
er glaumgosi og kýs helst af öllu að
hanga yfir spilaborðunum í Las Vegas.