Tíminn - 06.10.1982, Blaðsíða 2

■ \ giftingardaginn - MariKn og iþrotta
hetjan Joe I)iinaj»jíio
■ í 20 ár hefur Joe Dimaggio fyrrum baseball-kappi sent rauðar rósir aó
gröf fyrrv. eiginkonu sinnar, leikkonunnar Marilyn Vlonroe.en nu hefur hann
látiö staöar numiö meö rósasendingarnar.
Boh Alhanati, blóinasali i Hollywood. sagðist hafa seó um það i 20 ár að
senda 6 rauöar rósir að hinu bleika grafhýsi Marilyns Monroe þrisvar í viku,
en á síðasta ari var breytt til með timann, og rosirnar sendar tvisvar í viku.
Nu nýlega hringdi til min maður, sem er vinur Joes og lika kunningi minn,
sagði hinn 67 ára blomasali. V inurinn bað um að rósasendingunum yrði hætt,
en hann gaf engar skvringar. Kinungis felldi pöntunina úr gildi.
Joe Dimaggio var annar eiginmaður Marilyns. Þau giftu sig 1954 og voru
i hjónabandi í þrju ár. Þá skildu þau, en voru þo vinir, svo sem sjá má a
tryggö Dimaggios.
Nú hefur heyrst, að Robert Slat/er. sem er 56 ára kvikmyndaframleiðandi
sem segist hafa veriö giftur Marilyn i tvo daga (!) - hali tekiö að sér að sjá
um að rauöar rosir - þrjár langstilkaöar rosir - væru sendar vikulega að gröf
leikkonunnar. Robert Slatzer staðhæfir, að Marilyn hafi verið myrt. en ekki
framið sjalfsmorö eins og gefið var i skyn eftir lat hennar.
MIÐVIKUDAGUR 6. OKTÓBER 1982
Manna-
skipti á
„rósavakt
inni”
við gröf
Marilyns
Monroe
Umsjón: B.St. og K.L.
■ Sobotta-fjölskyldan bjó í
Jeowa í Slesíu fyrir stríð. Þar
á bæ voru tveir uppkomnir
bræður, sem voru kallaðir í
herínn. Þeir hétu Franz og
Victor Sobotta. Faðir þeirra
fór líka í stríðið og féll á
vígstöðvunum, en móðirin
■ Það eru hamingjusamir bræður sem hittust þama eftir 42 ár Franz er t.h. en Victor t.v. Victor
segir: Skál bróðir og velkominn - ég hélt þú værir dáinn og grafinn!
Skál — ég hélt þú
værir dauður!
flýði með fleira fólki úr
þorpinu, þegar átök herjanna
nálguðust þær slóðir.
Bræðurnir urðu viðskila og
Franz, sá yngri, lenti í rúss-
neskum fangabúðum og var í
þrjú löng erfið ár í vinnubúð-
um í Wologda. Nú var heima-
hérað hans orðið pólskt, og
hann hafði ekki tök á að fara
þangað, og gat ekki haft upp á
neinum úr fjölskyldunni. Eftir
stríðið búsetti hann sig í
Fúrstenberg og þar giftist
hann.
Þau hjónin Franz og Klara
komuit á flótta til Vestur-
Þýskalands rétt áður en Ber-
línarmúrinn var byggður, og
einu sinni enn byrjaði Franz
með tvær hcndur tómar.
Hinn bróðirinn Victor bú-
setti sig eftir stríð í Wupperthal
í Vestur-Þýskalandi. Fjarlægð-
in milli bræðranna var ekki
nema 300 km, en hvorugur
vissi af hinum. Victor segir svo
frá, að þegar hann hafði komið
heim í orlof í stríðinu hafi
amma þeirra tekið grátandi á
móti honum og beðið hann að
koma með sér í kirkju og biðja
fyrir Franz bróður hans, því að
hún hefði verið að frétta lát
hans. „Mér datt því ekki í hug
að reyna að hafa upp á honum
eftir stríðið", sagði Victor.
Endurfundir
En hvernig hittust svo bræð-
urnir aftur?
Þannig var, að Victor heyrði
á vinnustað, að vinnufélagar
hans voru að tala saman og
einn þeirra nefndi heimabæ
hans. Þá fór Victor til hans og
spurði hvort hann þekkti fólk
þar. Þeir voru þá náfrændur,
og höfðu unnið saman í fjögur
ár án þess að hafa hugmynd
um það. Nú náði Victor
sambandi við frændfólk sitt og
komst að því hvar Franz bróðir
hans átti heima.
Franz hafði ekki síma, svo
Victor bróðir hans skrífaði
honum strax bréf því hann
hafði heimilisfangið.
„Eg trúði ekki mínum eigin
augum, þegar ég fékk bréfið
og sá hver var sendandinn“,
sagði Franz. „Bókstafirnir
dönsuðu fyrir augum mér, og
ég hrópaði: Bróðir minn lifir!
Síðan þaut ég til nágrannans
og fékk að hríngja og náði
strax í Victor og bað hann að
koma fljótt og heimsækja
mig“.
Þegar þeir bræður hittust í
Traben-Trarbach í Moseldal,
þar sem Franz hafði búsett sig,
varð mikil gleði á ferðum.
Bræðurnir féllust í faðma og
vinir og nágrannar héldu end-
urfundina hátíðlega með gleð-
skap á veitingahúsi og svo á að
hittast fljótlega aftur í Wupp-
erthal.
„Við þurfum að vinna upp
svo langan tíma,“ sögðu bræð-
urnir, „það eru jú 42 ár, sem
við vorum hvor öðrum týndir".
CHERVL
A AÐ LEIKA
GRACE
■ Það var ekki langt liðið frá
jarðarför furstafrúarinnar í
Mónakó, Grace Kelly Rainier,
að fjármálamenn í Hollywood
fóru að gera því skóna, að
ævisaga furstafrúarinnar værí
gott efni í kvikmynd; ævintýra-
mynd, þar sem ævintýrið hefði
orðið að raunveruleika. „Sag-
an af amerísku prinsessunni“,
kallaði einn skriffinnur kvik-
myndafyrírtækis nokkurs fyrir-
hugaða kvikmynd.
Margoft hafði Grace sjálf
verið beðin að gefa leyfi sitt til
þess að hægt væri að gera
mynd eftir æviferli hennar, en
hún hafði ekki gefið samþykki
sitt til þess. En nú eftir dauða
hennar heldur talsmaður eins
kvikmyndafyrirtækis í Holly-
wood því fram, að það fyrir-
tæki hafi haft vilyrði hennar
fyrir þessu framtaki, ef þess
væri gætt að taka ekki fjöl-
skyldulíf hennar með í mynd-
inni, en hún yrði nokkurs
konar heimildarmynd um leik-
konuferil hennar og fram að
hjónabandi.
Hvort sem samningar hafa
tekist um þetta eða ekki, þá er
það staðreynd, að farið er að
■ Cheryl Ladd er sögð eiga
að leika Grace KeUy í væntan-
legrí kvikmynd um atriði úr
ævi hennar
taia um væntanlcga kvikmynd,
Amerísku prinsessuna, og er.
fyrirsætan og leikkonan Cheryl
Ladd (sem þekkt er úr CharUes
Angels", vinsælum sjónvarps-
þáttum í Bandaríkjunum) er
tflnefnd sem leikkonan, sem á
að taka að sér að ieika hina
fögru Grace KeUy. Cheryl
þykir með fegurstu konum
heims, svo að þess vegna ætti
hún að geta gert hlutverkinu
skU, hvemig sem til tekst að
öðra leyti.
■ Ein af síðustu myndunum, sem tekin var af Grace furstafrú.
Þó hún væri komin yfir fimmtugt var hún með fegurstu konum,
hvaða aldur sem miðað var við.